ΟΜΟΦΟΒΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

Το 2008 εκδόθηκε και διδάσκεται στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ το βιβλίο ιατροδικαστικής “Ιατροδικαστική: από τη θεωρία στην πράξη”, του καθηγητή Δημήτρη Κ. Ψαρούλη. Το σύγγραμμα αυτό περιλαμβάνει στο έκτο Κεφάλαιό του (σελίδες 261 κι εξής) απαράδεκτες, αυθαίρετες, αντιεπιστημονικές και αναχρονιστικές ιδεοληψίες που στρέφονται κατά των ομοφυλόφιλων και προσβάλλουν την αρμονική ισότιμη συνύπαρξη όλων μας. Χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως “διαστροφή” που δήθεν συναντάται μόνον... στον άνθρωπο (Ενότητα «Διαστροφές της Γενετησίου Λειτουργίας»)! Στο πλαίσιο αυτό περιγράφει πως δήθεν «οι ομοφυλόφιλοι είχαν κακές σχέσεις με τον πατέρα τους ή δεν τον έβλεπαν συχνά, ενώ οι μητέρες τους ήταν υπερπροστατευτικές» και πως «το οικογενειακό περιβάλλον των λεσβιών έδειξε ότι οι μητέρες τους ήταν αδιάφορες...» και άλλα κωμικοτραγικά που συντείνουν στον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας ως αρρώστιας.

Χαρακτηριστικό της αναξιοπιστίας των “ισχυρισμών” αυτών -εκτός της ελάχιστης και παρωχημένης βιβλιογραφίας της δεκαετίας του '80, όταν ακόμη έκαναν...ηλεκτροσόκ στους ομοφυλόφιλους- είναι ότι το σύγγραμμα ταυτόχρονα θεωρεί ως παθογένεια στην ίδια Ενότητα και τον...αυνανισμό! («Πολλές φορές και οι παντρεμένοι είναι δυνατόν να αυνανίζονται. Ο αυνανισμός είναι δυνατό να παραμένει ως έξη σε άτομα με ασθενή βούλησης, ευαίσθητα ή δειλά...που έχουν φόβο στα αφροδίσια νοσήματα κλπ»! Ο αυνανισμός όμως εμφανίζεται στον άνθρωπο ήδη από το 3ο ή 4ο έτος της ηλικίας του και είναι παράλογο πια να ενοχοποιείται ως ψυχοπαθολογική συμπεριφορά.)

Η ομοφυλοφιλία, είτε ως επιλογή είτε ως φυσικός προσανατολισμός, δεν είναι “διαστροφή” ούτε συναντάται μόνο στον άνθρωπο!  Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ούτε βέβαια σαν αρρώστια, από τη στιγμή που δεν συνεπάγεται καμία δυσχέρεια ή επιβάρυνση για την...υγεία του ατόμου.

Ο ομοφυλοφιλικός σεξουαλικός προσανατολισμός έχει πάψει πια να θεωρείται σεξουαλική διαταραχή και ψυχοπαθολογική συμπεριφορά και αυτό σύμφωνα με το DSM VI, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των ψυχικών διαταραχών, το οποίο διδάσκονται οι φοιτητές Ψυχολογίας του Α.Π.Θ και με το οποίο γίνεται σήμερα η διάγνωση των ψυχικών διαταραχών. Σε διάφορες χώρες του κόσμου, τόσο κατά το απώτερο παρελθόν όσο και σήμερα, η ομοφυλοφιλία αντιμετωπίζεται ως ισότιμος με την ετεροφυλοφιλία προσανατολισμός και χαίρει των ίδιων δικαιωμάτων στο γάμο (π.χ. Πορτογαλία, Νότια Αφρική, Ολλανδία, Ισπανία, Αργεντινή, Σουηδία κ.α.) ή και την υιοθέτηση τέκνων (Βέλγιο, Βραζιλία, Νορβηγία, Καναδάς κ.α.). Πρόκειται για κοινωνικό είτε πολιτικό ζήτημα και ΔΕΝ εμπίπτει στη σφαίρα της βιολογίας ή της ιατρικής επιστήμης.

Το μόνο πρόβλημα που έχουν όλα συλλήβδην τα ομοφυλόφιλα άτομα, άνδρες και γυναίκες, είναι οι σεξιστικές διακρίσεις εις βάρος τους και η ψυχολογική ή φυσική βία που κατά συνέπεια δέχονται! Διακρίσεις που πολύ συχνά καταλήγουν στον κοινωνικό αποκλεισμό ως και τις αυτοκτονίες. Για αυτό δεν ευθύνεται η ομοφυλοφιλία, μα οι κοινωνικές προκαταλήψεις που με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι το εν λόγω σύγγραμμα διαδίδει.

Επειδή είναι ανεπίτρεπτο ένα διδακτικό επιστημονικό σύγγραμμα να ενσπείρει το ρατσισμό, το σεξισμό, το μίσος ή την περιφρόνηση προς κατηγορίες ανθρώπων,
επειδή, σύμφωνα με τον όρκο του Ιπποκράτη, ο ρόλος της Ιατρικής είναι να θεραπεύει και βοηθά και όχι να “βλάπτει και να αδικεί”, να ασκεί ψυχολογική βία ούτε να παίρνει αντιδραστική θέση σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα,
επειδή ζούμε σε μια εποχή που οι μειονότητες στοχοποιούνται και στιγματίζονται για να καλύψουν τις πραγματικές παθογένειες του πολιτικού συστήματος,

ζητούμε τη άμεση διόρθωση του εν λόγω συγγράμματος με την αφαίρεση κάθε αναφοράς στην ομοφυλοφιλία ως διαστροφή ή ασθένεια είτε την οριστική αντικατάστασή του.

http://www.avaaz.org/en/petition/Kataggelia_Omofovikoy_Syggramatos_sto_Aristoteleio_Panepistimio_Thessalonikis/?cpjNMbb