LOVE IS LOVE

Gender and sexuality rights education with children"‏

  
Dear Friends,
Call for participants for IFM-SEI’s Study Session ‘Rainbow Resources: Gender and
sexuality rights education with children’ in the European Youth Centre Budapest,
11-18 November 2012
This study session aims to enhance the quality and reach of IFM-SEI’s Human Rights
Education with children in the fields of gender and sexuality, by providing the space to
share approaches and methodology and training multipliers in the field.
Objectives:
• To explore the key issues of gender and sexuality rights education with children
• To provide the space for young leaders to share their own experiences and
approaches to gender and sexuality education with children
• To identify obstacles to successful Human Rights Education with children in this
field, particularly addressing overcoming opposition to this work
• To introduce the new IFM ‘Rainbow Resources’ as a key tool for Human Rights
Education with children on gender and sexuality (www.ifm-sei.org/toolbox/rainbow-
resources)
• To use the Council of Europe Human Rights Education manual ‘Compasito’
alongside Rainbow Resources with the participants to ensure they become familiar
and comfortable with their formats and content
• To develop possible adaptations to methods to meet the precise needs of different
children’s groups
• To enjoy social evenings and informal time together to create stronger partnerships!
The seminar will take place in the European Youth Centre in Budapest, Hungary from
11 – 18 November 2012 and will be organised in close co-operation with the Council of
Europe’s European Youth Foundation.

Le «congé paternité» s'applique désormais aux couples homos

|Désormais, le congé de «paternité» sera aussi appelé congé «d'accueil à l'enfant» et sera ouvert à la personne vivant en couple avec la mère.

 Un texte que vient de voter l'Assemblée nationale.
Dans les textes de loi, le «congé paternité» n'est dorénavant plus uniquement réservé au père biologique d'un enfant. Vendredi, l'Assemblée nationale a voté la transformation du congé de «paternité» en «congé de paternité et d'accueil à l'enfant» afin d'ouvrir ce type de congé au partenaire du parent, y compris dans le cadre d'un couple homosexuel.
Indépendamment du lien de filiation

L'actuel congé de paternité, d'une durée de onze jours (ou de 18 jours en cas de naissances multiples), continuera de bénéficier au père mais sera également ouvert à la personne vivant maritalement avec la mère (conjoint, partenaire ayant conclu un PACS, concubin), indépendamment de son lien de filiation avec l'enfant qui vient de naitre, aux termes d'un amendement du gouvernement au budget de la Sécurité sociale. «Le congé de paternité et d'accueil de l'enfant ne sera accordé qu'à un seul adulte: quand la mère attestera vivre maritalement avec une personne autre que le père de l'enfant, seule cette personne en bénéficiera», peut-on lire sur l'exposé des motifs du texte.
L'amendement a été présenté par le gouvernement après des discussions avec les députés socialistes, et suite à une proposition de la commission des Affaires sociales de l'Assemblée. Il répond à une préconisation de l'ancienne Halde (Haute autorité de lutte contre les discriminations), qui avait demandé de substituer à la notion de «congé de paternité», fondée exclusivement sur le lien de filiation, celle de «congé d'accueil à l'enfant ouvert au partenaire du parent». Cette préconisation, formulée en 2007, résultait de la saisine d'un couple de femmes liées par un Pacs.

Hervé Mariton s'insurge
Hier, le député UMP de la Drôme Hervé Mariton voit en ce texte un «mauvais coup du gouvernement»: l'adoption «subreptice» de cet amendement du gouvernement «est une atteinte à la liberté et à la dignité du débat sur le mariage homosexuel et l'homoparentalité», estime-t-il. «Le Parlement n'a pas encore voté pour le mariage homosexuel et l'homoparentalité et on nous impose déjà l'extension du congé de paternité: c'est absolument incohérent, gravement irrespectueux du débat et des droits du Parlement, insultant à l'égard de ceux qui considèrent que cet enjeu de société mérite mieux.»
Il y a quelques jours, on apprenait que l’ex-footballeuse professionnelle et meilleure buteuse de l’histoire de l’équipe de France Marinette Pichon avait pu bénéficier d’un congé paternité. Ce droit lui avait été accordé par son employeur, le conseil général de l'Essonne. Ce n'était alors que la deuxième fois en France qu'une collectivité accordait ce droit à une lesbienne, après la décision du conseil général PS de Seine-et-Marne début octobre.

teach children about love and equality....

 Jo Rose (In London) posted...
I am a mum of 3, and my son is 7 years old. He knows that Uncle Matt is in love with Uncle Andy and they live together, it has never bothered him at all.
On Friday we were coming home and a kid shouted at him Glen is gay!
Without missing a beat, my son.. my incredibly cool 7 year old boy, spun and said "I'd rather be gay and happy than a bloody idiot like you!" and carried on walking.
...
I was totally gobsmacked and said "Why did you say that?"
He looked at me and said, with a child's logic, "Well, your in love with a boy and your happy, and that's a good thing, so if I was in love with a boy it would be a good thing yeh?"
I nodded and he said "And you would still love me and be my mam yeh?"
Again I nodded, and he shrugged and said, "So, if it means your happy, and it means your mam loves you... whats wrong with being gay?"

I couldn't answer this one, but if a 7 year old can get it... why cant our adult politicians?
I think Santa is going to be bringing those Ben 10 DVDs that were asked for!

LGBT Συνέδριο στην Κύπρο όπου εξετάστηκε και το θέμα των ΛΟΑΤ οικογενειών

‘Ηταν το πρώτο συνέδριο με θέμα «Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender»(LGBT) που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο το Σαββατοκύριακό 13-14 Οκτωβρίου στο «Σπίτι Αλληλεγγύης» στην Λευκωσία.
Με την υποστήριξη της Πρεσβείας των ΗΠΑ της Ολλανδίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  Οι οργανώσεις   "Accept LGBT Cyprus" και "queer Cyprus Association"οργάνωσαν ένα συνέδριο με την συμμετοχή συνέδρων και ακτιβιστών από την Κύπρο,τις  ΗΠΑ, τη Σκωτία, την Τουρκία, και την Ελλάδα και έγιναν παρουσιάσεις σχετικές με την υγειονομική εκπαίδευση την υγεία για τα ΛΟΑΤ άτομα αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των ΛΟΑΤ στην Κύπρο.
Το άνοιγμα του συνεδρίου έγινε από ακτιβιστές της οργάνωσης Tegin με μια εισήγηση με θέμα : «σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα φύλου και έκφρασή της, πέρα από τους ορισμούς» Αργότερα ένας Αμερικανός ειδικός ο Rodney vanDerwarker έκανε μια παρουσίαση σχετικά με την υγεία και την κάλυψη των αναγκών σε αυτόν τον τομέα λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και Trans ατόμων.
Στη συνέχεια  η Μαρίνα Γαλανού από την Ελλάδα (ΣΥΔ)και ακτιβιστές της Berk Believe Berkant από την Τουρκία συμμετείχαν σε κοινή συνεδρίαση με θέμα: «Ελλάδα και Τουρκία, Trans Δικαιώματα και  Υγεία",  όπου συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τα  δικαιώματα των trans και την κάλυψη των αναγκών των διαφυλικών ατόμων για θέματα  υγείας και στο τέλος προέβησαν σε εκτίμηση της κατάστασης στις δικές τους χώρες.

Τη δεύτερη ημέρα η οργάνωση LGBT Youth Scotland Fergus McMillan παρουσίασε μια έκθεση με τίτλο :"ομοφοβία Αντιμέτωποι Μαζί" σχετικά με τη καταπολέμηση της ομοφοβίας στα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς και τους σπουδαστές και όσους εργάζονται στα σχολεία και συζήτησαν πως μπορούν γίνουν πιο αποτελεσματικοί.

Στη συνέχεια η ομάδα  LISTAG (ΛΟΑΤ ομάδα της Κωνσταντινούπολης για ΛΟΑΤ οικογένειες ) και ο ακτιβιστής  Boysan Burns μίλησε για την «Εκπαίδευση και ΛΟΑΤ οικογένειες με παιδιά»( "Education and LGBT families with children on" ).
Μετά την επίσημη λήξη του συνεδρίου, τα παιδιά με γονείς  λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους  και τρανσέξουαλ παρουσίασαν ένα  ντοκιμαντέρ  που κατέδειξε ότι αγωνίζονται για μια κοινωνία που δεν θα είναι  ομοφοβική, τρανσφοβική και αμφιφυλοφοβική.

Kaynak: http://www.gundemkibris.com/adada-bir-ilk-41899h.htm#ixzz2Aa3nNmzl

WHO IS IN YOUR FAMILY?

 Dear all

 I just contact the "Rainbow Families Council" to ask if we, the Swiss Rainbow Families Association could translated the Poster "Who's in your family" in German and use it for our visits in the school and as one of the ressources for the LGBTIQ-Families (maternal child health centers, childcare centres, kindergartens and the early years of primary school).

 If somebody else is interested in other languages, please let me know and it will be a pleasure to coordinated.

 http://www.rainbowfamilies.org.au/resources/whos-in-your-family/Greetings, Maria

Οικογένειες Ουράνιο Τόξο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 Οικογένειες ουράνιο τόξο (Rainbow families) από όλη την Ευρώπη είχαν συγκεντρωθεί στο Στρασβούργο για να τονίσουν τη σημασία της υπόθεσης που εκδικάζονταν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 Οι οικογένειες άνοιξαν  μια τεράστια σημαία  μπροστά από το κτίριο του Δικαστηρίου με στόχο την προβολή της έλλειψης  ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τα παιδιά και τους γονείς που ζουν σε οικογένειες του ουράνιου τόξου. Οι οικογένειες ήταν επίσης παρούσες  στην ακρόαση της υπόθεσης του τμήματος Μείζονος Συνθέσεως του Δικαστηρίου

Η υπόθεση που εκδικάζεται αφορά την αναγνώριση του δικαιώματος του δεύτερου γονέα στην υιοθεσία των παιδιών  στην Αυστρία. Η Αυστρία επιτρέπει σε άγαμα ζευγάρια διαφορετικού φύλου να κατέχουν εξίσου την γονεϊκή ιδιότητα μέσω της υιοθεσίας, αλλά όχι στα ανύπαντρα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί σε προηγούμενες υποθέσεις ότι τα κράτη δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των άγαμων ζευγαριών με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

"Αυτή ήταν μια σημαντική ημέρα για τις ευρωπαϊκές οικογένειες των ΛΟΑΤ. Ήταν σημαντική και συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία  να έχουμε όλο το τμήμα Μείζονος Συνθέσεως του Δικαστηρίου να εξετάζει τη νομική μας κατάσταση . Αισθανόμαστε πολύ αισιόδοξοι ότι η υπόθεση αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα τα δικαιώματα των παιδιών μας να κερδίζουν μεγαλύτερη αναγνώριση σε όλη την Ευρώπη. Καμία ομάδα των παιδιών δεν θα πρέπει να υφίστανται διακρίσεις λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού , την ταυτότητα του φύλου ή του κοινωνικού τους φύλου των γονιών  τους ", δήλωσε ο Juha Jämsä, ο αντιπρόεδρος της NELFA (το Δίκτυο Συλλόγων ΛΟΑΤ οικογενειών), η οποία επίσης λειτουργεί ως τρίτη παρεμβαίνουσα στην υπόθεση.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, ο δικηγόρος για την αυστριακή οικογένεια, Helmut Graupner, τόνισε ότι η επιστημονική έρευνα σχετικά με την ευημερία των παιδιών που μεγαλώνουν σε οικογένειες ουράνιο τόξο δείχνει ομοιόμορφα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός γονέα δεν επηρεάζει αρνητικά το παιδί. Μάλλον, είναι άλλοι παράγοντες, π.χ. διαζύγιο, η οποίοι μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τα παιδιά. Το ερώτημα δεν είναι, σύμφωνα με την απάντηση του κ. Graupner προς τους δικαστές, αν η υιοθεσία θα πρέπει να επιτραπεί, αλλά αν όλα τα παιδιά θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διερευνηθεί η υπόθεσή τους από το κράτος στο πλαίσιο της έγκρισης. Στην προκειμένη περίπτωση η υπόθεση δεν εξετάστηκε καν  λόγω του φύλου τους γονείς του παιδιού και του σεξουαλικού προσανατολισμού τους.

 

http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng-press/pages/search.aspx?i=003-4103650-4821933

ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σήμερα, Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, στις 11 το βράδυ, καθόμουν με ένα φίλο μου στην πλατεία Κεραμεικού και τα λέγαμε, πολύ χαλαρά, χωρίς εκδηλωτικές κινήσεις ή κάτι που να μπορούσε να "προκαλέσει".
Ξαφνικά ήρθαν 4 τύποι και μας ρώτησαν αν είμαστε γκέι. Εμείς δεν απαντήσαμε με ναι ή όχι, έχοντας στο νου από άλλες επιθέσεις φίλων ότι αν απαντήσει κανείς "ναι", τότε τρώει ξύλο. Απλά ρωτήσαμε τι θέλουν.
Αυτοί αμέσως επιτέθηκαν με μπουνιές και κλωτσιές και στο τέλος μας έφτυσαν.
Σταμάτησαν όταν καταφέραμε να απομακρυνθούμε κι αρχίσαμε να φωνάζουμε.
Το σοκ ήταν μεγάλο, τόσο από το ξύλο, όσο κι από το ότι αυτό έγινε στη μέση της πλατείας, σε σημείο πολύ φωτεινό, κι αρκετά νωρίς.
Από τα άτομα που ήταν γύρω, κανένας δεν κουνήθηκε, πιθανώς γιατί μπορεί να θεώρησαν ότι είναι κάτι προσωπικό (λέω εγώ τώρα...). Όταν άρχισα να φωνάζω στον κόσμο "Τι κάθεστε, σε λίγο θα κυνηγούν κι εσάς", ένας τύπος από μια άλλη παρέα απάντησε ότι καλά μας έκαναν.
Με δεδομένο ότι νιώθαμε να απειλούμαστε, θέλαμε να φύγουμε κατευθείαν από εκεί. Η φρίκη είναι ότι δεν ήμασταν σε ένα σκοτεινό στενό, ώστε να αναζητήσουμε ένα χώρο φωτεινό, με κόσμο, για να ηρεμήσουμε. Η επίθεση έγινε στο πιο κεντρικό σημείο και φωτεινό σημείο της πλατείας Κεραμεικού, και γύρω μας ο κόσμος δεν έδειχνε ότι θα απέτρεπε επόμενη επίθεση.
Έτσι δεν καλέσαμε την αστυνομία και πήγαμε γρήγορα στο σπίτι μιας φίλης που ήταν κοντά στην πλατεία να ηρεμήσουμε.
Τώρα έχει περάσει περίπου μιάμιση ώρα, ακόμα δεν έχω ηρεμήσει, και η μόνη σκέψη που κάνω είναι ότι θέλω να φύγω από την Ελλάδα...
Πέτρος

ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

10 minuti di RIGHT2LOVE.

good as you(th) : mama,eimai gay.

Προβολή του ντοκιμαντέρ "Right2love" στην Αθήνα

Φίλες και φίλοι,

το Σάββατο 27/10/12 και ώρα 19.00 θα προβληθεί στο Athens Rainbow House η ταινία right 2 love.

Ένα όμορφο και συναισθηματικό ντοκιμαντέρ για επτά διαφορετικές οικογένειες από επτά χώρες, μεταξύ αυτών και οικογένεια από την Ελλάδα και την ομάδα "οικογένειες ουράνιο τόξο", που μιλά για τη διαφορετικότητα μιας οικογένεια και για τις συνθήκες που ζουν καθημερινά στις πόλεις τους καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μιας και οι περισσότερες από αυτές είναι απροστάτευτες από τον νόμο της χώρας τους.

Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνα

Rainbow House”, Ερμού 74, Μοναστηράκι.

Ομοφοβία: Μια ψυχολογική προσέγγιση

Το παρακάτω κείμενο το είχα γράψει με αφορμή μια συζήτηση στο φόρουμ του gaypatras.gr στην οποία εκφράστηκαν ομοφοβικές απόψεις από ομοφυλόφιλα άτομα. Δεν διεκδικεί σε καμία περίπτωση δάφνες επιστημονικής πληρότητας.

Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το φαινόμενο της ομοφοβίας και του σεξισμού με βάση τη θεωρία του Gordon Allport για την προκατάληψη. Θεωρώ τον Allport έναν από τους κορυφαίους ψυχολόγους και το βιβλίο του Η φύση της προκατάληψης (The nature of prejudice, 1954) ένα αριστούργημα. Αν και το βιβλίο χρησιμοποιεί ως κεντρικά παραδείγματα την προκατάληψη που δέχονται οι μαύροι και οι εβραίοι (ρατσισμός, αντισημιτισμός), η ανάλυση του βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην ομοφοβία και στην καταπίεση της ετεροκανονικότητας.

Ο Allport ορίζει την Κλίμακα της Προκατάληψης που περιλαμβάνει 5 βαθμούς αρνητικής δράσης, από τη λιγότερο ενεργητική στην περισσότερο:

    Αρνητική φρασεολογία (ο Allport εισήγαγε τον όρο antilocution, σήμερα χρησιμοποιείται ο όρος hate speech): ανέκδοτα σε βάρος μειονοτήτων, υποτιμητικά σχόλια, δημιουργία αρνητικών στερεοτύπων και εικόνων. Από μόνη της μπορεί να θεωρηθεί αβλαβής, αλλά αποτελεί τη βάση για τα επόμενα στάδια.

    Αποφυγή (avoidance): άτομα της πλειονότητας αποφεύγουν ενεργά τη συναναστροφή με άτομα της μειονότητας. Οι φορείς της προκατάληψης δεν προκαλούν άμεσα βλάβη στη μειονότητα, αλλά συντελούν στην απομόνωση και την περιθωριοποίηση της μειονότητας.

    Διακρίσεις (discrimination): τα μέλη της μειονότητας δυσκολεύονται να βρουν εργασία, να νοικιάσουν σπίτι, στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, τη περίθαλψη, την ψυχαγωγία. Η πλειονότητα επιχειρεί να βλάψει ενεργά τη μειονότητα.

    Σωματικές επιθέσεις (physical attack): Άσκηση ή απειλή άσκησης βίας.

    Εξολόθρευση (extermination): λιντσαρίσματα, πογκρόμ, γενοκτονίες.

Αν και πολλοί δεν θα μετακινούνταν ποτέ από την αρνητική φρασεολόγια στις σωματικές επιθέσεις, ισχύει απόλυτα ότι η συμμετοχή σε κάποιο από αυτά τα επίπεδα καθιστά εύκολη τη μετάβαση στο επόμενο. Για να μεταφέρω το παράδειγμα του Allport, ήταν η αρνητική φρασεολογία του Χίτλερ που έκανε τους γερμανούς να αποφεύγουν τους εβραίους γείτονες και φίλους τους. Αυτή η κατάσταση κατέστησε εύκολη την εφαρμογή των νόμων της Νυρεμβέργης για τις διακρίσεις, που οδήγησε με τη σειρά της στο κάψιμο των συναγωγών και στις σωματικές επιθέσεις κατά των Εβραίων στους δρόμους. Το τελικό βήμα ήταν οι φούρνοι στο Άουσβιτς.

Δεν θα σταθώ στην ανάλυση της ομοφοβίας, με βάση την παραπάνω κλίμακα. Καθένας και καθεμία μπορεί να κάνει αναγωγές χωρίς να χρειάζεται πλούσιες ιστορικές ή κοινωνιολογικές γνώσεις. Θα εστιάσω στην εσωτερικευμένη ομοφοβία, την ομοφοβία που αναπαράγεται στο εσωτερικό lgbtq ομαδοποιήσεων και την ομοφοβία που αναπτύσσουν ως άμυνα lgbtq άτομα, με βάση πάντα την ανάλυση του Allport (Traits due to victimization).

Άτομα που υφίστανται προκατάληψη αναπτύσσουν συχνά αυτοάμυνες (ego defenses), που μπορούν να πάρουν πολλές μορφές, ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου. Οι άμυνες αυτές μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη περιλαμβάνει μηχανισμούς επιθετικούς και εξωστρεφείς που εστιάζουν στην πηγή της καταπίεσης, ενώ η δεύτερη πιο εσωστρεφείς μηχανισμούς. Στην πρώτη κατηγορία το θύμα κατηγορεί τις εξωγενείς αιτίες των προβλημάτων του ενώ στη δεύτερη είτε κατηγορεί άμεσα τον εαυτό του, είτε επιχειρεί να αναλάβει την ευθύνη (που δεν του αναλογεί) για να προσαρμοστεί στην κατάσταση. Οι δύο αυτές κατηγορίες ορίζονται ως extropunitive και intropunitive αντίστοιχα από τον εβραίο φιλόσοφο Franz Rosenzweig.

Ας δούμε κάποιους από αυτούς τους μηχανισμούς άμυνας:

Άρνηση Ιδιότητας Μέλους (Denial of Membership): Ο αλβανός μετανάστης που βαφτίζεται χριστιανός, ο/η ρομά που αλλάζει ενδυματολογικές συνήθειες, ο Michael Jackson που αλλάζει το χρώμα του δέρματός του, ο ομοφυλόφιλος που καταπιέζει την ερωτική του επιθυμία και στερεί από τον εαυτό του τον ομοφυλοφιλικό έρωτα.

Ταύτιση με την Κυρίαρχη Ομάδα (Identification with Dominant Group: Self Hate): Ο Allport χρησιμοποιεί το παράδειγμα των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στην αρχή οι κρατούμενοι προσπαθούσαν να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και περιφρονούσαν τους διώκτες τους. Μετά από 2-3 χρόνια κακοποίησης, πολλοί από αυτούς άρχισαν να προσπαθούν να γίνονται αρεστοί στους φρουρούς τους, μιμούνταν τη συμπεριφορά τους και στρέφονταν ενάντια στους πιο πρόσφατα συλληφθέντες. Με τον ίδιο τρόπο που στο στρατό ή τις στρατιωτικές σχολές οι παλιοσειρές εφαρμόζουν στους νεοσύλλεκτους τα καψόνια που είχαν υποστεί αυτοί στο παρελθόν. Αντίστοιχα, βλέπουμε παραδείγματα ομοφυλοφίλων που στις συναναστροφές τους με τους straight φίλους τους υπερθεματίζουν κατά της ομοφυλοφιλίας.

Επιθετικότητα απέναντι στην Ομάδα (Aggression against Own Group): αρνητικά σχόλια από μαύρους για μιγάδες, από τους straight looking στους θηλυπρεπείς, από τους ενεργητικούς στους παθητικούς, από τους ομοφυλόφιλους στους αμφιφυλόφιλους. Πρόσφατα βλέπαμε στις τηλεοράσεις μας αλβανούς μετανάστες να μιλάνε κατά των ασιατών μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα.

Προκατάληψη ενάντια σε Άλλες Ομάδες (Prejudice against Out-Groups): θύματα μιας μορφής προκατάληψης υιοθετούν άλλες μορφές προκατάληψης κατά άλλων ομάδων. Π.χ. ομοφυλόφιλοι που υιοθετούν ξενοφοβικές αντιλήψεις ή μετανάστες που υιοθετούν ομοφοβικές αντιλήψεις.

Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε κατά καιρούς εσωτερικεύσει την ομοφοβία σε κάποιο βαθμό. Ας το αναγνωρίσουμε αρχικά και ας το καταπολεμήσουμε στη συνέχεια.

πηγή: http://marqueer.blogspot.gr

Ερωτήσεις-απαντήσεις για την Ομοφυλοφιλία-Good As You(th)

You should meet my son!

 

OikogeniakesStigmes

Χτες έκανα τη παρακάτω συμφωνία με τη μάνα μου: να δω μαζί της Sila (ένα τούρκικο σίριαλ) και μετά αυτή να δει μαζί μου το You should meet my son.
Σαν ταινία δε λέει πολλά, αλλά σίγουρα μου χάρισε την πιο ντροπιαστική στιγμή της ζωής μου μέχρι σήμερα, όταν η μάνα μου με ρώτησε "τι είναι αυτό το fisting που είπαν τώρα;"...

(apo facebook)

Καλώντας το 1528.....

• 

Καλώντας το 1528, οι λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς νέοι και νέες, οι οικογένειές τους και οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων λαμβάνουν ολοκληρωμένη ειδική συμβουλευτική ενημέρωση και ψυχολογική υποστήριξη αναφορικά με την αποδοχή του σεξουαλικού προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου τους, αλλά και την ορθή διαχείριση περιστατικών αρνητικής διάκρισης σε σχέση με το σεξουαλικό προσανατολισμό

και την ταυτότητα φύλου, στην οικογένεια, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και στον εργασιακό χώρο.
Αναλυτικά, η Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης 1528 παρέχει:
συμβουλευτική υποστήριξη σε λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς άτομα, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς
ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματά τους
παροχή πληροφοριών σχετικά με ζητήματα που τους αφορούν
παραπομπή σε άλλες υπηρεσίες και φορείς, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο
Το ωράριο που θα λειτουργεί η γραμμή είναι Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 12:00 έως τις 20:00

Θέμα: «Διημερίδα για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών - Συμμετοχή LGBT και άλλων οργανώσεων.»

              Αγαπητές φίλες, φίλοι,

    Όπως γνωρίζετε η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών Ατόμων, είναι μία ημέρα μνήμης και τιμής για όσα διεμφυλικά / τρανς άτομα έχασαν τη ζωή τους λόγω του ρατσιστικού μίσους και της μισαλλοδοξίας που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη στον πλανήτη μας. Οι επίσημες καταγραφές κάνουν λόγο για περίπου 350 δολοφονίες τρανς ατόμων τον χρόνο σε όλο τον κόσμο, υπολογίζεται όμως ότι ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς σε πολλές χώρες οι δολοφονίες αυτές δεν καταγράφονται ως δολοφονίες μίσους για λόγους ταυτότητας φύλου. Είναι μία ημέρα μνήμης και τιμής για όσα τρανς άτομα δέχονται τον ρατσισμό, για έναν και μοναδικό λόγο: για την ίδια την ταυτότητα και την ύπαρξή τους, μα είναι ακόμη και μια ημέρα ευαισθητοποίησης για την κοινή γνώμη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα σε όλο τον κόσμο.

     Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), για τρίτη συνεχή χρονιά διοργανώνει εκδηλώσεις αφιερωμένες στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών. Φέτος στο πλαίσιο αυτό θα διοργανωθεί διημερίδα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» την Τρίτη 20 Νοεμβρίου και την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου (απογευματινές ώρες).

    Την πρώτη ημέρα θα μιλήσουν εκπρόσωποι οργανώσεων και θα προβληθεί ταινία (Picture of Angie, για την δολοφονία της Angie Zappata) και την δεύτερη ημέρα θα μιλήσουν ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, νομικοί και πολιτικοί, ενώ θα ακολουθήσει η πορεία μνήμης προς το Κοινοβούλιο και την επόμενη ημέρα θα κατατεθεί το Ψήφισμα της Ημέρας Μνήμης.

     Ο σκοπός της συνάντησής μας είναι κυρίως για την συνεννόησή μας για την πρώτη ημέρα της διημερίδας. Φέτος η πρότασή μας είναι να ξεφύγουμε από το τυπικό πλαίσιο των χαιρετισμών όπως γινόταν τις προηγούμενες χρονιές και να προχωρήσουμε σε περισσότερη ουσία. Εκτός δηλαδή από μία ομιλία υποστήριξης και αναφοράς στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης, να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τρανς κοινότητα, χωρίζοντας θεματικά τα θέματα της τρανς ατζέντας και αναλαμβάνοντας η κάθε οργάνωση που θα συμμετάσχει με ομιλητή / ομιλήτριά της ένα θέμα της τρανς ατζέντας ή κάποιο θέμα επικαιρότητας ή καθημερινών προβλημάτων. Αυτό δηλαδή που προτείνουμε είναι η κάθε μία οργάνωση να αναλάβει μετά από συνεννόηση (για να υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερη επικάλυψη) ένα συγκεκριμένο θέμα που θα αναλυθεί.

      Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), εκτός της έναρξης και εισαγωγής στην Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης, θα αναλάβει το κεντρικό θέμα της τρανς ατζέντας, που για εμάς είναι η δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων, χωρίς προϋποθέσεις.

     Όσον αφορά τις υπόλοιπες οργανώσεις, στο πλαίσιο που ανεφέρθη προηγουμένως, και σύμφωνα με την εικόνα που περίπου έχουμε για το ποιες περίπου θα είναι οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που θα συμμετάσχουν, προτείνουμε τα εξής:

    Η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ), προτείνουμε να αναφερθεί στο νομοθετικό πλαίσιο κατά των διακρίσεων και την αναγκαιότητα της επέκτασης του 3304/2005, ώστε να συμπεριλαμβάνει ως έδαφος που να απαγορεύονται οι διακρίσεις για λόγους ταυτότητας φύλου στην απασχόληση, στην παροχή υπηρεσιών και στην στέγαση.

     Η Colour Youth, προτείνουμε να αναφερθεί στην αναγκαιότητα της αντιρατσιστικής νομοθεσίας (αναθεώρηση του 927/1979) καθώς επίσης και της νομοθεσίας για τα εγκλήματα μίσους (Άρθρο 79, παράγραφος 3 του ΠΚ  π.δ. 283/1985, ΦΕΚ 106 Α΄). Και στα δύο απουσιάζει η ταυτότητα φύλου.

   Η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας (ΛΟΑ), προτείνουμε να αναφερθεί στην νομοθεσία για την ισότητα των φύλων δηλαδή την τροποποίηση του νόμου 3896/2010 / ΦΕΚ207Α, που αναφέρεται στις διακρίσεις για λόγους φύλου στην απασχόληση και απουσιάζει η ταυτότητα φύλου.

     Η «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», προτείνουμε να αναφερθεί γενικότερα στις lgbt οικογένειες, μιλώντας και για την αναγκαιότητα αναγνώρισης των τρανς οικογενειών και φυσικά στην αναγκαιότητα νομοθεσίας για την νομοθέτηση για το σύμφωνο συμβίωσης, πολιτικό γάμο και της υιοθεσίας ανεξαρτήτως φύλου (και βεβαίως και κοινωνικού φύλου) των συντρόφων.

     Η ομάδα «Ομοφοβία στην εκπαίδευση», προτείνουμε να μιλήσει για την αναγκαιότητα πολιτικών κατά των διακρίσεων στην εκπαίδευση με έμφαση στις πολιτικές για την ταυτότητα φύλου.

     Η «Θετική Φωνή» προτείνουμε να αναλύσει τις κατευθυντήριες γραμμές του ILO (Διεθνής Οργανισμός για την Εργασία) όσον αφορά την οροθετικότητα και την εργασία με στόχευση στην σεξουαλική εργασία. Ότι δηλαδή ο ILO στην πραγματικότητα δεν λέει πουθενά ότι οι οροθετικοί/ές δεν πρέπει να ασκούν σεξουαλική εργασία. Αντίθετα ορίζει το πλαίσιο κατά των διακρίσεων για λόγους οροθετικότητας.

     Η PRAKSIS, προτείνουμε να μιλήσει για την αναγκαιότητα κατάργησης της υγειονομικής διάταξης Λοβέρδου που επιτρέπει τις υποχρεωτικές εξετάσεις για hiv.

     Το «Κέντρο Ζωής» προτείνουμε να μιλήσει σε σχέση με την μήνυση που κατατέθηκε εκ μέρους του για την υπόθεση των οροθετικών.

      Η Act Up Hellas προτείνουμε να μιλήσει για τις διακρίσεις στον χώρο της υγείας, ιδιαίτερα σε σχέση με την ταυτότητα και έκφραση φύλου.

      Η ομάδα QVzine, προτείνουμε να μιλήσει σε σχέση με το θέμα της επιχείρησης «Ξένιος Ζευς» και των μαζικών προσαγωγών τρανς ατόμων που συνοδεύονται από υποχρεωτικές εξετάσεις hiv και το κυνήγι μαγισσών αστυνομίας-ΚΕΕΛΠΝΟ.

      Το «Athens Pride» προτείνουμε με βάση την εμπειρία του στις πορείες στα πλαίσια του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, να αναλάβει την περιφρούρηση της πορείας μνήμης που θα γίνει την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

     Τέλος την ίδια ημέρα, θα μιλήσει και η δικηγόρος και ακτιβίστρια Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα, Πρόεδρος της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – Πλειάδες, αναλύοντας το νομικό κεκτημένο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) όσον αφορά την ταυτότητα φύλου.

      Σε περίπτωση που κάποια οργάνωση χρειαστεί υλικό από τη δική μας εμπειρία, είναι αυτονόητο ότι είμαστε στη διάθεσή σας.

     Οι παραπάνω μη κυβερνητικές οργανώσεις και ομάδες που αναφέρονται είναι όσες έχουν μέχρι στιγμής εκδηλώσει ενδιαφέρον για την συμμετοχή τους στην διημερίδα μας. Αν έχουμε ξεχάσει κάποια ή υπάρχει κάποια επιπλέον που θα επιθυμούσε να συμμετάσχει, παρακαλούμε να το δηλώσει και να υπάρξει συνεννόηση για το θέμα που θα μιλήσει.

     Για τον χρόνο που θα έχει η κάθε οργάνωση στη διάθεσή της, θα γίνει συνεννόηση όταν θα καταλήξουμε στο τελικό πρόγραμμα των οργανώσεων που θα συμμετάσχουν.

Με αλληλεγγύη,

Μαρίνα Γαλανού   (Πρόεδρος Σ.Υ.Δ.)

6944820441

ΣΩΜΑΤΕΊΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΩΝ (Σ.Υ.Δ.)

Ζαν Μωρέας 17, Κουκάκι, Αθήνα, 119241

http://www.transgender-association.gr/

transgender.support.association@gmail.com

Επικοινωνία: Μαρίνα Γαλανού

Τηλ. 6944820441 (ώρες: 14.00-21.00)

marina@transs.gr.

Peppe Le Poissonnier: "Aggia murì int'o pesce"

Luca Urbani:chissa'mai

Mariage gay : projet de loi le 7 novembre

La présentation en Conseil des ministre du projet de loi sur le mariage et l'adoption par les couples homosexuels, qui était prévue le 31 octobre, est reportée au 7 novembre, a-t-on appris aujourd'hui auprès de la Chancellerie.

"Le Parlement ayant décalé l'examen du texte au 15 janvier pour avoir un délai supplémentaire de travail, le gouvernement a décidé de se donner huit jours de plus pour l'inscrire tranquillement au Conseil des ministres", a précisé Pierre Rancé, porte-parole du ministère de la Justice.

The Bechdel Test for women in movies

The Bechdel Test is a simple way to gauge the active presence of female characters in Hollywood films

οικογένειες

http://familias.fabiolagarrido.com/nuestro-libro

o polemos gia ta gay dikaiwmata

http://www.la7.it/piazzapulita/pvideo-stream?id=i610255

io ho sempre avuto due mamme!

 Un pomeriggio di fine estate, sguazzando nel mare cristallino di Acciaroli, Marisol e Lisa Marie, 6 anni mezzo e 9 anni e mezzo, discutono di cose davvero importanti. Si sono incontrate sulla spiaggia poche ore prima e tra spruzzi d'acqua, tuffi e salti, stanno in grande discussione:
Marisol : - dove è tua madre ?
Lisa Marie : - una dorme li sulla sdraio e l'altra dorme in camera col fratellino.
Marisol non si sconvolge. La sua mamma è spagnola, forse le hanno spiegato che in Spagna tanti bambini hanno due mamme ?!
Marisol : - e tuo padre dove è ?
Lisa : - io non ho un padre, ho due mamme !
Marisol scoppia a ridere di cuore ! Le sembra una cosa molto improbabile ? O solo divertente ?

Evidentemente non ha mai incontrato madri single o madri abbandonati dai seduttori o madri divorziati con i mariti spariti o più semplicemente coppie di madri lesbiche.
Ad ogni modo ride davvero di cuore. E' piacevole vederla ridere così ...
Lisa non se la prende, forte della sua storia replica : - Ma certo che è possibile. Io ho due mamme e le mie due mamme si conoscono da quando erano al liceo e dopo tanti annii volevano così tanto un bimbo che sono andate in Belgio in un ospedale che aiuta tutte le persone che non possono avere bimbi e hanno chiesto un semino per avermi.
Marisol : - un semino ?
Lisa : - sì per fare un bimbo ci vuole un semino che solo gli uomini hanno e un ovetto che hanno le donne nella pancia poi metti il semino nella pancia delle donne e poi nasce un bimbo. E siccome le mie mamme non avevano semini ma solo ovetti, l'hanno chiesto in questo ospedale.
Marisol : - e si rompono gli ovetti ?
Lisa : - si quando il semino entra nell'ovetto si mischiano insieme e il bambino comincia a crescere nella pancia. Ma ci vuole tempo ! Nove mesi ! E aggiunge : - Per avere il mio fratellino siamo andate a prendere un semino in Spagna.

Marisol, che ricordo è mezza spagnola, replica con aria sicura: - ma no in Spagna non ci sono i semini !!!
Lisa : ma certo che ci sono se no mio fratello non sarebbe mai nato e invece sta in camera che dorme con mamma !
Marisol è perplessa : - e non ti manca un papà ?
Lisa : - no ! perché non so come è avere un papà. Io ho sempre avuto due mamme !

Giuseppina La Delfa

Stories of Youth with LGBT Parents

invisible parents

Αιωνόβιες φίλες ??? Η ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗ?

Η Αλμπέρτα Φάμπρις και η Τερέζα Γκραζιάνι υπήρξαν αχώριστες φίλες από τα παιδικά τους χρόνια. Κατάγονταν από αριστοκρατικές οικογένειες, δεν παντρεύτηκαν ποτέ και τα τελευταία χρόνια βρισκόντουσαν στον ίδιο οίκο ευγηρίας στο Τρεβίζο της Ιταλίας. Η Αλμπέρτα έκλεισε τον Μάιο τα 107, η Τερέζα τον Ιούνιο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Il Messaggero” το βράδυ της Δευτέρας άφησαν την τελευταία τους πνοή σφραγίζοντας μια «αιώνια» σχέση φιλίας. Οι υπερήλικες κυρίες του Τρεβίζο συνέδεσαν τη ζωή τους με την ιταλική πόλη.
Η Αλμπέρτα Φάμπρις είχε κατακτήσει μια ιδιαίτερη πρωτιά αποτελώντας την πρώτη γυναίκα που κατάφερε να βγάλει δίπλωμα οδήγησης. Πρωταθλήτρια σε σπορ όπως το τένις και το σκι στα 30s του 20ού αιώνα αλλά και λάτρης της ορειβασίας. Αποβιώνοντας την ίδια νύχτα με διαφορά λίγων ωρών από την επιστήθια φίλη της Τερέζα Γκραζιάνι αφήσε πίσω της μια από εκείνες τις ιστορίες που περνούν στην αιωνιότητα.
απο Athens Voice

Μαρτυρία από το Χυτήριο: “Τι θες εσύ εδώ, λεσβία είσαι;”

                                       http://www.facebook.com/photo.php?v=10151430588134855


Η βιολόγος, μεταφράστρια και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Άθεων, Τ. Ρ., κατέγραψε τα γεγονότα που συνέβησαν την Πέμπτη στο θέατρο ”Χυτήριο”, όπως εκείνη τα βίωσε και καταγγέλλει μέσα από το προσωπικό της ιστολόγιο τη χυδαία φραστική επίθεση που δέχτηκε.
Υπενθυμίζεται πως όλα ξεκίνησαν όταν δεκάδες πολίτες απέκλεισαν την είσοδο του θεάτρου, διαμαρτυρόμενοι για το περιεχόμενο της παράστασης “Corpus Christi”. Τα ΜΑΤ έκαναν περιορισμένη χρήση χημικών και δημοσιογράφος καταγγέλλει προπηλακισμό.

Ακολουθεί η προσωπική μαρτυρία της Τ. Ρ.:
Χτες το βράδυ ξεκίνησα να πάω να δω το Corpus Christi. Ο λόγος που θέλησα να πάω να παρακολουθήσω την συγκεκριμένη παράσταση ήταν η επιθυμία μου να στηρίξω το δικαίωμα των δημιουργών της στην ελεύθερη έκφραση.
Δεν φανταζόμουν ωστόσο πως θα αντιμετώπιζα τόσες δυσκολίες και κινδύνους σε αυτό το απλό εγχείρημα.
Πήρα το μετρό, κατέβηκα στον Κεραμεικό και κατευθύνθηκα από Κωνσταντινουπόλεως προς Ιερά οδό, όπου βρίσκεται το θέατρο. Όμως ήδη από την προηγούμενη διασταύρωση είδα μεγάλο πλήθος συγκεντρωμένο και ΜΑΤ που εμπόδιζαν τη διέλευση.
”Τα ΜΑΤ με εμπόδισαν να πλησιάσω”
Έστριψα λοιπόν δεξιά και βγήκα Ιερά οδό από το προηγούμενο στενό. Μπροστά στο θέατρο υπήρχε συγκεντρωμένο άλλο πλήθος και άλλος κλοιός των ΜΑΤ που τους εμπόδιζε να πλησιάσουν. Πίσω από τον κλοιό υπήρχαν μερικοί πολίτες: ιερείς, μοναχοί, μια κυρία με μαντίλι στο κεφάλι και μερικοί άντρες με κοστούμια, τρεις εκ των οποίων, όπως έμαθα μετά, ήταν βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Ο αέρας μύριζε δακρυγόνο, τα μάτια έτσουζαν, ωστόσο γενικά επικρατούσε σχετική ηρεμία. Πλησίασα τους αστυνομικούς και είπα ότι θέλω να περάσω για να μπω στο θέατρο.
- Φύγετε κυρία μου. Φύγετε σας παρακαλώ.
- Δεν θα γίνει η παράσταση;
- Δεν ξέρουμε. Σας παρακαλώ κάντε πίσω.
Πώς σχολιάστηκε η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων
Έκανα λίγο πίσω, αλλά δεν έφυγα. Προσπάθησα μάταια να εντοπίσω τους φίλους με τους οποίους είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε εκεί. Έφερα βόλτα τον κλοιό, προσπαθώντας να περάσω, εξηγώντας ότι θέλω να μπω στο θέατρο για να δω την παράσταση, μάταια όμως.
Οι προσπάθειές μου αυτές, καθώς και η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων που φορούσα, τράβηξαν την προσοχή των διαδηλωτών που άρχισαν να σχολιάζουν:

- Τι θέλει αυτή; Να δει τη παράσταση;
- Λεσβία είναι και θέλει να δει τις αδερφάρες;
- Κοίτα τι γράφει η μπλούζα! Ένωση Άθεων!
- Άθεη είναι!
Το ενδιαφέρον τους στράφηκε πάνω μου και ξεκίνησαν πολλές κουβέντες, οι περισσότερες γεμάτες ένταση. Λογικά άλματα, ύβρεις και απειλές χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων.
Προσπάθησα να κρατηθώ ήρεμη και σταθερή, να απαντώ λογικά και ψύχραιμα, να διατηρήσω την επαφή με τους συνομιλητές μου, και τα κατάφερα, δεν μπορώ να πω το ίδιο όμως για εκείνους. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ μέρος των διαλόγων, ανάκατα γιατί δεν μπορώ πια να θυμηθώ με ακρίβεια ποιος είπε τι, με λίγες εξαιρέσεις.
Η χυδαία επίθεση
- Άντε από δω χάμω, κουμούνι του κερατά!
- Τι ήρθες τις δεις τις αδερφάρες; Λεσβία είσαι;
- Δεν σε αφορά.
- Λεσβία είναι μωρέ, δεν την βλέπεις; Δεν έχεις άντρα μαζί σου, δεν έχεις παιδιά ούτε εγγόνια, λεσβία είσαι!
- Κοίτα τη μπλούζα, είναι άθεη! Ουστ από δω μωρή!
- Θέλω να δω το έργο.
- Τις αδερφάρες θες να δεις; Είναι αδερφάρες! Ανώμαλοι!
- Βρίζουν το χριστό μας, την παναγία μας!
- Πού το ξέρετε; Το είδατε το έργο;
- Όχι, αλλά μου το είπαν. Μου είπαν ότι βρίζει το χριστό μας. Πρέπει να απαγορευτεί!
- Αν δεν θέλετε, μην δείτε το έργο. Εγώ γιατί να μην το δω;
- Βλασφημούν το θεό μας! Εμείς έχουμε τον έναν αληθινό θεό!
- Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει! Θα δεις τι θα σας κάνει ο θεός!
- Αφού λοιπόν θα το κάνει ο θεός, εσείς γιατί ασχολείστε; Πάτε σπίτια σας να ξεκουραστείτε και εμπιστευτείτε τον θεό.
- Θα πας στην κόλαση!
- Δεν υπάρχει θεός, ούτε κόλαση.
- Δεν υπάρχει; Ε δεν μιλάω μαζί σου, δεν αξίζεις τον κόπο.
- Εγώ θέλω να μιλήσουμε. Πιστεύω ότι αξίζεις τον κόπο.
- Άντε καλέ, μην ασχολείσαι μαζί της, δεν αξίζει, ένα σκουπίδι είναι!
- Φύγε από δω, Αλβανή!
- Ελληνίδα είμαι.
- Ελληνίδα; Αμ’ δεν κάνουν τέτοια οι ελληνίδες! Αλβανή είσαι!
- Είσαι σκουπίδι! Ο θεός να σε ελεήσει.
- Αυτή τώρα είναι η θρησκεία της αγάπης;
- Ο χριστός έδιωξε τους αργυραμοιβούς από το ναό του με το φραγγέλιο! Έτσι κι εμείς θα διώξουμε εσάς!
- Δεν είναι ναός εδώ, θέατρο είναι, εσείς είστε που εμποδίζετε εμάς, όχι το αντίθετο.
- Ο χριστός είπε “δεν ήρθα να φέρω αγάπη, αλλά διχόνοια”, είπε “φέρτε τους εχθρούς μου και σφάξτε τους εμπρός μου”!
- Δηλαδή θα ήθελες να με σφάξεις;
- Άκου να δεις μωρή, εμείς είμαστε έλληνες χριστιανοί φασίστες! Το 90% στην Ελλάδα είναι χριστιανοί φασίστες, κατάλαβες;
Φασιστικά έχω το δικαίωμα να σου πω να φύγεις!
- Φασιστικά έχεις τη δύναμη, όχι το δικαίωμα.

Ο φανατισμός που ”τυφλώνει”
Κι άλλες φωνές, κι άλλες βρισιές, κι άλλος παραλογισμός. Τυφλή οργή και μίσος, λεκτικές επιθέσεις γεμάτες χολή. Είσαι αγάμητη, είσαι κακογαμημένη, είσαι γυναίκα και το θέλεις το ξύλο σου, πού ‘σαι ρε Παπαδόπουλε…
Πιο φανατισμένες φαίνονταν οι γυναίκες, το πιο πολύ μεσόκοπες, αλλά και μερικές ηλικιωμένες και νέες. Η κυρία με το μαντίλι στο κεφάλι που βρισκόταν κοντά στους βουλευτές ήταν απο τις πιο οργίλες. Όταν μου μιλούσε στεκόταν τόσο κοντά μου, που πετάγονταν τα σάλια της στο πρόσωπό μου. Της είπα πολλές φορές, πολύ ήρεμα:
- Σε παρακαλώ, κάνε ένα βηματάκι πίσω. Σε παρακαλώ, μίλα πιο σιγά, να σε ακούω καλύτερα.

Μάταιος κόπος. Τα ίδια και με τον κύριο που διατεινόταν ότι “το 90% είμαστε χριστιανοί φασίστες”.
- Μίλα πιο σιγά, να χαρείς. Δεν μπορώ να σε ακούσω καλά έτσι.
- Έχω στεντόρεια φωνή!
Θα ήθελα να μπορούσα να τους πω: δεν είμαι λεσβία, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Έχω άντρα και παιδί, αλλά κι αν δεν είχα, τι θα πείραζε; Δεν είμαι Αλβανή, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Δεν είμαι κομμουνίστρια, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε;
Δεν πιστεύω στο θεό, αλλά τι πειράζει; Κάποιοι άνθρωποι έχουν για το θεό και το χριστό και την παναγία άλλη άποψη από εσάς, τι πειράζει; Ζητάτε σεβασμό στο δικαίωμά σας να πιστεύετε στο θεό όπως εσείς θέλετε, γιατί δεν σέβεστε το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν με άλλο τρόπο ή να μην πιστεύουν καθόλου;

Η φραστική επίθεση από τον Ηλία Παναγιώταρο

Στο αναμεταξύ ο κλοιός είχε χαλαρώσει. Προσπάθησα ξανά να πλησιάσω στο θέατρο. Μέσα από την κλειστή καγκελόπορτα είδα έναν άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος μας. Υπέθεσα ότι ήταν κάποιος από τους συντελεστές που ερχόταν να ανοίξει για να μπει το κοινό.
Έκανα να του μιλήσω, αλλά ένας ψηλός, παχύς, σωματώδης άντρας – ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος, βουλευτής της Χρυσής Αυγής, όπως πληροφορήθηκα μετά – ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε να φύγω.
- Δεν θέλω να φύγω, θέλω να δω την παράσταση.
- Βρε άντε φύγε από δω, παλιολεσβία, βρωμοκομμούνι, άντε μην φας καμία!
Ήταν αδύνατον να τον παρακάμψω, με απωθούσε με το σώμα του, προχωρόντας κατά πάνω μου, αναγκάζοντάς με να υποχωρήσω. Ένας άλλος άντρας που ήταν μαζί του με πλησίασε και με απώθησε κι εκείνος, σωματικά και λεκτικά. Ακούμπησε πάνω μου και με έσπρωξε με το σώμα του. Πολλοί παρευρισκόμενοι με παρότρυναν να απομακρυνθώ.
- Φύγε από δω, άντε τώρα, άντε τώρα μη φας ξύλο, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Δεν θέλω να φύγω. Δεν θέλω να υποχωρήσω μπροστά στη βία. Έχω δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ, έχω δικαίωμα να δω το έργο.
Προσπαθούσα να μείνω σταθερή στη θέση μου, προσπαθούσα να συζητήσω, αλλά μάταια. Το θέατρο πάντα κλειστό και τα ΜΑΤ μπροστά. Οι φίλοι μου άφαντοι. Όσο κι αν ήθελα να μείνω ήρεμη, ένιωθα ταραγμένη, όλο και πιο μόνη και κουρασμένη. Κάποια στιγμή υποχώρησα στο περίπτερο που βρισκόταν λίγα μέτρα από την είσοδο.
Χώθηκα στο πίσω μέρος, ανάμεσα σε στίβες με περιοδικά και γαριδάκια. Εκεί βρισκόταν και ένα ζευγάρι που είχε έρθει να δει την παράσταση και είχε καταφύγει όπως κι εγώ στην ασφάλεια του περιπτέρου. Μίλησα μαζί τους, μια ήρεμη, λογική και συγκροτημένη κουβέντα. Η παρουσία τους μου έκανε πολύ καλό, σύντομα ένιωσα καλύτερα, η ταχυπαλμία μου καταλάγιασε.

Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες

Πιάσαμε κουβέντα, σχολιάσαμε την μισαλλοδοξία και την τύφλωση των φανατικών. Αναρωτηθήκαμε γιατί βρίσκονταν εκεί τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής – Παναγιώταρος, Λαγός, Παππάς – και κανένας βουλευτής άλλων κομμάτων;
Γιατί έδιναν το παρόν μόνο φανατικοί θρησκόληπτοι και κανένας υπέρμαχος του πνεύματος και της ελεύθερης έκφρασης; Κάναμε κάποια τηλεφωνήματα σε ραδιοσταθμούς και δημοσιογράφους, παρακαλώντας να ενημερώσουν όσο περισσότερα ΜΜΕ και πολιτικούς μπορούσαν για την κατάσταση που επικρατούσε εκεί.
Μετά από λίγη ώρα βγήκαμε πάλι προς τα έξω. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβανόταν κάθε τόσο. Ο κλοιός σχηματίστηκε πάλι. Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες, εκτός από τους βουλευτές που βρίσκονταν μέσα του. Κάποια στιγμή έγινε μια αναταραχή, οι δημοσιογράφοι πετάχτηκαν πάνω, οι κάμερες πλησίασαν: είχαν έρθει κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Σίγουρα ήταν οι Τατσόπουλος, Ρεπούση και Κατριβάνου, άκουσα και για τον Δρίτσα αλλά δεν είμαι σίγουρη, δεν τους γνωρίζω άλλωστε όλους εξ όψεως.
Έγιναν δηλώσεις, έγιναν κουβέντες για να ανοίξει το θέατρο να μπουν μόνον οι βουλευτές, “για να μην τους περάσει” των διαδηλωτών. Τι να μην τους περάσει, σκέφτηκα, το θέμα είναι να μπει το κοινό, να γίνει η παράσταση, αν μπουν μόνον οι βουλευτές, σιγά το κατόρθωμα.
Οι συντελεστές της παράστασης φοβήθηκαν να ανοίξουν τις πόρτες
Η ώρα περνούσε, η κατάσταση σταθερή. Ακούστηκε ότι οι συντελεστές φοβούνταν – και δικαίως, κατά τη γνώμη μου – ότι αν άνοιγαν τις πόρτες στο κοινό, ενδεχομένως να έμπαιναν και θρησκόληπτοι διαδηλωτές με την πρόφαση ότι θέλουν να δουν το έργο, και να δημιουργούσαν προβλήματα μετά, με πρώτους κατά πάσα πιθανότητα τους ίδιους τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Έτσι οι πόρτες δεν άνοιγαν, οι διαδηλωτές δεν έφευγαν, ούτε κι εμείς άλλωστε.
Ρωτούσαμε κάθε τόσο τους αστυνομικούς αν θα γινόταν η παράσταση, και η απάντηση ήταν σταθερά “δεν ξέρουμε ακόμη”. Είδα κάποια στιγμή την Ιωάννα Κούρτοβικ μπροστά μου να λέει στους αστυνομικούς:
- Αυτοί οι άνθρωποι εδώ δεν προκαλούν διατάραξη της δημόσιας τάξης; Γιατί δεν τους απομακρύνετε; Γιατί δεν κάνετε κάτι;
Δεν άκουσα την απάντηση, αλλά την είδα έμπρακτα: τίποτε.
”Υπήρξαν στιγμές που λιποψύχησα”
Ένιωθα μετέωρη. Στην αρχή δεν ένιωθα φόβο, αλλά με το πέρασμα της ώρας, υπήρξαν στιγμές που λιποψύχησα. Θυμήθηκα τον άντρα μου, που πάντα ανησυχεί: μην πέσω σε φανατικούς, μην πάθω τίποτα, μην φάω ξύλο. Σκέφτηκα το παιδί μου, που θα κοιμόταν ήσυχο στο σπίτι.
Κι αν στ’ αλήθεια με χτυπούσαν; Κι αν γίνονταν επειδόσια και μας μάζευαν όλους στις κλούβες; Κι αν δεν μπορούσα να ξαπλώσω απόψε αγκαλιά με τον άντρα μου, κι αν δεν μπορούσα να ξυπνήσω αύριο το παιδί μου για να πάει στο σχολείο

Μπήκα στον πειρασμό να φύγω – αλλά είπα, όχι. Δεν θα τους επιτρέψω να με διώξουν, δεν θα τους αφήσω να με τρομοκρατήσουν. Θα μείνω εδώ, και θα μιλήσω μαζί τους όσο αντέχω, και θα ξεκουραστώ και μετά θα μιλήσω ξανά, κι ας μην ακούνε, ας μοιάζουν να μην ακούνε, ας αρνούνται να ακούσουν.
Γιατί όλο και κάποιος μπορεί να ακούσει έστω μια κουβέντα, γιατί όλο και κάποιος μπορεί να κρατήσει κάτι μέσα του, αν όχι από αυτούς, από όσους παρακολουθούν τη συζήτηση. Γιατί ακόμη κι αν κανείς δεν με ακούσει, εγώ θα νιώθω καλά με τον εαυτό μου μόνο αν μιλήσω, μόνο αν σταθώ και τους αντιμετωπίσω. Ήρεμα, ευγενικά και σταθερά.
”Έπιασα κουβέντα με ένα διαμαρτυρόμενο”
Εν τω μεταξύ βρήκα μερικούς από τους φίλους μου. Κάποια στιγμή φάνηκε ένας γνωστός μου, ύστερα κι άλλος. Άρχισαν πάλι οι συζητήσεις, με δημοσιογράφους, με γνωστούς και αγνώστους, με υποψήφιους θεατές και με διαδηλωτές.
Έπιασα κουβέντα με έναν κύριο που είχε έρθει να διαμαρτυρηθεί κατά της παράστασης.
- Το έργο αυτό προσβάλει τον χριστό.
- Τι να σας πω, δεν το ξέρω, δεν το έχω δει.
- Εγώ το έχω δει. Δεν κρίνω κάτι αν δεν το δω.
- Μα τότε γιατί μας στερείτε το δικαίωμα να δούμε κι εμείς και να κρίνουμε μόνοι μας;
- Εγώ σας το στερώ;
- Βέβαια, αφού δεν μας αφήνετε να το δούμε!
- Πώς δεν σας αφήνω; Πάτε να το δείτε.
- Μα δεν ζητάτε να απαγορευτεί;
- Ναι, ζητάω να απαγορευτεί.
- Γιατί το ζητάτε;
- Γιατί προσβάλει το χριστό και την παναγία!
- Δεν μου το περιγράφετε, να ξέρω κι εγώ τι ακριβώς δείχνει;
- Δείχνει τον χριστό πάνω στον σταυρό και τους δώδεκα αποστόλους να χορεύουν, δείχνει τον Ιούδα με τον χριστό, ότι είχε σχέση ο Ιούδας με τον χριστό, μιλάει για σχέσεις ανάμεσα σε άντρες, δείχνει την παναγία ότι είναι έγκυος και πάει να γεννήσει, ένας άντρας παίζει την παναγία, της λένε πού είναι ο άντρας σου και λέει πήγε να παρκάρει…
- Δείχνει μια άλλη άποψη για τον χριστό και την παναγία, όχι την δική σας.
- Είναι βλάσφημο το έργο! Βλασφημεί την πίστη μου!
- Και γιατί να μην το κάνει;
Εκεί ο κύριος μπλόκαρε. Ως εκείνη την ώρα, ήταν ήρεμος και συζητήσιμος. Εκεί τσίτωσε.
- Τι λες εκεί; Γιατί να μην βλασφημεί; Πώς γιατί;
- Η βλασφημία είναι αμφισβήτηση του δόγματος. Εσύ αν δεν θέλεις μην το αμφισβητείς. Ένας άλλος  γιατί να μην το
αμφισβητήσει; Εσύ πιστεύεις, εγώ που δεν πιστεύω, γιατί να μην το αμφισβητήσω;
- Δηλαδή δεν πιστεύεις στο θεό;
- Όχι.
- Ε τότε δεν μιλάμε! Δεν πιστεύουμε τα ίδια!
Γύρισε την πλάτη του και απομακρύνθηκε με μεγάλες δρασκελιές.
- Δεν πιστεύουμε τα ίδια, αλλά μπορούμε να μιλήσουμε!
- Δεν μπορούμε!
- Πρέπει να μπορούμε! Είμαστε συνάνθρωποι, συμπολίτες, ζούμε στην ίδια χώρα, στον ίδιο πλανήτη. Πρέπει να μπορούμε να συνεννοηθούμε! Κι όμως, δεν μπορέσαμε.
”Γιατί βρίζετε το Χριστό μας”
Κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες κουβέντες.
- Γιατί βρίζετε το χριστό μας; Θέλετε να βρίσουμε εμείς τη μάνα σας;
- Δεν βρίζω κανέναν, θέλω μόνο να δω το έργο.
- Το έργο βρίζει τον χριστό μας. Θέλεις να δείξω εγώ ένα έργο που να βρίζει τη μάνα σου;
- Η μάνα μου, όπως και η δική σου, είναι υπαρκτά πρόσωπα. Ο χριστός και η παναγία είναι ιδέες, υπάρχουν μόνο μέσα στο
κεφάλι σου.
- Τι λες εκεί! Ο χριστός είναι αδελφός μου!
- Άλλο ο αδελφός σου, άλλο ο χριστός. Ο ένας είναι άνθρωπος, ο άλλος είναι πεποίθηση. Άλλο να βρίζω εσένα ή τους δικούς
σου ανθρώπους, άλλο τις πεποιθήσεις σου.
- Για πες μου, θες να έρθω εγώ να βρίσω τις πεποιθήσεις σου;
- Βρίσε τες, ελεύθερα! Κορόιδεψέ τες, κάνε ό,τι θέλεις!
- Μπα; Για πήγαινε να βρίσεις τον Μωάμεθ μπροστά στους μουσουλμάνους, να δεις τι θα σου κάνουν!
- Και αυτό σημαίνει ότι δικαιολογείσαι να μου το κάνεις κι εσύ;
Τζίφος, αδιέξοδο
Τουλάχιστον όμως μιλούσαν, ορισμένοι. Και μερικοί άκουγαν κιόλας. Όπως εκείνος που παρακολουθούσε τον διάλογό μου με τις χριστιανές μαινάδες που με έβριζαν χυδαία, και όταν γύρισα και τον ρώτησα:
- Εσύ πιστεύεις στον θεό.
- Ναι.
- Κοίταξε αυτούς τους ανθρώπους. Πιστεύεις ότι αυτή τη στιγμή διαπνέονται από το πνεύμα του θεού;
Δεν μίλησε. Έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε.
Το ίδιο ερώτημα απηύθυνα και στους ιερείς που βρίσκονταν εκεί, με το σταυρό στο χέρι, αυτοί τουλάχιστον χωρίς να βρίζουν και να απειλούν, αλλά και χωρίς να προσπαθούν να συγκρατήσουν το ποίμνιό τους.
- Είστε ιερέας. Πείτε μου σας παρακαλώ, εγκρίνεται αυτό που συμβαίνει εδώ; Εγκρίνετε αυτή τη συμπεριφορά; Τι κάνετε για να την αποτρέψετε;
Σιγή ιχθύος, αδιαφορία πλήρης.
”Προτροπές να αποχωρήσουμε από το θέατρο”
Πιο αποκαρδιωτικό απ’ όλα, όμως, και από τις βρισιές και από τις απειλές και τα σπρωξίματα, ήταν η προτροπή που άκουγα διαρκώς από αστυνομικούς, από δημοσιογράφους, από ανθρώπους που είχαν έρθει να δουν την παράσταση, από τους λίγους διαδηλωτές που προσπαθούσαν να χαμηλώσουν τους τόνους, ακόμη και από έναν περαστικό:
- Άσ’ το τώρα, άσ’ το καλύτερα.
- Φύγε, κάνε πίσω, άσ’ τους.
- Άσ’ το σου λένε, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Άσ’ τους παιδί μου, δεν παίρνουν από λόγια.
- Φύγε, άσ’ το, φύγε, άσ’ το.
Με έπιαναν από το χέρι και μαλακά προσπαθούσαν να με απομακρύνουν, μου χαμογελούσαν φιλικά, προστατευτικά.

”Είμαι εγώ, και είμαι εδώ. Κι εδώ θα μείνω”
Όχι, δεν φεύγω, όχι, δεν το αφήνω. Έχω δικαίωμα να είμαι εδώ. Έχω δικαίωμα να έχω μια διαφορετική άποψη. Έχω δικαίωμα να παρακολουθήσω ένα θεατρικό έργο της επιλογής μου.
Έχω δικαίωμα να τα κάνω όλα αυτά, ακόμη κι αν ορισμένοι νιώθουν προσβεβλημένοι, ακόμη κι αν ενοχλούνται, ακόμη κι αν προσπαθούν να με απωθήσουν με τη βία, αφού έχουν εξαντλήσει τα νόμιμα μέσα χωρίς να το πετύχουν, αφού οι κατηγορίες κατά των συντελεστών κρίθηκαν αβάσιμες και τα ασφαλιστικά μέτρα παράνομα. Και θα ασκήσω αυτό μου το δικαίωμα, χωρίς να επιτρέψω στην βία και τον τραμπουκισμό να με πτοήσει.
Γιατί αν το αφήσω, αν κάνω πίσω, στον χώρο που θα αφήσω εκείνοι θα προχωρήσουν λίγο περισσότερο. Γιατί αν υποχωρήσω, εκείνοι θα νιώσουν λίγο πιο δυνατοί και πιο δικαιωμένοι. Γιατί αν φύγω, εκείνοι θα μείνουν και θα απλωθούν όσο που να μην μένει για μένα καθόλου χώρος πια.
Γιατί αν δεν μείνω σταθερή στη θέση μου τώρα, κάποια στιγμή δεν θα μπορώ να βγω ούτε από την πόρτα του σπιτιού μου. Και αργά ή γρήγορα θα φτάσουν και μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Γι’ αυτό θα μείνω. Θα είμαι ο εαυτός μου, με τις απόψεις μου, στον τόπο μου. Δεν πρόκειται να φύγω.
Είμαι εγώ, και είμαι εδώ.
Κι εδώ θα μείνω