Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

"Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, παιδιά - γονείς - εκπαιδευτικοί"

05/05/14

Σπάνε τη σιωπή του εκφοβισμού κατά μαθητών

Πάνω από 600 περιστατικά καταγράφηκαν σε έρευνα για την περίοδο 2010-.
Πάνω από 600 περιστατικά καταγράφηκαν σε έρευνα για την περίοδο 2010-2013

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Από τα πολλά περιστατικά απαξίωσης και περιθωριοποίησης που έζησε στο σχολείο, αυτό που πλήγωσε περισσότερο τον μαθητή δημοτικού, σύμφωνα με την ιστορία που διηγήθηκε μετά από χρόνια για τις ανάγκες της έρευνας της ομάδας «Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση», ήταν όταν του αρνήθηκαν οι συμμαθητές του να πάρει μέρος σε μια ομάδα για μια σχολική εργασία. «Είπαν ότι δεν ήθελαν να δουλέψουν με αδελφές! Αδιαφόρησα, το είχα συνηθίσει. Δεν το είπα σε δασκάλους. Τι να κάνουν; Είχα τη χειρότερη σχολική ζωή».

Αλλες χώρες κατέστρωσαν ολοκληρωμένες εκστρατείες αντιμετώπισης του ομοφοβικού και τρανσφοβικού εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον, όταν έγινε αντιληπτή η βία που δέχονταν οι μαθητές λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου -βία που έχει οδηγήσει στον θάνατο από ξυλοδαρμό ή στην αυτοκτονία. Στην Ελλάδα, το ζήτημα αντιμετωπίζεται με αμήχανη σιωπή, ακόμα και σε ερευνητικό επίπεδο.

Ηταν όλοι εκεί

Αυτή τη σιωπή επιχειρεί να σπάσει η ομάδα Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, που διοργάνωσε την Παρασκευή μια εισαγωγική ημερίδα για το θέμα σε συνεργασία με το Σχολείο Παιχνιδιού – Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης, τη Ζωντανή Βιβλιοθήκη και τον Σύλλογο Διδασκόντων του 66ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών.

Η κατάμεστη αίθουσα, οι σχεδόν έξι ώρες που κράτησε η ημερίδα, η συμμετοχή του κόσμου (εκπαιδευτικοί, γονείς, επιστήμονες, μέλη οργανώσεων για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ) με ερωτήσεις και τοποθετήσεις, η θεσμική στήριξη από τον Συνήγορο του Παιδιού, από σχολικούς συμβούλους και διευθύνσεις προγραμμάτων αγωγής υγείας, δείχνουν ότι έχει έρθει η ώρα να αντιμετωπιστεί σοβαρά το πρόβλημα και στην Ελλάδα.

Ενα πρόβλημα που φαίνεται ότι έχει μεγάλες διαστάσεις. Περισσότερα από 600 περιστατικά ομοφοβίας και τρανσφοβίας αναφέρθηκαν στην έρευνα της ομάδας, που έγινε μέσω ερωτηματολογίου διά ζώσης ή στο Διαδίκτυο από το 2010 ώς το 2013*. Ενας γκέι μαθητής ανέφερε πως υπήρξε μάρτυρας περιστατικού, όπου μια ομάδα δέκα αγοριών είχε πάρει στο κυνήγι έναν θηλυπρεπή συμμαθητή του, πετώντας του πέτρες και φωνάζοντάς τον «γυναικούλα, φλώρο, αδερφή». «Δεν τον βοήθησα, φοβόμουν την ταύτιση. Απομακρύνθηκα από τις ομάδες των αγοριών», είπε.

Μια μητέρα ανέφερε πως στο σχολείο τα παιδιά και οι καθηγητές είχαν απομονώσει τη λεσβία κόρη της. «Αλλάξαμε γυμνάσιο και μετά μετακομίσαμε σε άλλη πόλη. Την πήγαμε σε ιδιωτικό [...] Ακόμα και σήμερα δεν καταλαβαίνει γιατί την κοροϊδεύανε αφού δεν είχε κάνει τίποτα κακό».

Σε άλλα περιστατικά, φορείς της βίας ήταν οι ίδιοι οι γονείς. Οπως ο πατέρας που πήγε τον γιο του, μαθητή γυμνασίου, στον ιατροδικαστή. «Θέλω να μάθω αν ο γιος μου είναι πούστης», είπε μπροστά στον γιο του και τη γυναίκα του, η οποία δεν αντέδρασε. Οπως άλλος πατέρας που είπε στον γιο του, μαθητή Λυκείου, πως «θα προτιμούσε να είμαι ναρκομανής παρά γκέι», τον χώρισε από τον φίλο του και τον έστειλε σε ψυχολόγο «που ισχυριζόταν πως μπορεί να με θεραπεύσει». «Προσπάθησα να μη διαφέρω, αναγκάστηκα να κάνω ψεύτικες ερωτικές σχέσεις, είχα σκέψεις αυτοκτονίας κι απομακρύνθηκα απ’ τους δικούς μου», είπε αργότερα στους ερευνητές ο μαθητής.

Εκπαιδευτικοί

Αλλοτε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί κάνουν κοροϊδευτικά σχόλια μέσα στην τάξη, άλλοτε τα δέχονται, όταν διαφέρουν οι ίδιοι. «Πρέπει να παίρνει θέση ο εκπαιδευτικός, να σταματάνε εν τη γενέσει τους τέτοια φαινόμενα, να δίνουν χρόνο. Είναι σωτήριο να υπάρχει ένας ενήλικας να σταθεί σ’ ένα παιδί αυτής της ηλικίας», είπε η ψυχολόγος Αλίκη Δημοπούλου, που παρουσίασε αποτελέσματα έρευνας για τον ομοφοβικό εκφοβισμό στην Αγγλία.

Κι αν δεν γίνονται γνωστά περιστατικά αυτοκτονίας λόγω ομοφοβικού εκφοβισμού στην Ελλάδα, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα που αλίευσε από τον Τύπο η ομάδα: «Ενας 16χρονος έψαχνε στο Διαδίκτυο κάποιον να μιλήσει για τις συναισθηματικές και σεξουαλικές ανάγκες του. Δεν μπορούσε να το κάνει στην παρέα του, όπως οι φίλοι του. Δήλωσε ψεύτικη ηλικία, ώστε να δείχνει ενήλικος. Γνώρισε έναν 28χρονο, βγήκαν για καφέ. Ο πατέρας του έφηβου βρήκε τον διάλογο στον υπολογιστή, έκανε μήνυση στον 28χρονο και ενημέρωσε την εργασία του. Ο 28χρονος αυτοκτόνησε. Ο έφηβος έμεινε να συνεχίσει τη ζωή του μ’ αυτή την ιστορία στην πλάτη του».

* Αναλυτικά στοιχεία της έρευνας θα παρουσιαστούν σε επόμενη ημερίδα.



Πρόσκληση σε Ημερίδα


Η  Ομάδα "Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση", σε συνεργασία με το Σχολείο Παιχνιδιού, τη Ζωντανή Βιβλιοθήκη και το Σύλλογο Διδασκόντων 66ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, διοργανώνει ημερίδα με θέμα "Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, παιδιά - γονείς - εκπαιδευτικοί", την Παρασκευή 2 Μαΐου 2014 στις 16:45, στο 66ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.
 Διεύθυνση: Αλαμάνας 6, Κολωνός (Μετρό: Μεταξουργείο, λεωφορεία και τρόλεϊ που περνούν από τη Λένορμαν. Η οδός Αλαμάνας είναι ένας δρόμος μεταξύ της οδού Κωνσταντινουπόλεως και της οδού Παλαμηδίου).

Σκοπός της ημερίδας είναι να ανοίξει γόνιμο διάλογο γύρω από αυτό το θέμα, το οποίο απασχολεί σοβαρά τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο χώρο της εκπαίδευσης.
Θα έχουμε την ευκαιρία,
  • να ακούσουμε και να παρατηρήσουμε με προσοχή τα σχετικά περιστατικά που εμφανίζονται στη σύγχρονη σχολική πραγματικότητα,
  • να περιγράψουμε τις στάσεις και τις συμπεριφορές που διακρίνουμε μεταξύ των παιδιών, των εκπαιδευτικών και των γονέων,
  • να εστιάσουμε στους εκπαιδευτικούς στόχους που σχετίζονται με τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών και 
  •  να διατυπώσουμε ερωτήματα που προκύπτουν.


Με την ευκαιρία αυτή ελπίζουμε ότι ο χώρος της εκπαίδευσης θα αρχίσει να ευαισθητοποιείται και θα κινητοποιηθεί γύρω από αυτό το σοβαρό θέμα που μέχρι τώρα καλύπτεται από σιωπή και αμηχανία.
Θα χαρούμε πολύ αν παραβρεθείτε,
τα μέλη της Ομάδας "Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση"

ιστοσελίδα:    www.omofovia.gr
επικοινωνία:  info@omofovia.gr και omofovia@hotmail.com
Η εκδήλωση στο facebook:  https://www.facebook.com/events/467731603358746/

Πρόγραμμα Ημερίδας
 Πρώτο μέρος
17:00 - 17:05     Καλωσόρισμα  
                        Συντονίστρια Ασημίνα Αραπάκη, Εκπαιδευτικός
17:05 - 17:10     Εισαγωγή στη θεματική της ημερίδας και  παρουσίαση της Ομάδας "Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση"
                        Σάββας ΓεωργιάδηςΠαιδοψυχίατρος
17:10 - 17:25     "Ας γνωριστούμε πριν τα πούμε"
                        Παιχνίδια γνωριμίας και επικοινωνίας με τη μέθοδο του θεατρικού παιχνιδιού από την Ομάδα Εμψυχωτών του Σχολείου Παιχνιδιού, Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης.
17:25 - 17:40     "Ομοφοβικά και Τρανσφοβικά περιστατικά από τη σχολική ζωή"
                        Εύα Φιλανθρωποπούλου, Ψυχολόγος
                        Πέτρος Σαπουντζάκης, Εκπαιδευτικός 

17:40 - 17:50     "Μπορεί η  αντισεξιστική εκπαίδευση να συμβάλει στη μείωση τηςομοφοβίας και της τρανσφοβίας;" 
                        Δήμητρα Κογκίδου, Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ



17:50 - 18:00     "Η κοινωνική κατασκευή της διαφοράς: Με αφορμή την ομοφοβία"
                        Μαίρη Λεοντσίνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΤΕΑΠΗ - ΕΚΠΑ
18:00 - 18:15     "Θεσμικό Πλαίσιο για την προστασία του Σεξουαλικού Προσανατολισμού και της Ταυτότητας Φύλου"
                        Καραγεώργου Μαρία, Νομικός - εκπαιδευτικός, Ειδική Επιστήμονας στο Συνήγορο του Πολίτη.
18:15 - 18:25     Παρουσίαση του παιδικού βιβλίου "Τα δύο μικρά αυγά"
                        Στέλλα Μπελιά, Νηπιαγωγός, μάστερ στο Θέατρο στην Εκπαίδευση
18:25 - 18:35     "Η ομοφοβία στα πλαίσια του σχολικού εκφοβισμού"
                        Αλίκη Δημοπούλου, Ψυχολόγος, υποψήφια Διδακτόρισσα Παν. Αθηνών
18:35 - 18:50     Συζήτηση
Τέλος πρώτου μέρους
18:50 - 19:00     Διάλειμμα
Δεύτερο μέρος
19:00 - 19:15     Εσύ κ' Εγώ  ≈ Εμείς
                        "Δάνεισέ μου κάτι από εσένα κι εγώ θα στο επιστρέψω με ένα δικό μου τρόπο"
                        Παιχνίδι ανταλλαγής στοιχείων μεταξύ μας ώστε  να μπούμε στη θέση του άλλου, από την Ομάδα Εμψυχωτών του Σχολείου Παιχνιδιού, Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης.
19:15 - 19:30     Χαιρετισμοί από Οργανώσεις την Κοινωνίας των Πολιτών
                        ColourYouth
                        ΣΥΔ
                        Οικογένειες Ουράνιο Τόξο
19:30- 19:40      "Ο Oμοφοβικός/τρανσφοβικός εκφοβισμός (bullying) ως διάσταση των προγραμμάτων σεξουαλικής αγωγής - διαφυλικών σχέσεων. Καλές Πρακτικές στη σχολική κοινότητα."
                        Μαίρη Χιόνη, Υπεύθυνη Αγωγής Υγείας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Α΄ Διεύθυνση Αθήνας

19:40 - 19:50     
"Η Σεξουαλική Αγωγή στο σχολείο. Βήματα σημειωτόν"
                        Χάρης Παπαδόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος της 10ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης Αττικής
19:50 - 20:30     Τράπεζα Βιωμάτων
                        Σύντομες διηγήσεις εμπειριών από άτομα που έχουν βιώσει σχετικό εκφοβισμό στην εκπαίδευση και συζήτηση-ερωτήσεις με το κοινό.
                        Συντονισμός από τη Ζωντανή Βιβλιοθήκη - Human Library Greece


20:30 - 20:45     Συζήτηση
20:45 - 21:00     "Πώς πέρασαν αυτές οι ώρες;"
                        Κλείσιμο Ημερίδας με το Σχολείο Παιχνιδιού, Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης.
                        Παιχνίδια ρόλων και δράσεις βασισμένες στην εμπειρία αυτής της συνάντησης. Σκηνικοί αυτοσχεδιασμοί και δρώμενα.
Περιλήψεις

"Ομοφοβικά και Τρανσφοβικά περιστατικά από τη σχολική ζωή"
Παρουσίαση αποτελεσμάτων Έρευνας-Καταγραφής που πραγματοποιήθηκε  στην Αθήνα αλλά και πανελλαδικά μέσω διαδικτύου, από το 2010 έως το 2013, κυρίως σε ενήλικες. Σύγκριση με ερευνητικά δεδομένα άλλων χωρών, συμπεράσματα και ερευνητικά ερωτήματα.
"Μπορεί η  αντισεξιστική εκπαίδευση να συμβάλει στη μείωση της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας; "


Το σχολείο μπορεί να αποτελέσει ένα προνομιακό πεδίο παρέμβασης προς την κατεύθυνση της έμφυλης συμμετρίας και της άρσης του ετεροσεξισμού –σε συνεργασία και με άλλους θεσμούς - προς όφελος των ίδιων των υποκειμένων και γενικότερα της κοινωνίας - αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση για μια αντισεξιστική εκπαίδευση, γιατί τεχνογνωσία υπάρχει. 
Συζητείται η αναγκαιότητα και  τα κύρια σημεία μιας αντισεξιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής που θα συμβάλει στη μείωση της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας –στο χώρο της εκπαίδευσης  αλλά και γενικότερα στην κοινωνία. Επισημαίνεται ότι απαραίτητο στοιχείο στη πορεία αυτή είναι η προώθηση μιας νέας αντίληψης για τον ανδρισμό - θέμα που συνδέεται άμεσα με τον ομοφοβικό και τρανσφοβικό εκφοβισμό και την ετεροσεξιστική παρενόχληση. H επικέντρωση, λοιπόν, της προσοχής στη συγκρότηση του ανδρισμού στο σχολείο, ιδιαίτερα στην προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αποτελεί ζήτημα άμεσης προτεραιότητας.

"Θεσμικό Πλαίσιο για την προστασία του Σεξουαλικού Προσανατολισμού και της Ταυτότητας Φύλου"


Η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την ίση μεταχείριση σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, και η ενσωμάτωσή της στο εθνικό δίκαιο (Ευρωπαϊκές Οδηγίες και αντίστοιχοι ελληνικοί νόμοι).
Η ευρωπαϊκή νομολογία στα θέματα αυτά, (Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) με έμφαση σε περιπτώσεις εκπαιδευτικές (λ.χ. η υπόθεση του ΕΔΔΑ Vejdeland and Others v. Sweden, που μιλάει για λόγο μίσους κατά των γκέι στο σχολείο).
Ο ρόλος του ΣτΠ θεσμικά και η εμπειρία του στις περιπτώσεις αυτές.
Παρουσίαση του παιδικού βιβλίου "Τα δύο μικρά αυγά"


Τα γονεϊκά πρότυπα των παραμυθιών ως δύναμη ένταξης των παιδιών στη σχολική κοινότητα. Ένα βιβλίο που δίνει λόγο σε παιδικές σκέψεις.
Τα δυο μικρά αβγά είναι η προσπάθεια να βρεθεί μια αφήγηση που να εξηγεί, να καθησυχάζει, να διαλύει τη σύγχυση, να αίρει τους αποκλεισμούς και τις προκαταλήψεις και –ίσως το σημαντικότερο όλων– να καταπολεμά το φόβο.


"Ο Oμοφοβικός/τρανσφοβικός εκφοβισμός (bullying) ως διάσταση των προγραμμάτων σεξουαλικής αγωγής - διαφυλικών σχέσεων. Καλές Πρακτικές στη σχολική κοινότητα."
 Τα ζητήματα διαχείρισης της σεξουαλικότητας αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο της προαγωγής και της αγωγής υγείας στη σχολική κοινότητα. Ένας τρόπος προσέγγισής τους είναι η εκπόνηση ολοκληρωμένων προγραμμάτων -μακρόχρονων ή βραχύχρονων- σεξουαλικής αγωγής υγείας που απευθύνονται και στους τρεις πληθυσμούς στόχους αυτής, μαθητές/τριες, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η κλασική θεματολογία της σεξουαλικής αγωγής-διαφυλικών σχέσεων δεν καλύπτει πλέον τις ανάγκες του σύγχρονου σχολείου, εφόσον σήμερα αναδύονται θέματα όπως η βία ανάμεσα στους ερωτικούς συντρόφους, η πορνογραφία, η παράνομη διακίνηση παιδιών/εφήβων/γυναικών, τα ζητήματα στο διαδίκτυο, το ομοφοβικό/τρανσφοβικό bullying, η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, οι νέες μορφές οικογένειας. Τα περισσότερα δεν αναγνωρίζονται, δεν προλαμβάνονται και  ούτε αντιμετωπίζονται με αποτέλεσμα  να προκύπτουν ακραίες καταστάσεις για τη διαχείριση των οποίων  η εκπαίδευση των εμπλεκομένων είναι σχεδόν μηδενική. Η εισήγηση θα διασαφηνίσει τους βασικούς όρους, θα περιγράψει καλές πρακτικές και θα προτείνει βελτιωτικές κινήσεις που θα συμβάλλουν στη δημιουργία ενός  σχολείου, ασφαλούς, για όλα τα μέλη του. 

«Καμπάνια για τη Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου: ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ: Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ».


*


Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικό Σωματείο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας, με υπερηφάνεια ανακοινώνει την συμμετοχή του στην πανευρωπαϊκή καμπάνια που διοργανώνει η ευρωπαϊκή οργάνωση για τα δικαιώματα της τρανς κοινότητας TransgenderEurope (TGEU)[1] για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου:
«ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ:

Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ».



Σκοπός της καμπάνιας είναι η παρότρυνση των ευρωπαϊκών κοινωνιών να αναγνωρίσουν τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι τρανς άνθρωποι στην καθημερινή ζωή τους. Πολλοί τρανς άνθρωποι βρίσκονται αποκλεισμένοι από τη συμμετοχή στη κοινωνική ζωή και δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα με βασική αιτία το γεγονός ότι η αλλαγή των εγγράφων ως προς το όνομα και το γένος είναι από προβληματική έως αδύνατη. Στην Ελλάδα είναι δυνατή μόνο για τους τρανς ανθρώπους που έχουν κάνει ιατρική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, μετά από κατάθεση δικαστικού αιτήματος. Συνεπώς οι τρανς άνθρωποι που δεν έχουν κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, ενώ ακόμη και για τους τρανς ανθρώπους που έχουν κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού, η διαδικασία είναι γραφειοκρατική και χρονοβόρα, ενώ η διαδικασία αυτή παραβιάζει το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της ιδιωτικής ζωής τους.

Καθημερινά ζητήματα, όπως η παραλαβή ενός δέματος από το ταχυδρομείο, το άνοιγμα ενός τραπεζικού λογαριασμού, ή πολύ περισσότερο η υποβολή αίτησης για εργασία μπορεί να αποτελέσει πηγή προβλημάτων και να είναι αιτία αποκλεισμών αν η ταυτότητα φύλου δεν ταιριάζει με το φύλο έτσι όπως αυτό αναφέρεται στην ταυτότητα. Δεδομένου ότι οι τρανς άνθρωποι εκλαμβάνονται ως ύποπτοι που χρησιμοποιούν πλαστά έγγραφα, εξαναγκάζονται να αποκαλύψουν ότι είναι τρανς χωρίς να το θέλουν στην πραγματικότητα. Αυτό παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ιδιωτική ζωή και συχνά οδηγεί σε διακρίσεις και βία. Κατά συνέπεια, πολλοί τρανς άνθρωποι αποκλείονται από την κοινωνία και την αγορά εργασίας.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), συμμετέχει στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής καμπάνιας σε συνεργασία με την TransgenderEurope (TGEU), για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, με σκοπούς: α) την ενημέρωση της κοινωνίας για το κορυφαίο θέμα της τρανς ατζέντας που είναι η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, και παράλληλα και άλλων θεμάτων της τρανς ατζέντας, β) επαφές με κόμματα και άλλους θεσμικούς φορείς για αναζήτηση υποστήριξης, και, γ) την ενδυνάμωση της κοινότητας.

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, κατά τη διάρκεια του επόμενου χρόνου, θα ανακοινωθούν πλήθος δράσεων στην κατεύθυνση αυτή, όπως: δράσεις δρόμου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πύκνωση επαφών με κοινοβουλευτικά κόμματα, πλήρης αναφορά για τα τρανς δικαιώματα στην Ελλάδα (στα ελληνικά και αγγλικά), ανάπτυξη μικρού βίντεο προώθησης της καμπάνιας, συγγραφή οδηγού επικοινωνίας για την ταυτότητα φύλου για τη χρήση σωστής ορολογίας από τα μέσα ενημέρωσης, δημιουργία ομάδων αυτογνωσίας και ψυχολογικής υποστήριξης, έκδοση οδηγού καλών πρακτικών.

Επίσης κατά τη συμμετοχή μας στα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ, τις δράσεις δρόμου που θα πραγματοποιηθούν και άλλες εκδηλώσεις, θα γίνεται διανομή από τα μέλη και τους/τις εθελοντές/εθελόντριές μας των ακόλουθων καρτών και φυλλαδίων που μεταφράστηκαν στα Ελληνικά και αποτελούν μέρος της καμπάνιας:











Διεκδικούμε την γρήγορη, προσιτή και διαφανή Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου και τη δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων των τρανς ανθρώπων χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις. Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, προστατεύει από τις διακρίσεις, προστατεύει την ιδιωτικότητα ενός ατόμου και αποτελεί την βάση για μια αξιοπρεπή ζωή.

Ευχαριστούμε την TransgenderEuropeγια τη χρηματοδότηση της εκτύπωσης του υλικού της καμπάνιας, το οποίο δημιουργήθηκε με την υποστήριξη του ιδρύματος Open Society Foundation, της Κυβέρνησης της Δανίας και της Επιτροπής της Ε.Ε.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΏΝ (Σ.Υ.Δ.)
Συγγρού 29, Αθήνα, Τ.Κ. 11743

Επικοινωνία:transgender.support.association@gmail.com 

* μέλος της Transgender Europe (TGEU)
http://www.tgeu.org 

Θέλει τσαμπουκά...



*

*Της Άννας Απέργη


Όταν ακούει κάποιος την λέξη τρανς, συνήθως κάνει συνειρμούς με λέξεις όπως Αθήνα, Συγγρού, Θεσσαλονίκη, πιάτσα, πορνεία, μπαρ... Όλοι έχετε διαβάσει, έχετε δει στην τηλεόραση ή έχετε ακούσει διάφορες ιστορίες τρανς ατόμων που διώχτηκαν βίαια από τα σπίτια τους ή έφυγαν οι ίδιες από το ασφυκτικά στενό περιβάλλον της επαρχιακής πόλης που γεννήθηκαν, επειδή δεν άντεχαν την ψυχολογική ή και σωματική ακόμα καταπίεση που ασκούνταν επάνω τους από το οικογενειακό και από το ευρύτερα κοινωνικό περιβάλλον (φίλοι, σχολείο, συγγενείς, εκκλησία), βρίσκοντας "καταφύγιο" σε μία μεγαλούπολη όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, αναζητώντας απεγνωσμένα "χαμένα όνειρα" και ελπίζοντας σε μια "ελεύθερη ζωή". Σκεφτήκατε όμως ποτέ ότι υπάρχουν και κάποια άλλα άτομα... αυτά που έμειναν "πίσω". Που όχι μόνο δεν έφυγαν από την πόλη που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, αλλά που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα με νύχια και με δόντια τον αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση, ακόμα και την εχθρότητα –κάποιες στιγμές– της κλειστής επαρχιακής κοινωνίας!


Ο ρατσισμός που αντιμετωπίζει ένα τρανς άτομο ειδικά στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας, ξεκινά από μικρή ηλικία. Από την ώρα που αρχίζει να καταλαβαίνει τον εαυτό του. Να καταλαβαίνει αυτό το κάτι διαφορετικό κοιτώντας το είδωλο του στον μεγάλο καθρέπτη του σπιτιού συγκρίνοντας το με τα μεγαλύτερα αδέρφια του και με τα άλλα αγόρια της γειτονιάς . Από το πρώτο του χριστουγεννιάτικο παιχνίδι, που όταν ο πατέρας του, του αγοράζει ένα ποδοσφαιράκι, τα μάτια του είναι κολλημένα στις κούκλες με τα φαντεζί φορέματα. Όταν ακόμα αρχίζει να εξωτερικεύει το φύλο του στον μικρόκοσμο της γειτονιάς. Συχνά ακούει στα αυτιά του να ηχούν φράσεις όπως " τι καλό παιδί, κρίμα που βγήκε ‘τέτοιος’...".

Ο ρατσισμός γίνεται πιο έντονος στο σχολείο. Στο δημοτικό από τα πρώτα αθώα πειράγματα των συμμαθητών του και στο γυμνάσιο και λύκειο αργότερα που τα αθώα πλέον πειράγματα γίνονται άγριο "κράξιμο", όταν πρωτοακούει στα αυτιά του τις λέξεις "πούστης" και "αδερφή". Λέξεις που γίνονται αγκάθια τρυπώντας τον εγωισμό του, την περηφάνια του, την αλήθεια του. Λέξεις που το κάνουν να πηγαίνει από άλλο δρόμο στο σχολείο, για να μην συναντάει τους συμμαθητές του. Που συνήθως δεν πάει στον αυλόγυρο για προσευχή και ίσως χάνει και την πρώτη ώρα του μαθήματος. Που φοβάται να ζητήσει βοήθεια από κάποιον καθηγητή του ή από τον δ/ντη του σχολείου, γιατί τρέμει στην ιδέα της δημοσιοποίησης και πιθανόν χλευασμού του! Έτσι σκύβοντας το κεφάλι από ντροπή, πνίγοντας μέσα στα σωθικά του την πραγματική του ταυτότητα για να μην καταλάβει κανείς τίποτα, γυρίζει σπίτι του !

Προσπαθεί να τραβήξει και να κρατήσει τους ανθρώπους γύρω του, με το χιούμορ, την καλοσύνη, την ανθρωπιά που πολλές φορές φτάνει στα όρια της "δουλείας", παίρνοντας για "χαρτζιλίκι" τη συνηθισμένη φτηνή φράση "...μπορεί να είναι ότι είναι και να κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του αλλά είναι καλό παιδί".

Ο εκφοβισμός, η βία και ο ρατσισμός γίνονται ακόμα πιο έντονα την στιγμή που "υποχρεούται" να υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό. Εκεί πλέον έχει να παλέψει με την Λερναία Ύδρα. Είναι η στιγμή που έχει να πολεμήσει με την οικογένεια του και με το "τι θα πει ο κόσμος αγόρι μου", να αντιμετωπίσει τους φαντάρους και τους αξιωματικούς του, που στην προσπάθεια της ανάδειξης του χαμένου τους ανδρισμού, θα γίνει το εξιλαστήριο θύμα και θα θυσιαστεί ως μία άλλη "Ιφιγένεια" στον βωμό του "Πατρίς - θρησκεία - Οικογένεια". Και φυσικά έχει να πολεμήσει με τον ίδιο του τον εαυτό. Πόλεμος δύσκολος και άνισος, που το κορμί παλεύει με την θηλυκή ψυχή. Σκύβοντας για άλλη μία φορά το κεφάλι και καταπίνοντας το ίδιο του το "είναι", συνεχίζει για να μην "ντροπιάσει" την οικογένεια του, παίρνοντας το χαρτί του Ι5 Ψυχολογικό - Απροσάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά, Σεξουαλική διαταραχή / παραφιλία-, κοινώς "πουστόχαρτο".





Στον εργασιακό τομέα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Μην ξεχνάμε ότι ο αποκλεισμός των τρανς ατόμων από τον εργασιακό χώρο, είναι ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ποιος ιδιώτης ή πια υπηρεσία θα ήταν αυτή που θα προσλάμβανε ένα τρανς άτομο, ιδιαίτερα σε μία μικρή επαρχιακή κοινωνία; Κανείς. Ακόμη και ένας να θέλει να προσλάβει ένα τρανς άτομο στην εργασία του (που παρεμπιπτόντως μπορεί να είναι πολύ πιο ικανό και με μεγαλύτερη μόρφωση για την συγκεκριμένη θέση εργασίας, από ένα άλλο οποιοδήποτε άτομο), δεν θα το κάνει, φοβούμενος την "κατακραυγή" του κόσμου και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή του η κίνηση στη δουλειά του. Αυτό όλο έχει σαν επίπτωση τον αποκλεισμό αυτού του ατόμου από την ασφάλιση και από τις υπηρεσίες υγείας. Με λίγα λόγια παραβιάζονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι το αποτέλεσμα είναι ότι μία τρανς γυναίκα για να μπορέσει να επιβιώσει και να βγάλει τα προς το ζην, είναι η πορνεία ή καλύτερα η εξαναγκαστική πορνεία, μιας και η κοινωνία και το ίδιο το κράτος περιθωριοποιώντας την, την σπρώχνουνε σε αυτό...

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα προβλήματα των τρανς ατόμων είτε ζουν στην επαρχία είτε σε μία μεγαλούπολη είναι πάνω - κάτω τα ίδια. Μόνο που το τρανς άτομο που ζει στην επαρχία έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά αντιπαραθέσεις με την οικογένεια και με το στενό κύκλο της μικρής κοινωνίας.

Ο Μακιαβέλι είχε πει κάποτε "Τους αντιπάλους σου ή πρέπει να τους παίρνεις με το μέρος σου ή να τους εκμηδενίζεις...."

Θέλει τσαμπουκά...










ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ PRIDE: ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ


Πολλά ακούγονται τελευταία σχετικά με τους δημοτικούς άρχοντες που πολλοί θεωρούν ότι δεν πρέπει να ”νομοθετούν” για ζητήματα όπως ο γάμος αλλά να ασχολούνται μόνο με την “καθημερινότητα” - λες και οι ομοφυλόφιλοι, διαφυλικοί και οροθετικοί πολίτες δεν βιώνουν τη δική τους, εξαιρετικά προβληματική, καθημερινότητα. Αφορμή υπήρξε η “συμβολική” στήριξη που δήλωσε ότι θα παρέχει φέτος ο δήμος Αθηναίων στο Pride. Χωρίς να διευκρινίζεται βέβαια τι ακριβώς σημαίνει “συμβολική”, αλλά με χρήση από το δήμαρχο ενοχικών εκφράσεων όπως “σκελετοί στις ντουλάπες” και αναφορών “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε” στους αγώνες των μαύρων της Αμερικής και διάφορα τέτοια όμορφα και “αντιρατσιστικά”…

Αν πάντως ο κ. Καμίνης και οι υπόλοιποι δήμαρχοι θέλουν να πάνε πιο πέρα από τις “συμβολικές” κινήσεις και να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την καθημερινότητα των ΛΟΑΔ συμπολιτών τους, υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν να κάνουν. Για αρχή θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο συνέδριο των “Ευρωπαϊκών Αυτοδιοικήσεων Εναντίον της Ομοφοβίας” (AHEAD - Against Ηomophobia, European Local Adminstration Services) που διοργανώθηκε πρόσφατα στη Βαρκελώνη με πρωτοβουλία τεσσάρων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων (Τορίνο, Κολωνία, Βουδαπέστη και Βαρκελώνη) και με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

white book homophobia

http://issuu.com/transitprojectes/docs/combating_homophobia

Το συνέδριο δεν περιορίστηκε σε ανώδυνο κουβεντολόι περί …“σκελετών σε ντουλάπες” αλλά προχώρησε στην έκδοση μιας “Λευκής Βίβλου” που περιλαμβάνει τις πιο πετυχημένες πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει τα τελευταία χρόνια δήμοι σε διάφορες χώρες της Ευρώπης σχετικά με την καταπολέμηση των προκαταλήψεων και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών που ανήκουν σε σεξουαλικές μειονότητες. Παραθέτω εδώ επιγραμματικά ορισμένες από αυτές με την ελπίδα ότι κάποιοι θα αναζητήσουν το κείμενο και θα ενδιαφερθούν για τη μεταφορά της εμπειρίας άλλων πόλεων στην ελληνική πραγματικότητα…


Βαρκελώνη (Ισπανία) 5ετές πλάνο που αποτελείται από δέσμη 228 μέτρων με σκοπό τη βελτίωση των δημοτικών υπηρεσιών προς τους ΛΟΑΔ πολίτες μετά από διετή κοινωνιολογική έρευνα σχετικά με το πως βιώνουν οι ίδιοι τη ζωή τους στην πόλη και ποια είναι η στάση της κοινωνίας απέναντί τους.

Ρώμη και Τορίνο (Ιταλία)
 Δημιουργία του δικτύου RE.A.DY με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στις τοπικές αυτοδιοικήσεις για ζητήματα σχετικά με την κοινωνική ένταξη των ΛΟΑΔ ατόμων – μέχρι στιγμής συμμετέχουν 18 δήμοι και 8 περιφέρειες.

Κολωνία (Γερμανία)
 Υπογραφή από το δήμο “Χάρτας της Διαφορετικότητας” και διενέργεια ετήσιου διαγωνισμού για την εταιρεία που ακολουθεί τις καλύτερες πρακτικές για την προώθηση της διαφορετικότητας στο εργατικό της δυναμικό.

Σαν Χοάν ντε Βιλατορέντο (Ισπανία)
 Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας (17 Μαϊου) εκδηλώσεις ενημέρωσης στα σχολεία και τις δημοτικές βιβλιοθήκες με έμφαση όχι μόνο στους μαθητές αλλά και στους γονείς τους σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων.

Παρίσι (Γαλλία)
 Ίδρυση ΛΟΑΔ κέντρου του δήμου σε πολυσύχναστο σημείο της γκέι γειτονιάς της πόλης με βιβλιοθήκη, ταινιοθήκη, εκθεσιακό κέντρο, ομάδα ψυχολόγων και τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης.

Λονδίνο (Αγγλία)
 Στην περιοχή Tower Hamlet που διαθέτει έντονο μουσουλμανικό στοιχείο και ιστορικό ομοφοβικών επιθέσεων, δημιουργία ειδικής ομάδας επαφής για τα θύματα της ομοφοβικής αλλά και της ομόφυλης ενδοοικογενειακής βίας με σκοπό την ψυχολογική τους στήριξη αλλά και την ενθάρρυνση υποβολής καταγγελιών στις αρμόδιες αρχές. Διαφημιστική καμπάνια με αφισοκολλήσεις και σχολικά προγράμματα ευαισθητοποίησης σε συνεργασία με τις εθνικές μειονότητες.

Βερολίνο (Γερμανία) Ίδρυση γραφείου υπεύθυνου για ζητήματα ομοφοβικής βίας και τις επαφές με τη ΛΟΑΔ κοινότητα στην αστυνομία του Βερολίνου.
Βιέννη (Αυστρία) Διοργάνωση 18 σεμιναρίων μέσα στο 2010 για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της πόλης σχετικά με τα θέματα υγείας και την αντιμετώπιση ασθενών με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου.

Ρούμπι (Ισπανία)
 Διοργάνωση διαγωνισμού “Κόμικς εναντίον της Ομοφοβίας”για τους μαθητές των γυμνασίων της πόλης με χρηματικό έπαθλο
Άμστερνταμ (Ολλανδία) Διενέργεια κοινωνιολογικής έρευνας για να σκιαγραφηθεί το προφίλ των δραστών ομοφοβικών επιθέσεων με σκοπό την παρέμβαση στις αντίστοιχες κοινότητες (μαθητές λυκείων, άνεργοι, μουσουλμάνοι)
Παρίσι (Γαλλία) Διαφημιστική εκστρατεία για την πρόληψη του HIV με το πετυχημένο σλόγκαν “Paris Plaisirs, Paris Capotes” (“Παρίσι-Απόλαυση, Παρίσι-Προφύλαξη”)
Λιουμπλιάνα (Σλοβενία) Έπαρση της σημαίας του ουράνιου τόξου στο κάστρο της Λιουμπλιάνα με αφορμή το gay pride.
Βαρκελώνη (Ισπανία) Καμπάνια εμβολιασμού για τις ηπατίτιδες Α και Β
Βαντάα (Φινλανδία) Το πρόγραμμα “Τόλμησε” με σκοπό την καταπολέμηση της ομοφοβίας στα σπορ και την ενθάρρυνση των ομοφυλόφιλων αθλητών σε συνεργασία με την Αθλητική Συνομοσπονδία της Φινλανδίας.
Λυόν (Γαλλία) Δημιουργία ΛΟΑΔ αρχείου στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης που περιλαμβάνει βιβλία, ταινίες, δημοσιογραφικά κείμενα και επιστημονικές δημοσιεύσεις των τελευταίων 15 χρόνων.
Μάντσεστερ (Αγγλία) Διοργάνωση της εκδήλωσης “Read Dating” στα πρότυπα του “speed dating” όπου οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να μιλήσουν με αγνώστους για το αγαπημένο τους βιβλίο ή ταινία. Σκοπός να ενθαρρυνθούν οι επαφές ανάμεσα στους γκέι διαφορετικών γενεών σε ένα περιβάλλον όπου οι πιο ηλικιωμένοι δεν “στιγματίζονται”.

Βαρκελώνη (Ισπανία)
 Πρόγραμμα ευαισθητοποίησης κατά της ομοφοβίας στα γηροκομεία της πόλης με σκοπό να γνωρίσουν οι ηλικιωμένοι ετεροφυλόφιλοι τις εμπειρίες ζωής των συνομήλικών τους ομοφυλόφιλων (διωγμοί από τη δικτατορία του Φράνκο, περίοδος του Aids κτλ)


Για όποια ή όποιον ενδιαφέρεται να το διαβάσει, ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Με την ελπίδα βέβαια ότι όλα τα παραπάνω δεν θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ακόμα παρασιτικής γραφειοκρατίας με σκοπό το ξεκοκάλισμα κοινοτικών προγραμμάτων όπως έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Γιατί πάνω από όλα αυτό που έχει σημασία είναι να μπαίνουν μετρήσιμοι στόχοι και να υπάρχει παρακολούθηση της επίτευξής τους και -το κυριότερο- λογοδοσία των υπεύθυνων…

ΤΡΊΤΗ, 17 ΜΑΪ́ΟΥ 2011

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

"Happy" - Famiglie Arcobaleno per la "Festa delle Famiglie"


https://www.youtube.com/watch?v=sSm58Ag6HYU

http://video.repubblica.it/mondo-solidale/gay-e-felici-genitori-e-figli-ballano-happy/164092/162582


La Festa delle Famiglie, di tutte le famiglie.

Va crescendo il numero delle adesioni della società civile - Legambiente, Amnesty International, Genitori Democratici, CGIL nazionale, ANPAS, Madre Provetta... - alla Festa delle Famiglie, la kermesse delle famiglie arcobaleno che invaderà il centro di Firenze domenica 4 maggio. A annunciarla, il nuovo video virale sulle note di "Happy" di Pharrell Williams. E intanto gli omogenitori sferruzzano una grande coperta per scaldare il cuore di Matteo Renzi, che ha promesso tutele per i loro figli.

Partita dall'associazione Famiglie Arcobaleno, che riunisce genitori e aspiranti genitori omosessuali e transessuali, la Festa delle Famiglie è da sei anni un momento di aggregazione tra tutte le persone che si riconoscono in un'idea di società fondata sul dialogo, sullo scambio, sul rispetto di tutte le differenze. Una giornata per festeggiare le famiglie con giochi, fiabe, musica e teatro e far divertire insieme bimbe e bimbi (in allegato: il programma della festa). Per capire che una famiglia è semplicemente una famiglia e tutte le famiglie dovrebbero avere gli stessi diritti - cosa che nel nostro Paese, buon ultimo, non avviene.

La Festa delle Famiglie fa parte delle celebrazioni dell'IFED, la Giornata Internazionale per l'Uguaglianza tra le Famiglie che si festeggia in contemporanea in decine di paesi in tutto il mondo. Quest'anno in Italia l'appuntamento è di quelli speciali: per la prima volta infatti la Festa si terrà in un'unica città, a Firenze domenica 4 maggio. E per questo sarà molto più grande! La Festa coinvolge - oltre a tutta la rete delle associazioni LGBT - l'associazionismo laico e progressista: dalle grandi realtà impegnate nella tutela dell'ambiente, nel sociale, dei diritti umani, fino alle tante organizzazioni più piccole ma cruciali per il tessuto del vivere civile, come Madre Provetta o i gruppi locali del CNGEI e di Nati per Leggere. E un'infinità di persone e nuclei che desiderano semplicemente conoscere le diverse realtà famigliari.

Le famiglie arcobaleno non sono un pericolo. Sono in pericolo.

Associazioni estremiste oppongono un'estrema, violentissima resistenza al riconoscimento dei diritti e dell'esistenza stessa. Si pensi al caso del consigliere comunale di Trento che ha proposto di togliere i figli alle famiglie omogenitoriali e affidarli a famiglie "tradizionali". Ed è ancora più recente la denuncia contro un liceo romano reo di avere proposto in lettura l'ultimo romanzo del premio Strega Melania Mazzucco, che narra la vicenda di una famiglia con due papà. Si cerca di costruire muri, di togliere spazi, libertà, dignità. Ma sono altrettanto forti le voci di chi crede nel rispetto e nell'uguaglianza dei diritti, e sono queste le voci che vogliamo unire e far sentire più forti.

Se qualcosa può cambiare, lo cambieremo tutti noi. Insieme. In Festa.

Link utili
- Sito web della Festa delle Famiglie: http://www.festadellefamiglie.it/
- Video di "Happy": http://youtu.be/jhsmhP4AJNs
- Famiglie Arcobaleno: www.famigliearcobaleno.org

Giuseppina La Delfa, presidente
Famiglie Arcobaleno, Associazione genitori omosessuali
393 3963733


-- 
Alberto Pertile
Famiglie Arcobaleno, ufficio stampa
Cell e Whatsapp +39 3283511468

Μπερδέματα στην ενηλικίωση



stephen-fry-mom
Καλές μας Νεράιδες, σας χαιρετώ
Στα τέλη του μήνα μπαίνω επιτέλους στα 18... Είμαι πλέον φοιτητής εδώ και ένα μήνα και έχω περάσει σε πόλη εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας (ξεφορτωνόμαστε γονείς δηλαδή σ αυτό το διάστημα ευτυχώς:-)) ναί λέω ευτύχως γιατι γενικά η συμπεριφορά τους απέναντί μου μέχρι σήμερα υπήρξε "σπαθί'' αλλά σε πολλά θέματα είναι κολλημένα σκατόμυαλα. Έτσι αν μάθαιναν οτι ''ο γίοκας τους είναι πούστης'' ή θα αυτοκτονούσαν ή θα με σκότωναν ή και τα δύο με αντίστροφη σειρά..
Πάνω στις ίδιες βάσεις μεγάλωσαν και τ' αδέρφια μου (και εγώ βέβαια, μόνο που εγώ τα ''κολλήματα'' που μου φύτεψαν προσπαθώ να τα ξεριζώσω, αν και είναι δύσκολο (γ αυτό ζητώ συγγνώμη για τυχών βλακείες μου που διαβάσετε))..Μόνο ο αδέρφος μου ίσως καθόταν να με ακούσει αλλά είναι βέβαιο οτι δε θα μπορούσε το διαχειριστεί (σωστά τουλάχιστον). Έτσι οπως καταλαβαίνετε στην οικογενειά μου δεν έχω μιλήσει ακόμα..και δεν ξέρω αν πρέπει και πότε..
Η μόνη φορά που προσπάθησα να μιλήσω σε άλλον σχετικά με την ομοφυλοφιλία μου ήταν πρίν δύο χρόνια σε έναν πολύ καλό μου φίλο που γνώριζω εδώ και δώδεκα χρόνια αλλά το πήρε στην πλάκα μιας και σε εποχές γυμνασίου με είχε δεί να κάνω σχέσεις με μια-δυο κοπέλες (ψαχνόμουν)..
Αυτό που μετανιώνω είναι που δεν έχω ξαναπροσπαθήσει να του μιλήσω απο τότε και όλον αυτόν τον καιρό νιώθω οτι του λέω ψέματα..Να του μιλήσω εστω και τώρα; Σημαίνει αρκετά για μένα και φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί...Τον βλέπω μόνο σαν σημαντικό φίλο και όχι σαν υποψήφιο γκόμενο (προσπαθώ όσο μπορώ να τα διαχωριζώ αυτά τα δύο..)Θέλω να υπάρχει γύρω μου ένας δικός μου άνθρωπος που να μπορώ να του πω τα πάντα για μένα..
Να μην χρειάζεται να κρύβω τίποτα απεναντί του..! *(Γενικά νομίζω οτι έχω συμφιλιωθεί με τον εαυτό μου, μου είναι όμως ακόμα κάπως δύσκολο να μιλήσω στους άλλους γ αυτό..Κάνω το λάθος και μετράω τη γνώμη τους και είναι ένα απ τα πράγματα που προσπαθώ ν αλλάξω) (Sorry αν μακρηγορώ, τελειώνω)

Λοιπόν τώρα στο σήμερα και στο εδώ, μερικά χιλιόμετρα μακριά απο Αθήνα, ζώ την κλασσική φοιτητική ζωή ξενύχτια, φαϊ , ποτά με καινούργιο κόσμο καθότι ευτυχώς κοινωνικό ατομο (αν και πιστεύω οτι αν ο χαρακτήρας μου άφηνε νύξεις σχετικά με τη σεξουαλική μου ταυτότητα θα ήμουν σήμερα πολύ κλειστός χαρακτήρας λόγω της οργιάζουσας ομοφοβίας, κατάσταση την οποία δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω μιας και δεν είχα απο νωρίς την ''κατάλληλη παιδεία επι του θέματος'')
Anyway μέσα σ αυτές τις γνωριμίες ψάχνω και τον υποψήφιο γκόμενο (εκτός σχολής κυρίως μιάς και ούτε εδώ υπάρχει η προσδοκώμενη ωριμότητα και δεκτικότητα σε καθετί διαφορετικό )κάτι οσο το δυνατόν ουσιώδες αλλά καμία τύχη ακόμα με κάποιον κοντά στην ηλικία μου..Καμια συμβουλή και γ αυτό το θέμά; Να ψάξω σε κάποιο club με ομοφυλόφιλο κοινό ή και εκεί οι ηλικίες που παίζουν είναι μεγαλύτερες;
Ευχαριστώ πολύ αν μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε όλο αυτό...:-)
Πολλά φιλιά,
Γιάννης

kali neraida 80x80
Αγαπητέ φίλε Γιάννη,
Μια πρόσφατη αλλά εντελώς απόρρητη έρευνα της CIA ανακάλυψε ότι ομοφυλόφιλοι άντρες (και γυναίκες παρεμπιπτόντως) υπάρχουν πολλοί και, ναι, ζούν ανάμεσά μας!! Το ξέρω γιατί μου το εμπιστεύτηκε η Michelle (καλέ τι "ποιά Michelle;" η Obama εννοείται, σιγά μην καταδεχτώ την Pfeiffer) που είχε έρθει incognito προχθές για καφέ στον πύργο. Ευτυχώς είχα προνοήσει όταν τον έχτιζα να φτιάξω και ένα διεθνές αεροδρόμιο στην αυλή για τέτοιες περιστάσεις.
Για να καταλάβεις, την άλλη βδομάδα έχω τον Πούτιν που είναι τελείως μίζερος με το φαγητό και δεν ξέρω τι να τον ταΐσω. Προς δίπιτο γύρο με τζατζίκι overdose κλίνω, που έχω μάθει ότι του αρέσει. Στον τέταρτο θα έχει χάσει τον έλεγχο και θα αρχίσει να ξερνάει όλα τα απόρρητα της KGB. Πού θα μου πάει; Αυτό με τους γκέι είναι πολύ σημαντικό, πρέπει να το διασταυρώσω και από την άλλη μεριά, ακόμη και αν χρειαστεί να φάω και εγώ πιτόγυρα παρέα με τον Βλαδίμηρο. Μπλιάξ! (στο πιτόγυρο πάει το μπλιάξ που είναι τελείως basse classe για το μεγαλείο μου, να εξηγούμαστε! Ο Βλαδίμηρος είναι σκέτο ξερολούκουμο, ό, τι πρέπει για μαστίγια και fisting).
Έτσι λοιπόν, αν έχει βάση η έρευνα της CIA, σίγουρα θα συναντήσεις πολλούς γκέι σε μπαρ και, γιατί να μην ψάξεις και εκεί;, αλλά μπορεί να τους συναντήσεις και στα πιο άσχετα μέρη: στην τράπεζα, στο σουβλατζίδικο, στο λεωφορείο, στη Σχολή.
Βέβαια, θα μου πεις, στο γκέι μπαρ ξέρω ότι ο άλλος είναι σίγουρα (ή σχεδόν σίγουρα) γκέι, οπότε έχω περισσότερες πιθανότητες αν του την πέσω, ενώ το σουβλατζότεκνο για παράδειγμα μπορεί να είναι καραστρέιτ και να φάω τα μούτρα μου. Μην είσαι τελείως σίγουρος ότι ο γκέι στο μπαρ θα χοροπηδήξει από τη χαρά του μόλις του την πέσεις και από την άλλη τα σουβλάκια πολλοί εμίσησαν τα σουβλατζότεκνα ουδείς (το ίδιο ισχύει και για τα γκαραζότκενα, χασαπότεκνα κλπ). Μπορεί να μείνεις άναυδος από αυτά που θα συναντήσεις στις συναναστροφές σου με τους άντρες.
Οπότε το ζητούμενο είναι να αποκτήσεις το περιφημο gaydar, το ενσωματωμένο μικροτσίπ που έχουν οι γκέι στο μπροστά μέρος του μυαλού τους, που "γραδάρει" αυτόματα και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη κάθε άντρα που τους πλησιάζει. "Είναι, δεν είναι, θα μπορούσε να είναι, να του την πέσω, θα μου την πέσει" κλπ, ξέρεις τώρα. Το gaydar εμφυτεύεται στον εγκέφαλο με μια πολύπλοκη νευροχειρουργική επέμβαση (τρελό κόστος, δεν το συζητώ) ή αναπτύσσεται από μόνο του με τα χρόνια, με τις χυλόπιτες, τους γκόμενους και όλες τις εμπειρίες που συσσωρεύονται μέσα σου.
Σχετικά με τον φίλο σου, πιστεύω ότι αφού έκανες το πρώτο βήμα και δεν πήγε στραβά, και εφόσον σε ενδιαφέρει ως φίλος, να του το ξαναπείς μήπως και το εμπεδώσει. Η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως! Έτσι δεν μας έλεγαν στο σχολείο;
Φιλιά,
signature kali neraida

kaliteri neraida 80x80
Γιαννάκη μου,
Μπράβο σου για το σθένος σου μέχρι τώρα. Δεν πρέπει να πέρασες και πολύ εύκολα, οπότε μπράβο που έφτασες μέχρι εδώ χωρίς σοβαρά κουσούρια και πληγές.
Πουλάκι μου, τώρα που είσαι μακριά απ’ το σπίτι σου, δώσ’ τα όλα για όλα! Πες σε φίλους ότι είσαι γκέι. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις φίλους που ξέρουν για σένα. Αν δεν ξέρουν, δεν είναι πραγματικοί φίλοι – σκέτο γνωστοί είναι. Σκέψου ποιοι από τους φίλους σου θεωρείς ότι είναι πιο κατάλληλοι να τους το πεις. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, θα σε κάνουν πέρα, αλλά δεν χάνεις και πολλά – δεν ήταν ποτέ πραγματικοί φίλοι και καλύτερα που τους ξεσκάρταρες από νωρίς. Δεν μπορεί, σίγουρα θα βρεις 5-6 άτομα σ’ όλο το Πανεπιστήμιο που να μην έχουν πρόβλημα. Κι είναι απείρως σημαντικό να είσαι άουτ στους φίλους σου, για τη δική σου ψυχική και πνευματική υγεία!
Όσον αφορά τον παιδικό σου φίλο, άσ’ τον προς το παρόν. Χτίσε πρώτα νέες γερές φιλίες ως γκέι άντρας και μετά, όταν θα είσαι πιο δυνατός και σίγουρος, εξετάζεις ξανά αν εξακολουθείς να θέλεις να του το πεις και πώς.
Διάβασε κι αυτά τα άρθρα για το κάμινγκ άουτ:

signature kalyteri neraida
http://www.10percent.gr/stiles/neraida/3382-2014-04-22-11-40-01.html

Contact Us

Name *
Email *
Subject *
Message *
Powered byEMF Web Forms Builder
Report Abuse