ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΙΩΣ
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
Αφιέρωμα στη Σουηδία
Το CineDoc παρουσιάζει τη θεματική ενότητα North Meets South που προβάλλει βραβευμένα ντοκιμαντέρ από τη Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία, Σουηδία και Ισλανδία. Το αφιέρωμα στη Σουηδία συνδιοργανώνεται με τη Πρεσβεία της Σουηδίας στην Ελλάδα.
21:00, Not a Man In Sight Mette Aakerholm Gardell / 48’ / 2011 / Sweden, Norway
Αυτοβιογραφική ταινία για την καθημερινότητα τριών ζευγαριών γυναικών σε διαφορετικές φάσεις ζωής, την εφηβεία, τη μητρότητα και τα γηρατειά. Με χιούμορ και αυτοκριτική, θέτει ερωτήματα που αφορούν όλες τις σύγχρονες σχέσεις ανεξαρτήτως φύλου.
Η προβολή διοργανώνεται σε συνεργασία με το Mind Radio.
The film premiered on TV2 Norway October 12. 2011 and on SVT2 in Sweden 12. april 2012.
A whole generation of lesbian women is about to disappear. The first open generation. Not a Man In Sight portraits three groups of lesbian women – all at different stages in life.
A young girl living at home with her parents, seeking her identity, defining herself as polyamorous rather than lesbian and experiments with different relationships.
An adult couple who got married and left a free, careless existence in the progressive culture for a traditional family life with children.
An aging couple, fighting cancer and dreaming of watching the sunset together on the Island of Lesbos.
Όλοι οι θεατές με εισιτήριο CineDoc θα μπορούν ως τις 15 Μαρτίου να απολαύσουν ένα ειδικό μενού CineDoc δύο πιάτων στο εστιατόριο Safka (Κυριακή-Πέμπτη).
Μετά την προβολή θα κληρωθούν αστυνομικά μυθιστορήματα Σουηδών συγγραφέων από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Τα ντοκιμαντέρ θα προβληθούν παράλληλα το Σάββατο και την Κυριακή 16 - 17 Φεβρουαρίου 2013 στον κινηματογράφο Δαναός. Τηλ.: 210 69 22 655. Προπώληση εισιτηρίων στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24).Τιμή εισιτηρίου (Γαλλικό Ινστιτούτο και Δαναός): 6 ευρώ
http://youtu.be/H-fsCgGmbPo
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλες οι τεμπέλες λεσβίες,
με τα χέρια σταυρωμένα στο λεσβιάδικο,
με τα πόδια καβάλα στις μηχανές,
γαλάζια σημάδια στα χέρια τους.
Μια μέρα γλυκιά, μια συναισθηματική δίνη,
θα σου φερθείς καλά
και θα ΄ρθεις να κάνεις παρέα στα κορίτσια.
Όλες οι τεμπέλες λεσβίες,
λυπούνται τη ζωή σου,
απλά «κάποιου σύζυγος»
δίνεις και δίνεις
και δίνεις και δίνεις,
δίνεις και δίνεις.
Και μια μέρα γλυκιά, μια συναισθηματική δίνη,
θα σου φερθείς καλά
και θα ΄ρθεις να κάνεις παρέα στα κορίτσια.
Άγγιξέ με,
σφίξε με,
κράτα με πολύ γερά
κι όταν με κοιτάς με βλέπεις πραγματικά
κι εγώ
δεν έχω νιώσει ποτέ τόσο ζωντανή
σʼ όλη μου τη ζωή,
σʼ όλη μου τη ζωή.
Ελευθερώσου, γίνε ο εαυτός σου,
έλα στο λεσβιάδικο και κοιτάξου
και επιτέλους η ζωή σου ξεκινά,
επιτέλους η ζωή σου ξεκινά.
Morrissey - All the lazy dykes w/lyrics
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://youtu.be/H-fsCgGmbPo
Καλησπέρα, είμαστε η Χάρις και η Στέλλα από τη ΛΟΑ και ήρθαμε για να προλογίσουμε την ταινία που θα δούμε: ένα σουηδικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει τη ζωή λεσβιών διαφορετικών ηλικιακών ομάδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαστε κριτικοί κινηματογράφου επομένως ο λόγος που μας ζητήθηκε να μιλήσουμε ήταν εντελώς διαφορετικός. Είμαστε εδώ με την ιδιότητα της λεσβίας σε μια άσκηση θάρρους και ορατότητας.
Ζούμε στην Ελλάδα, στην Ελλάδα που δηλώνει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια ότι δεν συντρέχει ιδιαίτερη ανάγκη να νομοθετηθούν ίσα δικαιώματα για τις λεσβίες , τρανς και ομοφυλόφιλους . Είμαστε οι γυναίκες της διπλανής σας πόρτας που βιώνουμε αντίστοιχες ζωές με εκείνες των γυναικών της ταινίας αλλά με περισσότερα εμπόδια, λιγότερη ή και καθόλου ορατότητα, ελάχιστη αποδοχή από τις οικογένειές μας, χωρίς κοινωνικές παροχές και νομικό πλαίσιο και καμιά φορά με ένα αίσθημα ντροπής.
Είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε τη λέξη λεσβία, να την ξεπλύνουμε από το περίβλημα της βρισιάς και να την αποδεχτούμε σαν λέξη που δηλώνει καθαρά μια ταυτότητα, τη δική μας ταυτότητα. Είμαστε λεσβίες.
Αυτή και μόνο η δήλωση αξίζει πολλά για μας. Αν πω στο εργασιακό μου περιβάλλον «ξέρετε, εγώ είμαι κουήαρ» το πολύ-πολύ να μου πουν «οκ, κι εγώ είμαι Παναθηναϊκός, και τι έγινε;» αντίθετα αν πω «είμαι λεσβία» πρόκειται για μια άλλης τάξης δήλωση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο σύγχυσης για το τι εννοώ.
Κάποιοι θα πουν, εντάξει αλλά εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει η καθεμία στο κρεβάτι της, αυτά είναι προσωπικά ζητήματα του καθενός.
Η ορατότητα όμως δεν αποτελεί δημοσιοποίηση του προσωπικού αλλά είναι μια πράξη πολιτική, μας επιτρέπει να διεκδικούμε ότι για το ετεροκανονικό κοινωνικό μας πλαίσιο δεν δικαιούμαστε, σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ότι για τους άλλους είναι ανθρώπινο δικαίωμα για μας είναι αντικείμενο διεκδίκησης. Για την ελληνική κοινωνία όλοι οι ετερόφυλοι είναι εν δυνάμει ικανοί να διαλέξουν το ταίρι τους, να το παντρευτούν αν το επιθυμούν, να φέρουν στον κόσμο παιδιά και να τα μεγαλώσουν χωρίς να αμφισβητείται η ικανότητά τους να είναι γονείς, μπορούν ακόμα και να ταφούν μαζί με τον σύντροφο τους,
Όμως είτε το δέχεται είτε όχι η ελληνική κοινωνία και πολύ περισσότερο η πολιτική ηγεσία της χώρας μας εμείς υπάρχουμε, υπάρχουμε όπως οι γυναίκες της ταινίας που θα δείτε σε λίγο: στα σχολεία, στη δουλειά σας στο διπλανό τραπέζι της ταβέρνας. .Κάποιες ζούμε μαζί σε μακροχρόνιες σχέσεις, κάποιες μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μαζί και κάποιες τυχερές μοιραζόμαστε τη συντροφικότητα ως τα βαθιά μας γεράματα.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου ήδη συντελούνται ιστορικές αλλαγές. Ήρθε η ώρα μάλλον κι εδώ να βγούμε από το στομάχι της κοινωνίας που μας έχει καταπιεί και να πούμε «ναι , υπάρχουμε, είμαστε λεσβίες και είμαστε εδώ, μπροστά σας γιατί η ζωή μας δεν έχει τίποτα να κρύψει και δεν μπορεί κανείς να την ποτίζει ούτε με μια σταγόνα ντροπής»