Ο Braiian εξηγεί την ιστορία του βιβλίου "Τα δύο μικρά αυγά" στην συνάντηση με φοιτητές/φοιτήτριες από το The LGBT Center at University of Louisville
συναντηθήκαμε για δεύτερη χρονιά με φοιτητές από το lgbt center of Louisville (The LGBT Center at University of Louisville) Ήταν όμορφο που ξαναβρήκαμε παλιές φίλες και φίλους αλλά και που κάναμε και καινούριες/ους!
συναντηθήκαμε για δεύτερη χρονιά με φοιτητές από το lgbt center of Louisville (The LGBT Center at University of Louisville) Ήταν όμορφο που ξαναβρήκαμε παλιές φίλες και φίλους αλλά και που κάναμε και καινούριες/ους!
Ανασκόπηση της Ελληνικής IDAHOT
Την Κυριακή που μας πέρασε, μόλις μια ώρα μετά την δημοσίευση του "I(s)DA(t)HOT?" βρέθηκα στην πλατεία Συντάγματος για να συναντήσω τα παιδιά της Colour Youth, όχι ως εθελοντής για να βοηθήσω στη δράση, αλλά ως παρατηρητής για να καταγράψω τα τεκταινόμενα.
Δίπλα στην πιο συχνά χρησιμοποιούμενη έξοδο του μετρό, στα σκαλιά της πλατείας που οδηγούν στο Ελληνικό κοινοβούλιο, συνάντησα φυσιογνωμίες γνώριμες και φιλικές. Οι περισσότεροι εθελοντές που ήταν εκεί έχουν συχνά βρεθεί στις περισσότερες δράσεις της οργάνωσης. Σχετικά μικρή ομάδα ανθρώπων, με μεγάλη όμως διάθεση για αγώνα.
Αρχικά τα παιδιά μαζεύτηκαν για να συζητήσουν τα διαδικαστικά της δράσης που θα ακολουθούσε, να παραλάβουν τα μπλουζάκια, τα πλακάτ και τις κονκάρδες (οι οποίες ήταν υπέροχες - ακόμη έχω τη δική μου για ενθύμιο) και φυσικά να ενημερωθούν από την Έλενα, τη συντονίστρια της δράσης.
Όπως θα δείτε και στα φωτογραφικά στιγμιότυπα
που ακολουθούν, κάποια από τα παιδιά ανέλαβαν να κρατήσουν τα πλακάτ ώστε να κινήσουν την περιέργεια του κόσμου και να κάνουν το ζήτημα γνωστό. Άλλοι πάλι ανέλαβαν να προσεγγίζουν τον κόσμο μοιράζοντας φυλλάδια του προγράμματος Vote for your rights, εξηγώντας παράλληλα τι είναι η διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας, ώστε τους μεν straight να τους ευαισθητοποιήσουν, τα δε LGBTQ άτομα να τα βοηθήσουν ώστε γνωρίζοντας για την καμπάνια να κάνουν πιο συνειδητοποιημένη επιλογή στις προσεχείς ευρωεκλογές.
Αξιοσημείωτη "προσθήκη" στους εθελοντές της διοργάνωσης ήταν μια ομάδα παιδιών από το Louisville των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι είχαν έρθει και για να πάρουν μέρος σε Ελληνικές εκδηλώσεις για την ημέρα. Στάθηκαν με τους υπόλοιπους σε ένδειξη συμπαράστασης και μοίρασαν και εκείνοι φυλλάδια ενημερώνοντας και Αγγλόφωνο κοινό.
Οι φίλοι μας από τις Η.Π.Α. έχουν μια πανεπιστημιακή LGBTQ ομάδα, για την οποία περισσότερα μπορείτε να μάθετε εδώ. Σύντομα ελπίζω να μπορέσουμε να έχουμε μια συνομιλία μαζί τους.
Ενδιαφέρον πιστεύω πως έχει η άνεση που επέδειξαν και γιατί δείχνει μια καλά οργανωμένη και συνειδητοποιημένη ομάδα, αλλά και διότι ίσως καταδεικνύει τις διαφορές στην αντιμετώπιση ή την πρόοδο των LGBTQ θεμάτων από τη μια χώρα στην άλλη.
Χαρακτηριστικό θεωρώ το σχόλιο ενός ζευγαριού που αφού δήλωσε ότι δεν υπάρχει αρκετή εκδήλωση της ομοερωτικής τρυφερότητας στην Ελλάδα (There is so little gay affection here" ήταν περίπου η δήλωση - επιφυλάσσομαι ως προς την ακριβή διατύπωση), έσπευσαν να φιληθούν δημόσια με φόντο την εκκλησία της Καπνικαρέας στην Ερμού.
Οι αντιδράσεις ποικίλες και γι' αυτό και για την ίδια τη δράση. Κάποιοι δέχτηκαν πρόθυμα να ενημερωθούν. Άλλοι θεώρησαν ότι δεν τους ενδιέφερε, ενώ σε κάποιες ατυχείς περιπτώσεις υπήρξε απαξίωση. Οι εθελοντές ακάθεκτοι από το Σύνταγμα μέχρι το Μοναστηράκι παρά την όποια αδιαφορία.
Μέσα στους ανθρώπους που δέχτηκαν να ενημερωθούν και κάποιοι πιο ηλικιωμένοι, σε πείσμα των στερεοτύπων, τη στιγμή μάλιστα που νεότεροι αρνήθηκαν έστω να ακούσουν.
Ο απολογισμός της δράσης; Υποθέτω θετικός. Και λέω υποθέτω γιατί ο κάθε άνθρωπος θα φθειρόταν και δικαίως αν έβλεπε περιφρόνηση στα μάτια των συνανθρώπων του, αλλά παράλληλα πιστεύω θετικός διότι κάποια πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν. Αλλάζει η δική μας στάση. Δεν πιστεύουμε πια ότι πρέπει να κρυβόμαστε. Είμαστε πιο μαχητικοί και διεκδικούμε. Όχι το δικαίωμα στην ύπαρξη, γιατί υπάρχουμε είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι.
Διεκδικούμε το δικαίωμα στην ορατότητα. Την αποδοχή. Κι αν δεν έρθει άμεσα... Ούτε η Ρώμη χτίστηκε σε μια μέρα, ούτε όλοι οι άνθρωποι είναι σκληρόκαρδοι.Επιλέγουμε να ελπίζουμε στην αγαθή φύση του ανθρώπου. Στο ότι αν η άγνοια φύγει, θα έρθει μια κοινωνία πιο ανοιχτή κι ανεκτική στη θέση της.
Υ.Γ. Για περισσότερες φωτογραφίες και υλικό από τη δράση για την IDAHOT μπορείτε να δείτε το αντίστοιχο λεύκωμα στο Flickr.
Δίπλα στην πιο συχνά χρησιμοποιούμενη έξοδο του μετρό, στα σκαλιά της πλατείας που οδηγούν στο Ελληνικό κοινοβούλιο, συνάντησα φυσιογνωμίες γνώριμες και φιλικές. Οι περισσότεροι εθελοντές που ήταν εκεί έχουν συχνά βρεθεί στις περισσότερες δράσεις της οργάνωσης. Σχετικά μικρή ομάδα ανθρώπων, με μεγάλη όμως διάθεση για αγώνα.
Αρχικά τα παιδιά μαζεύτηκαν για να συζητήσουν τα διαδικαστικά της δράσης που θα ακολουθούσε, να παραλάβουν τα μπλουζάκια, τα πλακάτ και τις κονκάρδες (οι οποίες ήταν υπέροχες - ακόμη έχω τη δική μου για ενθύμιο) και φυσικά να ενημερωθούν από την Έλενα, τη συντονίστρια της δράσης.
 |
| Ενημέρωση εθελοντών |
Όπως θα δείτε και στα φωτογραφικά στιγμιότυπα
που ακολουθούν, κάποια από τα παιδιά ανέλαβαν να κρατήσουν τα πλακάτ ώστε να κινήσουν την περιέργεια του κόσμου και να κάνουν το ζήτημα γνωστό. Άλλοι πάλι ανέλαβαν να προσεγγίζουν τον κόσμο μοιράζοντας φυλλάδια του προγράμματος Vote for your rights, εξηγώντας παράλληλα τι είναι η διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας, ώστε τους μεν straight να τους ευαισθητοποιήσουν, τα δε LGBTQ άτομα να τα βοηθήσουν ώστε γνωρίζοντας για την καμπάνια να κάνουν πιο συνειδητοποιημένη επιλογή στις προσεχείς ευρωεκλογές.
Αξιοσημείωτη "προσθήκη" στους εθελοντές της διοργάνωσης ήταν μια ομάδα παιδιών από το Louisville των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι είχαν έρθει και για να πάρουν μέρος σε Ελληνικές εκδηλώσεις για την ημέρα. Στάθηκαν με τους υπόλοιπους σε ένδειξη συμπαράστασης και μοίρασαν και εκείνοι φυλλάδια ενημερώνοντας και Αγγλόφωνο κοινό.
 |
| Ομαδική φωτογραφία εθελοντών της Colour Youth με τα παιδιά από το Louisville |
Οι φίλοι μας από τις Η.Π.Α. έχουν μια πανεπιστημιακή LGBTQ ομάδα, για την οποία περισσότερα μπορείτε να μάθετε εδώ. Σύντομα ελπίζω να μπορέσουμε να έχουμε μια συνομιλία μαζί τους.
Ενδιαφέρον πιστεύω πως έχει η άνεση που επέδειξαν και γιατί δείχνει μια καλά οργανωμένη και συνειδητοποιημένη ομάδα, αλλά και διότι ίσως καταδεικνύει τις διαφορές στην αντιμετώπιση ή την πρόοδο των LGBTQ θεμάτων από τη μια χώρα στην άλλη.
Χαρακτηριστικό θεωρώ το σχόλιο ενός ζευγαριού που αφού δήλωσε ότι δεν υπάρχει αρκετή εκδήλωση της ομοερωτικής τρυφερότητας στην Ελλάδα (There is so little gay affection here" ήταν περίπου η δήλωση - επιφυλάσσομαι ως προς την ακριβή διατύπωση), έσπευσαν να φιληθούν δημόσια με φόντο την εκκλησία της Καπνικαρέας στην Ερμού.
Οι αντιδράσεις ποικίλες και γι' αυτό και για την ίδια τη δράση. Κάποιοι δέχτηκαν πρόθυμα να ενημερωθούν. Άλλοι θεώρησαν ότι δεν τους ενδιέφερε, ενώ σε κάποιες ατυχείς περιπτώσεις υπήρξε απαξίωση. Οι εθελοντές ακάθεκτοι από το Σύνταγμα μέχρι το Μοναστηράκι παρά την όποια αδιαφορία.
Μέσα στους ανθρώπους που δέχτηκαν να ενημερωθούν και κάποιοι πιο ηλικιωμένοι, σε πείσμα των στερεοτύπων, τη στιγμή μάλιστα που νεότεροι αρνήθηκαν έστω να ακούσουν.
Ο απολογισμός της δράσης; Υποθέτω θετικός. Και λέω υποθέτω γιατί ο κάθε άνθρωπος θα φθειρόταν και δικαίως αν έβλεπε περιφρόνηση στα μάτια των συνανθρώπων του, αλλά παράλληλα πιστεύω θετικός διότι κάποια πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν. Αλλάζει η δική μας στάση. Δεν πιστεύουμε πια ότι πρέπει να κρυβόμαστε. Είμαστε πιο μαχητικοί και διεκδικούμε. Όχι το δικαίωμα στην ύπαρξη, γιατί υπάρχουμε είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι.
 |
| Στο Μοναστηράκι προς το τέλος της δράσης |
Υ.Γ. Για περισσότερες φωτογραφίες και υλικό από τη δράση για την IDAHOT μπορείτε να δείτε το αντίστοιχο λεύκωμα στο Flickr.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.