China: this Chinese film about coming out to one's parents has been watched by more than 100 million people on social networks in China. It is made by China's PFLAG, (Parents and Friends of Lesbians and Gays). Change is in the air. Things that matter, pass them on.
Πόσες φορές έχουμε συναντήσει ανθρώπους, στη ζωή μας, που έτυχε να είναι κάπως διαφορετικοί; Στις προτιμήσεις τους, στα θέλω τους, στη σεξουαλικότητά τους.
Έτυχε να συναντήσω και να γνωρίσω ένα τέτοιο παιδί, τον Γιώργο.
Εδώ και κάποιους μήνες και συγκεκριμένα από τα τέλη Μαΐου αυτού του έτους τυχαίνει να εκτίω την στρατιωτική μου θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό. Κάποια στιγμή πριν καναδυό μήνες μου ζήτησαν να κάνω ενημερωτική πύλη σε ένα παιδί ώστε να του δείξω τι πρέπει να κάνει σε αυτού του είδους τη βάρδια, τον Γιώργο.
Αφού του έδειξα τι κάνει και πως ενεργεί σε όλες τις περιπτώσεις που μπορεί να του τύχουν, για το υπόλοιπο της βάρδιας αυτής συζητούσαμε για διάφορα θέματα άσχετα.
Είχα παρατηρήσει από την αρχή ότι είναι κάπως προβληματισμένος και σκεπτικός. Καθώς τον γνώριζα βρήκα το θάρρος να τον ρωτήσω τι του συμβαίνει.
Ο Γιώργος λοιπόν είναι ένα παιδί 25 ετών, showman στο επάγγελμα, πανέξυπνος και μορφωμένος. Με“διαφορετικές“-όπως λέμε-σεξουαλικές προτιμήσεις.
Μπαίνοντας να κάνει τη στρατιωτική του θητεία, τυχαίνει να βιώνει εδώ μέσα καθημερινά τον ρατσισμό προς τον ίδιο, όχι μόνο από τους υπόλοιπους ναύτες αλλά και από τους αξιωματικούς διοίκησης της βάσης. Ακούγοντας καθημερινά ομοφοβικά σχόλια εναντίον του, χλευαζόμενος ακόμα και έως τον εξευτελισμό μπροστά σε όλους τους υπόλοιπους.
Κάποιοι είχαν φτάσει σε σημείο να ανοίξουν το ερμάριο του και να του καταστρέψουν ρούχα και προσωπικά είδη. Φυσικά για το συγκεκριμένο συμβάν δεν τιμωρήθηκε κανείς.
Καθώς ο Γιώργος μου έλεγε το πρόβλημά του και όλα αυτά που του είχαν συμβεί εδώ στη βάση σκεφτόμουν πως τελικά δεν υπάρχει καμία παιδεία ούτε ίχνος ντροπής στους περισσότερους ανθρώπους. Και τους παίρνει σχεδόν όλους η μπάλα, από τους ναύτες της βάσης, οι οποίοι δεν έχουν στοιχειώδη παιδεία και τρόπους από το σπίτι τους. Ποιοι γονείς μεγαλώνουν τέτοια παιδιά;;;;;; Γιατί την παιδεία και τους τρόπους δεν τα αποκτάς στο σχολείο,αλλά στο σπίτι που ζεις και μεγαλώνεις μέσα!!!!
ΠΟΣΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ θα βγουν αυτά τα παιδιά στη κοινωνία και ΠΟΥ θα επιβιώσουν;;;; Πουθενά βέβαια γιατί στην ηλικία που είναι έχει ήδη πλαστεί ο χαρακτήρας τους.
Είναι αυτά τα παιδιά που από μικρά δεν έμαθαν τον σεβασμό απέναντι σε άλλους, είναι αυτά τα παιδιά που ποτέ δεν τους είπε κάποιος το «όχι», που δεν τα σεβάστηκαν οι ίδιοι οι γονείς τους. Τέτοιος λοιπόν κόσμος μεγαλώνει,χωρίς τα απαραίτητα αγαθά (όχι υλικά) για να βγει στη ζωή.
Και αφήνω τους νεότερους πιτσιρικάδες χωρίς μυαλό και πάω στους αξιωματικούς που υπάρχουν εδώ μέσα οι οποίοι έχουν ρόλο «διοικητικό» , χαμηλόβαθμους και υψηλόβαθμους (όχι όλοι). Οι οποίοι λειτουργούν και φέρονται κατά τον ίδιο τρόπο απέναντι στον Γιώργο.
Να σημειώσω εδώ ότι ο Γιώργος έχει (φυσικά) την ικανότητα να κάνει ό,τι και οι υπόλοιποι ναύτες της βάσης.
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα τον κρίνουν για τις προτιμήσεις του;;;
Από τη στιγμή που δεν υστερεί σε τίποτε άλλο από τους υπόλοιπους;
Υποτίθεται είναι άνθρωποι σωστοί και με σημαντική εκπαίδευση και αξιοσέβαστοι στην κοινωνία. ΟΧΙ, από ό,τι φαίνεται είναι οι ίδιοι άνθρωποι που προανέφερα πιο πάνω που εφόσον δεν έχουν παιδεία οι ίδιοι δεν γίνεται να την μεταφέρουν και στα παιδιά τους.
Είναι οι άνθρωποι που θα βρεθούν υποτίθεται στην πρώτη γραμμή, απέναντι στον εχθρό.
Δεν ξέρω πως το βλέπουν μερικοί το θέμα του ρατσισμού, όποιου είδους, άλλα αυτή είναι η δική μου άποψη και οπτική γωνία πάνω στο συγκεκριμένο θέμα…
Δηλαδή, γιατί άνθρωποι διαφορετικοί πρέπει να βιώνουν τέτοιες καταστάσεις και τόσο μεγάλο ψυχολογικό πόλεμο;
Από τον Δημήτρη Μπουζούκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.