«Καμπάνια για τη Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου: ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ: Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ».

*

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικό Σωματείο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας, με υπερηφάνεια ανακοινώνει την συμμετοχή του στην πανευρωπαϊκή καμπάνια που διοργανώνει η ευρωπαϊκή οργάνωση για τα δικαιώματα της τρανς κοινότητας TransgenderEurope (TGEU)[1] για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου:
«ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ:

Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ».

Σκοπός της καμπάνιας είναι η παρότρυνση των ευρωπαϊκών κοινωνιών να αναγνωρίσουν τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι τρανς άνθρωποι στην καθημερινή ζωή τους. Πολλοί τρανς άνθρωποι βρίσκονται αποκλεισμένοι από τη συμμετοχή στη κοινωνική ζωή και δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα με βασική αιτία το γεγονός ότι η αλλαγή των εγγράφων ως προς το όνομα και το γένος είναι από προβληματική έως αδύνατη. Στην Ελλάδα είναι δυνατή μόνο για τους τρανς ανθρώπους που έχουν κάνει ιατρική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, μετά από κατάθεση δικαστικού αιτήματος. Συνεπώς οι τρανς άνθρωποι που δεν έχουν κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, ενώ ακόμη και για τους τρανς ανθρώπους που έχουν κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού, η διαδικασία είναι γραφειοκρατική και χρονοβόρα, ενώ η διαδικασία αυτή παραβιάζει το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της ιδιωτικής ζωής τους.

Καθημερινά ζητήματα, όπως η παραλαβή ενός δέματος από το ταχυδρομείο, το άνοιγμα ενός τραπεζικού λογαριασμού, ή πολύ περισσότερο η υποβολή αίτησης για εργασία μπορεί να αποτελέσει πηγή προβλημάτων και να είναι αιτία αποκλεισμών αν η ταυτότητα φύλου δεν ταιριάζει με το φύλο έτσι όπως αυτό αναφέρεται στην ταυτότητα. Δεδομένου ότι οι τρανς άνθρωποι εκλαμβάνονται ως ύποπτοι που χρησιμοποιούν πλαστά έγγραφα, εξαναγκάζονται να αποκαλύψουν ότι είναι τρανς χωρίς να το θέλουν στην πραγματικότητα. Αυτό παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ιδιωτική ζωή και συχνά οδηγεί σε διακρίσεις και βία. Κατά συνέπεια, πολλοί τρανς άνθρωποι αποκλείονται από την κοινωνία και την αγορά εργασίας.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), συμμετέχει στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής καμπάνιας σε συνεργασία με την TransgenderEurope (TGEU), για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, με σκοπούς: α) την ενημέρωση της κοινωνίας για το κορυφαίο θέμα της τρανς ατζέντας που είναι η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, και παράλληλα και άλλων θεμάτων της τρανς ατζέντας, β) επαφές με κόμματα και άλλους θεσμικούς φορείς για αναζήτηση υποστήριξης, και, γ) την ενδυνάμωση της κοινότητας.

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, κατά τη διάρκεια του επόμενου χρόνου, θα ανακοινωθούν πλήθος δράσεων στην κατεύθυνση αυτή, όπως: δράσεις δρόμου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πύκνωση επαφών με κοινοβουλευτικά κόμματα, πλήρης αναφορά για τα τρανς δικαιώματα στην Ελλάδα (στα ελληνικά και αγγλικά), ανάπτυξη μικρού βίντεο προώθησης της καμπάνιας, συγγραφή οδηγού επικοινωνίας για την ταυτότητα φύλου για τη χρήση σωστής ορολογίας από τα μέσα ενημέρωσης, δημιουργία ομάδων αυτογνωσίας και ψυχολογικής υποστήριξης, έκδοση οδηγού καλών πρακτικών.

Επίσης κατά τη συμμετοχή μας στα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ, τις δράσεις δρόμου που θα πραγματοποιηθούν και άλλες εκδηλώσεις, θα γίνεται διανομή από τα μέλη και τους/τις εθελοντές/εθελόντριές μας των ακόλουθων καρτών και φυλλαδίων που μεταφράστηκαν στα Ελληνικά και αποτελούν μέρος της καμπάνιας:

Διεκδικούμε την γρήγορη, προσιτή και διαφανή Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου και τη δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων των τρανς ανθρώπων χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις. Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, προστατεύει από τις διακρίσεις, προστατεύει την ιδιωτικότητα ενός ατόμου και αποτελεί την βάση για μια αξιοπρεπή ζωή.

Ευχαριστούμε την TransgenderEuropeγια τη χρηματοδότηση της εκτύπωσης του υλικού της καμπάνιας, το οποίο δημιουργήθηκε με την υποστήριξη του ιδρύματος Open Society Foundation, της Κυβέρνησης της Δανίας και της Επιτροπής της Ε.Ε.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΏΝ (Σ.Υ.Δ.)
Συγγρού 29, Αθήνα, Τ.Κ. 11743

http://www.transgender-association.gr/

Επικοινωνία:transgender.support.association@gmail.com 

* μέλος της Transgender Europe (TGEU)
http://www.tgeu.org 

Θέλει τσαμπουκά...

*

*Της Άννας Απέργη

Όταν ακούει κάποιος την λέξη τρανς, συνήθως κάνει συνειρμούς με λέξεις όπως Αθήνα, Συγγρού, Θεσσαλονίκη, πιάτσα, πορνεία, μπαρ... Όλοι έχετε διαβάσει, έχετε δει στην τηλεόραση ή έχετε ακούσει διάφορες ιστορίες τρανς ατόμων που διώχτηκαν βίαια από τα σπίτια τους ή έφυγαν οι ίδιες από το ασφυκτικά στενό περιβάλλον της επαρχιακής πόλης που γεννήθηκαν, επειδή δεν άντεχαν την ψυχολογική ή και σωματική ακόμα καταπίεση που ασκούνταν επάνω τους από το οικογενειακό και από το ευρύτερα κοινωνικό περιβάλλον (φίλοι, σχολείο, συγγενείς, εκκλησία), βρίσκοντας "καταφύγιο" σε μία μεγαλούπολη όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, αναζητώντας απεγνωσμένα "χαμένα όνειρα" και ελπίζοντας σε μια "ελεύθερη ζωή". Σκεφτήκατε όμως ποτέ ότι υπάρχουν και κάποια άλλα άτομα... αυτά που έμειναν "πίσω". Που όχι μόνο δεν έφυγαν από την πόλη που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, αλλά που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα με νύχια και με δόντια τον αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση, ακόμα και την εχθρότητα –κάποιες στιγμές– της κλειστής επαρχιακής κοινωνίας!

Ο ρατσισμός που αντιμετωπίζει ένα τρανς άτομο ειδικά στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας, ξεκινά από μικρή ηλικία. Από την ώρα που αρχίζει να καταλαβαίνει τον εαυτό του. Να καταλαβαίνει αυτό το κάτι διαφορετικό κοιτώντας το είδωλο του στον μεγάλο καθρέπτη του σπιτιού συγκρίνοντας το με τα μεγαλύτερα αδέρφια του και με τα άλλα αγόρια της γειτονιάς . Από το πρώτο του χριστουγεννιάτικο παιχνίδι, που όταν ο πατέρας του, του αγοράζει ένα ποδοσφαιράκι, τα μάτια του είναι κολλημένα στις κούκλες με τα φαντεζί φορέματα. Όταν ακόμα αρχίζει να εξωτερικεύει το φύλο του στον μικρόκοσμο της γειτονιάς. Συχνά ακούει στα αυτιά του να ηχούν φράσεις όπως " τι καλό παιδί, κρίμα που βγήκε ‘τέτοιος’...".

Ο ρατσισμός γίνεται πιο έντονος στο σχολείο. Στο δημοτικό από τα πρώτα αθώα πειράγματα των συμμαθητών του και στο γυμνάσιο και λύκειο αργότερα που τα αθώα πλέον πειράγματα γίνονται άγριο "κράξιμο", όταν πρωτοακούει στα αυτιά του τις λέξεις "πούστης" και "αδερφή". Λέξεις που γίνονται αγκάθια τρυπώντας τον εγωισμό του, την περηφάνια του, την αλήθεια του. Λέξεις που το κάνουν να πηγαίνει από άλλο δρόμο στο σχολείο, για να μην συναντάει τους συμμαθητές του. Που συνήθως δεν πάει στον αυλόγυρο για προσευχή και ίσως χάνει και την πρώτη ώρα του μαθήματος. Που φοβάται να ζητήσει βοήθεια από κάποιον καθηγητή του ή από τον δ/ντη του σχολείου, γιατί τρέμει στην ιδέα της δημοσιοποίησης και πιθανόν χλευασμού του! Έτσι σκύβοντας το κεφάλι από ντροπή, πνίγοντας μέσα στα σωθικά του την πραγματική του ταυτότητα για να μην καταλάβει κανείς τίποτα, γυρίζει σπίτι του !

Προσπαθεί να τραβήξει και να κρατήσει τους ανθρώπους γύρω του, με το χιούμορ, την καλοσύνη, την ανθρωπιά που πολλές φορές φτάνει στα όρια της "δουλείας", παίρνοντας για "χαρτζιλίκι" τη συνηθισμένη φτηνή φράση "...μπορεί να είναι ότι είναι και να κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του αλλά είναι καλό παιδί".

Ο εκφοβισμός, η βία και ο ρατσισμός γίνονται ακόμα πιο έντονα την στιγμή που "υποχρεούται" να υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό. Εκεί πλέον έχει να παλέψει με την Λερναία Ύδρα. Είναι η στιγμή που έχει να πολεμήσει με την οικογένεια του και με το "τι θα πει ο κόσμος αγόρι μου", να αντιμετωπίσει τους φαντάρους και τους αξιωματικούς του, που στην προσπάθεια της ανάδειξης του χαμένου τους ανδρισμού, θα γίνει το εξιλαστήριο θύμα και θα θυσιαστεί ως μία άλλη "Ιφιγένεια" στον βωμό του "Πατρίς - θρησκεία - Οικογένεια". Και φυσικά έχει να πολεμήσει με τον ίδιο του τον εαυτό. Πόλεμος δύσκολος και άνισος, που το κορμί παλεύει με την θηλυκή ψυχή. Σκύβοντας για άλλη μία φορά το κεφάλι και καταπίνοντας το ίδιο του το "είναι", συνεχίζει για να μην "ντροπιάσει" την οικογένεια του, παίρνοντας το χαρτί του Ι5 Ψυχολογικό - Απροσάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά, Σεξουαλική διαταραχή / παραφιλία-, κοινώς "πουστόχαρτο".

Στον εργασιακό τομέα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Μην ξεχνάμε ότι ο αποκλεισμός των τρανς ατόμων από τον εργασιακό χώρο, είναι ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ποιος ιδιώτης ή πια υπηρεσία θα ήταν αυτή που θα προσλάμβανε ένα τρανς άτομο, ιδιαίτερα σε μία μικρή επαρχιακή κοινωνία; Κανείς. Ακόμη και ένας να θέλει να προσλάβει ένα τρανς άτομο στην εργασία του (που παρεμπιπτόντως μπορεί να είναι πολύ πιο ικανό και με μεγαλύτερη μόρφωση για την συγκεκριμένη θέση εργασίας, από ένα άλλο οποιοδήποτε άτομο), δεν θα το κάνει, φοβούμενος την "κατακραυγή" του κόσμου και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή του η κίνηση στη δουλειά του. Αυτό όλο έχει σαν επίπτωση τον αποκλεισμό αυτού του ατόμου από την ασφάλιση και από τις υπηρεσίες υγείας. Με λίγα λόγια παραβιάζονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι το αποτέλεσμα είναι ότι μία τρανς γυναίκα για να μπορέσει να επιβιώσει και να βγάλει τα προς το ζην, είναι η πορνεία ή καλύτερα η εξαναγκαστική πορνεία, μιας και η κοινωνία και το ίδιο το κράτος περιθωριοποιώντας την, την σπρώχνουνε σε αυτό...

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα προβλήματα των τρανς ατόμων είτε ζουν στην επαρχία είτε σε μία μεγαλούπολη είναι πάνω - κάτω τα ίδια. Μόνο που το τρανς άτομο που ζει στην επαρχία έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά αντιπαραθέσεις με την οικογένεια και με το στενό κύκλο της μικρής κοινωνίας.

Ο Μακιαβέλι είχε πει κάποτε "Τους αντιπάλους σου ή πρέπει να τους παίρνεις με το μέρος σου ή να τους εκμηδενίζεις...."

Θέλει τσαμπουκά...