Έξι Χρόνια
για τη Νάνσυ
Μια φίλη μας αποκάλεσε
παντρεμένο από χρόνια ζευγάρι
Εγώ τινάχτηκα
εσένα δε σε νοιάζει
Στο δρόμο για το σπίτι
ρωτάς γιατί ταράχτηκα
Είμαστε κάτι
σαν αυτό που είπε
λες εσύ εγώ λέω
Όχι
Δεν είμαστε παντρεμένες
κανείς δεν έχει ευλογήσει
αυτήν την ένωση κανείς
δε μας έδωσε κουζινικά
Μόνες μας αγοράσαμε το μπλέντερ μας
Χτίσαμε την κοινή μας ζωή
στα μεσοδιαστήματα των νόμων
Έξι χρόνια
Ότι μας τράβηξε κοντά
ένας χαρτογράφος μια μαγνητική δύναμη
τα κορμιά μας οι κουβέντες μας
ο άνεμος μια πείνα
Ακροάτριες
μαζί μιλήσαμε
Ήθελα: τη σχοινοτενή σου ενέργεια
έλεγχο αποφασιστικότητα
ειλικρίνεια το παρελθόν σου
ως αθλήτριας
Ήθελες:
την “κουλτουριάρικη”
ευγενική μου ζέση
Φυσικά και ήταν καταδικασμένο
Φανέρωσες
τον θυμό μου αντιστάθηκα
στον έλεγχό σου η ενέργειά σου
με εξάντλησε τα χέρια μου
παραείναι ζεστά για σένα κέρδισες
το βάρος που έχασα η ευγένειά μου
είναι ανέντιμη η τιμιότητά σου
αμείλικτη μισείς
τα διαβάσματά μου μισώ
τη μοτοσυκλέτα σου
Κι όμως κάτι έχει αλλάξει
Εσύ έχεις γίνει πιο επιεικής
Εγώ πιο αποφασιστική
Τα φέρνουμε βόλτα εύκολα
στο σπίτι μας
με τους κώδικες η μια της άλλης
Δεν υπάρχει τίποτε
να μη μπορούμε να πούμε μαζί
Στέρεο έδαφος
κάτω απ΄τα πόδια μας
το ξέρουμε το τοπίο
Δεν έχουμε επιλογή
προορισμού μόνο η διαδρομή
είναι ένας γρίφος κάθε μέρα
ένας καινούριος χάρτης της ίδιας περιοχής
Alice Bloch, 1978.
(μετάφραση δικη μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.