Η επιδημία του HIV/AIDS στην Ελλάδα για το 2014

http://www.transs.gr/news1.php?nid=2992

*

Κάθε χρόνο το ΚΕΕΛΠΝΟ δημοσιεύει την ετήσια επιδημιολογική επιτήρηση για το HIV/AIDS στην Ελλάδα. Η δομή της έκθεσης είναι ίδια και χωρίζεται σε περιπτώσεις HIV και σε περιπτώσεις AIDS. Σημαντικές συζητήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και αφορούν στην επιτήρηση συμπεριφορών ως προς τις ομάδες που εκτίθενται στον ιό HIV με υψηλότερο ρίσκο, δεν έχουν καταφέρει ακόμα να τις συμπεριλάβουν είτε στις ετήσιες αναφορές είτε σε χωριστές, ώστε να δοθούν περισσότερα και πληρέστερα στοιχεία για την παρακολούθηση της επιδημιολογίας. Καμία συζήτηση δεν έχει ακόμα γίνει για το να συμπεριληφθούν στην ετήσια αναφορά περιπτώσεις συλλοιμώξεων (με ηπατίτιδες B - C, φυματίωση ή και άλλα ΣΜΝ), καθώς η επιδημιολογική επιτήρηση αυτών των νοσημάτων στην Ελλάδα δεν γίνεται σωστά ή δεν γίνεται καθόλου.

Πριν αναφερθούμε στα ίδια τα στοιχεία, παρατηρούμε ότι η ορολογία (τουλάχιστον η ελληνική) που χρησιμοποιεί η αναφορά χρήζει μιας προσαρμογής σε νεώτερα δεδομένα ή γλωσσικές εκφράζεις που αποστιγματίζουν το HIV/AIDS (όπως η προτεινόμενη χρήση του όρου διαγνώσεις αντί για τον σε χρήση όρο μολύνσεις, ή η χρήση του όρου άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες αντί του σε χρήση όρου ομοφυλόφιλοι άνδρες, κλπ). Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι έχουμε από τα καλύτερα συστήματα επιδημιολογικής επιτήρησης στην Ελλάδα και είναι κρίμα να μην χρησιμοποιείται η αναφορά από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας ως σημαντικό εργαλείο διόρθωσης ή επιβεβαίωσης της χάραξης πολιτικών που αφορούν τον έλεγχο της επιδημίας στην Ελλάδα. Τα αντανακλαστικά λειτούργησαν στην περίπτωση της αύξησης διαγνώσεων που σημειώθηκε στα έτη 2011 - 2012 στους ενδοφλέβιους χρήστες ναρκωτικών ουσιών (ΧΕΝ) και οι συντονισμένες ενέργειες των εποπτευόμενων φορέων και της κοινωνίας των πολιτών οδήγησαν στη μείωση των διαγνώσεων που σημειώνεται το 2013 και το 2014. Παρόλα αυτά είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για το HIV/AIDS. Οι όποιες μειώσεις στις διαγνώσεις των ΧΕΝ έχουν σημειωθεί, κινδυνεύουν να εκτιναχθούν ξανά όσο:

τα προγράμματα μείωσης βλάβης δεν λειτουργούν σωστά και με διάρκεια (η λίστα για την υποκατάσταση στην Αθήνα εξακολουθεί, η διανομή υγειονομικού υλικού ασφαλέστερης χρήσης και προφυλακτικών δεν γίνεται με διάρκεια, κλπ).

η διασύνδεση των θετικών στον HIV χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών δείχνει να κινδυνεύει, καθώς σε πρόσφατη αποτίμηση του γραφείου HIV λοίμωξης του ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρθηκε ότι περίπου το 60% χάνουν επαφή με τις Μονάδες Λοίμωξης.

μερικές περιπτώσεις έλλειψης αντιρετροϊκών φαρμάκων στα φαρμακεία των νοσοκομείων, που έχουν αναφερθεί εντός του 2014 (πχ. Αττικό, Ευαγγελισμός, κλπ) ζητούν από όσους χρήστες είναι διασυνδεμένοι με τη Μονάδα Λοίμωξης να αναζητήσουν την αγωγή τους και άλλη μέρα, εκτός της προγραμματισμένης, διπλασιάζοντας το βαθμό δυσκολίας πρόσβασης αυτής της ευάλωτης ομάδας.

το νομοθετικό πλαίσιο (ειδικά η υγειονομική διάταξη 39α και το άρθρο 59 του ν. 4075/2012) αποτελούν μια διαρκή απειλή, καθώς τις συνέπειες των γεγονότων του 2012 τις βιώνουν ακόμα οι γυναίκες χρήστριες και οι τρανς γυναίκες που διώχθηκαν με την κατηγορία της σκοπούμενης μετάδοσης και παρά τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού την προηγούμενη εβδομάδα, οι προτεινόμενες αλλαγές δεν έχουν επιτευχθεί ακόμα.

Την ίδια στιγμή για τους άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες (ΑΣΑ), που είναι διαχρονικά η πρώτη ομάδα που πλήττεται από το HIV/AIDS, δεν υπάρχει κανένας επίσημος σχεδιασμός, παρά μόνο μερική υποστήριξη σε προγράμματα που τρέχουν οι ΜΚΟ. Είναι καθήκον και του επίσημου εποπτευόμενου φορέα (ΚΕΕΛΠΝΟ) αλλά και της Πολιτείας να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να κινηθεί τουλάχιστον προς τη δημιουργία μιας Εθνικής Στρατηγικής που να προβλέπει νομοθετικές και άλλες παρεμβάσεις με στόχο την πρόληψη σε όλες τις ομάδες υψηλού ρίσκου.

Μερικά πρώτα ενδιαφέροντα στοιχεία:

Το 2014 δηλώθηκαν 802 περιστατικά HIV σε σχέση με 921 που είχαν δηλωθεί το 2013.

Παρατηρείται αύξηση των διαγνώσεων στους Άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες (ΑΣΑ) από 307 περιστατικά το 2013 σε 354 διαγνώσεις το 2014.

Παρατηρείται μείωση των διαγνώσεων στους Χρήστες Ενδοφλέβιων Ναρκωτικών (ΧΕΝ) από 262 το 2013 σε 106 το 2014.

Έχουμε 1 κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί το 2014 (καμία το 2013).

Έχουμε αύξηση των ετεροφυλοφιλικών επαφών (από 122 το 2013 σε 139 το 2014).

Έχουμε μείωση στους ακαθόριστους/ες (από 227 το 2013 σε 202 το 2014).

Πολυμεταγγιζόμενοι και μεταγγισθέντες δεν σημειώνουν καμία διάγνωση, γεγονός που δείχνει και την ασφαλέστερη τακτική που ακολουθείται από τα νοσοκομεία και τα κέντρα αιμοληψίας γενικότερα.

Το 2014 δηλώθηκαν 107 περιστατικά AIDS σε σχέση με 125 που είχαν δηλωθεί το 2013. Εδώ σημειώνεται μείωση σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες διάγνωσης σε σχέση με το 2013 και όπου δεν υπάρχει μείωση σημειώνεται διατήρηση στα ίδια απόλυτα νούμερα. Είναι όμως σημαντικό το γεγονός ότι από τα 107 τα 70 διαγνώστηκαν με AIDS πριν καταγραφούν πρώτα ως θετικά στον HIV, πράγμα που ενισχύει όλες τις εκστρατείες και τις δυνατότητες που δίνονται για εξέταση ώστε ο κόσμος να μάθει την κατάστασή του και να μην εμφανίζεται σε αργότερο στάδιο, όπου και η θεραπεία δεν είναι εύκολη αλλά και η κατάσταση της υγείας του δεν την υποστηρίζει.

Δείτε όλη την αναφορά εδώ.

Καταγγελία για νέο περιστατικό απόλυσης οροθετικού εργαζομένου

*

Ένα νέο περιστατικό απόλυσης οροθετικού εργαζομένου επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα των διακρίσεων που υφίστανται στον εργασιακό τομέα οι άνθρωποι που ζουν με ΗΙV και επιλέγουν ή αναγκάζονται από τις συνθήκες, να αποκαλύψουν την κατάσταση της υγείας τους ως προς τον ιό.

Σύμφωνα με το περιεχόμενο της αγωγής που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών πριν από λίγες ημέρες, μία από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρείες στην Ελλάδα, προέβη σε απόλυση ενός εργαζομένου της, όταν εκείνος προσκόμισε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη χορήγηση αναρρωτικής άδειας, όπου αναγραφόταν ως αιτιολογία η νόσος HIV. Ο ενάγων εργαζόταν επί μία δεκαετία στη συγκεκριμένη εταιρεία, διάστημα κατά το οποίο ήδη ζούσε με τον ιό και ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η υπευθυνότητα και ο άριστος τρόπος εκτέλεσης των καθηκόντων του, αντίθετα λόγω της υποδειγματικής εργασίας του είχε προαχθεί σε θέση προϊσταμένου. Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεών του στην εταιρεία, ενημερώθηκε από το αρμόδιο τμήμα προσωπικού, να παραλάβει την απόλυσή του, χωρίς καμία αιτιολόγηση που να συνδέει την απόφαση απόλυσης με αδυναμία ή ανικανότητα να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Η κίνηση αυτή αποτέλεσε μία αδικαιολόγητη διάκριση εναντίον του, παραβιάζοντας ταυτόχρονα όχι μόνο το εθνικό δίκαιο, αλλά και τους θεμελιώδεις συνταγματικούς και υπερεθνικούς κανόνες που διέπουν την απαγόρευση διακρίσεων.

Σημειώνεται πως από την άσκηση των καθηκόντων του ενάγοντος δεν προέκυπτε καμία απολύτως πιθανότητα μετάδοσης του ιού HIV, λόγω και της φύσης της εργασίας του. Γίνεται επομένως σαφές πως η καταγγελία της σύμβασής του, στο μέτρο που βασίσθηκε αποκλειστικά και μόνο στο φόβο για ενδεχόμενη μετάδοση του ιού ή για αδυναμία εκτέλεσης των καθηκόντων του λόγω της οροθετικότητας, συνιστά καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος του εργοδότη και αποτελεί αδικαιολόγητο στιγματισμό και διάκριση που απαγορεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή», στο πλαίσιο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζουν με HIV, έχει αναλάβει τη νομική συμπαράσταση του ενάγοντος και τα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης. Κάθε άτομο που ζει με HIV/AIDS έχει αναφαίρετο δικαίωμα να παραμένει ισότιμο μέλος της κοινωνίας, με ίσες ευκαιρίες και στον εργασιακό τομέα. Μόλις πριν δύο χρόνια με απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα δικαιώνοντας υπάλληλο που απολύθηκε επειδή αποκαλύφθηκε η οροθετικότητά του στον εργοδότη του, σε αντίθεση με την απόφαση που είχε εκδώσει ο Άρειος Πάγος, ο οποίος είχε δικαιώσει τον εργοδότη. Ανάλογα περιστατικά μας υπενθυμίζουν πως πρέπει να παραμένουμε σε επαγρύπνηση αναφορικά με τις διακρίσεις που υφίστανται τα οροθετικά άτομα στον εργασιακό τομέα, οι οποίες παραμένουν έντονες και επιτείνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και το στίγμα.

http://www.transs.gr/news1.php?nid=2993

Δεν κολλάς έτσι, ηλίθιε!

metanastes.jpg

«Με είχαν ακουμπήσει και φοβούνταν ότι είχαν κολλήσει. Έτρεξαν να πλύνουν τα χέρια τους». |ΑSSOCIATED PRESS

Η ιστορία δημοσιεύτηκε στη στήλη «Ξένιος Δίας» της Εφ.Συν. την 1η Σεπτεμβρίου 2014, με επιμέλεια του  Χάλεντ Τάχερ και του Στέφαν Στόιτσεφ.

«Δεν κολλάς έτσι, ηλίθιε» 

Ήταν απόγευμα, περπατούσα μόνος από την πλατεία Αττικής προς την πλατεία Βικτωρίας. Με σταμάτησε ένα περιπολικό και μου έκαναν νόημα οι αστυνομικοί να πλησιάσω. Προφανώς είδαν ότι έχω σκούρο δέρμα και είπαν να με ελέγξουν. Ζήτησαν τα χαρτιά μου. Τους έδωσα το δελτίο αιτούντος άσυλο, την περίφημη ροζ κάρτα, και τους εξήγησα ότι πηγαίνω σπίτι μου.

Απαίτησαν, με άσχημο τρόπο, να πάω μαζί τους στο τμήμα. Μου πέρασαν χειροπέδες και με έβαλαν στο πίσω κάθισμα του περιπολικού με το κεφάλι ανάμεσα στα πόδια. Ο ένας τους έπιανε τα χέρια μου πίσω από την πλάτη και τα τράβαγε προς τα πάνω, έτσι που το κεφάλι μου να πιέζεται όσο πάει προς τα πόδια. Φώναζα ότι πονούσα, δεν έδινε σημασία.

Φτάσαμε στο τμήμα. Με πήγαν σε ένα δωμάτιο κι έδωσαν τα χαρτιά μου σε άλλο αστυνομικό να πάει να τα ελέγξει. Ήρθαν τρεις στο δωμάτιο και μου ζήτησαν να γδυθώ τελείως. Έβγαλα τα ρούχα μου, μου ζήτησαν να γυρίσω, να σκύψω και να βήξω, για να ελέγξουν αν κρύβω κάτι παράνομο. Έλεγξαν και τα γεννητικά μου όργανα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που μου κάνουν σωματικό έλεγχο, ήξερα τη διαδικασία και δεν αντιστάθηκα. Ήξερα ότι θα χρειαστεί να περιμένω αρκετές ώρες σε ένα κελί μέχρι να με αφήσουν να φύγω.

Κάποια στιγμή, καθώς έψαχνε κάποιος απ’ αυτούς τα ρούχα μου, έπαθε σοκ. Είχε δει ένα χαρτί που έγραφε ότι είμαι οροθετικός. Ηταν μια βεβαίωση που μου είχαν δώσει από το νοσοκομείο. Φώναξε τους άλλους: «Ρε σεις, αυτός έχει AIDS». Έτρεξαν οι άλλοι, είδαν το χαρτί και άρχισαν να με βρίζουν γιατί δεν τους το είχα πει όταν με συνέλαβαν. Μιλούσαν μεταξύ τους, ήταν πολύ ανήσυχοι.

Με είχαν ακουμπήσει και φοβούνταν ότι είχαν κολλήσει. Έτρεξαν να πλύνουν τα χέρια τους, ένας έλεγε «με χλωρίνη», ο άλλος έλεγε «όχι, με σαπούνι».

Λίγα λεπτά αργότερα ξαναμπήκαν μαζί με έναν που φαινόταν ότι είναι ο διοικητής. Άρχισε να με βρίζει και αυτός και να φωνάζει ότι προσπάθησα να τους κολλήσω. Φώναζε ότι πρέπει να γυρίσω στη χώρα μου διότι εδώ είμαι απειλή γι’ αυτόν και για την οικογένειά του, ότι μπορεί να τους κολλήσω.

Έβαλα τα κλάματα. Μέσα μου σκεφτόμουν: «Δεν κολλάς έτσι, ηλίθιε». Ευτυχώς, φοβήθηκαν τόσο πολύ που δεν χρειάστηκε να μείνω άλλο εκεί. Με πέταξε ο ίδιος έξω από το τμήμα φορώντας γάντια και πέταξε δίπλα και τα ρούχα μου.

Α. (Ιράν)