Ο Casual Σεξισμός του Macho Έλληνα

Ο παρακάτω τύπος χτυπάει νεο ρεκόρ πιο φαλλοκρατικής, ετεροκανονικής, ομοφοβικής και συντηρητικής αφίσας της χρονιάς.

Να μην ξεχνάμε, όσοι/ες είστε γένους θηλυκού, χρειάζεστε έναν άντρα δίπλα σας, αλλιώς δεν μπορείτε ούτε να σταθείτε κοινωνικά ούτε να επιτύχετε στις ζωές σας. Και όσοι/ες είστε άντρες, να το τονίζετε με bold και με πλάγια γράμματα, ώστε να πέφτουν όλοι οι προβολείς στο πόσο άντρες είστε, και έτσι να αυτοεπιβεβαιώνεστε και να καθησυχάζεστε πως είστε δυνατοί, ισχυροί, ικανοί, και έξυπνοι. Όλα αυτά δηλαδή που μια γυναίκα δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι.

ΨΟΦΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΘΟΥΝΙΑ. Αυτά.

κρίμα να μην είμαι Σαλονικιά αλλά Κορίνθια...

Δεν θέλει πολύ για να καταλάβεις ότι ο casual σεξισμός ελλοχεύει ανενόχλητος στην Ελληνική κοινωνία. Είμαστε τόσο συνηθισμένοι σε αυτόν, που απλώς τον αγνοούμε ή τον ανεχόμαστε ή στη χειρότερη δεν τον παρατηρούμε καν, αφού ο πιο κοινός σεξισμός, ο σεξισμός του 50άρη που θα σου σφυρίξει στο δρόμο ή του τύπου που θα σου πει «πρέπει να σε πηδήξουν για να στρώσεις», δεν προκαλεί καμμιά εντύπωση, όπως δεν προκαλεί εντύπωση ο τύπος που πετάει σκουπίδια έξω από το παράθυρο στην εθνική οδό ή εκείνος που σε σπρώχνει το πρωί στο μετρό για να προλάβει να μπει μέσα πρώτος.

Ο casual σεξισμός καθορίζει τον επικοινωνιακό κώδικα μεταξύ των δύο φύλων και ορίζει το πώς γίνονται αντιληπτές οι γυναίκες και ως εκ τούτου το πως αντιμετωπίζονται. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να ξεκαθαρίσω ότι ο καθημερινός σεξισμός για τον οποίο μιλώ δεν είναι το ίδιο ξεκάθαρος με το μισογυνισμό, ο οποίος, ως ακραία μορφή σεξισμού, χαρακτηρίζει τους άντρες που απροκάλυπτα μισούν τις γυναίκες απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Σεξιστής, γενικά, είναι οποιοσδήποτε συμπεριφέρεται και αντιλαμβάνεται την γυναίκα υποδεέστερη καθαρά και μόνο λόγω του φύλου της, οποιοσδήποτε την υποτιμά και την προσβάλει καθοδηγούμενος από παραδοσιακά στερεότυπα τα οποία ορίζουν διακριτούς ρόλους για κάθε φύλο, δημιουργώντας μία ιεραρχία θέσεων. Η εκδήλωση των σεξιστικών συμπεριφορών όμως ποικίλει. Και ενώ, κανείς νορμάλ άντρας δεν νομίζω να ήθελε να χαρακτηριστεί σεξιστής σήμερα, πόσο μάλλον μισογύνης, δεν σημαίνει ότι η συμπεριφορά του δεν μπορεί να είναι σεξιστική ακόμα κι αν ο σεξισμός του είναι casual, τόσο casual που δεν τον αντιλαμβάνεται καν.

Αρκεί μόνο να δεις μια πανελίστρια σε πρωϊνάδικο ή μία διαφήμιση pretty pants ή και απλώς να ανοίξεις μια εφημερίδα. Είναι ξεκάθαρο πως τα ΜΜΕ έχουν βάλει το χεράκι τους στην αναπαραγωγή των ανισοτήτων μεταξύ αντρών και γυναικών και το πως αντί να αποδομούν, συντηρούν τα σεξουαλικά στερεότυπα και τις έκφυλες στερεοτυπικές ταυτότητες, τροφοδοτώντας την έλλειψη σεβασμού και συνάμα προβάλλοντας τον casual σεξισμό σαν κάτι εντελώς φυσιολογικό και δίνοντας έτσι το ΟΚ για μια αντιμετώπιση του «δεν έγινε και τίποτα».

Ίδια η εικόνα και στη Βουλή. Παρά το γεγονός ότι το ποσοστό των εκλεγμένων γυναικών αυξάνεται συνεχώς -αν και σε καμμιά περίπτωση δεν μιλάμε για ισοτιμία, αφού σύμφωνα μεreport της ΚΜΟΠ εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο των γυναικών βουλευτών (35%) και δεν πληρεί το επιθυμητό ποσοστό της τήρησης του ελαχίστου ορίου των 1/3 εκλεγμένων γυναικών- η αντιμετώπιση που δέχονται οι γυναίκες πολιτικοί ελάχιστα έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και η νομική κατοχύρωση της ισότητας έχει αποτύχει παταγωδώς στο να εξαλείψει το σεξισμό. Τα σεξιστικά σχόλια και οι συμπεριφορές, η υποτίμηση και η διάκριση τις οποίες βιώνουν οι γυναίκες πολιτικοί καθαρά και μόνο επειδή είναι γυναίκες, αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στην Ελλάδα και είναι ένα θέμα που δεν πιστεύω ότι έχει καθόλου πλάκα.  Τα περιστατικά τύπου «Πάψε μωρή καλτσοδέτα» του Σωκράτη Ξυνίδη προς την Εύα Καϊλή, τα «Αφήστε, μην παρεμβαίνετε, για να ολοκληρώσει. Ολοκληρώστε παρακαλώ. Αργείτε πολύ στην ολοκλήρωσή σας. Είστε άτακτη μαθήτρια.» του Αναστάσιου Νεράντζη προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου, τα «Σας εύχομαι να κυοφορήσετε κι εσείς συντόμως» του Βαγγέλη Βενιζέλου και τα «Εδώ γυναίκα παίρνεις και μπορεί να σου βγει σκάρτη» του Ιορδάνη Τζαμτζή, είναι μόνο λίγα από αυτά που φτάνουν στα αυτιά μας, αλλά που μαρτυρούν ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος.

Ο casual σεξισμός λοιπόν, είναι φανερό πως παράγεται και αναπαράγεται από το ίδιο το σύστημα. Πώς είναι δυνατόν άρα να μην τον συναντάς παντού, αφού όπως μου είπε κι ένας φίλος που συνάντησα στο μπαλκόνι ενός πάρτυ με μπακγκράουντ το λόφο του Λυκαβηττού, «Πόσο να αντισταθείς; Με κάποια πράγματα έχουμε μεγαλώσει, έχουν ριζώσει μέσα μας, μάθαμε ότι είναι έτσι και άμα ο άνθρωπος μάθει σε κάτι, δύσκολα αλλάζει». Όμως πώς μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για την ισότητα, για την βία κατά των γυναικών, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον ρατσισμό, όταν όλοι μας δεχόμαστε τον casual σεξισμό; Διότι όλοι εκείνοι που μιλούν με πάθος για ρατσισμό, όλοι όσοι τάχα τάσσονται υπέρ των δικαιωμάτων των γκέι και των ΛΟΑΤ, όλοι όσοι διαμαρτύρονται για τους ακροδεξιούς και τους χρυσαυγίτες, όλοι όσοι μιλούν για την καλλιέργεια συνειδήσεων οι οποίες να σέβονται τη διαφορετικότητα, είναι οι ίδιοι που θα συναντήσεις μεθαύριο σ' ένα καφενείο και θα γυρίσουν να σου πουν με μια φυσικότητα ότι «αυτή η δουλειά δεν κάνει για γυναίκες, ότι ο άντρας είναι το πορτοφόλι και πρέπει να βγάζει περισσότερα γιατί έτσι είναι το σωστό και κοριτσάκι μου μη μιλάς πολύ, τι δεν καταλαβαίνεις, χάρη σας κάνουμε και άντε από κει ρε αν δεν ήσουν γυναίκα θα σου έριχνα ένα μπάτσο μπας και καταλάβεις και συμμορφωθείς».

Ίσως να φταίει ότι η ισότητα, η κατανόηση και η αποδοχή της διαφορετικότητας και η πολυπολυτισμικότητα, είναι έννοιες που έφτασαν έτοιμες από το έξωτερικό χωρίς να έχουν προλάβει να ζυμωθούν στην ελληνική κοινωνία και τις οποίες προσπαθήσαν να τις εμφυτεύσουν στην ελληνική πραγματικότητα γρήγορα και τσαπατσούλικα, χωρίς όμως να έχει σβήσει η κυρίαρχη ιδεολογία που θέλει τις γυναίκες νοικοκυρές και τους άνδρες μάτσο και alpha males.

Αν δεν θέσουμε όμως το ζήτημα, πώς μπορούμε να περιμένουμε να αλλάξει από μόνο του;

Βάνια Τέρνερ Απρ 4 2014

http://www.vice.com/gr/read/ellas-ellinwn-sexistwn

Έχεις κορίτσι; Μην το καταδικάζεις!

Μήπως άθελά σας υποσκάπτετε με δηλώσεις σας το μέλλον της κόρης σας και τον τρόπο που αξιολογεί τον εαυτό της; Η γυναίκα πρέπει να είναι όμορφη και ο άνδρας να βγάζει λεφτά. Η γυναίκα αγαπά το ροζ, λατρεύει να ψωνίζει και είναι καλύτερη στις θεωρητικές επιστήμες. Ο άνδρας προτιμά τα σκούρα χρώματα, μισεί την βόλτα στα μαγαζιά και είναι διάνοια στα μαθηματικά.

Οι παραπάνω και πολλές ακόμα κοινωνικές παραδοχές πολλές φορές κάνουν τα παιδιά να υιοθετούν απόψεις σχετικά με το φύλο τους που ίσως στην πραγματικότητα να μην ισχύουν.

Για παράδειγμα, εάν λες σε ένα αγόρι ότι τα καταφέρνει στα μαθηματικά θα προσπαθήσει επιπλέον ώστε να εκπληρώσει την προφητεία για το φύλο του. Αντίθετα, εάν λες σε ένα κορίτσιότι δεν τα καταφέρει στα μαθηματικά γιατί τα κορίτσια είναι περισσότερο των θεωρητικών μαθημάτων, ίσως να το οδηγηθεί σε αποτυχία επειδή θα ενστερνιστεί μια «πανάρχαια αποδεδειγμένη αλήθεια».

Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά μια νέα έρευνα που διεξήχθη για να αποδείξει ότι είναι τελικά πολύ εύκολο να πείσεις ένα παιδί να πιστέψει ότι κάτι δεν κάνει καλά. Οι επιστήμονες έτρεξαν δύο πειράματα για να επιβεβαιώσουν τις υποψίες τους. Χώρισαν παιδιά ηλικίας από 4 έως 7 χρονών σε δύο ομάδες και τα έβαλλαν να λύσουν το ίδιο «πρόβλημα». Παρατήρησαν πως η απόδοση των παιδιών χειροτέρεψε όταν τους είπαν ότι η άλλη ομάδα παιδιών τα κατάφερνε καλύτερα.

Και να, λοιπόν, που τίθεται το ερώτημα εάν τελικά ευθυνόμαστε εμείς, ως γονείς, που οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από έναν άνδρα για την ίδια εργασία, που μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει Ελληνίδα γυναίκα πρωθυπουργός ή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που το διάστημα έχει γεμίσει άνδρες και που σπάνια πίσω από το τιμόνι ενός αγωνιστικού της Formula1 κάθεται γυναίκα πιλότος. Τι λάθη μπορεί να κάνουμε που να καταδικάζουν τα κορίτσια μας να αποδέχονται ότι λόγω φύλου αξίζουν λιγότερα από τους άνδρες σε συγκεκριμένους τομείς; Βρήκαμε 6 πολύ σημαντικά!

«Τα κορίτσια είναι καλά και ευγενικά»

Ναι, φυσικά ένα κορίτσι σπάνια θα γυρίσει στα 18 να πει «Δεν μας χ...ς, ρε μάνα» αλλά αυτό δεν είναι ένα γονιδιακό ιδίωμα. Τα κορίτσια δέχονται extra πακέτα διδαχής στους καλούς τρόπους τόσο που συχνά αυτό το «να είσαι καλή και ευγενική» γίνεται στο μυαλό τους «να γίνεσαι χαλί να σε πατήσουν». Έτσι για να είναι αρεστές και επιτυχημένες γυναίκες θα πρέπει να αποφεύγουν τους καβγάδες, να μην ταράζουν τους άλλους, να μην προκαλούν την καθεστηκυία τάξη, να μην υψώνουν την φωνή πάνω από «το απαλό αεράκι» κτλ.

Τι μαθαίνουν, όμως, έτσι; Μαθαίνουν να μην διαπραγματεύονται μεγαλύτερο μισθό, προκειμένου να μην προσβάλλουν τον εργοδότη, να μην αντιδρούν εκρηκτικά όταν τις αδικούν, γιατί είναι ντροπή, ή να μην υψώνουν την φωνή για να μη κακοχαρακτηριστούν. Ουπς!

Εάν δεν θέλετε, λοιπόν, να συμβεί το παραπάνω στην κόρη σας, παράλληλα με τους καλούς τρόπους (είναι δίχως άλλο απαραίτητη σε κάθε πετυχημένο άνθρωπο) διδάξτε την να έχει άποψη, να μη φοβάται να την υποστηρίξει και να την υποστηρίζει φωναχτά. Έτσι δεν θα μετατραπεί σε ένα πειθήνιο ον που θα κατεβάζει το κεφάλι κάθε φορά που διαφωνεί.

«Τα κορίτσια αγαπούν την Barbie»

Δεν φταίει συγκεκριμένα η Barbie. Πως θα μπορούσε, άλλωστε; Μην ξεχνάμε πως είναι γυναίκα και έχει πάει στο φεγγάρι, έχει σώσει δυο-τρεις φορές τον κόσμο, έχει γίνει πολιτικός, πυροσβέστης , ναυαγοσώστης [...] και άρα θα μπορούσε να αποτελεί ένα καλό γυναικείο δυναμικό πρότυπο. Ωστόσο, δίνοντας στην κόρη σας μόνο ροζ παιχνίδια τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής της την κάνετε να πιστεύει πως το ροζ είναι το αγαπημένο της χρώμα, ενώ την μαθαίνετε να προτιμά τα φυλετικά παιχνίδια, ακόμα κι αν δεν έχει γενετική προδιάθεση για αυτά.

Μελέτη του 2009 βρήκε ότι το 31% των «κοριτσίστικων» παιχνιδιών έχουν να κάνουν με την εμφάνιση (π.χ. πλαστικό μακιγιάζ, φορέματα, χτενίσματα, μαγειρική κτλ). Αντίθετα, τα «αγορίστικα» παιχνίδια παροτρύνουν τις ανακαλύψεις, τις αναζητήσεις, τον ανταγωνισμό, την κίνηση, την επίλυση προβλημάτων και, κατά συνέπεια, αναπτύσσουν ταλέντα που στον κόσμο των μεγάλων σχετίζονται με τις καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Μήπως να το ξανασκεφτείτε, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα πάτε σε κατάστημα παιχνιδιών;

«Είσαι όμορφη»

Η συνηθέστερη φιλοφρόνηση σε ένα κορίτσι είναι «είσαι όμορφη» γιατί πράγματι είναι μια κούκλα, ειδικά όταν της φοράτε πολύχρωμα φορεματάκια και κορδέλες με λουλουδάκια. Ωστόσο, έχει και άλλα χαρακτηριστικά που ίσως ξεχνάτε να τονίσετε. Μπορεί, λόγου χάρη, να είναι καλή στις κατασκευές, να έχει χιούμορ, να έχει ρυθμό και να τραγουδάει εκπληκτικά. Με το να υπερτονίζετε την αξία της εμφάνισης στον κόσμο της εικόνας την κάνετε να πιστεύει ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μπροστά στον καθρέφτη. Δώστε λοιπόν έμφαση και σε άλλα θετικά χαρακτηριστικά της (ακαδημαϊκά, αθλητικά, καλλιτεχνικά κτλ.) για να κατανοήσει ότι έχει μεγαλύτερη αξία από αυτήν που της δίνει απλά και μόνο το χαριτωμένο της μουτράκι.

SOSTip: Συνεχίστε να την κομπλιμεντάρετε για την ομορφιά της για να αυξήσετε την αυτοπεποίθησή της αλλά συνοδεύετε κάθε φιλοφρόνηση με δύο ακόμα χαρακτηριστικά της που δεν σχετίζονται με την εικόνα της.

«Είσαι η μικρή μου πριγκίπισσα»

Ωχ, Θεούλη μου, πως άραγε να αποφύγεις την κοινωνικά κατασκευασμένη εικόνα της ροζ πριγκίπισσας που στέκει καλή και όμορφη περιμένοντας τον πρίγκιπα να την γλιτώσει από τα βάσανά της; Δύσκολα! Μιας και οι αβοήθητες πριγκίπισσες (βλέπε Χιονάτη, Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα κτλ.) που αναμένουν την σωτηρία του πρίγκιπα με το λευκό άλογο είναι παντού για να διδάξουν την παθητικότητα και την αναμονή ενός άντρα για την ολοκλήρωση τους. Σκεφτείτε το, παρακαλώ, αυτό την επόμενη φορά που θα την αποκαλέσετε πριγκίπισσα και θα της αγοράσετε αξεσουάρ με στέμμα.

Ωστόσο, οι πραγματικές πριγκίπισσες στην ουσία γαλουχούνται για να είναι ολοκληρωμένες από μόνες τους. Φοιτούν σε καλά Πανεπιστήμια, διδάσκονται ξένες γλώσσες, αποκτούν διπλωματικές δεξιότητες, ασκούν φιλανθρωπικό έργο κ.ο.κ. Εάν, λοιπόν, θέλετε να έχετε μπροστά σας μια πραγματική μικρή πριγκίπισσα δείξτε την αυτήν την πλευρά και επαναπροσδιορίστε το νόημα του όρου για να περάσετε σωστά μηνύματα.

SOSTip: Πηγαίνετε την κόρη σας να δει την παιδική ταινία Brave στην οποία μία πριγκίπισσα αναλαμβάνει να σώσει μόνη της το βασίλειό της, χωρίς την βοήθεια κανενός άνδρα. Ακόμα, ξαναδείτε το Tangled, στο οποίο η πρωταγωνίστρια δεν χρειάζεται την βοήθεια κανενός πρίγκιπα και αδιαφορεί πλήρως όταν της κόβουν την υπέροχη, κατάξανθη κώμη της. Αν πάλι η κόρη σας έχει ήδη παθιαστεί με τις κλασικές πριγκιπικές ιστορίες, μπορείτε να της τονίσετε όλα αυτά που η κάθε ηρωίδα μπορεί να κάνει από μόνη της. (π.χ. η Πεντάμορφη λατρεύει το διάβασμα, η Αριελ τραγουδάει καταπληκτικά).

«Οι βαριές δουλειές είναι για τον μπαμπά»

Παραχωρώντας τις βαριές δουλειές στον άντρα του σπιτιού, ουσιαστικά της δείχνετε ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να καταφέρει ότι και ένας άνδρας. Παρόλ' αυτά, είναι σίγουρο πως εάν βάζατε το μυαλό σας να δουλέψει και την πόρτα που τρίζει θα φτιάχνατε και το καζανάκι θα σταματούσε να τρέχει. Καταρρίψτε τα φυλετικά στερεότυπα και δώστε το καλό παράδειγμα αναλαμβάνοντας εργασίες που χρειάζονται σωματική εργασία. Ακόμα, αναθέστε που και που στα αρσενικά του σπιτιού εργασίες που δεν σχετίζονται στερεοτυπικά με το φύλο τους, όπως να πλύνουν πιάτα ή βάλλουν σκούπα.

«Κοίτα μια χοντρή!»

Η υγιεινή διατροφή και η άσκηση είναι σημαντική για την υγεία και έχει άμεσα αποτελέσματα και στην εικόνα κάθε ανθρώπου. Κριτικάροντας, όμως, την σωματική κατάσταση άλλων γυναικών δεν τα επιβάλλετε. Αντίθετα, περνάτε το μήνυμα ότι για να είναι μια γυναίκα επιτυχημένη οφείλει το σώμα της να έχει μια συγκεκριμένη μορφή. Το ίδιο συμβαίνει και με το να κάνετε συνεχώς δίαιτα προκειμένου να καταφέρετε να αδυνατίσετε.

Προσπαθήστε να δείτε το σώμα σας με τον τρόπο που θα θέλατε και η κόρη σας να βλέπει το δικό της. Ακόμα, προσπαθήστε να τις δώσετε παραδείγματα επιτυχημένων γυναικών που δεν πληρούν τα στάνταρ της διεθνούς βιομηχανίας μόδας και, όμως, νιώθουν καλά με το σώμα τους. Για παράδειγμα, πρόσφατα η Salma Hayek είπε σε συνέντευξή της:

«Έχω βαριά προφορά, είμαι δυσλεκτική, κοντή και στρουμπουλή.[...]Είμαι στρουμπουλή γιατί λατρεύω το φαγητό και το κρασί. Δεν είναι ότι καλύτερο για τη μόδα, αλλά είναι το καλύτερο για τη διάθεσή μου. Είμαι χαρούμενη γιατί τρώω. Είμαι 46 χρονών. Δε θα κάνω botox και ξέρετε γιατί; Γιατί τρώω. Τρώω λιπαρά, τρώω λαχανικά, τα τρώω όλα. Αν ασκείσαι πολύ και δεν τρως, τότε αυτό έχει συνέπειες στο δέρμα σου. Όλα αρχίζουν και γερνάνε. Αν δεν τρως υδατάνθρακες καθυστερείς τον μεταβολισμό σου και δείχνει δυστυχισμένος. Η αλήθεια είναι ότι δε με νοιάζει να είμαι η πιο όμορφη και η πιο αδύνατη. Μπορώ να είμαι χαρούμενη με την ομορφιά των άλλων. Μάθε να χαίρεσαι για τους άλλους και θα είσαι πάντα ευτυχής».

Γράφει η Ιωάννα Αρκά

 Αρρεναγωγεία και Παρθεναγωγεία.
Στα μεν φοιτούσαν αγόρια και στα δεύτερα παρθένες.
Τα αγόρια γεννιούνται μη παρθένοι ενώ τα κορίτσια θεωρούνται δεσποινίδες ( εντελώς σεξιστικό), όσο καιρό παραμένουν παρθένες. Μετά γίνονται γυναίκες, που πλέον δεν ανήκουν στον πατέρα τους, αλλά στον σύζυγο. Τον δυνάστη. Βρίσκονται δηλαδή κάτω από νέο ζυγό. Του άνδρα τους. Αυτός παίρνει πια τις αποφάσεις για τη ζωή τους.
Οι Παρθένες που έσπαγαν τον παρθενικό τους υμένα ( κάνοντας ΣΕΞ -αμαρτία) πριν τελειώσουν τη φοίτηση στα Παρθεναγωγεία, εκδιώχνονταν από εκεί και τις έστελναν σε αναμορφωτήρια ή σε μοναστήρια για να μονάσουν. Αν έμεναν έγκυες έδιναν τα παιδιά τους, με το ζόρι, σε ανάδοχες οικογένειες, σε ορφανοτροφεία ή για παιδοθεσία.
Επίσης, το Άγιο Όρος- εν έτει 2014- είναι μια περιοχή των 335,6 km², όπου ΔΕΝ επιτρέπεται η είσοδος στις γυναίκες, επειδή είναι κατώτερο ον, κατά τους Χριστιανούς. Δεν επιτρέπονται ούτε θηλυκά ζώα. Φέρουν την ΑΜΑΡΤΙΑ. 
Η μόνη γυναίκα που μπορεί να εισέλθει, είναι ο φανταστικός χαρακτήρας ΠΑΡΘΕΝΟΣ παναγρία, η οποία αφού γέννησε με φωτοσύνθεση, παρέμεινε παρθένα. Κατά τους χριστιανούς, για να θεωρείσαι άξια γυναίκα πρέπει να είσαι ή ΠΑΡΘΕΝΑ ( αγία) ή μητέρα ( μεγαλώνει γιούς για να πολεμήσουν τους οχτρούς). Αλλιώς είσαι μια άχρηστη. Ένα βδέλυγμα. Σε κάθε περίπτωση είσαι βοηθητική για τον άρχοντα άνδρα. Όχι ίση.
Οι γυναίκες χριστιανές πάσχουν από εσωτερικευμένη καταπίεση (σύνδρομο Στοκχόλμης).
Αγαπούν τις ενοχές, με τις οποίες τις έχει εμποτίσει η σεξιστική θρησκεία που πιστεύουν.
Θεωρούν πως δεν είναι άξιες να είναι ίσες γιατί ...έτσι λέει η θρησκεία. Αυτή είναι η ΠΑΡΑΔΟΣΗ και ποιες είμαστε εμείς να την αλλάξουμε!
Καιρός να σπάσουμε τον παρθενικό υμένα που έχουμε στο μυαλό μας και δε μας αφήνει να ζούμε ελεύθερες και ελεύθεροι.