ATHENS PRIDE ΥΠΟ ΣΤΕΓΗ
ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΤΕΧΝΗΣ, ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΚΤΕΙΛ
ΚΥΡΙΑΚΗ, 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 ΑΠΟ ΤΙΣ 21.00
ΤΑΡΑΤΣΑ, ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ 107-109
ΕΙΣΟΔΟΣ: €15 ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΔΩΡΕΑ ΣΤΟ ATHENS PRIDE
Η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών – Ίδρυμα Ωνάση με μεγάλη χαρά και περηφάνια
σας προσκαλεί στη ταράτσα της για μια δροσερή βραδιά τέχνης, μουσικής και κοκτέιλ
προς υποστήριξη του 10ου Athens Pride (Σάββατο, 14 Ιουνίου 2014).
Η βραδιά ξεκινά στις 21.00, με ένα πότο καλωσορίσματος και ξενάγηση
της έκθεσης street art, NO RESPECT , από την επιμελήτρια της έκθεσης, Μαριλένα Β. Καρρά.
Συνεχίζεται στην ταράτσα με κοκτέιλ και ακούσματα world-jazz σε συναυλία από τους HUMAN TOUCH
(David Lynch – σαξόφωνα, φλάουτο, Σταύρος Λάντσιας – πιάνο, ντραμς, Γιώτης Κιουρτσόγλου – μπάσα)
από τις 22.30. (HUMAN TOUCH-David Lynch,Yiotis Kiourtsoglou,Stavros Lantsias)
(Human Touch live at Sofia Jazz Peak Festival 2002)
H βραδιά θα κλείσει με DJ-set από τον Χρήστο Παπαμιχάλη
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ATHENS PRIDE:
Φέτος, το ATHENS PRIDE (www.athenspride.eu), μια πλήρως εθελοντική, μη κερδοσκοπική εταιρία,
διοργανώνει το 10ο ετήσιο φεστιβάλ του στις 14 Ιουνίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος, με παρέλαση, συναυλία και πάρτυ.
Κατ' αυτό τον τρόπο, αλλά και μέσω άλλων δράσεων και εκδηλώσεων, προβάλλει την ύπαρξη και προωθεί
την αποδοχή των λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών και τρανς (LGBT) ατόμων στην Ελλάδα, καθώς διεκδικεί
τα δικαιώματά τους καταπολεμώντας τις διακρίσεις και την σιωπή.
Με το φετινό σύνθημα «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ» εστιάζεται στην έννοια της ισότητας
και της ελευθερίας επιλογών από τη γωνία της επιλογής της οικογενειακής ζωής, όπως την ορίζει κάθε LGBT πρόσωπο
κι ειδικότερα στην νομικά κατοχυρωμένη LGBT οικογένεια. Το Athens Pride προβάλλει το αίτημα για ισότιμη επέκταση
του Οικογενειακού Δικαίου για όλες τις LGBT οικογένειες και υποστηρίζει αδιαπραγμάτευτα την έννοια της οικογένειας
που περιλαμβάνει κάθε σεξουαλική ταυτότητα και ταυτότητα φύλου, ως βασική αξία.
Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών – Ίδρυμα Ωνάση
Λεωφόρος Συγγρού 107-109
Πληροφορίες www.sgt.gr και www.athenspride.eu, τηλ. 6974187383
Τι είναι περηφάνια μαμά;
 |
Με ρώτησαν τα παιδιά μου τι θα κάνουμε το Σάββατο. Τους είπα ότι θα πάμε σε μια μεγάλη γιορτή. Σε μια πορεία περηφάνιας. Μαζί με πολλούς άλλους. Θα περπατήσουμε, θα γελάσουμε, θα περάσουμε όμορφα και θα έχει πολλά χρώματα. Όμορφα χρώματα. Όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. «Τι είναι η περηφάνια;» ρώτησε ο μικρός. «Περηφάνια μωρό μου, είναι κάτι για το οποίο δεν πρέπει να ντρέπεσαι. Κάτι το οποίο είσαι και δεν πρέπει να κρύβεις». «Εύκολο», απαντά. «Ας πούμε, είμαι 5 χρονών και πάω νηπιαγωγείο. Δεν πρέπει ντρέπομαι που είμαι πιο μικρός από τον Κώστα που πάει δημοτικό». «Ας πούμε, ναι», του είπα. «Μα, αυτό, δεν είναι περηφάνια, αυτό εννοείται» απάντησε ο πιο μεγάλος, ο οποίος έχει ήδη επίγνωση της έννοιας της λέξης «περηφάνια».
Το άφησα ως εκεί. Πιο μεγάλος μεν, κατά ένα μόλις χρόνο από τον μικρό, νομίζω δεν θα αντιλαμβανόταν εύκολα αν του εξηγούσα πως όταν κάποιος καταπιέζεται γι΄ αυτό που είναι, δέχεται πόλεμο, περιθωριοποιείται για χρόνια και αναγκάζεται να κρύβεται, είναι περήφανος που καταφέρνει να μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό. Είναι περήφανος που επιτέλους βρίσκει συμπαραστάτες και στήριγμα. Γιατί θα ακολουθούσαν και ερωτήσεις: «Ποιος τους πολεμά;». Τι να’ λεγα; Η Εκκλησία; Αυτή που διδάσκει την αγάπη, την αποδεκτικότητα; Πόση σύγχυση θα προκαλούσα στο αθώο τους μυαλό; Δεν ξέρω αν έκανα καλά που άφησα απορίες να αιωρούνται. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που αντιλαμβάνεσαι πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς γονιός.
Την ίδια σύγχυση θα προκαλούσε στα παιδιά μου η τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου (του «αρχηγού των πάτερ» όπως τον αποκαλούν) για τους ξένους αν την άκουγαν: «Τους αγαπάμε, αλλά να πάνε σπίτι τους». «Εσύ δεν μας έλεγες να μην κοροϊδεύουμε τα παιδάκια που δεν μιλούν καλά ελληνικά; Να τα κάνουμε παρέα όπως κάνουμε παρέα τον Γιώργο, την Ελένη, την Μαρία, τον Αντρέα; Ο αρχηγός των πάτερ λέει να πάνε σπίτι τους». Είμαι σίγουρη ότι τέτοιου τύπου ερωτήσεις, θα έπρεπε να απαντήσω.
Σάββατο λοιπόν θα πάνε τα παιδιά στην πορεία περηφάνιας. Και Κυριακή θα έρθει η γιαγιά και ο παππούς να τα πάνε εκκλησία. Λέω να μην ξεμπερδέψω το κουβάρι από τώρα. Αυτή η κοινωνία είναι βαθιά φοβική. Σε αυτήν θα κληθούν να επιβιώσουν, μέσα από τα σχολεία, το ανάγιωμα τους από παππούδες και γιαγιάδες, μέσα από την τριβή τους με φίλους, γείτονες, συγγενείς. Θα κάνω μικρά βήματα. Και αν κάποιος ειδικός θεωρεί ότι κάνω λάθος, ας μου το πει γιατί το ‘χω και ‘γω απορία. Και είμαι σίγουρη ότι την ίδια απορία έχουν και χιλιάδες άλλοι γονείς που θέλουν πολύ να μεταλαμπαδεύσουν προοδευτικές απόψεις στα παιδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.