Μπορεί να ζούμε πια σε μία κοινωνία, στην οποία η μονογονεϊκότητα δεν είναι ταμπού. Οι μονογονεϊκές οικογένειες όμως βιώνουν ακόμα πολλές δυσκολίες. Η χηρεία, ένα διαζύγιο ή και η τεκνοποίηση εκτός γάμου οδηγούν στην δημιουργία μιας οικογένειας στην οποία όλο το βάρος πέφτει σε έναν γονέα. Η κρίση, σύμφωνα με έρευνες, χτυπά πιο έντονα τις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες παιδιά, αφού εκτός από μειωμένο εισόδημα, έχουν και διπλή ευθύνη απέναντι στα παιδιά τους. Πλέον πάνω από το 20% των οικογενειών στην Ελλάδα είναι μονογονεικές, δηλαδή στηρίζεται μόνο σε έναν γονέα. Σύμφωνα με την Χρυσάνθη Κολύβα, ψυχολόγο, η οικονομική, κοινωνική, συναισθηματική και ηθική θέση ενός μονογονέα είναι αρκετά επιβαρυμένη, αφού χρειάζεται να φέρει μόνος του εις πέρας πολλαπλές υποχρεώσεις που απορρέουν από το γονεικό του ρόλο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκείνον που έχει αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών.
Η μονογονεϊκότητα σε αριθμούς
Η Δήμητρα Κογκίδου, Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο ΑΠΘ, είναι κατηγορηματική: «Σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα, οι αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης πλήττουν περισσότερο τις οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερες ομάδες, τις ομάδες που ζούσαν ήδη σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ή ήταν στο όριο». Όπως τονίζει η κρίση δεν πλήττει εξίσου όλες τις οικογένειες. Οι μονογονεϊκές οικογένειες, στην πλειοψηφία τους με μόνο γονιό μητέρα, πλήττονται περισσότερο. « Όσες μονογονεϊκές οικογένειες βρίσκονταν πάνω ή κοντά στη γραμμή φτώχειας τώρα με την γιγάντωση της κρίσης έχουν κατρακυλήσει κάτω από αυτήν» καταλήγει.
Στην τελευταία αποτύπωση της κατάστασης από την Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών (EU-SILC) για το έτος 2012 είναι φανερό πως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι είναι οι πιο ευάλωτες στην φτώχεια ομάδες. Όπως τονίζει η Δρ. Κογκίδου, «Η φτώχεια δεν είναι στατιστική, είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι φίλοι μας ή εμείς (σήμερα ή αύριο). «Θα περίμενε κανείς ότι οι απώλειες αυτές ίσως να είχαν μικρότερη αντανάκλαση στις ζωές των ανθρώπων, όταν συμβαίνουν σε συνθήκες γενικότερης κοινωνικής και ηθικής ρευστότητας, η καθημερινή όμως εμπειρία με τους μονογονείς δίνει διαφορετική εικόνα» διαπιστώνει η Χρυσάνθη Κολύβα.
Μητέρα: «Η ίδια η καθημερινότητα είναι πρόβλημα»
Η Κατερίνα Μαηλίδου είναι μονογονέας εδώ και 3 περίπου χρόνια. Η κόρης της είναι 6 ετών. «Έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα, ειδικά οι μονογονείς που είναι άνεργοι» τονίζει. Από το καθημερινό φαγητό, τα εμβόλια ακόμα και χρέη τα οποία έμειναν από την έγγαμη ζωή, όπως ένα στεγαστικό δάνειο είναι μερικά μόνο από αυτά. «Ό, τι αντιμετωπίζει και μια κανονική οικογένεια, μόνο που εμείς είμαστε μόνες» λέει η Κ. Μαηλίδου, η οποία προσπαθεί συνεχώς να ενημερώνετε αλλά και να ενημερώνει άλλους μονογονείς και κυρίως μητέρες. «Όλα γίνονται με ιδιωτική πρωτοβουλία. Το ποσό των 44 ευρώ που δίνει το κράτος για κάθε παιδί , είναι χειρότερο κι από προσβολή. Στο εξωτερικό δίνουν 600!Τουλάχιστον πρέπει οι μονογονείς να έχουν επιπλέον μοριοδότηση σε όλες τις προκηρύξεις για θέσεις εργασίας όπως οι πολύτεκνοι». Η μία μητέρα με την άλλη, όπως μαρτυρά, προσπαθούν να αλληλοβοηθιούνται: «Η μια να κρατήσει το παιδί της άλλης, να καθαρίσει το σπίτι της, να της δώσει ρούχα ή τρόφιμα». Μάλιστα όπως λέει, θα έπρεπε να γίνεται και στην Ελλάδα κάτι που γίνεται εδώ και χρόνια στο εξωτερικό, να συγκατοικούν δηλαδή δύο μητέρες: «Έτσι και τα έξοδα θα μοιράζονται και τα παιδιά τους θα τα ανατρέφουν μαζί».
Το σπίτι της Μαρίας
Μια άλλη μορφή μονογονεϊκότητας είναι η τεκνοποίηση εκτός γάμου. Κάποιοι λένε «αφού δεν έχουν χρήματα γιατί κρατούν το παιδί;». Κάποιοι όμως, όπως η Πρεσβυτέρα Στέλλα Πλευράκη, υποστηρίζουν με πάθος τη μητρότητα και λένε «Το έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης είναι πρόσωπο». Μαζί με τον πατέρα Κωνσταντίνο Πλευράκη έφτιαξαν ένα καταφύγιο για ανύπαντρες μητέρες που λειτουργεί πάνω από 25 χρόνια. Παρέχει στέγη σε άπορες ανύπαντρες μητέρες αλλά και κάτι περισσότερο. «Σημασία έχει η έγκυος να είναι ήρεμη, για το λόγο αυτό καταβάλλεται προσπάθεια για τη συνολική και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος κάθε κοπέλας, παρέχοντάς της την αναγκαία υλική υποστήριξη αλλά και την απαραίτητη οικογενειακή θαλπωρή» λέει η Πρεσβυτέρα. Στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και νομική προστασία είναι κάποια από τα πράγματα που παρέχει «το σπίτι της Μαρίας». Δεν είναι λίγες οι φορές που η Πρεσβυτέρα αναλαμβάνει ρόλο κοινωνικού λειτουργού και επανενώνει οικογένειες, συμφιλιώνει ζευγάρια και βοηθά στην επανένταξη ακόμα και εξαρτημένων μητέρων. Το έργο της όμως γίνεται εφικτό όπως λέει με την πολύτιμη βοήθεια εθελοντών και δωρητών. «Ο Θεός στέλνει ανθρώπους και μας βοηθάνε συνεχώς, από την δωρήτρια Μαρία Τερλεμέσογλου που είναι η μεγάλη μας ευεργέτρια, τους γιατρούς που έφτιαξαν το ιατρείο που έχουμε αλλά και τους καθημερινούς ανθρώπους που έρχονται εδώ και βοηθάνε ο καθένας με όποιον τρόπο μπορεί». Μάλιστα η Πρεσβυτέρα καλεί όποιον θέλει να βοηθήσει να επικοινωνήσει με το ίδρυμα.
Πού μπορεί να απευθυνθεί ένας μονογονέας:
- Στη ΧΑΝΘ, όπου λειτουργεί ομάδα υποστήριξης με ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό και δικηγόρο. Τμήμα Δράσης και Κοινωνικής Προσφοράς ΧΑΝΘ: Τηλ. 2310 241 007, εσωτ.884 E- mail: socialaction@ymca.gr
- Στο Κέντρο Πρόληψης της Εξάρτησης και Προαγωγής της Υγείας ΠΥΞΙΔΑ παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη: Επταπυργίου 151, τηλ. 2310 202015 & 204453
- Για ανύπαντρες μητέρες: Στο «Σπίτι της Μαρίας», Πρεσβυτέρα Στέλλα Πλευράκη τηλ: 6973048721
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.