Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Beautiful Photography Project Celebrates The Diversity Of Gender Expression All Around The World

“You are as you say you are, as you feel you are.”
Bernd Ott / Via Pictured Above: Nando
Writer Emily Besa and photographer Bernd Ott have spent the better part of the last year and a half traveling around the world (5 major cities in 4 different countries so far) speaking with individuals about how they personally define and express their own gender identity. “A lot of projects we found tend to focus on one aspect of being non-binary or non-conforming and we were particularly interested in relating the infinite possibilities of gender expression and identity,” Besa, one half of the team behind the All The Peopleproject, told BuzzFeed. “From the beginning we wanted to avoid any kind of labeling or categorization.”
The assortment of portraits and interviews debuted as a “work in progress” when presented at Amsterdam’s TransPride this past weekend. Besa spoke with BuzzFeed about her work on the project, as well as her hopes for the upcoming finished book.

“We wanted each person to bring something of their own to the project, so it was collaborative in all ways — everyone decided where they were photographed and how they presented themselves.”

Bernd Ott, design-Edgar Hoffmann

“I didn’t work with a set of questions in the interview, it was more of a conversation that the interviewee led. Everyone was free to share whatever they wanted, and a good part of the written pieces in the book are in the person’s own voice.”

Bernd Ott / Via Pictured: Lex Vaughn
Pictured: Peppermint

Bernd Ott
Pictured: Yvo

Bernd Ott

“Gender identity and expression are truly unique to the individual. And gender is a deeply personal and often intimate aspect of one’s identity. How can anyone be questioned or challenged in this way?”

Bernd Ott / Via Pictured: Lindsay

“You are as you say you are, as you feel you are.”

Bernd Ott / Via Pictured: Bright

“If anything surprised me, it was encountering such lightness, positivity, insight, and strength over and over again in people who are often challenged in day-to-day life by insensitivity, ignorance, and prejudice.”

Bernd Ott / Via Pictured: Bear
Pictured: Clara

Bernd Ott
Pictured: Dennis

Bernd Ott

“We hope that in looking at the photos and reading the stories, people will recognize something in themselves and move closer to understanding that we are more alike than different,” Besa said of her expectations for the book.

Bernd Ott / Via Pictured Above: Patrick/Robyn Jaxx

“We hope that people will be able to overcome any misgivings, fears, and misconceptions they may have and connect in some way with each and every one of the people in the book.”

Bernd Ott / Via Pictured: Bridge Markland
Pictured: Kaye/Bernd Ott
Pictured: Becky Wreck

Bernd Ott

Besa and Ott currently have a Kickstarter campaign underway to help with printing costs. They plan to launch the final book in the five cities featured: Amsterdam, Berlin, London, Los Angeles, and New York City.

Sarah Karlan is the associate LGBT editor for BuzzFeed News and is based in New York.
Contact Sarah Karlan at sarah.karlan@buzzfeed.com.

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Proud Seniors :Υποστηρίζoυμε την Νανά Χατζή / The Fundraising Target


Όλοι οι άνθρωποι έχουμε το δικαίωμα για μία αξιοπρεπή ζωή. Η αγαπημένη μας Νανά -όπως πολλοί γνωρίζεται- δίνει μία μεγάλη μάχη με τον καρκίνο. Αυτό το διάστημα βρίσκεται στην οικία της με μηχανική υποστήριξη (οξυγονοθεραπεία επί 24ωρου βάσεως) ενώ νοσηλεύεται ανά τακτά διαστήματα στο ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου, για τις απαραίτητες χημειοθεραπείες, αλλά και μεταγγίσεις αίματος που πρέπει να γίνουν. Τα προβλήματα πολλά και μεγάλα, όμως μπορούν να γίνουν λιγότερα και να ξεπεραστούν κάποια από αυτά, χάρη στην ανθρωπιά και στην βοήθειά μας. Για τον λόγο αυτό υπάρχει ένας λογαριασμός τράπεζας, ούτως ώστε να μπορεί ο καθένας και η καθεμία από μας να μπορεί να βοηθήσει, έτσι ώστε το κρεβάτι του πόνου να γίνει όσο το δυνατόν ανώδυνο για την Νανά μας. Κατανοώντας ότι ζούμε όλοι-ες σε μία πολύ δύσκολη οικονομικά (και όχι μόνο) περίοδο, μπορούμε να τα καταφέρουμε έχοντας για όπλα μας την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, την συμπαράσταση και την αγάπη για τον άνθρωπο
.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 

Υψηλός Παναγιώτης, του Αθανασίου


Αρ. Λογαριασμού: 2150109786251


Να πείτε ότι ο λογαριασμός είναι "πρώην Αγροτικής Τράπεζας"

IBAN: GR 4804303200002150109786251



Αιτιολογία: Οικονομική Ενίσχυση Λόγο Ασθένειας


In case you want to send money from abroad to Nanas

 Greek bank account, use the

bic number which is

PIRBGRAA

in the name of Panagiotis Ipsilos

and IBAN number GR3701712150006215010978627

Thanx...

Επίσης υπάρχει ένα online πρόγραμμα στο doodle για να γράφουμε όλοι-ες ποιες μέρες και ώρες μπορούμε να είμαστε εκεί, για να μένει όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες μόνη. Με αυτό το link
http://doodle.com/quvzcnune37h9sss 
μπορεί η καθεμιά και ο καθένας που θέλει, να γράψει το όνομα του τη μέρα και ώρα που μπορεί να επισκεφτεί τη Νανά.
Το τηλέφωνο της Νανάς είναι: 6982 383713 έστω και ένα τηλεφώνημα στην περίπτωσή της είναι μεγάλη υπόθεση, γιατί όπως πολύ καλά καταλαβαίνεται η καλή ψυχολογία παίζει τον πιο βασικό ρόλο. 
Η διεύθυνσή της Νανάς είναι: Κολοκοτρώνη 20, 2ος όροφος, περιοχή Σχολή Τυφλών. Λεωφορεία 3 και 39, στάση Καραϊσκάκη επί της Δελφών, Θεσ/νικη.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς εκ των προτέρων για την πολύτιμη βοήθεια σας!!!

Τα Proud Seniors ειναι μια ομαδα που προσπαθει να να δημιουργησει ασφαλες περιβαλλον για ατομα που ανηκουν στην LGBTQI κοινοτητα μεγαλυτερης ηλικιας η μη αυτοεξυπηρετουμενων ατομων. Παγκοσμιες ερευνες εχουν αποδειξει οτι ατομα του LGBTQI χωρου εχουν μεγαλυτερη προδιαθεση σε καταθλιψη και απομονωση. Τα σωματικα κ νοητικα προβληματα των ατομων της κοινοτητας μας ειναι μια αποδειξη οτι εμεις δεν υποστηριξαμε σωστα το μελλον των ατομων αυτων, το μελλον το δικο μας και των παιδιων μας. Ο χρονος ειναι με το μερος μας..


This is a network and a community base in order to make safe spaces for older and disabled people in order to create spaces to get involve in activities,to create inspirational communications n communities and to help each others needs. LGBTQI people seem to suffer more for depression,mental and physical health problems due to isolation and discrimination they recieve in their every day life.Lets make a difference and help out.

https://www.facebook.com/groups/1468626303459232/1469125666742629/?notif_t=like


https://www.indiegogo.com/projects/support-nana-hatzi-in-her-fight-against-cancer#/story

ΝΑΝΑ
A Trans person in a culture that is slowly disappearing.
Nana Chatzi was born in Serres in 1943 and grew up in Thessaloniki. She was married twice and she has had four children, one of which has died.
Nana has tried to have contact with her children but none have shown any interest in a reunion due to her redefinition of her gender.
In 1969, she immigrated to Germany and lived there for six years. During these years, Nana continued her transition as there was more support and possibilities to help her accomplish this goal. At the beginning of her time living in Germany, she started working in a factory and later on as a prostitute, out of sheer necessity.
In 1975 Nana returns to Thessaloniki, Greece. Eventually, she became active amongst Trans women and LGBT rights groups. Today, she is an active member of S.Y.D. (Greek Transgendered Association),Homophonia (Thessaloniki’s Pride Festival) and is involved with Greek left-wing political party SYRIZA in the human rights department. Up until this day, she still fights for LGBTQI rights.
As a Trans woman in current Greek society, she is struggling under the broken Department of Health. She receives a mere 300 Euros per month in social benefits from the Greek government.
In 2014, Nana met Lara Kristen. This meeting would prove to be the inspiration for Nana's future documentary: NANA (2015). Lara has studied film at the Fine Arts University in Thessaloniki. Her final thesis was based on a biography of Nana's life and was shown in Thessaloniki’s Documentary Film Festival.
The documentary shows us the everyday life of Nana. Though the film gives us an insight into the life of a transgender woman, it doesn’t deal solely with the issue of gender. The film is a way for us to learn her history through storytelling, observation and archive material that shows Trans issues and difficulties in Greek daily reality.
In 2015, Nana was sadly diagnosed with two different types of lung cancer.
The Fundraising Target
Self-organisation and solidarity are two necessities in this current Greek Economic climate. Two characteristics inherent to the LGBTQI movement.
Through this request we would like to bring attention to a community that is often overlooked in Greece.
At the moment we, Outview Festival and the members of the Proud Seniors group are in contact with Thessaloniki's LGBTQI community. This community organized amongst themselves, in order to help cover Nana's basic needs.

However, we are still lacking in financial aid, which has prompted us to reach out to you. As mentioned before, the Greek Health System is failing to support those most at need. In these times, in which our own state cannot support us, we are sending out an international request to raise money to cover some of Nana's health costs. Additionally, we would like to show that if we support one another within our own communities, we can come a long way. Our fundraising target is set at 3000 Euros. This target can be easily reached, if we receive a mere 5 Euros from 600 individual donations.

This money will provide Nana with the following:
• Chemotherapy
• Walker or crutches
• Wheelchair
• Daily support (medical) staff

Through video updates from Nana we will get to see and hear about the results of these donations, and it will give her an opportunity to express her gratitude. These videos will be uploaded on Outview Festival and Proud Seniors Facebook pages.
In case a financial donation is not within someone's means, donations in the form of useful equipment (i.e. a wheelchair, walking stick, etc.) would also be very much appreciated.
We are proud of the Greek LGBTQI community, who has never before organised so quickly to help out one of their own members. This has been a powerful and inspirational experience. With your help, we hope to contribute to their cause. ‘’The state proves that we can be the weakest, but solidarity shows we can be the strongest’’.
We would like to thank you in advance for your support.

Kind Regards,
Maria Cyber (Outview Festival)
Ioanna Kanellopoyloy (Proud Seniors)
Fay Kalafati (Proud Seniors)


https://www.facebook.com/groups/852881064796491/853956621355602/?notif_t=group_activity

Hopefully on monday we will have the international and interval account so you can donate for nana..this means that wherever you are on monday you will be able to donate for nana...and thats great!!!so keep in touch till monday and then..run n donate!!!!
P.s when you donate your money please give a note to the bank asssistant that you are offering your money to a therapy treatment. This happens in order to keep safe your money transfer and will be not any implications to nana in order to recieve any amount of money. Thanks and apologizes to your extra time,you must know that this means an extra amount of help..xxxxx


Νανά της Λάρα Κρίστεν

Το ντοκιμαντέρ Νανά είναι το πορτρέτο μιας εβδομηντάχρονης τρανς γυναίκας που ζει στη Θεσσαλονίκη. Ο συνδυασμός αφήγησης, παρατήρησης και προσωπικού της αρχειακού υλικού δίνει μια εικόνα του πολυτάραχου παρελθόντος της, αλλά και της δύσκολης καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα στην ελληνική πραγματικότητα.


Νανά

Χώρα: Ελλάδα
Παραγωγή: 2015
Σκηνοθεσία: Λάρα Κρίστεν
Διάρκεια: 40’






Η Πολυτάραχη Ζωή της Θρυλικής Τρανς Νανάς

March 17, 2015
Κώστας Κουκουμάκας, Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αβραμίδης














Η Νανά Χατζή κάθεται αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σαλονιού της. Φορά έντονο κραγιόν κι έχει τα μαλλιά πιασμένα ψηλά στο κεφάλι. Καπνίζει πολύ και σε κοιτά διαπεραστικά υψώνοντας το φρύδι. Έχει βλάσφημο χιούμορ. Και ταυτόχρονα μια πληθωρική, σχεδόν μητρική, προσέγγιση για όλα, ακόμη και τα πιο σκληρά πράγματα. Έχοντας περάσει πλέον τα 70, η θρυλική Νανά είναι μια κρίσιμη αντι-ηρωίδα της κοινωνικής αφήγησης στη Θεσσαλονίκη. Συμμετέχει στα ελληνικά LGBT δρώμενα και τη λατρεύουν στα κοινωνικά κινήματα.
Η πολυτάραχη ζωή της έγινε πρόσφατα φιλμ από τη Λάρα Κρίστεν, το οποίο προβάλλεται στο φετινό 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης («Νανά», Τρίτη 17 Μαρτίου, 17.30, αίθουσα Τζον Κασσαβέτης). «Από μικρή ήθελα να ήμουν αυτοκράτειρα» μου είπε όταν τη συνάντησα το Σάββατο στο σπίτι της. Και άρχισε να αφηγείται, χωρίς αρχή και τέλος, ιστορίες για αγρίους και εικόνες μιας ζωής γκραν γκινιόλ.
VICE: Πώς είναι να βλέπεις τη ζωή σου σε ντοκιμαντέρ;
Νανά Χατζή: Έχω ξαναβγεί στην τηλεόραση. Έχω άνεση με την κάμερα και γενικά με όλα. Είτε ντυμένη είτε γυμνή, είτε μπροστά στον φακό είτε πίσω.







Πού γεννήθηκες;
Στη Θεσσαλονίκη, στο κέντρο, αλλά μεγάλωσα στο Καραμπουρνάκι. Έμενα στην οδό Τάκη Οικονομίδη, εκεί τελείωσα το δημοτικό. Με έναν πατέρα αδιάφορο, ράφτης ήταν και αργότερα εργολάβος, και μια μάνα κέρβερο. Και δύο αδέρφια, που ούτε ξέρω πού βρίσκονται. Γι αυτούς είμαι το μίασμα, η πουτάνα.
Τα παιδικά σου χρόνια;
Ήμουν η αυτοκράτειρα της γειτονιάς μου. Τη δεκαετία του ΄50 δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης. Ανέβαινα στη μαρμάρινη δημοτική βρύση και την είχα για θρόνο. Τα αγόρια σκάλιζαν σχέδια σε κλαδάκια και μου τα έφερναν. Όποιος έκανε το καλύτερο, κατέβαινα και τον φιλούσα. Η πρώτη μου σεξουαλική εμπειρία ήταν με τα αγόρια της γειτονιάς. Και ποτέ δεν ντύθηκα Ζορό ή κάου-μπόυ. Ντυνόμουν νεράιδα, μαντάμ, τέτοια. Έχω φάει το ξύλο της χρονιάς μου από τη μάνα μου.
Το Νανά πώς βγήκε;
Από τη γιαγιά μου, την Αθηνά, την οποία αγαπούσα. Ήταν κόρη καπνέμπορα από την Κομοτηνή, έπαιζε πιάνο, έκανε ιππασία και κρατούσε αργότερα στο σπίτι το καμιτσίκι κι έλεγε στη μάνα μου, μην το μαλώνεις αυτό το παιδί, είναι ευαίσθητο. Μετά το Δημοτικό, ήρθαμε στην Καμάρα. Κι επειδή χρειάζονταν χρήματα για το Γυμνάσιο, δούλεψα σε βιοτεχνία παιχνιδιών, σε εργαστήριο λαϊκής τέχνης, σε καφενείο, σε ένα κουρείο στο Ντεπό, στις βίλες των αξιωματικών που έχτιζε στο Καραμπουρνάκι ο πατέρας μου. Μέχρι που έφυγα στη Γερμανία.

Πότε πήγες στη Γερμανία;
Δεν είχα κλείσει τα 16. Έβαλα τον πατέρα μου να υπογράψει ένα χαρτί, το συμπλήρωσα με τα στοιχεία μου και πήγα με το τρένο, χωρίς να ξέρω κανέναν. Ήθελα να φύγω. Κάθισα εννιάμιση μήνες στο Μόναχο, ξεφόρτωνα εμπορεύματα σε σούπερ μάρκετ. Παντρεύτηκα μια Γερμανίδα κι έκανα δύο δίδυμα αγόρια. Η μάνα μου ήθελε να παντρευτώ με ορθόδοξο χριστιανικό γάμο και γύρισα για να ετοιμάσω τα χαρτιά. Στα σύνορα διαπίστωσαν ότι δεν είχα περάσει Περιοδεύων για τον Στρατό και με κράτησαν στην Ελλάδα μέχρι να παρουσιαστώ. Με τη Γερμανίδα χώρισα, τα επόμενα χρόνια ερχόταν με τον νέο σύζυγό της και τα παιδιά. Ήξερε ότι μου άρεσαν οι άντρες, μου έστελνε και φορέματα. Μετά έφυγαν στην Αμερική, ο ένας ο γιος μου είναι χρηματιστής και ο άλλος προγραμματιστής.







Και μετά τον Στρατό;
Ήθελα να ξαναφύγω στη Γερμανία, αλλά δεν μπορούσα. Ένας τύπος που έστελνε μετανάστες, μου συμβούλευσε να παντρευτώ εικονικά, ώστε να πάει η γυναίκα μου στη Γερμανία και να μου κάνει πρόσκληση. Βρήκα μια νοσοκόμα και κάναμε συμφωνία. Πήγα ξανά στη Γερμανία και με αυτή τη γυναίκα έκανα ακόμη δύο παιδιά, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, που σκοτώθηκε σε τροχαίο 29 χρονών. Έπιασα δουλειά σε ένα εργοστάσιο στη Βρέμη που έκανε καθίσματα αυτοκινήτων. Κάθισα επτά χρόνια. Δούλεψα πολύ, αλλά τα Σαββατοκύριακα δεν έμενα στο σπίτι. Γύρισα όλη την Ευρώπη, εκτός από το ανατολικό μπλοκ.
Με τη δεύτερη σύζυγο;
Όχι, με τον Χανς, ας τον πούμε τον δεσμό μου, παραγωγό ταινιών πορνό. Είχε έναν ουρανοξύστη στη Φρανκφούρτη, εκεί λειτουργούσαν στούντιο, τύπωναν αισθησιακά περιοδικά, τράπουλες. Στις εκδρομές με τον Χανς φορούσα γυναικεία ρούχα, τουαλέτες και λοιπά. Στη δουλειά, φορούσα εργατική φόρμα. Στο σπίτι μόνο ρόμπες και κελεμπίες, από κάτω τσιτσίδι.
Και γιατί γύρισες στην Ελλάδα;
Η δουλειά μου ήταν μοντελίστ-πατρονίστ. Ήρθα για να δουλέψω σε μια βιοτεχνία που αναλάμβανε εδώ φασόν. Ήξεραν ότι είμαι γκέι, αλλά δεν μπορούσαν να με διώξουν γιατί ήμουν σταλμένη από τη Γερμανία. Όταν χάλασε η συμφωνία με τους Γερμανούς, έφυγα. Σε κάθε δουλειά ήμουν ο καλύτερος υπάλληλος, όμως όταν καταλάμβαναν ότι είμαι γκέι, με σχολούσαν. Έβρισκα καινούρια δουλειά, έστρωνα τη ζωή μου, με έδιωχναν και ξανά από την αρχή. Και τότε λέω, δεν γαμιέστε, και πήγα να δουλέψω στα μπαρ.







Σε ποια μπαρ;
Στην αρχή σε συνοικιακά, κονσομασιόν και τέτοια. Ήμουν ένα λεπτό αγοράκι, με μακριά μαλλιά. Ανέβαιναν τα κορίτσια στο πατάρι με τους πελάτες και φώναζαν κι εμένα. Μου έδιναν λεφτά και τα έδινα στη ντάνα. Ύστερα ξύπνησα και τα κρατούσα. Βλέπαμε το πορτοφόλι και φωνάζαμε στα καλιαρντά, «ούντρα μανιάνα» αν είχε χρήματα, και αν δεν είχε, «νάκα μανιάνα», και δεν πηγαίναμε. Σε ένα μπαρ, απέναντι από το στρατόπεδο στη Μενεμένη, ερχόταν και ο Παπαχρόνης. Ήταν πολύ ωραίο και γλυκό παιδί, ήρεμο, ούτε που φανταζόμασταν ότι θα γινόταν δολοφόνος. Το βράδυ ήμασταν με τον Παπαχρόνη στα μπουζούκια, και το πρωί μάθαμε ότι τον έπιασαν για «δράκο».
Πώς κυλούσε ο καιρός;
Είχα αρχίσει να κάνω ορμόνες. Ο γιατρός μου έλεγε ότι είναι στη φαντασία μου όλα αυτά και προσπαθούσε να με στρώσει. Στη διαδικασία εγχείρησης δεν μπήκα ποτέ. Ήθελα να είμαι αυτή που είμαι. Όσες έκαναν εγχείρηση, τρελαίνονταν. Θεωρούσαν ότι επειδή είχαν κοπεί, ήταν γυναίκες. Άλλη κυλούσε στα ναρκωτικά, άλλη πηδούσε από την ταράτσα ή κλεινόταν σε ψυχιατρείο. Δεν ήθελα να το περάσω όλο αυτό. Κι επιπλέον, θα έβγαζα και λιγότερα χρήματα. Δεν χειρουργήθηκα ποτέ, αν και με παρακαλούσαν. Είχα έναν γκόμενο από τα Γιάννενα, που μου έφερνε εκατομμύρια σε βαλίτσες για να χειρουργηθώ και να με παντρευτεί.







Ποιο ήταν το πιο γνωστό γκέι μαγαζί εκείνη την εποχή;
Της Στάσας, μια ταβέρνα στη Σταυρούπολη, που αργότερα το μετέφερε πιο πάνω, στη σημερινή αερογέφυρα, δίπλα στο ρέμα, γιατί του βάζανε φωτιά. Εγώ σύχναζα εκεί, δεν δούλευα.
Ποιοι του έβαζαν φωτιά;
Ο άντρας της, γιατί είχε δίπλα δική του ταβέρνα κι έβγαζε λιγότερα. Η Στάσα ήταν πονηρή. Όλα τα γκέι αγόρια που έφευγαν από τα χωριά τους, πήγαιναν να δουλέψουν στην ταβέρνα της, που ήταν απέναντι από το στρατόπεδο Παύλου Μελά, ως σερβιτόροι, μάγειρες κλπ. Εκεί έτρωγαν και κοιμόντουσαν. Ώσπου μια μέρα η Στάσα λέει, κουνιέστε που κουνιέστε, παίρνει τα σεμέν και τα τραπεζομάντηλα, τα κόβει στα δύο και τα κάνει φουστάνια. Τώρα ανεβείτε στα τραπέζια και χορέψτε τσιφτετέλι, είπε.




http://ouraniotoksofamilies.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html

Οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο στηρίζουν με κάθε τρόπο την πρωτοβουλία του Outview Film Festival και των Proud Seniors
με στόχο την οικονομική και όχι μόνο υποστήριξη της Νανάς. Η Νανά Χατζή
διαγνώσθηκε το 2015 με δύο διαφορετικούς τύπους
καρκίνου στους πνεύμονες, και εδώ και καιρό η
οικονομική της κατάσταση δεν είναι καλή: βιοπορίζεται
με το εξευτελιστικό βοήθημα απορίας 300 ευρώ το μήνα
που της παρέχει το κατεστραμμένο ελληνικό κράτος
πρόνοιας (!).
Η πρωτοβουλία αφορά μια crowdfunding καμπάνια, με
στόχο να μαζέψουμε το ποσό των 3000 ευρώ τουλάχιστον,
προκειμένου να καλύψουμε τις βασικές, άμεσες ανάγκες
της Νανάς για νοσηλεία, φάρμακα και καθημερινή
διαβίωση.
Στο εγχείρημα υπάρχει εννοείται απόλυτη διαφάνεια,
και θα είμαστε σε θέση να ενημερώνουμε πού ακριβώς
πάει κάθε οβολός που θα μαζεύεται. Στο επισυναπτόμενο
αρχείο θα βρείτε τις αναλυτικές πληροφορίες.
Στέλνουμε για να ζητήσουμε τη συμμετοχή και τη
στήριξή σας. Καταρχάς με το να συμμετέχετε ενεργά στη
διοργάνωση του εγχειρήματος και να σας προσθέσουμε
στη λίστα των διοργανωτριών/των. Και έπειτα, να
κοινοποιήσετε την καμπάνια σε όσα περισσότερα άτομα
μπορείτε.
Η αλληλεγγύη σας είναι απαραίτητη.
Περιμένουμε απάντησή σας
Proud Seniors (Φαίη Καλαφάτη, Ιωάννας Κανελλοπούλου)
Outview Film Festival (Μαρία Cyber, Στέφανος Κόλλιας)


https://www.facebook.com/groups/852881064796491/permalink/852896968128234/?hc_location=ufi






Contact Us

Name *
Email *
Subject *
Message *
Powered byEMF Web Forms Builder
Report Abuse