ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΙΣΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ !

Posted on Σεπτεμβρίου 5, 2012 by kaimetatiegine

“Μεγαλωμένος στην Γερμανία με ανοιχτόμυαλους ανθρώπους δεν το πολυεπεξεργάστηκα για να κάνω το coming out μου, το είπα με την πρώτη σκέψη , με την μία! Και η αντίδραση του περιβάλλον μου ήταν θετικό!
Περίπου πριν 4 χρόνια ήρθα στην Ελλάδα για να μείνω μόνιμα.  Τα μυαλά τους 50 χρόνια πίσω! Συνέχεια με έλεγαν:
-        Τέτοια μάτια που έχεις παλικάρι μου αποκλείεται να μην είχες καμιά γκόμενα στην Γερμανία!;
-        Γκόμενα όχι αλλά γκόμενο ναι!
-        Τι; Είσαι λούγκρα!;
-        Τι να είμαι;
-        Αδερφή!
-        Ααααα όχι! Είμαι ομοφυλόφιλος!
-        Αα δηλωμένη πουστάρα!

Όλοι έτσι με φώναζαν!  Είτε ήμουν στο σχολείο, είτε στο δρόμο, είτε στην πλατεία, είτε οπουδήποτε, όλοι με έδειχναν με το δάχτυλο τους και με κορόιδευαν με διάφορα τέτοιου είδους κοσμητικά επίθετα.  Εγώ να είμαι σε μία φάση να γυρίσω πίσω στην Γερμανία για να ζήσω αξιοπρεπή όπως πρέπει να ζει ένας άνθρωπος!  Αυτό συνεχιζόταν για περίπου 1 χρόνο, ώσπου στα τελειώματα της σχολικής τότε χρονιάς ένας από τους πιο δημοφιλής στο σχολείο, που μου είχε κάνει το βίο αβίωτο, ό Σωτήρης, λιποθύμησε και, επειδή ήξερα εγώ κάποια πράγματα για τέτοιου είδους περιπτώσεις, εγώ με την αγνή μου την καρδιά τον βοήθησα.
Το σκηνικό!
Λιποθυμά ο Σωτήρης και όλοι τρέχουν να δουν τι έγινε!  Εγώ πήγα για να δω γιατί πίστευα ότι γινόταν καυγάς (όπως γίνονται στο σχολείο) και όλοι να τον βλέπουν και να μην κάνουν τίποτα και εγώ οικιοθελώς ήθελα να τον βοηθήσω. Παρακολουθήστε τώρα την συζήτηση:
Εγώ:                    Ρε παιδιά, τι κοιτάτε και δεν το βοηθάτε!;
Μαρία:               Σαν τι να κάνουμε;
Εγώ:                    Να τον βοηθήσετε να επαναφέρει τις αισθήσεις του!
Μαρία:               Πώς;
Εγώ:                    Καλά!; ΟΚ! Θα τον βοηθήσω εγώ εσύ πήγαινε και ζήτα λίγο οινόπνευμα !

Μαρία:               Όχι! Όχι! δεν θέλω να τον βοηθήσεις εσύ και να μου τον κάνεις πούστη! Άσε καλύτερα εδώ πού είναι (στα σκαλιά) και να φωνάξω έναν καθηγητή καλύτερα που έχει και παιδιά! Για κάθε ενδεχόμενο!
Εγώ:                    Είσαι τρελή!;  Λιποθύμησε στις σκάλες μπορεί και να χτύπησε σοβαρά και να πάθει καμιά διάσειση! Θες να το διακινδυνεύσεις; Πήγαινε να φωνάξεις ένα καθηγητή όποιον θες, Άννα πήγαινε και φέρε μου λίγο οινόπνευμα και Τάσο βοήθησε  με να τον μεταφέρουμε στο πάτωμα!
Μαρία & Άννα: ΟΚ.
Εγώ με τον Τάσο τον σηκώνουμε και τον μεταφέρουμε στο πάτωμα!  Τον ξαπλώνουμε κάτω και του ανοίγω την ζακέτα του και το πρώτο κουμπί της μπλούζας του και του παντελονιού του!

Κοινό:                 ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, δεν θέλουμε να δούμε τσόντα!
Εγώ :                   Δεν θα κάνω τίποτα απλώς τον ξεκούμπωσα λίγο για να ανασάνει λίγο!
Άννα:                  Το οινόπνευμα!
Εγώ:                    Σε ευχαριστώ! (του τρίβω τα χέρια και βάζω λίγο στην άνω γνάθο του για να τον συνεφέρει)
Μαρία:               Σήκω μωρή λούγκρα, έφερα καθηγητή! (ο Σωτήρης συνέρχεται!)
Σωτήρης:           Τι έγινε; Τι θες εσύ (εννοούσε εμένα) από πάνω μου;
Εγώ:                    Είχες λιποθυμήσει στα σκαλιά και σε βοήθησα να συνέλθεις!
Σωτήρης:           Εσύ εμένα; πώς; Από πού; Και γιατί;
Εγώ:                    Σε βλέπαμε όλοι σωριασμένο στα σκαλιά χωρίς να κάνει κανένας τίποτα και φιλοτιμήθηκα να σε βοηθήσω!
Σωτήρης:           Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με βοήθησες από τόσα που σου εχω κάνει!
Εγώ:                    Δεν κάνει τίποτα!
Από εκείνη την στιγμή μέχρι σήμερα, όλοι στο σχολείο με αποδέχθηκαν και πλέον έχω τόσους πολλούς φίλους που κατάλαβαν ότι δεν διαφέρουμε καθόλου, γιατί ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΙΣΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ !!!!!!!!!!!!!”

CvLCA, 19 χρονών, φοιτητής