Το σύμφωνο συμβίωσης είναι μόνο η αρχή καθώς το υπουργείο ετοιμάζεται να προχωρήσει στην αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου | MOTIONTEAM/ ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣΕχουν περάσει σχεδόν πέντε μήνες από τις εκλογές και η κυβέρνηση, αντί να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο που αίρει τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης για το οποίο καταδικάστηκε η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ενάμιση χρόνο πριν, δηλώνει πως θα συνεχιστεί και άλλο η εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Κωστή Παπαϊωάννου, η νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συστάθηκε πριν από περίπου δύο μήνες με αντικείμενο το σύμφωνο συμβίωσης και τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλλου, εργάζεται με γρήγορους ρυθμούς και θα έχει παραδώσει το πόρισμά της για το σύμφωνο στις αρχές Ιουνίου, για να συνεχίσει τις εργασίες της για την ταυτότητα φύλου.
Από κει και πέρα παραμένει άγνωστο αν η κυβέρνηση θα προλάβει να συμπέσει στο θέμα του συμφώνου με τη διοργάνωση του Athens Pride στις 13 Ιουνίου ή αν θα υπάρξει μεγαλύτερη καθυστέρηση λόγω της ροής του νομοθετικού έργου, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται με ανοιχτή τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και ενώ ενδέχεται να διαμορφωθεί σταδιακά μια διαφορετική πολιτική συγκυρία.
Η καθυστέρηση ακούγεται ακόμα πιο σημαντική αν σκεφτεί κανείς πως, σύμφωνα με τον υπουργό, το σύμφωνο θα ήταν η πρώτη νομοθετική πράξη του υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη θέσπιση συμφώνου συμβίωσης με διευρυμένα δικαιώματα τον Μάρτιο του 2014 και πως ο πρώην υπουργός Χ. Αθανασίου είχε εξαγγείλει καιρό πριν πως το θέμα θα λυνόταν σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο.
Υπάρχουν βέβαια εξηγήσεις. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνέστησε τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο μόλις τον Δεκέμβριο του 2014, περισσότερο από ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και ένα μήνα πριν από τις εκλογές, οπότε και έληξε άπρακτη η θητεία της. Η νέα κυβέρνηση έπρεπε να ξεκινήσει εξαρχής. «Είχαμε μπροστά μας μια βασική επιλογή: είτε να αλλάξουμε το πρώτο άρθρο του υπάρχοντος συμφώνου ώστε να περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε να προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε αδυναμίες που είχε το υπάρχον σύμφωνο. Ακολουθήσαμε τη δεύτερη επιλογή».
Αν και η επιλογή αυτή βρίσκεται στο ίδιο πνεύμα με την πρόταση νόμου που κατέθεσε πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, η σύνταξη ενός νομοσχεδίου προϋποθέτει μια πιο σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία δεν θα επέτρεπε εκ των πραγμάτων να είναι το σύμφωνο το πρώτο νομοθέτημα που θα έφερνε στη Βουλή το υπουργείο.
«Η αναβάθμιση και η ενίσχυση του συμφώνου συνεπάγεται διάφορες παράπλευρες ρυθμίσεις. Σύμφωνα με όσα ισχύουν μέχρι στιγμής, καθώς η επιτροπή δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της, το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων αποδίδει στους συντρόφους την έννοια της οικογένειας δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν οικογενειακή μερίδα στο Ληξιαρχείο, τους αναγνωρίζει ως οικεία πρόσωπα για ιατρικά ζητήματα, τους αποδίδει ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, το δικαίωμα συνυπηρέτησης, πλήρη κληρονομικά δικαιώματα, αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. Αυτά σημαίνουν μεγάλο φόρτο συνεννόησης με τα συναρμόδια υπουργεία και συνεπάγονται την έκδοση εξουσιοδοτικών πράξεων που θα εγγυώνται την πρόσβαση στα νέα δικαιώματα» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
Το υπουργείο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη θέσπιση ενός ισχυρού και δεσμευτικού συμφώνου, όπως αντανακλάται στον τρόπο σύναψης και λήξης του.
Το σημερινό σύμφωνο δίνει τη δυνατότητα στον ένα σύντροφο να προχωρήσει μονομερώς σε λήξη, χωρίς να ενημερώσει τον άλλο.
Το νέο σύμφωνο θα προβλέπει έγκαιρη ενημέρωση του συντρόφου πριν από τη λήξη. Θα αποτελεί επίσης κώλυμα για τη σύναψη γάμου του ενός συντρόφου με άλλο πρόσωπο.
Σήμερα, μπορεί ο ένας σύντροφος να παντρευτεί με άλλο πρόσωπο ενώ βρίσκεται σε ισχύ το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο λήγει αυτομάτως τη στιγμή του γάμου.
Αυτό που φαίνεται ότι θα λείπει από το σύμφωνο θα είναι η δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν παιδιά, μέσω της πρόβλεψης του τεκμηρίου πατρότητας στις σχετικές διατάξεις.
Αυτό που φαίνεται ότι θα λείπει από το σύμφωνο θα είναι η δυνατότητα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν παιδιά, μέσω της πρόβλεψης του τεκμηρίου πατρότητας στις σχετικές διατάξεις.
Πρόκειται για σημαντική υποχώρηση σε σχέση με τα αιτήματα του ΛΟΑΤ κινήματος, που περιλαμβάνουν τη δυνατότητα της τεκνοθεσίας (κάτι που αποτελεί ξεχωριστό νομοθετικό κεφάλαιο, καθώς η υπάρχουσα κατάσταση στη νομοθεσία θεωρείται πως δεν υπηρετεί το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών) όπως και τη θέσπιση πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Ωστόσο, το σύμφωνο είναι μόνο η αρχή. Το υπουργείο ετοιμάζεται να προχωρήσει σε επόμενη φάση στην αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, στο πλαίσιο του οποίου αναμένεται να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν πολλά από αυτά τα ζητήματα.
«Στο ζήτημα των παιδιών πρέπει να κάνουμε βήματα που θα παίρνουν υπόψη τους διάφορους παράγοντες: το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες και, πολύ σημαντικό, το γεγονός πως αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα πρέπει να αναγνωρίσει μια κοινωνική πραγματικότητα. Πιστεύω πως η κοινωνική πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τη βούληση του νομοθέτη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια γκρίζα ζώνη ευαλωτότητας τα παιδιά που ζουν με ομόφυλα ζευγάρια.
»Εκτός από καταπιεστικό και λάθος, είναι και αυτοκαταστροφικό για μια κοινωνία να ωθεί κάποια παιδιά να μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο. Αυτά τα θέματα θα λυθούν αργά ή γρήγορα.
Ωστόσο, το σύμφωνο είναι μόνο η αρχή. Το υπουργείο ετοιμάζεται να προχωρήσει σε επόμενη φάση στην αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, στο πλαίσιο του οποίου αναμένεται να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν πολλά από αυτά τα ζητήματα.
«Στο ζήτημα των παιδιών πρέπει να κάνουμε βήματα που θα παίρνουν υπόψη τους διάφορους παράγοντες: το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, τις κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες και, πολύ σημαντικό, το γεγονός πως αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα πρέπει να αναγνωρίσει μια κοινωνική πραγματικότητα. Πιστεύω πως η κοινωνική πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τη βούληση του νομοθέτη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε μια γκρίζα ζώνη ευαλωτότητας τα παιδιά που ζουν με ομόφυλα ζευγάρια.
»Εκτός από καταπιεστικό και λάθος, είναι και αυτοκαταστροφικό για μια κοινωνία να ωθεί κάποια παιδιά να μεγαλώνουν με αυτό τον τρόπο. Αυτά τα θέματα θα λυθούν αργά ή γρήγορα.
»Στη χώρα μας προχωράμε αργά. Προκρίθηκε η σταδιακή επίλυση των ζητημάτων, που αποτελεί ασφαλή οδό. Ξέρω ότι αυτή η λύση είναι ανοιχτή σε κριτική, αποτελεί όμως μια επιλογή. Από την άλλη, δεν χάνουμε τον τελικό μας στόχο.
»Ενα καλό σύμφωνο συμβίωσης που περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πάντα όμως με επίγνωση ότι δεν είναι το τελευταίο» λέει ο Κ. Παπαϊωάννου.
«Καίριο νομοθέτημα για την ισονομία»
Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής, συντονίστρια Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ΣΥΡΙΖΑ
Το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια θα είναι ένα από τα επόμενα νομοθετήματα του υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως επιβεβαίωσε και πρόσφατα ο υπουργός. Θα συμπεριλαμβάνει ασφαλιστικά, φορολογικά, συνταξιοδοτικά και κληρονομικά δικαιώματα για όλους που δεν καλύπτονται αυτή τη στιγμή από το ισχύον σύμφωνο.
Είναι καίριο νομοθέτημα για την ισονομία και τη δικαιοσύνη όσον αφορά τη συμπερίληψη των ομόφυλων ζευγαριών. Νομίζω ότι το σύμφωνο πρέπει να στηριχτεί από όλες τις ΛΟΑΤ οργανώσεις, την κοινωνία των πολιτών και τα άλλα πολιτικά κόμματα και να ψηφιστεί το ταχύτερο. Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνει και το δικαίωμα της παιδοθεσίας.
Πολλά ομόφυλα ζευγάρια αποκτούν παιδιά και αυτό είναι μια πραγματικότητα που συμβαίνει και πρέπει να ρυθμιστεί έτσι ώστε να μη μένουν τα παιδιά αυτά ακάλυπτα και να δημιουργείται μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων στο περιθώριο που θα στιγματίζεται.
«Ισοπολιτεία για τη ΛΟΑΤ κοινότητα»
Νικόλας Γιατρομανωλάκης, πολιτικός υπεύθυνος του Τομέα Δικαιωμάτων, Το Ποτάμι
Το Ποτάμι εξ αρχής διεκδικεί ισονομία για τη ΛΟΑΤ κοινότητα και ολοκληρωμένη νομική αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών και των οικογενειών τους. Θα στηρίξουμε μια ουσιαστική και ειλικρινή διορθωτική κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση από την πλευρά του υπουργείου Δικαιοσύνης, στον βαθμό που δεν θα εξαντλείται απλώς στην αφαίρεση του περιορισμού ως προς τα ομόφυλα ζευγάρια που υπάρχει στο πρώτο άρθρο του σημερινού συμφώνου συμβίωσης, αλλά θα μεριμνά για την ασφαλιστική, φορολογική και ευρύτερη ισονομία τους, κάτι που προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στο υπάρχον σύμφωνο.
Μέχρι στιγμής δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο του νομοσχεδίου καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερο πνεύμα συνεργασίας, επομένως θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε, όταν και εφόσον αυτό κατατεθεί, όπως θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τι θα πράξει για το φλέγον θέμα των υιοθεσιών (από ετερόφυλους και ομόφυλους γονείς) καθώς και για τις δίκαιες διεκδικήσεις των διεμφυλικών.
«Καταργώντας απλά μία λέξη»
Γιάννης Φ. Ιωαννίδης, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, πρώην γ.γ. των υπ. Εσωτερικών και Δικαιοσύνης
Σταθερή θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι πρέπει να επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό μπορεί να γίνει με πολύ απλό τρόπο, σε πρώτη φάση καταργώντας απλά μία λέξη από το ισχύον νομοθέτημα για το σύμφωνο συμβίωσης, προκειμένου να μην αφορά αυτό μόνο άτομα διαφορετικού φύλου.
Από κει και πέρα η βελτίωση των ρυθμίσεων του συμφώνου συμβίωσης, είτε αφορά τα ομόφυλα είτε τα ετερόφυλα ζευγάρια, με επέκταση δικαιωμάτων ιδίως κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου, όπως ενδεχομένως και κάποιες άλλες που είχαν παραλειφθεί από την αρχική ρύθμιση, είναι κάτι το ευκταίο και θα πρέπει να γίνει με τη δέουσα επεξεργασία.
Εξάλλου, στα συρτάρια του υπουργείου Δικαιοσύνης υπάρχει από το 2011 η πρόταση σχετικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής αποτελούμενης από καθηγητές της Νομικής και δικαστές, που δίνει μια ολοκληρωμένη λύση στα περισσότερα από αυτά τα ζητήματα. Περιμένουμε λοιπόν να επιλυθεί το ταχύτερο δυνατόν και το ζήτημα αυτό που αφορά θέματα δικαιωμάτων και ισοπολιτείας σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία.
Εξάλλου, στα συρτάρια του υπουργείου Δικαιοσύνης υπάρχει από το 2011 η πρόταση σχετικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής αποτελούμενης από καθηγητές της Νομικής και δικαστές, που δίνει μια ολοκληρωμένη λύση στα περισσότερα από αυτά τα ζητήματα. Περιμένουμε λοιπόν να επιλυθεί το ταχύτερο δυνατόν και το ζήτημα αυτό που αφορά θέματα δικαιωμάτων και ισοπολιτείας σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία.
«Αόριστες υποσχέσεις, ίδια έλλειψη αναγνώρισης»
Παναγιώτης Δαμάσκος, για το Δ.Σ. της ΟΛΚΕ (Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας)
Με την πρώτη φορά αριστερά αναθαρρήσαμε. Μετά την αύξηση των επιθέσεων σε LGBTI άτομα το 2014, μετά τις υποσχέσεις για σύμφωνο συμβίωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό ρόλο μάς έκανε να ελπίσουμε ότι θα αναπνεύσουμε πιο ελεύθερα.
Μετά την πρώτη συνάντηση με τον γενικό γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο υπ. Δικαιοσύνης στις 4 Μαρτίου 2015, περιμέναμε την κατάθεση του συμφώνου συμβίωσης στα πρώτα νομοσχέδια.
Οι 100 πρώτες ημέρες της κυβέρνησης πέρασαν και δεν έχουμε παρά αόριστες υποσχέσεις και την ίδια έλλειψη αναγνώρισης.
Θυμίζουμε ότι το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση είναι έτοιμο και δεν χρειάζεται ειδική επεξεργασία. Με τα πιο ακανθώδη θέματα, όπως η τεκνοθεσία, να μη συμπεριλαμβάνονται, είναι ουσιαστικά ένα σύμφωνο που συνεχίζει μια πολιτική διακρίσεων. Αναγνωρίζουμε, όμως, ότι το προτεινόμενο σύμφωνο κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση (π.χ. περιλαμβάνει ασφαλιστικά και κληρονομικά δικαιώματα), που είναι ο πολιτικός γάμος και η τεκνοθεσία - πάγια αιτήματα της ΟΛΚΕ.
Θυμίζουμε ότι το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση είναι έτοιμο και δεν χρειάζεται ειδική επεξεργασία. Με τα πιο ακανθώδη θέματα, όπως η τεκνοθεσία, να μη συμπεριλαμβάνονται, είναι ουσιαστικά ένα σύμφωνο που συνεχίζει μια πολιτική διακρίσεων. Αναγνωρίζουμε, όμως, ότι το προτεινόμενο σύμφωνο κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση (π.χ. περιλαμβάνει ασφαλιστικά και κληρονομικά δικαιώματα), που είναι ο πολιτικός γάμος και η τεκνοθεσία - πάγια αιτήματα της ΟΛΚΕ.
Ακόμη και η κοινή γνώμη, όπως αποτυπώνεται στις έρευνες, είναι πια έτοιμη, στερώντας από τους απανταχού πολιτικούς το αγαπημένο τους επιχείρημα. Το μόνο που μένει πια είναι η πολιτική βούληση, ώστε κι εμείς για πρώτη φορά στη ζωή μας να μπορέσουμε να πάρουμε μια ανάσα αξιοπρέπειας.
«Πρώτο βήμα για την κάλυψη των δεσμεύσεων»
Σάββας Κλεάνθους, συντονιστής θεσμικών διεκδικήσεων, Colour Youth
Η Colour Youth χαιρετίζει την πρωτοβουλία του υπουργείου Δικαιοσύνης όσον αφορά το σύμφωνο συμβίωσης, που αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την κάλυψη των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ προς την LGBTQ κοινότητα. Μας χαροποιεί πολύ το γεγονός ότι ο Τύπος κάνει λόγο για αλλαγές στον εργατικό και φορολογικό τομέα, καθώς η διεύρυνση του ισχύοντος συμφώνου συμβίωσης, ώστε να καλύπτει και ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς παράλληλη διεύρυνση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζει, θα ήταν μια ανούσια κίνηση.
Θεωρούμε, όμως, εξαιρετικά σημαντικό το υπουργείο να καλέσει την LGBTQ κοινότητα και να παραδώσει το νομοσχέδιο στο οποίο θα καταλήξει η επιτροπή προς διαβούλευση, όπως άλλωστε έχει δεσμευθεί να κάνει. Παράλληλα, αναμένουμε με ακόμα μεγαλύτερη αγωνία το αποτέλεσμα της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για τη θεσμική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, που για εμάς αποτελεί σημαντική προτεραιότητα.
Γκάλοπ: Το 70% των πολιτών υπέρ του συμφώνου συμβίωσης
Η κοινωνική πραγματικότητα φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει κατά πολύ το νομικό καθεστώς που διέπει τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ στην Ελλάδα. Το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης αναγνωρίζεται πια από πολύ μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, που φτάνει το 70%, σύμφωνα με έρευνα της Focus Bari. Μόνο το 20% δηλώνει αντίθετο, ενώ το 8% δηλώνει αναποφάσιστο και το 2% λέει πως δεν γνωρίζει τι είναι το σύμφωνο συμβίωσης.
Ακόμα και στο δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να κάνουν πολιτικό γάμο, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τάσσεται υπέρ, αν και με αισθητά χαμηλότερο ποσοστό. Με τον πολιτικό γάμο συμφωνεί το 56%, ενώ διαφωνεί το 35% και είναι αναποφάσιστο το 9%.
Ακόμα και στο δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να κάνουν πολιτικό γάμο, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τάσσεται υπέρ, αν και με αισθητά χαμηλότερο ποσοστό. Με τον πολιτικό γάμο συμφωνεί το 56%, ενώ διαφωνεί το 35% και είναι αναποφάσιστο το 9%.
Απόσπασμα από το in.gr – αυτό στον τίτλο βέβαια, το «ομοφυλοφιλική» είναι προβληματικό
Αθήνα
Με επιφύλαξη αντιμετωπίζει η ομοφυλοφιλική κοινότητα το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης που ετοιμάζει η κυβέρνηση και το οποίο επεκτείνεται πλέον και στα ομόφυλα ζευγάρια. Φορείς και οργανώσεις μιλούν στο in.gr για ένα θετικό βήμα, το οποίο, ωστόσο, δεν αγγίζει το θέμα του πολιτικού γάμου και των παιδιών, που αποτελούν βασικές διεκδικήσεις τους.
Πρόσφατη έρευνα της Focus-Bari για τα δικαιώματα ΛΟΑΤ (Λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικες/κοι και τρανσέξουαλ) ατόμων στην Ελλάδα έδειξε ότι 3 στους 4 Έλληνες δηλώνουν πως η κοινωνία θα πρέπει να αποδέχεται τα άτομα με ομοερωτικό προσανατολισμό, ενώ 7 στους 10 δηλώνουν ότι το σύμφωνο συμβίωσης θα πρέπει να επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Χαμηλότερη είναι η αποδοχή του πολιτικού γάμου, που συγκεντρώνει, ωστόσο, την πλειοψηφία αφού το 56% του κοινού θεωρεί ότι θα έπρεπε να δοθεί το δικαίωμα του πολιτικού γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια, ενώ το 35% είναι κατά.
Ο Παναγιώτης Δαμάσκος, μέλος της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ) «βλέπει» με θετική διάθεση το βήμα αυτό, ωστόσο τονίζει ότι η κυβέρνηση «θα πρέπει να έχει την τόλμη να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις».
«Οι πολικοί δεν μπορούν να κρύβονται άλλο πίσω από μια κοινωνία "που δεν είναι έτοιμη" όπως τόσα χρόνια ακούγαμε να μας λένε. Είναι πλέον ζήτημα πολιτικής βούλησης και μόνο. Είναι ζήτημα ισονομίας και σεβασμού όλων των πολιτών» τονίζει ο κ. Δαμάσκος.
«Δυστυχώς αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε πλήρη εικόνα του σχεδίου νόμου που πρόκειται να κατατεθεί. Είμαστε σε αναμονή. Το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση είναι σχεδόν έτοιμο και δεν χρειάζεται ειδική επεξεργασία. Κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση περιλαμβάνοντας τα ασφαλιστικά και κληρονομικά δικαιώματα, αφήνει όμως απ’έξω βασικά θέματα που αφορούν την γονεϊκότητα και την τεκνοθεσία» προσθέτει.
Για τον κ. Δαμάσκο ένα σύμφωνο συμβίωσης θα μπορέσει να προσφέρει θετική αναγνώριση των σχέσεων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Ωστόσο «για εμάς η ρύθμιση της γονεϊκότητας, της κοινωνικής γονεϊκότητας συμπεριλαμβανομένης και της τεκνοθεσίας είναι πολύ σημαντική. Άλλα θέματα είναι η κοινωνική ασφάλιση μέσω της ή του συντρόφου, η άδεια παραμονής στην αλλοδαπή ή στον αλλοδαπό σύντροφο, η δυνατότητα επίσκεψης της ή του συντρόφου σε περίπτωση παραμονής στην εντατική και συμμετοχή στην λήψη σοβαρών για την ζωή αποφάσεων, τα κληρονομικά δικαιώματα, οι διάφορες φοροαπαλλαγές αλλά και οι οικονομικές διευκολύνσεις και η πρόσβαση σε διάφορα οικογενειακά προγράμματα. Μόνο ένα σύμφωνο συμβίωσης που θα παρείχε τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις που παρέχει και ο γάμος μας καλύπτει».
Η Ευαγγελία Βλάμη εκπρόσωπος της Lesb.Equal – Λεσβίες για την Ισότητα, είναι πολύ επιφυλακτική μπροστά στο νέο Σύμφωνο Συμβίωσης. «Από το 2005 σειρά κυβερνήσεων ψιλοκοσκινίζουν χωρίς να ζυμώνουν. Επειδή το βήμα αυτό το ακούω 10 χρόνια, μέχρι να το δω δεν έχω να σχολιάσω κάτι» λέει.
Για την κ. Βλάμη η μόνη πραγματική ισότητα είναι ο πολιτικός γάμος. «Ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγάλει μια πολύ καλή πρόταση. Ο ισχυρισμός τότε του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο και για παιδοθεσία. Τώρα κάνει βήματα πίσω. Μέχρι και την τελευταία ώρα στην Ομόνοια ο κ. Τσίπρας στη δημόσια ομιλία του μέσα στα θέματα για τα οποία μίλησε ήταν κaι αυτό. Έχουν περάσει τέσσερις μήνες και το θέμα έχει μείνει πίσω σε σχέση με άλλα νομοσχέδια. Αυτό είναι ενδεικτικό του τι έχει ως προτεραιότητα η κυβέρνηση» αναφέρει.
Η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Μαρίνα Γαλανού, τονίζει ότι αυτό που θα πρέπει να γίνει για να υπάρξει πραγματική ισότητα είναι ο πολιτικός γάμος. «Το σύμφωνο όπως είχε κατατεθεί ήταν ανούσιο και προσθέτει προβλήματα. Αυτό που διεκδικεί η LGBT κοινότητα είναι ο γάμος. Όταν μιλάμε για ισότητα θα πρέπει να κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Δεν γίνεται να υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία».
Η κ. Γαλανού σημειώνει ότι οι τρανς άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι από παντού, από την εργασία, την ασφάλιση, την παιδεία. «Έχουμε καταθέσει προτάσεις και το αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνει συνάντηση. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ταυτότητα, τα έγγραφα των τρανς ανθρώπων» λέει.
Η Ειρήνη Πετροπούλου από τις «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» θέτει ως βασικό ζήτημα το θέμα της γονεϊκότητας. «Βλέπουμε θετικά το βήμα της κυβέρνησης και χαιρετίζουμε κάθε τέτοια προσπάθεια. Βέβαια δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα καλύπτει. Αυτή τη στιγμή αν βγει ένα απλό σύμφωνο που δεν θα μας καλύπτει σε θέματα παιδιών μας είναι άχρηστο. Το ζευγάρι αυτή τη στιγμή στο θέμα της γονεϊκότητας δεν είναι καλυμμένο» τονίζει.
Όπως εξηγεί η κ. Πετροπούλου σήμερα ο βιολογικός γονέας έχει τα πλήρη δικαιώματα και ο μη βιολογικός δεν έχει κανένα. «Όλα πρέπει να γίνονται κατόπιν σχετικής άδειας του βιολογικού γονέα. Εμείς ζητάμε την από κοινού κηδεμονία. Γιατί είναι καλύτερα να μεγαλώνει ένα παιδί σε μία οικογένεια με γονείς του ίδιου φύλου παρά να είναι ιδρυματοποιημένο. Σήμερα σε περίπτωση που πάθει κάτι ο βιολογικός γονέας το παιδί είτε θα το αναλάβει η πρόνοια ή κάποιος συγγενής του γονέα».
Για την κ. Πετροπούλου κομβικό ζήτημα είναι και το θέμα του πολιτικού γάμου. «Όταν λέμε ισότητα, λέμε ισότητα παντού. Ένα λειψό σύμφωνο συμβίωσης δεν μας καλύπτει πουθενά. Οτιδήποτε κατώτερο δεν είναι ισότητα. Και έτσι χάνουμε το τρένο του εκσυγχρονισμού και της παράλληλης γραμμής με πολλές χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης».
Όπως εξηγεί η κ. Πετροπούλου η επέκταση του πολιτικού γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια θα λύσει θέματα τρανσφοβίας και ομοφοβίας και θα πάει πιο μπροστά την κοινωνία.
Κική Μαργαρίτη
Πρόσφατη έρευνα της Focus-Bari για τα δικαιώματα ΛΟΑΤ (Λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικες/κοι και τρανσέξουαλ) ατόμων στην Ελλάδα έδειξε ότι 3 στους 4 Έλληνες δηλώνουν πως η κοινωνία θα πρέπει να αποδέχεται τα άτομα με ομοερωτικό προσανατολισμό, ενώ 7 στους 10 δηλώνουν ότι το σύμφωνο συμβίωσης θα πρέπει να επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Χαμηλότερη είναι η αποδοχή του πολιτικού γάμου, που συγκεντρώνει, ωστόσο, την πλειοψηφία αφού το 56% του κοινού θεωρεί ότι θα έπρεπε να δοθεί το δικαίωμα του πολιτικού γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια, ενώ το 35% είναι κατά.
Ο Παναγιώτης Δαμάσκος, μέλος της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ) «βλέπει» με θετική διάθεση το βήμα αυτό, ωστόσο τονίζει ότι η κυβέρνηση «θα πρέπει να έχει την τόλμη να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις».
«Οι πολικοί δεν μπορούν να κρύβονται άλλο πίσω από μια κοινωνία "που δεν είναι έτοιμη" όπως τόσα χρόνια ακούγαμε να μας λένε. Είναι πλέον ζήτημα πολιτικής βούλησης και μόνο. Είναι ζήτημα ισονομίας και σεβασμού όλων των πολιτών» τονίζει ο κ. Δαμάσκος.
«Δυστυχώς αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε πλήρη εικόνα του σχεδίου νόμου που πρόκειται να κατατεθεί. Είμαστε σε αναμονή. Το σύμφωνο συμβίωσης που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση είναι σχεδόν έτοιμο και δεν χρειάζεται ειδική επεξεργασία. Κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση περιλαμβάνοντας τα ασφαλιστικά και κληρονομικά δικαιώματα, αφήνει όμως απ’έξω βασικά θέματα που αφορούν την γονεϊκότητα και την τεκνοθεσία» προσθέτει.
Για τον κ. Δαμάσκο ένα σύμφωνο συμβίωσης θα μπορέσει να προσφέρει θετική αναγνώριση των σχέσεων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Ωστόσο «για εμάς η ρύθμιση της γονεϊκότητας, της κοινωνικής γονεϊκότητας συμπεριλαμβανομένης και της τεκνοθεσίας είναι πολύ σημαντική. Άλλα θέματα είναι η κοινωνική ασφάλιση μέσω της ή του συντρόφου, η άδεια παραμονής στην αλλοδαπή ή στον αλλοδαπό σύντροφο, η δυνατότητα επίσκεψης της ή του συντρόφου σε περίπτωση παραμονής στην εντατική και συμμετοχή στην λήψη σοβαρών για την ζωή αποφάσεων, τα κληρονομικά δικαιώματα, οι διάφορες φοροαπαλλαγές αλλά και οι οικονομικές διευκολύνσεις και η πρόσβαση σε διάφορα οικογενειακά προγράμματα. Μόνο ένα σύμφωνο συμβίωσης που θα παρείχε τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις που παρέχει και ο γάμος μας καλύπτει».
Η Ευαγγελία Βλάμη εκπρόσωπος της Lesb.Equal – Λεσβίες για την Ισότητα, είναι πολύ επιφυλακτική μπροστά στο νέο Σύμφωνο Συμβίωσης. «Από το 2005 σειρά κυβερνήσεων ψιλοκοσκινίζουν χωρίς να ζυμώνουν. Επειδή το βήμα αυτό το ακούω 10 χρόνια, μέχρι να το δω δεν έχω να σχολιάσω κάτι» λέει.
Για την κ. Βλάμη η μόνη πραγματική ισότητα είναι ο πολιτικός γάμος. «Ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγάλει μια πολύ καλή πρόταση. Ο ισχυρισμός τότε του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο και για παιδοθεσία. Τώρα κάνει βήματα πίσω. Μέχρι και την τελευταία ώρα στην Ομόνοια ο κ. Τσίπρας στη δημόσια ομιλία του μέσα στα θέματα για τα οποία μίλησε ήταν κaι αυτό. Έχουν περάσει τέσσερις μήνες και το θέμα έχει μείνει πίσω σε σχέση με άλλα νομοσχέδια. Αυτό είναι ενδεικτικό του τι έχει ως προτεραιότητα η κυβέρνηση» αναφέρει.
Η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Μαρίνα Γαλανού, τονίζει ότι αυτό που θα πρέπει να γίνει για να υπάρξει πραγματική ισότητα είναι ο πολιτικός γάμος. «Το σύμφωνο όπως είχε κατατεθεί ήταν ανούσιο και προσθέτει προβλήματα. Αυτό που διεκδικεί η LGBT κοινότητα είναι ο γάμος. Όταν μιλάμε για ισότητα θα πρέπει να κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Δεν γίνεται να υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία».
Η κ. Γαλανού σημειώνει ότι οι τρανς άνθρωποι παραμένουν αποκλεισμένοι από παντού, από την εργασία, την ασφάλιση, την παιδεία. «Έχουμε καταθέσει προτάσεις και το αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνει συνάντηση. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ταυτότητα, τα έγγραφα των τρανς ανθρώπων» λέει.
Η Ειρήνη Πετροπούλου από τις «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» θέτει ως βασικό ζήτημα το θέμα της γονεϊκότητας. «Βλέπουμε θετικά το βήμα της κυβέρνησης και χαιρετίζουμε κάθε τέτοια προσπάθεια. Βέβαια δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα καλύπτει. Αυτή τη στιγμή αν βγει ένα απλό σύμφωνο που δεν θα μας καλύπτει σε θέματα παιδιών μας είναι άχρηστο. Το ζευγάρι αυτή τη στιγμή στο θέμα της γονεϊκότητας δεν είναι καλυμμένο» τονίζει.
Όπως εξηγεί η κ. Πετροπούλου σήμερα ο βιολογικός γονέας έχει τα πλήρη δικαιώματα και ο μη βιολογικός δεν έχει κανένα. «Όλα πρέπει να γίνονται κατόπιν σχετικής άδειας του βιολογικού γονέα. Εμείς ζητάμε την από κοινού κηδεμονία. Γιατί είναι καλύτερα να μεγαλώνει ένα παιδί σε μία οικογένεια με γονείς του ίδιου φύλου παρά να είναι ιδρυματοποιημένο. Σήμερα σε περίπτωση που πάθει κάτι ο βιολογικός γονέας το παιδί είτε θα το αναλάβει η πρόνοια ή κάποιος συγγενής του γονέα».
Για την κ. Πετροπούλου κομβικό ζήτημα είναι και το θέμα του πολιτικού γάμου. «Όταν λέμε ισότητα, λέμε ισότητα παντού. Ένα λειψό σύμφωνο συμβίωσης δεν μας καλύπτει πουθενά. Οτιδήποτε κατώτερο δεν είναι ισότητα. Και έτσι χάνουμε το τρένο του εκσυγχρονισμού και της παράλληλης γραμμής με πολλές χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης».
Όπως εξηγεί η κ. Πετροπούλου η επέκταση του πολιτικού γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια θα λύσει θέματα τρανσφοβίας και ομοφοβίας και θα πάει πιο μπροστά την κοινωνία.
Κική Μαργαρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.