Ήταν τέτοια η δυναμική και ο παλμός της πορείας που κανείς δεν έμεινε ασυγκίνητος, παρόλο το μαύρο πέπλο του μνημονίου και των μέτρων λιτότητας που έχει στοιχειώσει τις ζωές του καθενός μας. Ακόμη και οι κακεντρεχείς, έχω την αίσθηση, για μια στιγμή έγιναν πιο ανθρώπινοι.
Προσωπικά, έλαβα το πιο όμορφο δώρο γενεθλίων στα 38 μου χρόνια και δηλώνω βαθιά συγκινημένη και περήφανη που έβαλα με τον τρόπο μου ένα λιθαράκι για να διοργανωθεί αυτό το μεγαλειώδες γεγονός στην κατά τα άλλα συντηρητική Θεσσαλονίκη. Στις 23 Ιούνη αυτή η πόλη βγήκε από τη ναφθαλίνη και έδειξε ότι θέλει ανθρώπους ΙΣΟΥΣ και όχι ΙΔΙΟΥΣ...
Αμαλία Μανωλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.