Πρωί, στον ηλεκτρικό για Πειραιά. Σε κάποια στάση μπήκε ένα παιδί με ακορντεόν. Ήταν γύρω στα 8. Έπαιζε όμορφα. Πολύ όμορφα! Γεννημένος μουσικός. Το πρόσωπό του ευγενικό, αξιοπρεπές, διακριτικό και θλιμμένο.
Δε μίλησε, δε ζήτησε, απλά έριξε δειλή, ντροπαλή ματιά τριγύρω. Έψαξα στο πορτοφόλι για ψιλά. Δεν είχα. Είχα ένα 5ευρω και του το έδωσα. Χριστούγεννα ήταν εξ’ άλλου…. Απέναντι μου καθόταν ένας “κύριος”. Εξηντάρης – εβδομηντάρης, κοτσωνάτος, στητός σαν να είχε καταπιεί σκουπόξυλο, καπαρντίνα και ομπρέλα – μαγκούρα. Με στραβοκοίταξε αλλά δε κατάλαβα ακριβώς γιατί.
Σε επόμενη στάση μπήκε ένας κύριος ο οποίος άρχισε το γνωστό : “Δεν είμαι ζητιάνος, με έχει δείξει ο κ. Παπαδάκης (?) στην εκπομπή του, έχω το παιδί μου με πρόβλημα στα μάτια …κλπ κλπ κλπ πουλάω ένα στυλό….. κλπ) Κάποιος του φώναξε “ο κ. Παπαδάκης δε μπορεί να σε βοηθήσει;”. Όταν έφτασε δίπλα μας, ο κ. Κοτσωνάτος του έδωσε κάτι ψιλά. Και πέταξε την ατάκα του που μάλλον την έψηνε από ώρα:
- Τι να σου κάνω, είσαι Έλληνας… αν ήσουν πακιστανός η κοπέλα από ‘δω θα σου έδινε 5 ευρώ.
Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα προσέξει ούτε χρώμα ούτε εθνικότητα του παιδιού με το ακορντεόν… Μετά από ένα δύο λεπτά, αφού ο εγκέφαλος επεξεργάστηκε την πληροφορία και αφού ξεφούντωσα κάπως από το αίμα που μου ανέβηκε στο κεφάλι του απάντησα όσο γινόταν πιο ψύχραιμα.
- Δεν ξέρω αν ήταν πακιστανός, ήταν παιδί. Και αν δε πάει λεφτά στο σπίτι του, μπορεί και να φάει ξύλο.
- Ας φάει. Πακιστανάκι είναι. Τι δουλειά έχει εδώ; Αυτοί μας τρώνε τις δουλειές. Εδώ δεν υπάρχουν δουλειές ούτε για τους Έλληνες και έρχονται αυτοί και μας παίρνουν όσες υπάρχουν.
Μία κοπέλα από δίπλα, που θαύμασα την ψυχραιμία της, του είπε “Ξέρετε πόσοι Έλληνες είναι έξω αυτή τη στιγμή;” Και αυτός απαντάει με το τόσο προβλέψιμο :
- Οι ‘Ελληνες είναι νόμιμοι. Ετούτοι είναι όλοι παράνομοι. Άσε που είναι και αλλόθρησκοι ! Τι δουλειά έχουν στην Ελλάδα; Εδώ είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι! Αυτοί καταστρέφουν την Ελλάδα, μας αφήνουν χωρίς δουλειές! Έχεις παιδιά;
Η κοπέλα του είπε : “Δεν είμαι τόσο σίγουρη αν είναι όλοι νόμιμοι…”.
Αστραπιαία σκέψη: “ετούτος εδώ ψηφίζει… και μάλλον έχει και παιδιά και εγγόνια…” Μετά από δεύτερο ξεφούντωμα, με τα αυτιά να βουίζουν, του έδωσα μία ακόμη απεγνωσμένη απάντηση.
- ΑΝ είναι νόμιμοι, είναι γιατί άλλες χώρες δίνουν την δυνατότητα στους πολίτες να είναι νόμιμοι. Η Ελλάδα δε δίνει ούτε στους Έλληνες την ευκαιρία να είναι νόμιμοι, πόσο μάλλον στους μετανάστες. Και εκείνοι που πραγματικά σας άφησαν χωρίς δουλειές ξέρετε ποιοί είναι και δεν είναι ούτε πακιστανοί, ούτε κόκκινοι ούτε κίτρινοι ούτε αλλόθρησκοι. Είναι όλοι τους Έλληνες και Χριστιανοί. Μάθετε να ξεχωρίζετε ποιος είναι ο εχθρός.
Κάπως έτσι τον ξεπροβοδίσαμε μαζί με την άλλη κοπέλα (που ακόμη θαυμάζω την ψυχραιμία της) έξω από το τραίνο… Και άρχισε μία νέα μέρα σε έναν απαρχαιωμένο κόσμο – μαυσωλείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.