Giancarlo Galan ha presentato una legge per il riconoscimento delle unioni fra persone dello stesso sesso e incassa il riconoscimento della componente laica del Pdl, ma innesta la polemica con l’area più conservatrice come Sacconi e Giovanardi. La proposta in questione presenta, secondo l’estensore, “forti analogie al matrimonio previsto dal nostro codice civile per quanto riguarda diritti e doveri, perché i gay devono essere cittadini come tutti”. Riuscirà il Pdl nell’impresa che ha visto fallire il Pd durante il governo Prodi e la battaglia sui Dico? Ne abbiamo parlato assieme a Giancarlo Galan, al vicepresidente del Pd Ivan Scalfarotto, Luigi Amicone
direttore del settimanale Tempi, di area Comunione e Liberazione e
Regina Satariano, presidente del Movimento Transgenere italiano
Uno studente di 16 anni si e' gettato da una finestra del terzo piano di una scuola a Roma. Il
16enne, di origini romene, e' finito su un'auto parcheggiata sotto l'edificio, fratturandosi le
gambe. L'episodio è avvenuto all'Istituto tecnico Nautico Colonna in via Pincherle, nella zona di
Viale Marconi.Il 16enne ha fratture multiple alle gambe ed è stato subito soccorso dal Centro
mobile di rianimazione del 118 di Roma e trasportato all'ospedale San Camillo. Non ne poteva più di essere deriso perché era gay ed era stanco dell'atteggiamento di suo
padre, che a volte si comportava in modo violento perché non accettava la sua omosessualità.
Sarebbero queste - secondo gli investigatori che hanno ascoltato alcuni amici dello studente
- le motivazioni che avrebbero spinto il ragazzino a gettarsi dalla finestra al terzo piano di una
scuola a Roma.
"
Sta bene dal punto di vista generale, è consapevole, lucido" afferma il direttore generale
del san Camillo Forlanini, professor Aldo Morrone. "E' pentito di quello che ha fatto -
prosegue - e adesso vuole soltanto guarire al più presto e tornare a casa e a scuola". Il dg
ha parlato di "fratture bilaterali alle caviglie" e ha spiegato che il ragazzo
sarà "fuori in tempi abbastanza brevi".
Sotto choc gli studenti. "Non lo conosciamo bene, è arrivato in questa scuola circa un anno fa
quando è successo noi eravamo giù in cortile e non abbiamo assistito alla scena", raccontano alcuni
studenti che non sanno 'darsi una spiegazione' sul gesto del loro compagno di scuola.
"Quando sono arrivato per soccorrerlo mi ha detto di aver pubblicato un messaggio di addio su
Facebook. Io gli ho detto di stare tranquillo". A parlare è il professore che ha prestato i primi
soccorsi al sedicenne. 'Gli ho detto di stare tranquillo', ha proseguito il professore. Il giovane,
ha aggiunto, prima di lanciarsi dalla finestra, parlava con una compagna di classe con cui aveva
particolare confidenza.
"Frequenta il II superiore, è bravo a scuola, non è un tipo allegro ma è ben integrato in
classe. E' un ragazzo molto riservato", racconta un'assistente scolastica. "Io l'ho avuto l'anno
scorso - spiega uno dei suoi ex docenti - e mi aveva parlato anche di problemi familiari". "E' un
ragazzo fragile, sensibile", aggiunge un'altra insegnante che è andata a fargli visita in ospedale.
L'assistente scolastica che, a titolo personale, è andata a trovarlo in ospedale racconta: "L'ho
visto dopo che era caduto, non ci ha detto nulla, che ci doveva dire? In quel momento stava male ed
era spaventato".
"Un gesto inspiegabile" per Antonio Misantone, preside della scuola. "Il ragazzo non ha mai
mostrato segnali di disagio - spiega -. Siamo scioccati da quanto accaduto. Abbiamo già
parlato con i compagni di classe e da domani affiancheremo loro anche la nostra psicologa".
Il sindaco di Roma
Gianni Alemanno si è recato in visita al ragazzo. Gli ho detto di superare, qualsiasi ne sia
la causa, il suo malessere, e appena sta meglio con le gambe, di venirci a trovare in Campidoglio,
in maniera tale da poter constatare con mano che tutta la città di Roma lo sente come suo figlio,
che gli vuole bene e che non c'é alcun motivo per sentirsi né solo né depresso".
Sul suo profilo Twitter, Ignazio Marino, asswicura che "nessuno in questa città sia più vittima
di discriminazioni. Un abbraccio al giovane studente ricoverato al San Camillo: non sei solo".
Ιταλός ομοφυλόφιλος μαθητής αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει στο σχολείο
Δεκαεξάχρονος
ομοφυλόφιλος αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στο κενό από τον
τρίτο όροφο του σχολείου του σε νότια περιοχή της Ρώμης.
Για
καλή του τύχη στο σημείο στο οποίο κατέληξε το άλμα στο κενό ήταν
παρκαρισμένο ένα μικρό όχημα 50 κυβικών εκατοστών με κάλυμμα από σκληρό
πλαστικό, το οποίο του έσωσε τη ζωή.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με κατάγματα και στα δυο πόδια, αλλά βρίσκεται εκτός κινδύνου.
Σε μήνυμά του στο Facebook, λίγα λεπτά πριν ανοίξει το παράθυρο του
σχολείου του και αποπειραθεί να δώσει τέλος στην ζωή του, ο Ιταλός
έφηβος έγραψε: «Μαμά, σου ζητώ συγγνώμη, αλλά δεν αντέχω άλλο.
Αισθάνομαι ένα τρομερό βάρος καθημερινά. Συγχώρεσέ με».
Όπως
μεταδίδουν τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, η απόφαση του αγοριού οφείλεται
κατά τα φαινόμενα σε χλευασμούς συμμαθητών του και τη στάση του πατέρα
του, που αρνείτο να αποδεχθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Πριν
λίγους μήνες ένας άλλος έφηβος είχε αυτοκτονήσει στην ίδια περιοχή της
Ρώμης, διότι οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν εξαιτίας της σεξουαλικής
του ταυτότητας.
«Ζούμε μία πραγματική κατάσταση εκτάκτου
ανάγκης» δήλωνε το βράδυ της Τετάρτης σε τηλεοπτική εκπομπή η Πάολα
Κόντσια, πρώην βουλευτής της κεντροαριστεράς και από τα κύρια στελέχη
του κινήματος για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
«Χρειάζεται
άμεσα η ψήφιση ενός νόμου κατά της ομοφοβίας και η νομική αναγνώριση
παράλληλα των ομοφυλόφιλων ζευγαριών που συζούν» επισήμανε.
Ο
16χρονος μιλώντας με την μητέρα του είπε, ότι «κατάλαβε ότι δεν πρέπει
να θυσιάσει τη ζωή του εξαιτίας κανενός» και «θέλει να γυρίσει στο
σχολείο το γρηγορότερο δυνατόν με δύναμη και αυτοπεποίθηση».
Θεματικές συνελεύσεις: Ανοίγουμε με την Φεμινιστική συνέλευση, 12 μ.
► Φεμινιστικά κινήματα και γυναικεία δικαιώματα στην Ευρώπη της κρίσης, Β.Σιατέρλη verasiaterli@yahoo.com
2.30 – 5.00 συνελεύσεις
► Αντίσταση στη διάλυση της δημόσιας Παιδείας – Υπερασπιζόμενοι το μέλλον των επόμενων γενιών, Θ.Κοτσυφάκης thekotsi@sch.gr
► Μετανάστες, πρόσφυγες, σύνορα, κρίση και Ευρώπη Φρούριο, Γ.Φελέκης felekis@okde.org
► Η Λιτότητα σκοτώνει: Η επίθεση στη δημόσια Υγεία – διεκδικώντας το δικαίωμα στην υγεία για όλους-όλες, Ε.Χατζημιχάλη elenichatzimichali@yahoo.com
► Ένας χωρίς στέγη – Όλοι-όλες στο δρόμο: Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή κατοικία, Φλώρα Νικολιδάκη, synflora@gmail.com
6.00 μ.μ. Η μεγάλη μας γιορταστική εκδήλωση:Παρουσίαση του Μανιφέστου των λαών της Ευρώπης όπου προσκαλούνται και αναμένεται να παρευρεθούν πολλές χιλιάδες άνθρωποι 9.00 μ.μ. Συναυλία Αλληλεγγύης των λαών με ευρωπαϊκά και ελληνικά συγκροτήματα
8 Ιουνίου – Σάββατο
9.30 – 12.30 / 12.30 - 4.30 συνελεύσεις
► Αγώνας
ενάντια στη Φτώχεια και αντίσταση στη διάλυση του κράτους Πρόνοιας στην
Ευρώπη: Κοινωνικά Δικαιώματα για όλους-όλες, Κ.Πούτου kpoutou@gmail.com
► Στρατιωτικές επεμβάσεις και μιλιταρισμός – κινήματα για ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη, Σ.Βωβού svovou@otenet.gr
► Ακροδεξιά, ναζισμός και νέος φασισμός στην Ευρώπη – κράτος εξαίρεσης και καταστολής, Γ.Αλμπάνης yannisalmpanis@hotmail.com
► Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινών αγαθών και τη λεηλασία των φυσικών πόρων Δ.Σπαθαρίδου (dspatharidou@gmail.com
► Συρρίκνωση
της δημοκρατίας, συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού και μορφές
άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας, Γ.Δαρεμάς, Σ.Αναγνωστοπούλου g_daremas@ath.forthnet.gr
► Εργασία
– επισφάλεια – ανεργία: τα δικαιώματα που χάνονται, οι εξαιρέσεις που
έγιναν κανόνας και η οργάνωση της αντίστασης, Ν.Νικολάου nagia_n@yahoo.com, Μ. Μπότση , marbotsi@hotmail.com
► Καταστροφή της φύσης και του περιβάλλοντος: εμπορευματοποίηση και κερδοσκοπία, Κ.Κλοκίτη kklokiti@gmail.com
Ευρωπαϊκή διαδήλωση στην Αθήνα
Το
Σάββατο 8 Ιουνίου στις 6.30 το απόγευμα με θέμα την αντίσταση στα μέτρα
λιτότητας και την αντίσταση στη φασιστική απειλή. Ξεκινάει από το
Μουσείο
Κοινωνικοί φορείς
Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, Ελλάδα , Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς/TransformEurope, Πράσινο Ινστιτούτο, Attac
Ελλάδα, Σύλλογος κατά της Αυθαιρεσίας των Τραπεζών, Πρωτοβουλία για την
υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας, Σύλλογος Εθελοντών κατά
του καρκίνου ΚΕΦΙ, Άρσις Οργάνωση υποστήριξη νέων, Ελληνικό Δίκτυο κατά
της Φτώχιας, Πολίτες
σε δράση,ΔΙΟΤΙΜΑ Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών, Φεμινιστική
Πρωτοβουλία για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, Λεσβιακή
Ομάδα Αθήνας, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, Ένωση Αφρικανών Γυναικών,
Πρωτοβουλία Γυναικών για την Αναπαραγωγική και Σεξουαλική Υγεία*, ACTUP - ΔΡΑΣΕ, Δίκτυο για τα Πολιτικά
και Κοινωνικά Δικαιώματα, Φίλοι του Πυριτιδοποιείου (Αιγάλεω), Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης, Νέοι Φίλοι της Φύσης, Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά, Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος
Περιστερίου, ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙΣ Χαϊδαρίου, Αλληλεγγύη για
Όλους/όλες, Δίκτυο Αλληλεγγύης
Κυψέλης, Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, Αυτοδιαχειριζόμενο
Κυλικείο Νομικής, Κίνηση ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία, MindtheCam/Radiobubble,
SaveGreekWater*, ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΩΡΩΠΟΣ*, Επιτροπές
Αγώνα Χαλκιδικής(ενάντια στην εξόρυξη χρυσού).
Δημοτικές - Περιφερειακές παρατάξεις
Ενεργοί Πολίτες
για την ανατροπή στο Περιστέρι, Δημοτική κίνηση Ανοιχτή Πόλη,
Περιφερειακή παράταξη «Αττικη συνεργασια οχι στο μνημονιο»,
δημοτική παράταξη
στο Χαϊδάρι "Πολίτες σε δράση - Οικολόγοι, Πράσινοι". Πειραϊκό Δημοτικό
Δίκτυο «Το Λιμάνι της Αγωνίας», Δημοτική Κίνηση Κορυδαλλού «Πάμε
Αλλιώς», Δημοτική κίνηση Δίκτυο Πολιτών Χολαργού-Παπάγου
Αντιρατσιστικά κινήματα
Κίνηση Απελάστε το ρατσισμό, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών
Το Σάββατο, 8 Ιουνίου 2013 πραγματοποιείται το 9ο ATHENS PRIDE με το σύνθημα «Η ΑΘΗΝΑ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ».
Η Παρέλασή μας σταδιακά μεγαλώνει. Ο δρόμος, όμως, για την ισότητα και το σεβασμό είναι ακόμη μακρύς.
Η επισκόπηση της παρούσας κατάστασης των LGBT ατόμων στην Ελλάδα απεικονίζει περίτρανα ένα συνεχόμενο (δυστυχώς) έλλειμμα θεσμικής και κοινωνικής προστασίας και ίσων δικαιωμάτων. Ως προς αυτό, η Ελλάδα βρίσκεται εμφανέστατα πολύ πίσω από αρκετές γειτονικές μας χώρες με πολύ νεότερες δημοκρατίες.
Η ορολογία και οι έννοιες του σεξουαλικού προσανατολισμού και – πολύ περισσότερο – της ταυτότητας φύλου απουσιάζουν μονίμως από τον πολιτικό και τον δημόσιο διάλογο. Αυτό σημαίνει ότι συχνά δεν αναγνωρίζεται καν η σοβαρότητα και η βιαιότητα των περιστατικών ομοφοβίας και τρανσφοβίας. Κατά συνέπεια, δεν αντιμετωπίζονται με τη δέουσα προσοχή από βασικούς κρατικούς φορείς και υπηρεσίες, όπως είναι το σύστημα εκπαίδευσης και το σώμα επιβολής του νόμου (αστυνομία).
Το Athens Pride 2013 έχει καταρτίσει τον παρακάτω – δυστυχώς μακρύ – κατάλογο με αιτήματα για τη νομική κατοχύρωση βασικών δικαιωμάτων όσον αφορά τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου – κάτι που οφείλει να παρέχει σε ΟΛΑ τα μέλη της κάθε δημοκρατική κοινωνία.
Η LGBT κοινωνία της Ελλάδας στο σύνολο της απαιτεί:
Επέκταση του Προεδρικού Διατάγματος 132/2012 για τη Σύσταση Τμημάτων και Γραφείων Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας ώστε να περιλαμβάνει σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου με μέριμνα για αποτελεσματική και επαρκή προστασία στα θύματα ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας.
Πλήρης ενσωμάτωση της απόφασης-πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ έτσι όπως ψηφίστηκε στις 11.3.2013, συμπεριλαμβάνοντας και την ταυτότητα φύλου, ώστε να προστατεύεται αποτελεσματικά ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου από κάθε μορφής ρητορική και πράξεις μίσους.
Εισαγωγή μαθημάτων σεξουαλική αγωγής σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες με ισότιμη αναφορά σε σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου.
Προσθήκη στο Σύνταγμα της χώρας του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου ως κατηγορία για την οποία απαγορεύεται κάθε διάκριση (στο πρότυπο της ευρωπαϊκής χάρτας δικαιωμάτων).
Επέκταση του Οικογενειακού Δικαίου έτσι ώστε να παρέχεται ουσιαστική ισότητα και πρόσβαση στον πολιτικό γάμο στα ζευγάρια του ίδιου φύλου.
Ισότιμη πρόσβαση σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, υιοθεσία και γονεϊκότητα σε LGBT ζευγάρια.
Δημόσια ενημέρωση για το νόμο 3304/2004, που απαγορεύει κάθε διάκριση στην εργασία και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, μεταξύ άλλων, προσθήκη της ταυτότητας φύλου στους λόγους προστασίας, καθώς και διεύρυνσή του και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας.
Και συγκεκριμένα από τις οργανώσεις μας:
Colour Youth
Αναγνώριση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ενδοσχολικής (bullying) και ενδοοικογενειακής βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση
Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και ταυτότητας φύλου. Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών
Δικαίωμα στην αλλαγή των εγγράφων χωρίς ιατρικές / φαρμακολογικές προϋποθέσεις. Οικογένειες Ουράνιο Τόξο
Αναγνώριση των LGBT οικογενειών και την εξάλειψη των διακρίσεων που υφίστανται τα παιδιά και τους γονείς τους σε όλα τα επίπεδα (νομικό, κοινωνικό, οικονομικό, σχολικό κ.α.).
Θετική Φωνή
Παρεμβάσεις πρόληψης από την πολιτεία σε συνεργασία με τις ΜΚΟ που να απευθύνονται στην ευπαθή (ως προς τον HIV) ομάδα των MSM (άνδρες που κάνουν σεξ με άλλους άνδρες). ACT UP Hellas
Διαφανής διαδικασία χρηματοδότησης και προτεραιότητα σε προγράμματα πρόληψης για τον HIV/AIDS στις ομάδες στόχους, ειδικά στα νέα άτομα και στους άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες. Διαχειριστική Ομάδα του Proud Press
Αναδιάρθρωση της λειτουργίας το ΕΣΡ, προκειμένου να αποτρέπεται προβολή ρατσιστικών, σεξιστικών, ομοφοβικών και τρανσφοβικών στερεοτύπων από τα ΜΜΕ.
Εξασφάλιση του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία λόγου.
Για το Athens Pride 2013Andrea Gilbert, Εκπρόσωπος +30 6974 187383
Ψάχνεις
διακοπές με περιεχόμενο; Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Από τη μια να
ξεκουραστούμε, να διασκεδάσουμε, να περάσουμε καλά. Από την άλλη να
συζητήσουμε, να ενημερωθούμε, να κάνουμε συλλογικές δράσεις.
Το κάμπινγκ του Antinazi zone - YRE είναι μια διοργάνωση που θέλει να
φέρει κοντά ανθρώπους από όλη την Ελλάδα (αλλά και το εξωτερικό), όλων
των ηλικιών. Ανθρώπους που δεν θέλουν να είναι παθητικοί παρατηρητές της
πραγματικότητας, αλλά ψάχνουν τρόπους να την αλλάξουν.
Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια κάμπινγκ ΥRE.
Στο όνομα της YRE προστέθηκε το Antinazi Zone που αποτελεί μια νέα
προσπάθεια με στόχο τον αγώνα κατά του φασισμού και τον συντονισμό της
αντιφασιστικής δράσης πανελλαδικά.
Για να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια μας προσπαθούμε να έχουμε ένα ακόμα πιο
πλούσιο πρόγραμμα που να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερα
ενδιαφέροντα και ανάγκες.
Το
φετινό μας κάμπινγκ θα γίνει στο πανέμορφο δημοτικό κάμπινγκ στον
Πρίνο της Θάσου. Ένα κάμπινγκ ευρύχωρο, με πολλή σκιά και την αμμουδιά
μπροστά του. Το χωριό του Πρίνου βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τα
πόδια.
Θα έχουμε όπως πάντα αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ δίπλα στην θάλασσα με πολύ φτηνές τιμές.
Συζητήσεις:
-
Για την άνοδο της Χρυσής Αυγής και το αντιφασιστικό κίνημα (με
συμμετοχή μελών από αντιφασιστικές επιτροπές της Θάσου, της Καβάλας, της
Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και άλλων πόλεων)
- Για το ζήτημα της μετανάστευσης (με συμμετοχή αντιρατσιστικών οργανώσεων και μεταναστών)
-
Για τα μεταλλεία χρυσού και τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής (με
συμμετοχή εκπροσώπων των Επιτροπών Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού)
-
Για τις δομές αλληλεγγύης (με συμμετοχή εκπροσώπου του Κοινωνικού
Ιατρείου Αλληλεγγύης Θες/νίκης και κινημάτων «χωρίς μεσάζοντες»)
-
Για τις προσπάθειες αυτοδιαχείρισης των εργοστασίων και επιχειρήσεων
(με συμμετοχή εκπροσώπου του κατειλημμένου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ)
- Για τους αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού (με συμμετοχή εκπροσώπου του συντονιστικού «SOSτε το νερό»)
-
Για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και της ΛΟΑΤ κοινότητας (με
συμμετοχή εκπροσώπων από τις ομάδες HOMOphonia και Good As You(th))
- Για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στον κόσμο και τα εναλλακτικά οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα.
-
Για την αριστερά και τους αγώνες στην Ελλάδα και την Ευρώπη (με
συμμετοχή εκπροσώπων διαφόρων τάσεων της αριστεράς στην Ελλάδα, την
Κύπρο και την Ευρώπη)
- Για τους εργατικούς αγώνες της τελευταίας περιόδου (με συμμετοχή εκπροσώπων μαχητικών σωματείων)
- Για ιστορικά κινήματα που συγκλόνισαν τον κόσμο
(Οι συζητήσεις θα γίνονται στο χώρο του κάμπινγκ 12-3 ή 7-10μμ και η συμμετοχή είναι ελεύθερη και προαιρετική)
Άλλες δραστηριότητες:
Συναυλίες
Beach party τα Σάββατα 27/7 & 3/8 και το απόγευμα στις 29/7
Εκδρομές (γύρος της Θάσου & κοντινές παραλίες)
Πεζοπορίες
Εργαστήρια (Χορός, Γιόγκα, Θέατρο, Πολεμικές Τέχνες, Κατασκευές, Μουσική κα)
Δημιουργική απασχόληση για παιδιά καθημερινά
Για το τελικό πρόγραμμα του κάμπινγκ δείτε στο www.antinazizone.blogspot.gr www.antinazizone.blogspot.gr και στο facebook camping-YRE
ΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
105 ευρώ από Αθήνα
75 ευρώ από Θες/νίκη
95 ευρώ από Βόλο/Λάρισα
Aριθμός λογαριασμού: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 134/629544-40
Φαξ : 210 2283077
Στην τιμή περιλαμβάνονται:
- Τα μεταφορικά με επιστροφή(περιλαμβάνονται και τα εισιτήρια του φέρυ μποτ Καβάλα-Πρίνος)
- 9 διανυκτερεύσεις στο κάμπινγκ με δική σας σκηνή
- Δωρεάν πάρκινγκ για οχήματα & μηχανές στο κάμπινγκ
- Εκπτώσεις 10-20% για ταβέρνες και μπαρ στον Πρίνο και σε γύρω χωριά με την κάρτα συμμετοχής
Για όσους έρθουν μόνοι τους ή μείνουν λιγότερες μέρες η τιμή είναι 5 ευρώ το άτομο ανά διανυκτέρευση (με δική σας σκηνή).
Υπάρχουν επίσης δωμάτια πολύ κοντά στο κάμπινγκ σε καλές τιμές για τους συμμετέχοντες στην διοργάνωση.
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΝΑ ΠΕΤΑΞΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΔΟΥΣ!!!
Riporto l'intervista al ragazzo che ha scritto la lettera a Repubblica qualche giorno fa.
Una consapevolezza e un modo di esprimersi meravigliosi per un ragazzo di 17 anni.
Forse l'avrete già letta, in ogni caso la ricopio per intero perché non vorrei andasse smarrita insieme a tanti link....
DAVIDE,
lo abbiamo chiamato così anche se non è il suo vero nome, frequenta il
penultimo anno del liceo classico e non sa ancora che cosa farà da
grande. Anche se a sentirlo parlare sembra molto più grande della sua
età. È gay, ha scritto una lettera a Repubblica chiedendo
di essere ascoltato. Non chiede altro. È la prima cosa che spiega: "La
mia era solo la voglia di esprimere un sentimento, le parole mi
scivolavano sulle dita perché era un argomento che mi toccava, ma
adesso ho la sensazione che la cosa si stia facendo troppo grossa per
poterla affrontare serenamente. Non ho mai avuto ambizioni di gloria:
da piccolo gli altri bambini desideravano diventare attori belli e
famosi, io sono sempre rimasto con i piedi per terra. Terra che adesso
non vorrei mi franasse sotto i piedi. A 17 anni".
Centinaia
di mail al giornale, migliaia di condivisioni su Facebook. Molti
apprezzamenti e molte critiche. Sei pentito di averla scritta? "Nessun
pentimento, ma molta ansia, questo sì. Non mi aspettavo tutto questo.
Volevo lanciare un sasso nello stagno, con la speranza che chi deve
farlo lo andasse a recuperare e da me non si pretendesse altro. Non
voglio diventare qualcuno da mostrare in televisione. Non sono il
rappresentante di una categoria. Già mi sento molto esposto".
Lanci la pietra e ritiri la mano? «Non la ritiro
per
codardia, ma perché provo a fidarmi delle istituzioni. È una fiducia
mal riposta? Tocca a loro lavorare adesso. Se i parlamentari si
svegliassero la mattina pensando che il luogo in cui vanno è costato la
vita a molti, ci sarebbe ancora la speranza di un miglioramento».
Immagino che tu debba proteggere non soltanto te stesso. «È vero. Ho vissuto la mia storia con altre persone».
Quali?«La mia famiglia. Una famiglia che sta facendo quadrato attorno a me e che io sento liberamente di dover rispettare».
Ti ha scritto una madre. Dice: «Mio figlio aveva 21 anni quando mi
ha detto di essere gay. A dispetto del mio essere atea e lontana dai
pregiudizi è stato un duro colpo. È difficile accettare l'idea che non
sarai mai nonna, ci vuole tempo per capire che ci saranno nuovi motivi
di orgoglio e complicità. Ricordati di essere orgoglioso di quello che
sei». «Parole
molto belle. Mia madre e mio padre sono sempre stati molto presenti
nella mia vita. Hanno notato i miei cambiamenti, qualche tempo fa mi
hanno domandato se c'era qualcosa che dovevo dir loro. Gli ho detto sì,
sono gay. Ci sono state conseguenze positive e negative, di cui non
voglio parlare. Ora siamo assieme. I miei genitori sono cattolici, penso
di poterli definire molto credenti, ma non religiosi, nel senso che non
si curano dell'esteriorità della fede. Alcune cose sono diventate più
facili». Chi altri sa?«Nessuno. Non tra gli amici, non a scuola».
È come se tu vivessi nascosto.«In
un certo senso è così. Diciamo che sono consapevole delle conseguenze a
cui andrei incontro svelandomi. Preferisco restare al mio posto. La
gente mi guarderebbe con occhi diversi. Credo invece di dover essere
giudicato per ciò che valgo e per quanto posso dare agli altri».
I giornali, la Rete. Hai letto tutto?«Quasi
tutto. Un fiume che è diventato via via più impetuoso e a tratti
oscuro. Accetto anche i dubbi di tanti e i commenti negativi, ma non
quelli di chi mi accusa di vittimismo. Non ho pianto su me stesso.
Perché ci sia una vittima deve esistere un carnefice. Nel caso
dell'omosessualità non c'è. A meno che non si voglia tirare in ballo
Dio. Qualcuno nasce con i capelli biondi, qualcuno con gli occhi neri,
altri nascono gay».
La
tua lettera ha diviso la trincea del centrodestra e riacceso qualche
dubbio nei cattolici. Si affaccia l'ipotesi di una iniziativa di legge
bipartisan per i diritti degli omosessuali. Te l'aspettavi questa
risposta politica? «Mi
viene da ridere. Di politico io non ho nulla, non riesco neppure a
leggere ad alta voce in classe. C'è chi in quella lettera ha voluto
vedere anche cose alle quali neppure avevo pensato. Non sono molto
ottimista, credo che tra un paio di giorni tutto tornerà come prima. I
partiti hanno bisogno di tenere le questioni aperte per scopo
elettoralistico. Il diritto alla normalità non ci è concesso. Temo che
l'Italia non sia pronta a fare questo passo, pensi alle difficoltà che
sta incontrando un paese liberale come la Francia, dove il cardinale di
Parigi si è vantato di essere riuscito a portare nelle piazze anti-gay
anche gli atei. Noi siamo un paese che si accoda, anche in guerra ci
siamo sempre andati dopo, cercando di scegliere l'alleato vincente.
Azzeccandone pochi. Prima di fare il passo aspetteremo il resto
dell'Europa». Torno alla Chiesa. È l'ostacolo principale?«Una
spina nel fianco. Il potere temporale della Chiesa ha soffocato il
cristianesimo. Eppure la Chiesa dovrebbe essere madre di tutti quanti,
anche dei figli di cui non è particolarmente orgogliosa. Credo che nelle
alte gerarchie vaticane l'odio contro i gay sia forte, ma se poi vai a
parlare con i preti delle parrocchie ritrovi la chiesa cristiana, quella
che sta accanto alla nostra piccola vita quotidiana. Penso a don Gallo,
per esempio. Ecco, sembra di essere tornati alla Francia del 1700, alla
divisione tra alto e basso clero. Ripongo molte speranze in papa
Francesco, nella sua volontà di affidarsi al Vangelo». Laura Boldrini ti ha scritto per invitarti a un incontro alla Camera. Ci andrai?«In
questo momento non lo so. Le risponderò privatamente. È stata pacata e
risoluta. Nelle sue parole ho colto anche una raccomandazione, come se
volesse mettermi in guardia da qualche pericolo accostando la mia
esperienza al dramma della ragazza di Novara. Mi ha parlato da madre,
vorrei riuscire a risponderle da figlio». Quanto frequenti il web?«Non
moltissimo, lo studio mi lascia poco tempo libero. So che per sottrarsi
all'odio che scorre nel paese non basta staccare la spina del computer.
Le parole possono uccidere, a volte sono peggio dei pugni perché ti
colpiscono più in profondità e il livido non va via». Perché c'è così tanto odio in giro, secondo te?«La
crisi, la rabbia, la disoccupazione, il futuro di noi ragazzi
cancellato. Si vive nel proprio giardino, si tira su il filo spinato».
Tu pensi come un adulto, meglio di tanti di noi.«Si
sbaglia, sono un adolescente che fa i conti con qualcosa di più grande
di lui. Forse è solo una questione di maggiore o minore sensibilità. È
difficile tenersi tutto nel cuore, ci sono problemi che non si risolvono
unicamente con le proprie forze. Allora cerchi qualcuno che ti accetti,
che ascolti. La mia lettera non vuole dire altro, se non: siamo qui,
esistiamo, fateci esistere. E vuole sapere una cosa: non mi aspetto
nulla». Quanto dolore c'è stato nella tua vita?«Quello
che prima o poi tocca a tutti quanti: eterosessuali, single, sposati,
conviventi, donne e uomini. Ho letto da poco un bel libro di Peter
Cameron sul rapporto tra un padre e il figlio omosessuale dal titolo “Un
giorno questo dolore ti sarà utile”. È la sola risposta che le so dare e
che mi auguro».
Εντονη συγκίνηση αλλά και κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό έχει προκαλέσει η επιστολή ενός δεκαεπτάχρονου ομοφυλόφιλου αγοριού προς την εφημερίδα της Ρώμης Λα Ρεπούμπλικα, με την οποία ζητά «να μπορέσει να ζήσει και να μην αναγκασθεί να αυτοκτονήσει». Η επιστολή είναι ενυπόγραφη – ο νέος ονομάζεται Ντάβιντε Τανκρέντι – και δημοσιεύθηκε στο πρωτοσέλιδο της ιταλικής κεντροαριστερής εφημερίδας. «Το να πεθαίνει κανείς για να εναντιωθεί στην εξέλιξη της κοινωνίας, είναι ένδειξη ότι υπερεκτιμά τις δυνάμεις του και δεν διαθέτει ανοικτό μυαλό»γράφει ο Ντάβιντε, αναφερόμενος στην πρόσφατη αυτοκτονία του Γάλλου συγγραφέα Ντομινίκ Βενέρ στην Παναγία των Παρισίων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων που ενέκρινε η χώρα του. «Το γράμμα μου αυτό, όμως, μπορεί να είναι η μόνη εναλλακτική στην αυτοκτονία», προσθέτει ο Ντάβιντε, και εξηγεί: «Ζητώ να εισακουσθώ, μιλώ σε μια κοινωνία σαν την ιταλική που δεν με δέχεται επειδή γεννήθηκα ομοφυλόφιλος». «Η αναγνώριση των γάμων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου σημαίνει μόνο ότι επιτρέπεται σε δυο ανθρώπους που αγαπιούνται να καλλιεργήσουν τον έρωτά τους. Δεν είμαστε δαίμονες, δεν μας άγγιξε ο δαίμονας όταν ήμασταν στην κούνια. Ζητάμε μόνον να μπορούμε να υπάρχουμε. Να εγκριθεί άμεσα ένας νόμος κατά της ομοφοβίας» καταλήγει ο Ιταλός έφηβος.
Στην επιστολή του απάντησε, μεταξύ άλλων, και η πρόεδρος της ιταλικής Βουλής, Λάουρα Μπολντρίνι, τονίζοντας ότι «μια κοινωνία που δεν ξέρει να προστατέψει όλα της τα παιδιά δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να χαρακτηρισθεί πολιτισμένη». «Ελπίζω το ιταλικό κοινοβούλιο να εγκρίνει, το γρηγορότερο δυνατό, έναν αποτελεσματικό νόμο κατά της ομοφοβίας, ώστε να μην υπάρξει καμία άλλη αυτοκτονία νέου που δεν άντεξε τους χλευασμούς κάποιων συνομήλικών του, λόγω της σεξουαλικής του ταυτότητας», υπογραμμίζει η επικεφαλής της ιταλικής Βουλής και καλεί τον Ντάβιντε να την επισκεφθεί στο γραφείο της για να μπορέσει να τον γνωρίσει.
Μετά την επιστολή του Ντάβιντε Τανκρέντι, τέλος, έλαβαν θέση επί του όλου θέματος και στελέχη της μπερλουσκονικής κεντροδεξιάς. Ο πρώην υπουργός πολιτισμού Σάντρο Μπόντι και ο μέχρι πρότινος περιφερειάρχης της Βενετίας, Τζανκάρλο Γκαλάν, ζητούν «να τεθεί τέρμα στην υποκρισία και να αναγνωρισθούν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ατόμων και ζευγαριών, διότι πρόκειται για υπόθεση που ξεπερνά ιδεολογικούς και πολιτικούς φραγμούς».
Δεκαεξάχρονος
ομοφυλόφιλος αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στο κενό από τον
τρίτο όροφο του σχολείου του σε νότια περιοχή της Ρώμης.
