Ψυχολογικό Σεμινάριο για ζευγάρια ανδρών και singles

Άντρες έτοιμοι για όλα; Για να στηρίξουν την σχέση τους, να κάνουν σχέσεις και να γίνουν μπαμπάδες; Για να είναι περήφανοι gay μπαμπάδες και παππούδες;  

Ο Γιώργος Μπρεκουλάκης θα συντονίσει σεμινάριο για ζευγάρια ανδρών με την υποστήριξη και των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο.

Για να βρείτε τη θέση σας μέσα σε αυτό το πολύχρωμο πλήθος γράψτε στο giorgos@brekoulakis.gr ή αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το σεμινάριο πάρτε τηλέφωνο στο 6983506539

Εκδήλωση της Colour Youth με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας (17/05).

Το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  της Colour Youth:
Πραγματοποίηση Εκδήλωσης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας (17/05). Στις 17 Μαΐου, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας και στο πλαίσιο υλοποίησης του Έργου «Πες το σ’ εμάς» http://www.pestosemas.com/, η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ Νέων διοργάνωσε με επιτυχία Εκδήλωση στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων (ΕΣΗΕΑ), με θέμα «Βία και διακρίσεις εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ Νεολαίας: ο ρόλος της Πολιτείας». Στόχος της εκδήλωσης ήταν η ανάδειξη του φαινομένου της βίας και των διακρίσεων – λόγω ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου ή/και σεξουαλικού προσανατολισμού - κατά των νέων, στη σύγχρονη Ελλάδα. Επιπλέον, η εκδήλωση αποσκοπούσε στην προαγωγή ενός διαλόγου μεταξύ εκπρόσωπων της κοινωνίας των πολιτών και της ελληνικής Πολιτείας που εμπεριέχει δύο θεματικούς άξονες: Πρώτον, το ρόλο των μη κυβερνητικών οργανώσεων, των άτυπων ομάδων πολιτών και του οργανωμένου κράτους, στην αντιμετώπιση της βίας και των διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων, με έμφαση στους νέους. Δεύτερον, τις πολιτικές που προτείνονται, με βάση την ελληνική, ευρωπαϊκή αλλά και ευρύτερη διεθνή εμπειρία, στην κατεύθυνση της πρόληψης και της καταπολέμησης της βίας και των διακρίσεων κατά των νέων ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων και στην διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και ισονομίας.

Στην εκδήλωση απεύθυναν χαιρετισμό οι : • κ. Βασιλική Κατριβάνου, Βουλευτής Β΄ Αθήνας, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., υπεύθυνη ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. • κ. Χαρούλα Δημητρίου Κεφαλίδου, Βουλευτής Δράμας, Δημοκρατική Συμπαράταξη, γραμματέας και μέλος ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής. • κ. Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, Βουλευτής Β΄ Πειραιώς, Ένωση Κεντρώων, μέλος ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής. • κ. Πάρις Βυλλιώτης, μέλος Μεγάλης Συνάντησης Αντιπροσώπων (ΜΕ.ΣΥ.Α.) του Ποταμιού, • κ. Κωστής Παπαϊωάννου, Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. • κ. Θέμης Δημητρακόπουλος, Σύμβουλος Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αρμόδιος για θέματα Πολιτισμού, Δικαιωμάτων και Περιβάλλοντος. • κ. Δημοσθένης Κατσιαβάρας, Υπαστυνόμος Α΄, Τμήμα Κοινωνικών Ζητημάτων και Αντιμετώπισης Ρατσισμού, Διεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας/ΑΕΑ. Επίσης, συμμετείχαν με εισήγηση: • κ. Έλλη Βαρχαλαμά, Β΄ Αντιπρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου: «Νεολαία, ομοφοβική/τρανσφοβική βία και διακρίσεις: Αποτίμηση από την ΕΕΔΑ ως εθνικό θεσμό Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». • κ. Τίνα Σταυρινάκη, Συντονίστρια Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας: «Ποιοτικά χαρακτηριστικά των καταγραφών περιστατικών ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας». • κ. Ειρήνη – Ελένη Αγαθοπούλου, Πρόεδρος Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ): «Βία και Διακρίσεις στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Η κοινωνία το ανέδειξε, οι θεσμοί οφείλουν να δράσουν». • κ. Γεώργιος Κουρόγιωργας, νομικός, Υπεύθυνος Θεσμικών Διεκδικήσεων Colour Youth: «Νομικές Διεκδικήσεις της LGBTQ νεολαίας». • κ. Θανάσης Θεοφιλόπουλος, κοινωνιολόγος, υπεύθυνος Έργου «Πες το σ’ εμάς»: «ΛΟΑΤΚΙ+ άνθρωποι και διακρίσεις στην εργασία». • κ. Έλενα - Όλγα Χρηστίδη, ψυχολόγος, μέλος Colour Youth: «Ψυχική υγεία και LGBTQ νεολαία». • κ. Κατερίνα Ράιλυ, Ειδική Γραμματέας Αλληλεγγύης και Υποστήριξης, Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών. • κ. Μαργαρίτα Κοντομιχάλη, Μέλος Δ.Σ. της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας: «Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528 Δίπλα Σου: δεδομένα, προοπτικές, και προτάσεις». • κ. Ειρήνη Πετροπούλου, Αντιπρόεδρος Δ.Σ., Οικογένειες Ουράνιο Τόξο: «Το κόστος των διακρίσεων κατά LGBTQI+ ανθρώπων». • κ. Πέτρος Σαπουντζάκης, εκπαιδευτικός, Εκπρόσωπος Ομάδας Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση: «Χτίζοντας ένα συμπεριληπτικό σχολείο». • κ. Γιάννης Λιβανός, Μέλος Διοικούσας Επιτροπής του Έργου «11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ», Διευθυντής της ΜΚΟ Θετική Φωνή: «Συνέργειες της Πολιτείας και της Κοινωνίας των Πολιτών - Το παράδειγμα των προγραμμάτων ¨Ζούμε όπως κι εσύ¨ και ¨Πρόληψη και Παρέμβασ稻. Τέλος, ξεχωριστή στιγμή της εκδήλωσης ήταν οι προσωπικές μαρτυρίες δύο μελών της Colour Youth – Κοινότητας LGBTQ Νέων Αθήνας: • κ. Νίκος - Άγγελος Παγώνης, μέλος Colour Youth: «Οι συνέπειες της μη αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου στην ζωή μου». • κ. Κυβέλη - Γιώργος Παπαδημητρίου, Συμπρόεδρος της International LGBTQI Youth and Student Organisation (IGLYO), μέλος Colour Youth: «Η σημασία της τρίτης επιλογής για το φύλο στη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου». Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η κ. Αννέτα Καββαδία, Βουλευτής Β΄ Αθήνας, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η κ. Μαρία Γιαννακάκη, π. Βουλευτής, ΔΗΜ.ΑΡ., Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής, ο κ. Πολυχρόνης Πολυχρονίου, Υποδιοικητής Υπηρεσίας Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας/Γ.Α.Δ.Α., καθώς και μέλη των οργανώσεων «Proud Seniors Greece» και «ΛΟΑΤ ΑΜΕΑ». Θερμές ευχαριστίες αξίζουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για τη δωρεάν παραχώρηση την αίθουσας εκδηλώσεων του και την μέριμνα για την άρτια τεχνική υποστήριξη της εκδήλωσης. Το Έργο «Πες το σ’ εμάς» υλοποιείται με την υποστήριξη του Ιδρύματος για την Ανοιχτή Κοινωνία (Open Society Foundation)

Η εισήγηση της Αντιπροέδρου μας Ειρήνη Πετροπούλου:
Καλησπέρα σας,
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Colour Youth για την πρόσκληση και την ευκαιρία να αναδείξουμε τα δικά μας ζητήματα. Οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο είναι συλλογικότητα που απαρτίζεται από γονείς οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως LGBT και μέσα από πλήθος δραστηριοτήτων έχουν στόχο να αναδείξουν όχι μόνο ζητήματα γονεϊκότητας, αλλά και να ενδυναμώσουν τους ΛΟΑΤΚΙ γονείς καθώς και τους γονείς με παιδιά που αυτοπροσδιορίζονται ως LGBTQI+.

Ήταν σαφές το χτεσινό δελτίο τύπου του Συνηγόρου του Πολίτη στο οποίο εξέφραζε την ανησυχία του για τα νομικά και πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών καθώς και για την καθυστέρηση της Πολιτείας ως προς τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη αρχή ζήτησε τη λήψη μέτρων ώστε να επιλυθούν ζητήματα που παραμένουν εκκρεμή αλλά και να αντιμετωπιστούν οι διακρίσεις, τα αρνητικά στερεότυπα, οι προκαταλήψεις και οι επιθέσεις με θύματα ομόφυλα ζευγάρια και διεμφυλικά άτομα.

Εμείς, ως συλλογικότητα, οργανώσαμε το Σάββατο 14/5 για 4η συνεχή χρονιά την Παγκόσμια Μέσα Ισότητας των Οικογενειών όπου φέτος ο γενικός τίτλος ήταν «Οικογένειες χωρίς σύνορα» και συνυπήρξαμε σε δημόσιο χώρο όλες οι οικογένειες με τα παιδιά μας χωρίς κανέναν περιορισμό και καμία διάκριση. Επιλέγουμε την ορατότητα γιατί μας είναι αδύνατον να επιλέξουμε τη σιωπή όταν αποτελούμε μια  υπαρκτή κοινωνική πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες και δεν εμφανιστήκαμε ξαφνικά όταν ξεκίνησε ο διάλογος για το σύμφωνο συμβίωσης.

Παρότι σήμερα η Πολιτεία αναγνωρίζει τα ομόφυλα ζευγάρια, εν τούτοις το σύμφωνο συμβίωσης δεν αναγνωρίζει τις οικογένειες ουράνιο τόξο ως τέτοιες (οικογένειες) παρά μόνο ως μονογονεϊκές, εφόσον γονέας θεωρείται ο βιολογικός και ο άλλος γονέας, ο οποίος μεγαλώνει το ίδιο παιδί μαζί με τον βιολογικό, στερείται της οποιασδήποτε νομικής σχέσης με αυτό. Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα: έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές ένα ζευγάρι άγγλων ή ένα ζευγάρι ισπανίδων με τα παιδιά τους. Στη χώρα τους θεωρούνται οικογένεια, ενώ εδώ γονέας εκλαμβάνεται μόνο ο βιολογικός. Ελπίζουμε να διορθωθεί σύντομα αυτή η αδικία και να μην έχουμε οικογένειες των δύο ταχυτήτων ή οικογένειες με σύνορα όταν πρόκειται να μετακινηθούν από χώρα σε χώρα.

Παρομοίως και στο σχολείο. Το παιδί μου είναι αναγκασμένο ν’ αφήσει την οικογένεια του εκτός και να την ξαναβρεί μετά ώστε να μην δεχτεί από σχόλια, ερωτήσεις ή ακόμα πιο σοβαρές αντιδράσεις, γιατί η δική του οικογένεια δεν υπάρχει σε καμία εικόνα και σε κανένα κείμενο της σχολικής ύλης. Μια τέτοια «απουσία» δημιουργεί ένα ψυχολογικό φορτίο στο παιδί εφόσον είναι αναγκασμένο ν’ αφήσει εκτός του σχολικού χώρου την δική του καθημερινή οικογενειακή πραγματικότητα. Η οργάνωση μας έχει μέχρι στιγμής εκδώσει τρία βιβλία, τα δύο εξ αυτών εικονογραφημένα και κατάλληλα για παιδιά νηπιαγωγείου όπου απεικονίζονται όλες οι μορφές οικογενειών, όμως θα κάνουμε αγώνα μέχρι να ενταχθούν στη διδακτέα ύλη.

Να μιλήσουμε για το πραγματικό κόστος των διακρίσεων;  Το ποσοστό των φτωχών, το ποσοστό των αστέγων, το ποσοστό των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη και το ποσοστό των αυτοκτονιών είναι μεγαλύτερο για τους LGBTQI+ ανθρώπους απ’ ότι για τον γενικό πληθυσμό. Το τίμημα δεν το πληρώνουμε μόνο εμείς αλλά όλος ο κόσμος. Κάθε φορά που ένας ΛΟΑΤΚΙ+ έφηβος διώχνεται από το σπίτι του ή αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο είναι μια απώλεια για ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε φορά που ένας LGBTQI+ άνθρωπος χάνει τη δουλειά του ή αμείβεται λιγότερο σχετικά με τις δεξιότητες και τις ικανότητες του, η οικονομία στερείται της δυνατότητας να γίνει πιο δίκαιη και πιο παραγωγική. Κάθε φορά που η νομοθεσία δεν καλύπτει στο απόλυτο και θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, ολόκληρη η ανθρωπότητα στερείται της ευκαιρίας να γίνει πιο ελεύθερη, πιο ίση και πιο δίκαιη. Κάθε φορά που περιθωριοποιούνται άνθρωποι 3ης ηλικίας, άνθρωποι με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) και πρόσφυγες η ανθρωπότητα χάνει κάτι από την ανθρωπιά της.

Η σιωπή δεν είναι λύση απέναντι στις ανισότητες και όπως έλεγε η Audre Lorde (συγγραφέας, λεσβία, φεμινίστρια και υπερασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων): «όταν μιλάμε, φοβόμαστε πως αυτά που λέμε δεν θα ακουστούν ή δεν θα γίνουν αποδεκτά. Διαλέγουμε τη σιωπή και εξακολουθούμε να ζούμε με τον φόβο. Επομένως, καλύτερα να μιλάμε». Η λογοκρισία και η σιωπή απέναντι σε θέματα που αφορούν τις οικογένειες μας και την ίδια μας τη ζωή δεν μας στερεί μόνο της ορατότητας, αλλά και την ελευθερία στην έκφραση και λειτουργεί ως γενικός δείκτης του πόσο μια κοινωνία σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ένα από τα θέματα που έρχεται ν’ αναδείξει η σημερινή μέρα, η Παγκόσμια Μέρα κατά της Ομοφοβίας, της Λεσβιοφοβίας, της Αμφιφοβίας και της Τρανσφοβίας. Δεν σηματοδοτεί μόνο μια στιγμή στην ιστορία μας όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε το 2004 την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των ψυχικών νοσημάτων, είναι μια μέρα ορατότητας. Μια μέρα που δείχνουμε το πραγματικό πρόσωπο των διακρίσεων που, σύμφωνα με το Ειδικό Ευρωβαρόμετρο για τις διακρίσεις στην ΕΕ (Οκτώβριος 2015), το 73% των ελλήνων θεωρεί ότι οι τρανς άνθρωποι υφίστανται διακρίσεις λόγω της ταυτότητας και έκφρασης του φύλου τους και το 71% πιστεύει ότι υπάρχουν διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού.

Την ώρα που ερχόμουν εδώ, με πήρε τηλέφωνο φίλη και της είπα για τη σημερινή εκδήλωση. Με ρώτησε, «Μα καλά, τι την θέλετε την Μέρα κατά της Ομοφοβίας αφού δεν σας ενοχλεί κανένας;». Γέλασα, όπως γελάτε κι εσείς τώρα, και της απάντησα, «Είναι μια μέρα μνήμης και όχι γιορτής. Αντί ν’ αναρωτιέσαι ποιο το νόημα αυτής της μέρας και γιατί να υπάρχει, να λες πάλι καλά που δεν σου χρειάζεται μια Μέρα κατά της Ετεροφοβίας». Τέτοιες αντιλήψεις, όπως οι διακρίσεις και τα στερεότυπα έχουν κατασκευαστεί από ανθρώπους, να το θυμόμαστε αυτό, οπότε μπορούν να εξαλειφτούν και ν’ αλλάξουν από ανθρώπους. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση και ανοικτό μυαλό.

Σας ευχαριστώ

Συνάντηση με τον Πρέσβη της Ολλανδίας

Σήμερα οι «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» εκπροσωπήθηκαν από την Στέλλα Μπελιά (Πρόεδρο) και την Ειρήνη Πετροπούλου (Αντιπρόεδρο)  στο γεύμα ενόψει της IDAHOT στην οικία του πρέσβη της Ολλανδίας Mr. Caspar Veldkamp.

Ο Πρέσβης ζήτησε να ενημερωθεί γενικά για τα θέματα της  lgbtqi κοινότητας.

 Σε σχέση με τις οικογένειές μας ενημερώθηκε:

• Για τις δράσεις μας το 2016, (Συνέδριο, έκδοση των δύο νέων βιβλίων μας, 4η Γιορτή των Οικογενειών κλπ)

• Για την προσπάθεια μας με την βοήθεια συγκεκριμένων θεσμικών φορέων – όπως ο συνήγορος του πολίτη και ο συνήγορος του παιδιού- να προχωρήσει το θέμα της αναγνώρισης γονεϊκών σχέσεων και με τους δύο γονείς των παιδιών που ήδη μεγαλώνουν στις οικογένειές μας. Ο Εκπρόσωπος του Συνηγόρου του Πολίτη, Δημήτρης Βερέμης παρουσίασε τις προσπάθειες της ανεξάρτητης αρχής ώστε να σταματήσουν οι διακρίσεις απέναντι στα παιδιά μας από την  πολιτεία και να βγούμε επιτέλους από το απόλυτο νομικό κενό.

• Την δράση μας ώστε να δημιουργήσουμε μια περισσότερο συμπεριληπτική εκπαιδευτική διαδικασία ειδικά στο νηπιαγωγείο και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου που να περιλαμβάνει την πολυμορφία των οικογενειών.

• Την συμβολή μας στην δημιουργία της ομάδας των Γονέων με  lgbtqi παιδιά και την στήριξή μας στις δράσεις της κάτω από την ομπρέλα των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο ώστε να αποκτήσουμε και στην χώρα μας μια δυναμική ομάδα που να πρωτοστατεί στις διεκδικήσεις της κοινότητας όπως οι αντίστοιχες PFLAG οργανώσεις του εξωτερικού  

• Την νέα μας καμπάνια προκειμένου να έχουμε θετικές και υποστηρικτικές δηλώσεις από ανθρώπους των ΜΜΕ, πολιτικούς κλπ για τις οικογένειές μας.

• Την δυσκολία που αντιμετωπίζουμε προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε τις δράσεις μας.

Στο τέλος της συνάντησης χαρίσαμε στον Πρέσβη τα δύο μας βιβλία για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας , «Τα δύο μικρά αβγά» και «Η Αλίκη κοιτάζει τον Καθρέφτη» και εκείνος αστειεύτηκε σχετικά με το γεγονός ότι μόλις έχει αρχίσει να μαθαίνει Ελληνικά οπότε αυτά τα βιβλία είναι στο επίπεδο των γλωσσικών του γνώσεων. 

Επίσης χαρίσαμε τόσο στον ίδιο όσο και στον Robert –Jan Sieben, (Deputy Head of Mission) από ένα μπρελόκ από αυτά που φτιάχνουν οι εθελοντές μας  για την ενίσχυση των σκοπών και των δράσεών μας. 

Μέχρι να ετοιμαστεί η Κοινωνία....

Smar Makes Comics / η Σμαρ Κάνει Κόμικς στο "Μαλάκα Λεσβίες 3".  

Το παραπάνω είναι το πιο εύστοχο σκίτσο που έχουμε δει αυτά τα χρόνια που υπάρχουμε σαν "οικογένειες ουράνιο τόξο" και κριτικάρει με έναν απίστευτα έξυπνο τρόπο όλα αυτά που ακούμε για τις οικογένειες μας όλον αυτόν το καιρό 

Από την άλλη στην καθημερινότητά μας έχουμε διαπιστώσει ότι "η κοινωνία" είναι έτοιμη να δεχτεί τις οικογένειες μας σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων. 

Ο μανάβης στη γειτονιά του ζευγαριού, η πωλήτρια στο κατάστημα, η κυρία στο κυλικείο του σχολείου των παιδιών μας, ο γείτονας της διπλανής πόρτας που έχουν προσωπική επαφή μαζί μας "είναι εντάξει" Οι άλλοι που δεν μας ξέρουν και θέλουν "να προστατεύσουν" τα παιδιά μας -λες κι εμείς δεν θέλουμε να τα προστατέψουμε, λες κι εμείς θέλουμε να υφίστανται διακρίσεις- λένε ότι "η κοινωνία δεν είναι έτοιμη"

Η ανακοίνωση και το δελτίο τύπου του συνηγόρου του πολίτη με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας (17 Μαΐου).  http://www.synigoros.gr/?i=human-rights.el.danews.367457 κάνει σαφές ότι πρέπει η πολιτεία να πάρει τα κατάλληλα μέτρα σε επίπεδο νόμων του κράτους για να σταματήσουν επιτέλους τα παιδιά μας να είναι οι πλέον απροστάτευτοι πολίτες αυτής της χώρας.

Την ίδια ώρα διαβάζουμε με έκπληξη -και παρά την βεβαιότητα μερικών ότι πρόκειται για διαδικτυακό τρολάρισμα- ότι  οι Έλληνες Μπαμπάδες - Greek Dads καλούν την επόμενη μέρα του Athens Pride σε Straight & Traditional Family Pride με το παρακάτω κείμενο (το αφήσαμε όπως είναι στο event  παρόλο που το πληκτρολόγιο μας γαργάλαγε τα δάχτυλα να διορθώσουμε λίγο τους τόνους) :
"Η οικογένεια ανέκαθεν είναι ο θεματοφύλακας των ιδανικών της φυλής, ο κυματοθραύστης της αναρχικής ιδεολογίας, ο σύνδεσμός μας με το παρελθόν και τον ουρανό, η φωλιά για όλα τα μέλη της και ιδίως για τα παιδιά, «τείχος και οχύρωμα» όλων όσοι μένουν σ΄αυτή.
Σήμερα διαλύουν ύπουλα και νομοθετικά την οικογένεια με μια θύελλα κι ένα μίσος ριζοσπαστισμού.
Διαλύουν λοιπόν την οικογένεια και βγάζουν τα μέλη της όλα στο δρόμο ή μάλλον στο πεζοδρόμιο. Δεν υπάρχει πλέον η οικογένεια ως συνεκτικός δεσμός των προσώπων, αλλά χαλαρή κατάσταση με μηδενική σύνδεση και αλλοπρόσαλλες σχέσεις διερχομένων ατόμων. Το γνωστό «ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού». Και «ο νοών νοείτω».
Εμείς λοιπόν αντιστεκόμαστε και λέμε ΟΧΙ στην διάλυση της οικογένειας.
Παρελάυνουμε με Υπερηφάνια και σας καλούμε όλους όσους αντιστέκεστε στην διάλυση της οικογένειας και διατηρείτε τις παραδοσιακές μας αξίες και για το δικαίωμα των παιδιών μας στην παραδοσιακή οικογένεια.
Δεν αρκεί το "μόνο αγάπη" για να μεγαλώσει και να ανατραφεί σωστά ένα παιδί, χρειάζεται έναν πατέρα και μια μητέρα με αξίες, αρχές και ήθος."

Άφωνες και άφωνοι που νιώθουν απειλή οι "κανονικές" οικογένειες από εμάς τις ακανόνιστες. Η αγάπη δεν αρκεί.... Δεν θα σχολιάσουμε άλλο αλλά θα ξεκινήσουμε να ρωτάμε "την κοινωνία" και θα καταγράφουμε τις δηλώσεις της στην κάμερα ώστε να δούμε μήπως τελικά είναι έτοιμη από καιρό κι απλώς δεν το έχει δηλώσει; 

Μείνετε συντονισμένες και συντονισμένοι για νεότερες πληροφορίες και ετοιμαστείτε να μας πείτε, εσείς σαν μέλος αυτής της κοινωνίας είστε "έτοιμοι; - έτοιμες ;"

4η Γιορτή των Οικογενειών 2016

 Οικογένειες Ουράνιο Τόξο

Όλες οι Οικογένειες ίσες

Οικογένειες Χωρίς Σύνορα 

4η Γιορτή των Οικογενειών 

Greece ‪#‎IFED2016‬

On Saturday, May 14, 2016 the NGO Οικογένειες Ουράνιο Τόξο (Rainbow Families) celebrate at the Academy of Plato Park the International Family Equality Day. A institution that goes beyond any social stereotype that appeals to all kinds of families. The young and old ones that responded to the call started to set up tables and chairs, to inflate balloons and to decorate the space with colors. The “family” became bigger and bigger as the time passed by. There were moms and dads, aunts and godfathers, friends, nephews and godchildren. We played various interactive games and we ate a colorful cake, drank refreshing juices and cheerfully wrote and sang just-for-fun rhymes.

Ήταν μια ωραία μέρα, στο πιο φιλόξενο Πάρκο της Αθήνας, αυτό της Ακαδημίας Πλάτωνα. Ο κόσμος άρχισε να έρχεται από τις 12:00 και η φουσκωτή τσουλήθρα στήθηκε καθώς τα παιδιά που ήταν ήδη εκεί ανυπομονούσαν να την δοκιμάσουν 

Σταδιακά άρχισαν να γεμίζουν διάφορες γωνιές του Πάρκου κάτω από τις σκιές με τις οικογένειες μας αλλά  και πολλούς φίλους που ήρθαν να γιορτάσουν μαζί μας αλλά και να υποστηρίξουν την ιδέα ότι όλες οι οικογένειες είναι ίσες και επίσης να στηρίξουν το φετινό σύνθημα του IFED Οικογένειες Χωρίς Σύνορα. 

Βουλευτές και πολιτικοί βρέθηκαν επίσης εκεί να δηλώσουν την συμπαράστασή τους. 

Η Ειρήνη Αγαθοπούλου, η Ελένη Σταματάκη, η Ανέττα Καββαδία ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης Κωστής Παπαϊωάωνου με το γιο του, η Μαρία Γιαννακάκη και η Ζωή Κωσταντοπούλου, μίλησαν με τους γονείς και διαπίστωσαν για μια ακόμα φορά ότι πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές ώστε να μην μένουν απροστάτευτα τα παιδιά μας. 

φωτογραφία Δημήτρης Ασπιώτης 

Ο Στέλιος Βασιλακόπουλος και η SV cattering  μας τάισαν γενναιόδωρα και απλόχερα και η Ραλλία Φωκά με τον Χάρη Σκοκότσα φρόντισαν να πάρουν ένα πλούσιο πιάτο όλες και όλοι όσοι ήταν εκεί.

Οι δραστηριότητες και τα παιχνίδια δεν σταμάτησαν λεπτό και όλοι ήταν χαρούμενοι που ήταν στο Πάρκο 

Ο γενικός γραμματέας μας Νίκος Μυλωνάς σε όλη τη διάρκεια της γιορτής μας κρατούσε μουσική συντροφιάς με μουσικές που άρεσαν εξίσου σε μικρούς και μεγάλους .

Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον και για τα βιβλία μας αλλά και για τα κόμικ της Σμαράγδας και του Στήβ που βρέθηκαν επίσης στη γιορτή μας 

Στο τέλος της γιορτής κόψαμε το κέικ ουράνιο τόξο, φτιαγμένο με αγάπη από την ταμία μας Εύη Σπυράκη και έτρεξαν όλοι να πάρουν ένα πολύχρωμο κομμάτι, ένα κομμάτι ελπίδας για να έχουμε να πορευόμαστε. 

Κόσμος πήγε κόσμος ήρθε και όλες και όλοι ήταν χαρούμενες/οι και γελαστές/οι γιατί η μέρα ήταν "γιορτή" και γιατί η γιορτή των οικογενειών είναι η δική μας μέρα περηφάνιας. Είμαστε περήφανες και περήφανοι που για μια ολόκληρη χρονιά εμείς και και τα παιδιά μας συνεχίσαμε να είμαστε οικογένειες που στηρίζουν τους οικογενειακούς τους δεσμούς στην αγάπη όσο κι αν κάποιες και κάποιοι επιμένουν ότι η κοινωνία "δεν είναι ακόμα έτοιμη" . 

Συνάντηση με την Sou Sanders συν-πρόεδρο του οργανισμού School Out UK.

Η Sue Sanders  είναι Ομότιμη  Καθηγήτρια του Ινστιτούτου Harvey Milk. Για 40 ολόκληρα χρόνια είναι μια ενεργή περήφανη λεσβία ακτιβίστρια. 

 Την συνάντησα στο Canterbury‏ πριν μερικές μέρες όταν έφτασε  με μια βαλίτσα γεμάτη με υλικό και βιβλία για την πολυμορφία των οικογενειών, ενθουσιώδης και έτοιμη να μοιραστεί την 40χρονη εμπειρία της μαζί μου.

Τόσα πολλά νέα βιβλία που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ούτε καν την ύπαρξή τους...  

Η αγωνία μου να με βοηθήσει να βρω τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να γίνουν θεμελιώδεις αλλαγές στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ήταν έκδηλη. Για πολύ καιρό τώρα αναρωτιέμαι πως μπορεί η εκπαιδευτική διαδικασία να γίνει πιο συμπεριληπτική για τους ΛΟΑΤΚΙ μαθητές αλλά και πως θα ενταχθούν πληροφορίες και υλικό που να αναδεικνύει  την πολυμορφίας των οικογενειακών δομών, θα επιτρέπει σε όλα τα παιδιά να βρίσκουν εικόνες της οικογένειάς τους στα σχολικά τους βιβλία και θα εξοικειώνει το σύνολο των μαθητών με αυτήν.

  

Ο οργανισμός του οποίου είναι συν-πρόεδρος   από το 2000 School Out   έχει κάνει σπουδαία δουλειά στο Ηνωμένο Βασίλειο σε σχέση με τις αλλαγές στην εκπαιδευτική διαδικασία και οι καλές πρακτικές που παρουσίασε είναι εξαιρετικά χρήσιμες για μελέτη ώστε να γίνουν βήματα και στη χώρα μας προς την κατεύθυνση μιας πιο δημοκρατικής και συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. 

Η ιστοσελίδα The classroom . περιέχει μικρούς «θησαυρούς» για μελέτη και δημιουργία αντίστοιχων δραστηριοτήτων προσαρμοσμένων στην δική μας πραγματικότητα. 

Η συζήτηση μαζί της ήταν μια σπουδαία «εκπαιδευτική» και ενθαρρυντική διαδικασία καθώς εμείς ως χώρα είμαστε εκεί που ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο αρκετά χρόνια πριν.

Της έκανε μεγάλη εντύπωση που δεν υπάρχει κανένα βιβλίο από τα τόσα που κυκλοφορούν σε όλες τις χώρες του κόσμου μεταφρασμένο στα ελληνικά. Ήταν σίγουρη πως το βιβλίο The Great Big Book Of Families της Mary Hoffman που είναι μεταφρασμένο σε πάρα πολλές γλώσσες θα ήταν σίγουρα και στα ελληνικά... Δυστυχώς όχι...

Το μόνο ευχάριστο είναι ότι μια σπουδαία συνεργασία ξεκίνησε ανάμεσα στις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο και στον οργανισμό Scool Out που θα φέρει σίγουρα καλά αποτελέσματα καθώς οφείλει το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε κράτους να λαμβάνει υπόψη του τις εκπαιδευτικές ανάγκες όλων ανεξαιρέτως των μαθητών του.
Τέλος μέσω του οργανισμού Scool Out ήρθαμε σε επαφή με το CSIE (Center for Studies on Inclusive  Education) και την Ελληνίδα - προς μεγάλη μας χαρά- υπεύθυνη της έκδοσης: " Equality: Making it Happen,"  A guide to help schools ensure evryone is safe, included and lerning Άρτεμις Σακελλαριάδη.

Τόσο ο οδηγός όσο και η ίδια μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε τα βήματα εκείνα που θα μας φέρουν πιο κοντά στον 21ο αιώνα και θα μας ξεκολλήσουν από τον μεσαίωνα.

Κείμενο Στέλλα Μπελιά 

Για μια πιο συμπεριληπτική εκπαιδευτική διαδικασία

Πριν μερικές μέρες συμμετείχαμε στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της ΟΜΕΡ  στο Canterbury με μια εισήγηση για μια πιο συμπεριληπτική εκπαιδευτική διαδικασία στο ελληνικό νηπιαγωγείο. Το γενικό πλαίσιο του συνεδρίου ήταν αφιερωμένο στο παιδί και στη θέση του στον 21ο αιώνα.
Σε πολλές από τις εισηγήσεις έγινε σαφές ότι η συνεργασία του σχολείου και των εκπαιδευτικών με την οικογένεια φέρνει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα ώστε να πετύχουμε τον στόχο της ολόπλευρης ανάπτυξης του παιδιού.

Και η δική μας παρουσίαση ήταν επικεντρωμένη στην συνεργασία σχολείου -οικογένειας αλλά με μια μικρή διαφορά: το ελληνικό σχολείο και οι εκπαιδευτικοί του έχουν ορισμένες στερεοτυπικές αντιλήψεις για την "οικογένεια". Οικογένεια θεωρείτε μόνο η ετεροκανονική πυρηνική. Είναι σαφές ότι αυτή η συγκεκριμένη οικογενειακή δομή είναι και η συνηθέστερη αλλά υπάρχει η αντίληψη ότι εκτός από την πιο συνηθισμένη είναι και αξιολογικά η "καλύτερη" για να μεγαλώνουν εντός της παιδιά.  Όλες οι άλλες δομές μέσα στις οποίες μεγαλώνουν παιδιά είτε θεωρούνται "ακατάλληλες" είτε θεωρούνται "υποδεέστερες" είτε απλώς -όπως στην περίπτωση των ομογονεϊκών οικογενειών- δεν θεωρούνται οικογένειες, από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών.

Παράλληλα τόσο τα αναλυτικά προγράμματα όσο και τα σχολικά βιβλία μένουν σε απεικονίσεις της "οικογένειας" με σταθερές εικόνες του τύπου "μαμά-μπαμπάς-παιδί" ακόμα και στον 21ο αιώνα.

Προφανώς σε πολλές χώρες τα παραπάνω θέματα έχουν συζητηθεί πολλά χρόνια πριν και είναι πολύ πιο μπροστά από τη χώρα μας. Υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές για την πολυμορφία των οικογενειών και επίσης υπάρχει μια πληθώρα από λογοτεχνικά βιβλία που αφορούν την προσχολική και την πρώτη σχολική ηλικία μέσα από τα οποία μπορούν οι εκπαιδευτικοί να εξοικειώσουν το σύνολο των παιδιών με άλλες οικογενειακές δομές χωρίς να αξιολογούνται ως προς την ποιότητά τους. Είναι σαφές ότι όλες οι πιθανές οικογένειες μπορεί να είναι λειτουργικές ή δυσλειτουργικές και αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με τη δομή τους. 

Το μεγάλο ενδιαφέρον σε σχέση με τη δική μας παρουσίαση το έδειξαν μέλη ελληνικών αποστολών με μια διάθεση να μάθουν και να ενημερωθούν σχετικά με τις δυνατότητες που θα μπορούσαν να έχουν οι εκπαιδευτικοί εάν και εφόσον θα ήθελαν να λειτουργήσουν περισσότερο συμπεριληπτικά στις τάξεις τους. 

Το πάνελ : Professor Sacha Powell(προεδρείο) Tracey Manson, Στέλλα Μπελιά, Σοφία Σαϊτη 

     Στη συζήτηση που ακολούθησε έγινε σαφές ότι πολλά θα πρέπει να αλλάξουν, ότι απαιτείτε διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και εισαγωγή στα πανεπιστημιακά τμήματα της προσχολικής αγωγής μαθημάτων που να προετοιμάζουν τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς. Όλα τα μέλη των αποστολών έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τα βιβλία μας τα οποία μοιράστηκαν και στις ελληνικές αποστολές.

Καθεδρικός Ναός του Canterbury

Καθώς το συνέδριο έγινε σε ένα χριστιανικό πανεπιστήμιο - Canterbury Crist Church University - παρουσία του επισκόπου,  μόνο τα μέλη των ελληνικών αποστολών κατανόησαν το σκέλος εκείνο της εισήγησης που επεσήμανε ότι δεν πρόκειται να γίνουν ριζικές αλλαγές στην εκπαίδευση της χώρας μας όσο το Υπουργείο Παιδείας μας είναι ταυτόχρονα και Θρησκευμάτων και ότι με την λέξη "Θρησκευμάτων" εννοούμε την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία και μόνο.
Το μόνο βήμα προς τα εμπρός που είχαμε να επιδείξουμε ήταν η αφίσα από την προσεχή ημερίδα -την πρώτη- που έχει εμφανώς τον λογότυπο του Υπουργείου Παιδείας και ταυτόχρονα περιέχει την λέξη "Ομοφοβία" και τον ρόλο που μπορεί να παίξει το σχολείο ώστε να καταπολεμηθεί.

Έγιναν πολλές επαφές με φορείς και οργανώσεις και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για μελλοντικές συνεργασίες με στόχο πάντα μια πιο συμπεριληπτική εκπαιδευτική διαδικασία που να μην αποκλείει κανένα παιδί και καμιά οικογένεια.

Έφη Μανίτσα, Πρόεδρος ΟΜΕΡ Αθήνας, Σοφία Σαϊτη Σχ.Σύμβουλος ,Γεν.Γραμματέας ΟΜΕΡ Ελλάδας, Στέλλα Μπελιά, Ταμίας ΟΜΕΡ Αθήνας, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο