Πρώτη μέρα που ο φίλος μου βρίσκεται χωρίς φάρμακα. Μέσα σε τόσα χρόνια που έχει τον ιό, πρώτη φορά έτυχε αυτό. Και δεν έγινε γιατί το θέλησε, αλλά γιατί το νοσοκομείο δεν έχει να του δώσει τα απαραίτητα φάρμακα, τα φάρμακα που τον κρατάνε στη ζωή.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια η υγεία του βρέθηκε στα άκρα πολλές φορές, μάλιστα κάποιες φορές κόντεψε να πεθάνει. Τα κατάφερνε πάντα να επιστρέφει, να ξεπερνάει τα εμπόδια το ένα μετά το άλλο. Λοιμώξεις στο συκώτι, μια φορά βρέθηκε ένα βήμα πριν το ηπατικό κώμα, άπειρα κρυώματα που τον έκλειναν στο σπίτι για μέρες και που προφασιζόταν μια το ένα μια το άλλο για να μην εμφανίζεται. Γιατί το στίγμα του HIV είναι κάτι που όλα αυτά τα χρόνια δε μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει. Είναι αυτό που ίσως στη δική του περίπτωση ήταν το μεγαλύτερο τίμημα που χρειάστηκε να πληρώσει.
Πόσους γκόμενους, παιδιά σαν τα κρύα τα νερά που έλιωναν γι αυτόν, δεν αναγκάστηκε να διώξει επειδή δεν ήταν οροθετικοί κι αυτός δεν άντεχε να τους το πει. Από πόσους φίλους απομακρύνθηκε γιατί φοβόταν ότι όσο πιο κοντά έρχονταν σ' αυτόν τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπήρχαν να μάθουν "αυτό". Πόσες φορές δεν ανέχτηκε τις παραξενιές των γιατρών και τους διαγκωνισμούς μεταξύ τους στο νοσοκομείο όταν εκείνος γινόταν μπαλάκι από τον ένα που τον έστελνε στον άλλον για να του γράψει ένα καινούργιο φάρμακο, ή μια εξέταση που κόστιζε και με το πενιχρό του εισόδημα δε μπορούσε να την πληρώσει.
Πόσες φορές δεν ταλαιπωρήθηκε να τρέχει από το πρωί στα νοσοκομεία και να στήνεται στην ουρά μαζί με άλλους, που είχαν και αυτοί το ίδιο μ' εκείνον μυστικό.
Τα τελευταία χρόνια έδειχνε και ήταν πιο υγιής από ποτέ. Ξεσκιζόταν στο γυμναστήριο για να μπορέσει να ξεπεράσει τις επιπτώσεις της λιποδυστροφίας ή της λιποατροφίας, αυτής της παρενέργειας των αντιρετροϊκών που κάνουν το σώμα να χάνει λίπος από συγκεκριμένα σημεία και να το αποθηκεύει σε άλλα με αποτέλεσμα κάποιος να δείχνει ότι είναι οροθετικός από τα βαθουλωμένα μάγουλα και την πρησμένη κοιλιά. Αλλά επίσης είχε καταφέρει να βρει και ένα καινούργιο κοκτέιλ, μια καινούργια θεραπεία με μια καινούργια αναλογία φαρμάκων, που για το δικό του οργανισμό είχε καταφέρει το ακατόρθωτο μέχρι τώρα: Μέσα σε ένα χειμώνα να μην έχει αρρωστήσει καθόλου, ούτε τόσο δα κρυωματάκι δεν είχε. Βέβαια όχι ότι δεν είχε και τίποτα, το σπίτι ήταν γεμάτο αντιβιώσεις, αντιβιώσεις που αγόραζε ο ίδιος από τα δικά του χρήματα, από το επίδομα και την αναπηρική σύνταξη που του χορηγεί το κράτος και τρέμει την ώρα και τη στιγμή που θα την περικόψουν ενώ εκείνος δε θα μπορεί να εργαστεί λόγω της αρρώστιας. Ήδη το τελευταίο διάστημα μέσα από την άθλια διαδικασία των ΚΕΠΑ οι οροθετικοί περικόπτονται από τα ποσοστά αναπηρίας τους και τους κόβουν τη σύνταξη, στέλνοντας κάποιους από αυτούς, αυτούς που είναι στο τελευταίο στάδιο της αρρώστιας παρά το γεγονός ότι είναι υγιείς προσωρινά, κατευθείαν στον τάφο.
Θέλεις να μάθεις πώς είναι ο φόβος του θανάτου; Έτσι ακριβώς είναι. Να περιμένεις χρόνια πότε τα φάρμακα θα αρχίσουν να μην πιάνουν και εσύ δε θα μπορείς να κάνεις τίποτα, ενώ το κράτος θα γυρίζει αλλού το βλέμμα του, γιατί για τους πολιτικούς δεν έχει αξία ένας μονάχος του οροθετικός, δε μπορούν να βγάλουν τίποτα από αυτόν, δε μπορούν να πάρουν ψήφους ούτε μίζες. Κι έτσι τον αφήνουν να ψοφήσει σαν το σκυλί, σαν να μην είναι άνθρωπος.
Ο φίλος μου είναι χωρίς φάρμακα και φοβάται. Κι εγώ μαζί του.
(Δε θέλω να κάνετε λάικ σε αυτή την ανάρτηση. Σας παρακαλώ μόνο κοινοποιήστε τη όσοι περισσότεροι μπορείτε. Γιατί το γεγονός ότι τα νοσοκομεία έχουν μείνει χωρίς αντιρετροϊκά φάρμακα, σε συνδυασμό με την εγκληματική αδιαφορία των υπευθύνων για το HIV, είναι κάτι που μας αφορά όλους, μια και κάποια στιγμή μπορεί να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση.
Antonis Sigalas,14/12/2015
Μάριος Ατζέμης, οροθετικός: «Η ένταση και η αγωνία των οροθετικών είναι πρωτοφανής»
Δημοσιεύθηκε: Ενημερώθηκε:
Ο Μάριος Ατζέμης, οροθετικός μιλώντας στη Huffpost Greece, επισημαίνει ότι λόγω της έλλειψεις φαρμάκων η «Θετική φωνή» έχει δημιουργήσει ένα άτυπο «παρατηρητήριο» από τα μέλη για να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή σε ποιο νοσοκομείο υπάρχει πρόβλημα για να δούν αν μπορούν να καλύψουν κάποιες ανάγκες από ανθρώπους που έχουν διακόψει μια συγκεκριμένη αγωγή αλλά έχουν κρατήσει τα φάρμακά τους. Όπως μας λέει: «Είναι μια άτυπη ανταλλαγή, στα όρια της νομιμότητας αλλά σωτήρια...»
«Το 2010 έγινε έκρηξη του HIV στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Τότε βρέθηκε ένας πληθυσμός (τοξικομανείς) που σε αντίθεση με τους gay άνδρες δε νοιαζόταν ιδιαίτερα για την υγεία του... Και δεν στο λέω με μεγάλη ευκολία αυτό γιατί έχω υπάρξει πολυτοξικομανής για περισσότερα από είκοσι χρόνια», μου λέει οΜάριος Ατζέμης, μέλος της «Θετικής Φωνής» και οροθετικός. «Όταν αυτή η ομάδα- των οροθετικών ανθρώπων αλλά και χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών ταυτόχρονα- εμφανίστηκε μαζικά στις μονάδες λοιμώξεων των νοσοκομείων, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό δεν ήξεραν πως να τους χειριστούνε. Δεν ήταν άνθρωποι σε νηφαλιότητα, δε συνεννοούνταν εύκολα, δεν ήταν πάντα συνεργάσιμοι- άλλωστε συχνά με την εμφάνιση του και μόνο σε νοσοκομείο ένας τοξικομανής εγείρει φόβο και ρατσιστικά αντανακλαστικά. Νοσηλεύτρια σε μονάδα ειδικών λοιμώξεων μου έλεγε πως συναδελφοί της την εγκαλούσαν όταν φρόντιζε τοξικομανείς- «άστον αυτόν, θα πεθάνει έτσι και αλλιώς, δεν τον νοιάζει η ζωή του, γιατί νοιάζεσαι εσύ;» Στη «Θετική Φωνή» δημιουργήθηκε το Πρόγραμμα Μείωσης Βλάβης για τους οροθετικούς που συνεχίζουν τη χρήση τοξικών ουσιών. Δεν τους αναγκάζουμε να κόψουν τα ναρκωτικά- αυτό είναι στο χέρι του καθενός. Προσπαθούμε να αποτρέψουμε όμως τη διόγκωση του φαινομένου, μια «υπερλοίμωξη» όπως αυτή του 2010».
Το 2010 έγινε έκρηξη του HIV στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Τότε βρέθηκε ένας πληθυσμός (τοξικομανείς) που σε αντίθεση με τους gay άνδρες δε νοιαζόταν ιδιαίτερα για την υγεία του
Γιατί συνέβη τότε;
Συμπέσανε πολλοί λόγοι. Η δραστική μείωση στη διανομή δωρεάν συριγγών έπαιξε τεράστιο ρόλο. Πάντως από την εμπειρία μου σαν τοξικομανής, όταν κινείσαι πέριξ της Ομόνοιας και τη Βάθης, τα φαρμακεία αρνούνται να σου δώσουν όποιο σύνεργο χρήσης. Υπήρχε, όμως, και μια εκτεταμένη υποκουλτούρα στους τοξικομανείς ότι μπορούνε να μοιραστούνε τα σύνεργα της χρήσης- και αυτό οφειλόταν στην έλλειψη ενημέρωσης. «Έπαιζαν» μύθοι... ότι αν πλύνεις τη σύριγγα σου με κρύο νερό, ο HIV πεθαίνει... Συνεχίζουμε να πληρώνουμε πολύ ακριβά αυτές τις πρακτικές, την απουσία οργανωμένης μονάδας που να μοιράζει σύνεργα χρήσης και να ενημερώνει.
Αυτή τη στιγμή ποιοι φορείς ή ΜΚΟ επιτελούν αυτό το έργο;
Το ΚΕΕΛΠΝΟ, το ΚΕΘΕΑ, ο ΟΚΑΝΑ και οι «Γιατροί του Κόσμου». Αλλά για να καταλάβεις πόσο συμπτωματικά και σπάνια συνέβαινε στην πραγματικότητα, «στο δρόμο», ήμουνα 15 χρόνια στις πιάτσες σαν τοξικομανής και κανείς δε μου έδωσε σύριγγα. Μοιραζόμασταν κατά κόρον σύνεργα χρήσης- υπό την επηρρεια δε σε νοιάζουν, όντως, πολλά πράγματα και προφυλάξεις.
Τι προσπαθείτε να κάνετε στην «Θετική Φωνή» για αυτό λοιπόν;
Τι προσπαθείτε να κάνετε στην «Θετική Φωνή» για αυτό λοιπόν;
Να ενημερώσουμε, ακόμα και για την όσο το δυνατόν ασφαλέστερη χρήση των ουσιών αυτών και για μια σειρά πρακτικές που αφορούν την ατομική και δημόσια υγεία.
Η χρήση ναρκωτικών επηρεάζει την πορεία και την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής;
Οι απόψεις διϊστανται. Υπάρχουν έρευνες από τις ΗΠΑ- μόλις χθες διάβασα μία- που υποστηρίζουν πως όχι, δεν είναι αλληλένδετα. Η ταπεινή, προσωπική μου άποψη είναι πως, ναι, η χρήση ναρκωτικών επηρεάζει αρνητικά την αγωγή. Ένας ηρωινομανής ή πολυτοξικομανής δε θα μπορέσει να τηρήσει την αγωγή του. Τα αντιρετροϊκά θελουν «πρόγραμμα», αλλιώς ο ιός αναπτύσσει ανθεκτικότητα. Ελάχιστοι ηρωινομανείς είναι ικανοί να συμμορφωθούν με την αγωγή. Προσωπικά δεν ήμουν.
Η έλλειψη των αντιρετροϊκών σε επηρέασε;
Άμεσα, με την ιατρική έννοια, όχι ακόμα. Αλλά αυτό που βιώνω ως στέλεχος της «Θετικής Φωνής» που αντιμετωπίζω έναν ορυμαγδό απελπισμένων τηλεφωνημάτων, όπου η ένταση και η αγωνία των οροθετικών είναι πρωτοφανής. Και διαρκής το τελευταίο διάστημα. Ειδικά από το καλοκαίρι, οπότε υπήρχαν κάποιες ενδείξεις του προβλήματος εδώ στο «Λαϊκό» και στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΧΕΠΑ, μέχρι και την τελευταία βδομάδα που η κατάσταση έγινε αφόρητη, «πολεμική».
Έχουμε θεσπίζει ένα άτυπο «παρατηρητήριο» ελλείψεων φαρμάκων από τα μέλη μας, οπότε γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή σε ποιο νοσοκομείο υπάρχει πρόβλημα και μπορούμε να διασυνδέσουμε οροθετικούς- κάποιους που έχουν διακόψει μια συγκεκριμένη αγωγή αλλά έχουν κρατήσει τα φάρμακά τους, ώστε να τα δώσουν σε κάποιον που τα χρειάζεται. Είναι μια άτυπη ανταλλαγή, στα όρια της νομιμότητας αλλά σωτήρια...http://www.huffingtonpost.gr/2015/12/15/koinonia-martyria-orothetikon-_n_8810666.html?utm_hp_ref=greece
«Ωρολογιακή βόμβα» η έλλειψη αντιρετροϊκών φαρμάκων στο «Λαϊκό». Τι αποκαλύπτει στέλεχος της «Θετικής Φωνής»
Δημοσιεύθηκε: Ενημερώθηκε:
«Βρισκόμαστε εδώ για να περάσουμε το μήνυμα ότι διεκδικούμε το δικαίωμα στη ζωή, την υγεία, την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που ζούνε με HIV», μας λέει ο κύριος Γιώργος Τσακαλάκης, στέλεχος της «Θετικής Φωνής».
«Οι ελλείψεις αντιρετροϊκών συμβαίνουν την τελευταία διετία αλλά η κατάσταση του τελευταίου διμήνου είναι πρωτόγνωρη. Οι ιδιοι οι γιατροί επιβεβαιώνουν ότι άνθρωποι που πρέπει να λαμβάνουν την αγωγή τους σε καθημερινή βάση, βρέθηκαν το τελευταίο διάστημα για 10- 20 μέρες χωρίς φάρμακα, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία του, σαν μια ευθεία απειλή για την ίδια τους τη ζωή. Υπογραμμίζω ότι τα αντιρετροϊκά φάρμακα διατίθενται μόνο από τα φαρμακεία (κάποιων) νοσοκομείων- δεν τα προμηθεύεσαι από τα φαρμακεία της αγοράς, επομένως, τώρα οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε απόλυτο αδιέξοδο. Η λύση που έχουμε προτείνει- δεδομένου ότι το κόστος για τα αντιρετροϊκά φάρμακα είναι μια συγκεκριμένη, απόλυτα ανελαστική δαπάνη, αφού υπάρχει ένα υποδειγματικό μητρώο ασθενών και το κράτος ξέρει επακριβώς πόσοι είναι οι οροθετικοί, πόσοι βρίσκονται σε αγωγή και ποιο είναι το κόστος των φαρμάκων- είναι να εντάξει το συνολικό κόστος σε ένα κλειστό «κωδικό», σε έναν αποκλειστικό λογαριασμό. Αντί αυτού».
Σήμερα τα αντιρετροϊκά τα προμηθεύεται μεμονωμένα κάθε νοσοκομείο της χώρας, εντάσσοντας το κόστος στον δικό του προϋπολογισμό. Με τον προϋπολογισμό των νοσοκομείων να μειώνεται συνεχώς την τελευταία πενταετία, καταλήξαμε πλέον στο σημείο άνθρωποι να στερούνται τα φάρμακά τους
Πριν το τελευταίο αυτό δίμηνο όλα ήταν φυσιολογικά;
Κατά καιρούς υπήρχαν ελλείψεις, στο Αττικό, στο ΑΧΕΠΑ και σε άλλα νοσοκομεία υπήρχαν προβλήματα. Τώρα όμως υπάρχει έξαρση του φαινομένου (της έλλειψης) στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας- «μπαλώματα» με τα οποία και εμείς σαν οργάνωση προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε τους οροθετικούς, όπως άτυπες μεταξύ τους ανταλλαγές φαρμάκων, δεν είναι καν εφικτά.
Αυτή τη στιγμή πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα;
Τώρα που μιλάμε το πρόβλημα έχει αποκατασταθεί στα φαρμακεία των περισσότερων νοσοκομείων - το Λαϊκό ακόμα δεν έχει...- αλλά ακόμα και αυτή η εικόνα δε σημαίνει πολλά. Γιατί, ακόμα, δεν βρεθεί μια μόνιμη και βιώσιμη λύση. Δίνονται «πυροσβεστικές» λύσεις- εκταμιεύονται μικρά ποσά για να καλυφθούν οι επόμενες μέρες, οι επόμενες εβδομάδες. Πολύ σύντομα, αν δε δοθεί μια κεντρική λύση, θα βρισκόμαστε πάλι εδώ και θα διαμαρτυρόμαστε για το ίδιο θέμα. Σημειώνω ότι η λύση αυτή είναι διαχειριστικού τύπου- το κράτος γνωρίζει ότι τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται να τα εξοικονομήσει, δεν πρόκειται να τα μειώσει, ούτε να γλιτώσει. Θα δοθούν ούτως ή άλλως. Και τα αντιρετροϊκά πρέπει να τα δούμε σαν προστασία της υγείας του κάθε ατόμου αλλά και της δημόσιας υγείας. Το Υπουργείο και η Πολιτεία το γνωρίζουν πολύ καλά και αυτό, ότι οι άνθρωποι που λαμβάνουν κανονικά την αγωγή τους καθίστανται σχεδόν μη μεταδοτικοί. Χάρη στα σύγχρονα αντιρετρϊκά σκευάσματα ένας οροθετικός έχει προσδόκιμο και ποιότητα ζωής ακριβώς όπως και κάθε συνάνθρωπός του. Υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: ότι τηρεί σωστά την αγωγή του, ότι λαμβάνει το φάρμακο σε καθημερινή βάση, ανελιππώς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έχε επίσης υπόψη ότι οι ελλείψεις των αντιρετροϊκών είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου»- ελλέιψεις υπάρχουν συνέχεια και σε άλλα πολύ κρίσιμα φάρμακα για τους καρκινοπαθείς ή τους αιμοροφυλικούς. Δεν είμαστε εδώ μόνο για τη δική μας ζωή, ή το «μαγαζάκι» μας.
Οι ελλείψεις των αντιρετροϊκών είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου»- ελλέιψεις υπάρχουν συνέχεια και σε άλλα πολύ κρίσιμα φάρμακα για τους καρκινοπαθείς ή τους αιμοροφυλικούς. Δεν είμαστε εδώ μόνο για τη δική μας ζωή, ή το «μαγαζάκι» μας
Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι τα αντιρετροϊκά διατίθενται δωρεάν σε όλους...
Ακριβώς- και σε ανασφάλιστους, σε όσους έχουν βιβλιάριο απορίας, στους αλλοδαπούς, ακόμη και σε όσους στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων. Σε όσους ζούν στην Ελλάδα. Είναι ακριβά φάρμακα αν το δεις μόνο σαν κόστος- εξαιρετικά φτηνά, όμως, αν σκεφτούμε τα οφέλη τους, εξατομικευμένα αλλά και στην κοινωνία συνολικά. Οι άνθρωποι που ζουν με HIV είναι επί το πλείστον νέοι, στην πιο παραγωγική τους ηλικία.
Σε σύγκριση με την Ε.Ε. ποια είναι η ελληνική πραγματικότητα;
Έχουμε ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το θετικό; Ότι στην Ελλάδα, όντως, έχουν εισαχθεί τα πιο σύγχρονα σκευάσματα, τα πιο ακριβά και αποτελεσματικά. Η Πολιτεία σε αυτό το σημείο έπραξε ακριβώς όπως έπρεπε. Δεν τα διαθέτουμε όπως θα έπρεπε όμως.
Είναι γενόσημα;
Είναι γενόσημα;
Ελάχιστα γενόσημα κυκλοφορούνε στην Ελλάδα. Δεν είμαστε απαραίτητα κατά των γενοσήμων. Αρκεί το όποιο γενόσημο να είναι αντίγραφο ενός σύγχρονου σκευάσματος- και όχι φαρμάκων εικοσαετίας που ακόμη κυκλοφορούνε.
Ποιες είναι οι νέες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την αγωγή των οροθετικών;
Αγωγή σε όλους- αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη αγωγή λαμβάνει ένα ποσοστό των οροθετικών.
Πως οριζονται αυτοί;
Είναι όσοι έχουν τιμές από ένα όριο και κάτω σε έναν δείκτη του ανοσοποιητικού συστήματος (CD4). Οι νέες κατευθυντήριες υποστηρίζουν την πρόσβαση όλων στην αγωγή από τη στιγμή της διάγνωσης. Κάτι τετοιο για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα σήμαινει επιπλέον κόστος- στην Ευρώπη ανοίγει αυτή συζήτηση για την πρόσβαση όλων, στη Γαλλία ήδη εφαρμόζεται και μέσα στο 2016 θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, ενώ εμείς δεν έχουμε τα χρήματα για να καλύψουμε ούτε τον υφιστάμενο αριθμό.
Είναι όσοι έχουν τιμές από ένα όριο και κάτω σε έναν δείκτη του ανοσοποιητικού συστήματος (CD4). Οι νέες κατευθυντήριες υποστηρίζουν την πρόσβαση όλων στην αγωγή από τη στιγμή της διάγνωσης. Κάτι τετοιο για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα σήμαινει επιπλέον κόστος- στην Ευρώπη ανοίγει αυτή συζήτηση για την πρόσβαση όλων, στη Γαλλία ήδη εφαρμόζεται και μέσα στο 2016 θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες, ενώ εμείς δεν έχουμε τα χρήματα για να καλύψουμε ούτε τον υφιστάμενο αριθμό.
Οφείλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους ανθρώπους που σπατάλησαν λίγο από το χρόνο τους για να διαβάσουν και κυρίως να κοινοποιήσουν την ανάρτησή μου για τον οροθετικό φίλο μου που είχε μείνει χωρίς φάρμακα.
Να πω εδώ ότι προσωρινά το πρόβλημα λύθηκε καθώς πήρε προχθές φάρμακα από το νοσοκομείο στο οποίο παρακολουθείται. Όμως είμαι σίγουρος ότι το πρόβλημα θα επανέλθει, μια και οι ελλείψεις συνεχίζονται και οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ανάγκη βοήθειας πολλαπλασιάζονται, μια και δεν υπάρχει ξεχωριστός κωδικός για το κονδύλι των φαρμάκων από την κυβέρνηση και άρα τα νοσοκομεία, που έχουν μείνει από λεφτά λόγω του μνημονίου, θα συνεχίσουν να μην έχουν λεφτά και άρα δε θα μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες υγείας του πληθυσμού. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η περικοπή των αναπηρικών συντάξεων μέσα από τη διαδικασία των ΚΕΠΑ, είναι και τα προνοιακά επιδόματα που απειλούνται.
Το κείμενό μου γράφτηκε για να γίνει γνωστό το θέμα, όχι μόνο το προσωπικό, αλλά μέσα από αυτό το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό θέμα που είναι η προάσπιση της δημόσιας υγείας και της ανθρώπινης ζωής μέσα από την αντιμετώπιση της πανδημίας (σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) του HIV.
Οι πολλαπλές κοινοποιήσεις του κειμένου δείχνουν ότι υπάρχει μια ευαισθητοποιημένη κοινότητα, μια μαγιά ανθρώπων, που έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά για να αντιδράσουν και να βοηθήσουν. Αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη παρηγοριά και μια μεγάλη ελπίδα για την αντιμετώπιση μιας ανάλγητης πολιτικής που μας αφορά και μας απειλεί όλους, οροθετικούς και μη, μια και είμαστε όλοι εν δυνάμει οροθετικοί, καρκινοπαθείς, και γενικά πάσχοντες. Πεποίθησή μου είναι ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές μόνο με το νοιάξιμο και την αλληλοβοήθεια θα επιβιώσουμε, έτσι κι αλλιώς πάντα αυτό ήταν το θέμα.
Θέλω επιπλέον να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που, ευαισθητοποιημένοι από το κείμενο ή από την κατάσταση που περιγράφει, επικοινώνησαν μαζί μου είτε για να μου εκφράσουν απλώς τη συμπαράστασή τους, είτε για να μου υποδείξουν τρόπους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ή εγώ ή ο φίλος μου προκειμένου να λυθεί το θέμα. Κυρίως ευχαριστώ τους οροθετικούς που προσφέρθηκαν να δώσουν κάποια από τα χάπια τους. Είναι μια ενέργεια βαθιάς αλληλεγγύης, ένα ακούμπισμα στον ώμο, μια πολύ μεγάλη στήριξη. Ακόμα και αν δε χρειαστήκαμε τα φάρμακα να ξέρετε ότι αισθανόμαστε σα να μας τα δώσατε.
Να ξέρετε όλοι σας ότι σας είμαι πραγματικά υποχρεωμένος. Καλές γιορτές να έχουμε όλοι, γιατί η ζωή αξίζει να τη ζεις.
Να πω εδώ ότι προσωρινά το πρόβλημα λύθηκε καθώς πήρε προχθές φάρμακα από το νοσοκομείο στο οποίο παρακολουθείται. Όμως είμαι σίγουρος ότι το πρόβλημα θα επανέλθει, μια και οι ελλείψεις συνεχίζονται και οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ανάγκη βοήθειας πολλαπλασιάζονται, μια και δεν υπάρχει ξεχωριστός κωδικός για το κονδύλι των φαρμάκων από την κυβέρνηση και άρα τα νοσοκομεία, που έχουν μείνει από λεφτά λόγω του μνημονίου, θα συνεχίσουν να μην έχουν λεφτά και άρα δε θα μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες υγείας του πληθυσμού. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η περικοπή των αναπηρικών συντάξεων μέσα από τη διαδικασία των ΚΕΠΑ, είναι και τα προνοιακά επιδόματα που απειλούνται.
Το κείμενό μου γράφτηκε για να γίνει γνωστό το θέμα, όχι μόνο το προσωπικό, αλλά μέσα από αυτό το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό θέμα που είναι η προάσπιση της δημόσιας υγείας και της ανθρώπινης ζωής μέσα από την αντιμετώπιση της πανδημίας (σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) του HIV.
Οι πολλαπλές κοινοποιήσεις του κειμένου δείχνουν ότι υπάρχει μια ευαισθητοποιημένη κοινότητα, μια μαγιά ανθρώπων, που έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά για να αντιδράσουν και να βοηθήσουν. Αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη παρηγοριά και μια μεγάλη ελπίδα για την αντιμετώπιση μιας ανάλγητης πολιτικής που μας αφορά και μας απειλεί όλους, οροθετικούς και μη, μια και είμαστε όλοι εν δυνάμει οροθετικοί, καρκινοπαθείς, και γενικά πάσχοντες. Πεποίθησή μου είναι ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές μόνο με το νοιάξιμο και την αλληλοβοήθεια θα επιβιώσουμε, έτσι κι αλλιώς πάντα αυτό ήταν το θέμα.
Θέλω επιπλέον να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που, ευαισθητοποιημένοι από το κείμενο ή από την κατάσταση που περιγράφει, επικοινώνησαν μαζί μου είτε για να μου εκφράσουν απλώς τη συμπαράστασή τους, είτε για να μου υποδείξουν τρόπους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ή εγώ ή ο φίλος μου προκειμένου να λυθεί το θέμα. Κυρίως ευχαριστώ τους οροθετικούς που προσφέρθηκαν να δώσουν κάποια από τα χάπια τους. Είναι μια ενέργεια βαθιάς αλληλεγγύης, ένα ακούμπισμα στον ώμο, μια πολύ μεγάλη στήριξη. Ακόμα και αν δε χρειαστήκαμε τα φάρμακα να ξέρετε ότι αισθανόμαστε σα να μας τα δώσατε.
Να ξέρετε όλοι σας ότι σας είμαι πραγματικά υποχρεωμένος. Καλές γιορτές να έχουμε όλοι, γιατί η ζωή αξίζει να τη ζεις.
Antonis Sigalas,17/12/2015
Λέτε για άβατο στα Εξάρχεια
Αβατο είναι οι τράπεζες,άβατο είναι τα ακριβά εστιατόρια με τα υπέροχα φαγητά,που τα γεύονται ελαχιστοι
Αβατο είναι να θέλεις να πας 4 ημερες κάπου διακοπές και να μην σου περισσεύουνε
Αβατο είναι να είσαι οροθετικός και να μην έχουν φάρμακα να σου δώσουν
Αβατο είναι να είσαι trans και να μην μπορείς να δουλέψεις πουθενά
Αβατα δεκάδες υπάρχουν να σας περιγράψω
Αφήστε τα Εξάρχεια ήσυχα έστω με αυτήν την γοητεία που έχουν σήμερα
Δεν υπήρξε ποτε άβατο για ταλαιπωρημένους στα Εξάρχεια
Αβατο είναι οι τράπεζες,άβατο είναι τα ακριβά εστιατόρια με τα υπέροχα φαγητά,που τα γεύονται ελαχιστοι
Αβατο είναι να θέλεις να πας 4 ημερες κάπου διακοπές και να μην σου περισσεύουνε
Αβατο είναι να είσαι οροθετικός και να μην έχουν φάρμακα να σου δώσουν
Αβατο είναι να είσαι trans και να μην μπορείς να δουλέψεις πουθενά
Αβατα δεκάδες υπάρχουν να σας περιγράψω
Αφήστε τα Εξάρχεια ήσυχα έστω με αυτήν την γοητεία που έχουν σήμερα
Δεν υπήρξε ποτε άβατο για ταλαιπωρημένους στα Εξάρχεια
Κραυγή για την έλλειψη φαρμάκων
orothetikoi_diamartyria_laiko_nosokomeio.jpg
Οι οροθετικοί πραγματοποίησαν μαζική διαμαρτυρία έξω από το «Λαϊκό» για τη διάθεση αντιρετροϊκών απ’ τα νοσοκομεία όλης της χώρας
Δυναμική κινητοποίηση πραγματοποίησε χτες το πρωί έξω από το Λαϊκό Νοσοκομείο ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή», διεκδικώντας να λυθεί σε μόνιμη βάση το ζήτημα της ασταθούς παροχής αντιρετροϊκών φαρμάκων ή και της έλλειψής τους από τα νοσοκομεία της χώρας, που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους.
Κρατώντας πλακάτ («Τα φάρμακά μου είναι η ζωή μου» «Υγεία, ζωή, αξιοπρέπεια – μη μου τα στερείς», «Απαιτούμε από Υπουργείο και φαρμακευτικές άμεση διάθεση φαρμάκων»), δεκάδες άντρες και γυναίκες παρέμειναν για περίπου δύο ώρες στην είσοδο του νοσοκομείου και δέχονταν τη συμπαράσταση του νοσηλευτικού προσωπικού και περαστικών.
Το «παρών» στη διαδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων ο βουλευτής του Ποταμιού Νίκος Μπαργιώτας και οι πρόεδροι των σωματείων εργαζομένων του «Λαϊκού» και του «Ευαγγελισμού».
Οπως λένε τα μέλη του Συλλόγου, εξαιτίας των πρωτόγνωρων ελλείψεων που σημειώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στα νοσοκομεία που διαθέτουν Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων, εκατοντάδες οροθετικοί αναγκάστηκαν να ψάχνουν ο ένας τον άλλο για να ανταλλάξουν φάρμακα, δεκάδες διέκοψαν την αγωγή τους και ορισμένοι μπήκαν στη διαδικασία να ψάξουν να αγοράσουν φάρμακα από το εξωτερικό, με κόστος που κινείται γύρω στα χίλια ευρώ.
Το ζήτημα απασχόλησε και τη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το πολυνομοσχέδιο. Απαντώντας σε σχετική αναφορά του βουλευτή του Ποταμιού Γιώργου Αμυρά, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, απέδωσε την ευθύνη για την έλλειψη φαρμάκων στους διοικητές των νοσοκομείων. «Είναι ο βασικός λόγος για την απομάκρυνση κάποιων διοικητών», είπε.
Σημείωσε ότι το «Λαϊκό» επιδοτήθηκε με 24 εκατομμύρια ευρώ από την αρχή του έτους και θα μπορούσε να ξεπληρώσει σχεδόν όλους τους προμηθευτές, προτίμησε όμως να ξεπληρώσει μόνο τις υπηρεσίες «outsourcing», τις συμβάσεις που υπογράφουν οι ίδιοι, «και ο νοών νοείτω», όπως είπε.
Η «Θετική Φωνή» προειδοποιεί ότι θα υπάρξει συνέχεια στις κινητοποιήσεις αν δεν δοθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα, το οποίο έχει ξαναεμφανιστεί στο παρελθόν, αν και όχι σε τόσο μαζική έκταση ούτε με τόσο μεγάλη διάρκεια.
Οι οργανώσεις για τον HIV και ιατρικοί και νοσηλευτικοί φορείς ζητούν να αποδεσμευτεί η δαπάνη για τα αντιρετροϊκά από τον προϋπολογισμό των νοσοκομείων και να υπαχθεί στον κρατικό προϋπολογισμό.
«Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως δεν θα γίνουμε εκ νέου θεατές της ίδιας απαράδεκτης κατάστασης και ενδεχομένως πιο επικίνδυνων εκδοχών της, αν δεν εφαρμοστεί μια συνολική και βιώσιμη λύση αποσύνδεσης της δαπάνης για τα αντιρετροϊκά από τον συνολικό προϋπολογισμό των νοσοκομείων και δημιουργίας ενός ξεχωριστού κλειστού κωδικού, αποκλειστικά για τον σκοπό αυτό», σημείωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου, Νίκος Δέδες.
Κατάθεση μήνυσης
Αλλωστε, όπως επισήμανε ο διευθυντής του Συλλόγου, Γιάννος Λιβανός, οι δραματικές ελλείψεις αντιρετροϊκών δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στα νοσοκομεία οι οροθετικοί.
Ελλειψη ακριβών φαρμάκων σημειώνεται και για άλλες κατηγορίες ασθενών, όπως οι καρκινοπαθείς και οι αιμορροφιλικοί, ενώ παρατηρείται έλλειψη αντιδραστηρίων για τη μέτρηση του ιικού φορτίου των οροθετικών και εμφανίζονται σημαντικές καθυστερήσεις στην ιατρική παρακολούθησή τους.
Ο Σύλλογος θα καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου για να αποδοθούν ευθύνες για την έλλειψη των αντιρετροϊκών το τελευταίο διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.