Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Petition to ensure dignity and integration into society to transgender and transexual people and to prevent intersexuals child mutilations



My name is Michela, I'm a girl but I was born as a male. There are three years that I live as a woman, and I have a relationship with a transgender man. He's also a good father for his children. We have a quite happy life, but when we need to use our personal data, it's not so easy. In Italy, if transgenders want to change name and gender on their documents, they have to do a long expensive medical and giuridical iter. It can be 6 years long and, often, a transgender can change gender only after surgical sterilization. During this period, they have to live with documents different to their phisical appearence, for years. So, they have continuously privacy violations. As many transgenders, I don't want to have genital mutilations, because I'm feeling good with myself and my body. I'm tired to loose time, energy and money because of an old law written 32 years ago. No one wants to renew it. I'm veterinary. How many customers do I have with a man signature? How many job interviews are lost because I'm transgender? The last month, I have passed three job examination, everybody have congratulated me for my credits. It's because no one asked me my documents. When I shown me as a Transgender woman, they didn't gave me the job. Why Italy has the first place in Europe for trans murders? Why in Italy there are suicides every day and bullism about trans people? To ensure dignity and integration into society to transgender and transexual people and to prevent intersexuals child mutilations (this law will finally stop them!), I ask to the Italian Chamber President Laura Boldrini and to the Italian Senate President Pietro Grasso, to start that proposal and convert it into law.

Here the interview that tell about me and my boyfriend: http://goo.gl/lvvR0h
 please sign the petition:
https://www.change.org/it/petizioni/per-l-approvazione-di-una-legge-che-tuteli-le-persone-transessuali






I have a female passport, not sure how that happened

So I've just found out the 'Italian Press' refer to me as 'Male'. I totally think they are right in doing so. If you think about it, I look male, sound male, I somehow have womens breasts even though I'm male. I have a female passport, not sure how that happened either. So glad they cleared that up for me xxx

Aeris




Ελλάδα: Πρώτα στείρωση και μετά νομιμοποίηση


*

Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι ακόμη πιο πίσω, παρά τα όσα προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. «Στην Ελλάδα η νομοθεσία για την αλλαγή των εγγράφων για τους τρανς ανθρώπους υπολείπεται αντίστοιχων νομοθεσιών που υπάρχουν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης», δηλώνει στην «Ε» η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών Ατόμων, Μαρίνα Γαλανού.


Οπως λέει, στη χώρα μας, οι τρανς άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τα έγγραφά τους μόνο ύστερα από στείρωση και επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, έπειτα από χρονοβόρα δικαστική διαδικασία σε εφαρμογή παλαιάς νομολογίας προ τεσσάρων δεκαετιών. «Οπως έχει διατυπωθεί σε συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και Ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα κράτη - μέλη πρέπει να εναρμονίσουν τη νομοθεσία τους ώστε να απλουστευθεί η διαδικασία αλλαγής των εγγράφων, χωρίς την προϋπόθεση στείρωσης ή επεμβάσεων επαναπροσδιορισμού. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, η χώρα μας να συμμορφωθεί στις συστάσεις αυτές σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρντ», τονίζει.

Επίσης υποχρέωση της χώρας μας είναι η ενσωμάτωση της Απόφασης Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την καταπολέμηση του ρατσισμού. «Στη κατεύθυνση αυτή βρίσκεται το σχέδιο νόμου που ήρθε την περασμένη Πέμπτη 10/4 στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής προς συζήτηση», τονίζει η Μαρίνα Γαλανού.

Οπως λέει, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, σε πρόσφατη επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ, Μαρίας Γιαννακάκη, απάντησε ότι θα προστεθεί η ταυτότητα φύλου για την προστασία από τον ρατσισμό των τρανς ανθρώπων. «Περιμένουμε, λοιπόν, από τον υπουργό, κύριο Αθανασίου, να τηρήσει τις δεσμεύσεις του. Πιστεύουμε σε μία ανοικτή δημοκρατική κοινωνία που ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία δεν μπορούν να έχουν θέση», καταλήγει η Μαρίνα Γαλανού.

«Η αναγνώριση ανοίγει πόρτες»

Καθημερινά ζητήματα, όπως η παραλαβή ενός δέματος από το ταχυδρομείο, το άνοιγμα ενός τραπεζικού λογαριασμού, ή πολύ περισσότερο η υποβολή αίτησης για εργασία, για την πλειονότητα των ανθρώπων είναι κάτι εύκολο.
Αν όμως αυτό που είσαι δεν συμφωνεί με αυτό που γράφει η ταυτότητά σου, τότε το απλό μπορεί να γίνει πολύ περίπλοκο και χρονοβόρο. Γιατί μπορεί να θεωρηθείς ύποπτος για χρήση πλαστών εγγράφων.
Τέτοια προβλήματα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι διαφορετικού προσδιορισμού ταυτότητας φύλου. Οι τρανς. Ή τραβεστί, όπως λανθασμένα τους αποκαλούν οι «φυσιολογικοί». Οι οποίοι, σε καθημερινές διαδικασίες όπως οι παραπάνω, αναγκάζονται, χωρίς να το θέλουν και επειδή είναι δικαίωμά τους φυσικά, να δηλώσουν την ταυτότητα του φύλου τους. Κάτι όμως που παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ιδιωτική ζωή και συχνά οδηγεί σε διακρίσεις και βία. Κατά συνέπεια, πολλοί τρανς άνθρωποι αποκλείονται από την κοινωνία και την αγορά εργασίας. Στην Ελλάδα δε, η αλλαγή των εγγράφων τους, ως προς το όνομα και το γένος, είναι από προβληματική ως αδύνατη. Γίνεται δυνατή μόνο για όσους έχουν κάνει ιατρική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, έπειτα από κατάθεση δικαστικού αιτήματος.
Πρόσφατα ξεκίνησε η πανευρωπαϊκή Καμπάνια για τη «Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου», με σύνθημα «Πρόσβαση παντού. Η αναγνώριση ανοίγει πόρτες», την οποία διοργανώνει η ευρωπαϊκή οργάνωση για τα δικαιώματα της τρανς κοινότητας «Transgender Europe». Από ελληνικής πλευράς, στην καμπάνια παίρνει μέρος το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), που είναι αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικό σωματείο για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας.
Στόχος της καμπάνιας είναι η παρότρυνση των ευρωπαϊκών κοινωνιών να αναγνωρίσουν τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι τρανς άνθρωποι στην καθημερινή ζωή τους. Σκοποί της, η ενημέρωση της κοινωνίας για το κορυφαίο θέμα της τρανς ατζέντας που είναι η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, και παράλληλα και άλλων θεμάτων της τρανς ατζέντας, οι επαφές με κόμματα και άλλους θεσμικούς φορείς για αναζήτηση υποστήριξης, και, η ενδυνάμωση της κοινότητας. Οπως επισημαίνει η πρόεδρος του ΣΥΔ, Μαρίνα Γαλανού, οι τρανς διεκδικούν τη γρήγορη, προσιτή και διαφανή νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και τη δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων τους χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις. «Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου προστατεύει από τις διακρίσεις, προστατεύει την ιδιωτικότητα ενός ατόμου και αποτελεί τη βάση για μια αξιοπρεπή ζωή», τονίζει.
Για την επίτευξη των στόχων της καμπάνιας θα οργανωθούν δράσεις δρόμου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πύκνωση επαφών με κοινοβουλευτικά κόμματα, πλήρης αναφορά για τα τρανς δικαιώματα στην Ελλάδα (στα ελληνικά και αγγλικά), ανάπτυξη μικρού βίντεο προώθησης της καμπάνιας, συγγραφή οδηγού επικοινωνίας για την ταυτότητα φύλου για τη χρήση σωστής ορολογίας από τα μέσα ενημέρωσης, δημιουργία ομάδων αυτογνωσίας και ψυχολογικής υποστήριξης, έκδοση οδηγού καλών πρακτικών.
Το Ιδρυμα Μποδοσάκη
Μπορεί για ανθρώπους και υπηρεσίες το φύλο να καθορίζει τη συμπεριφορά τους απέναντι στα τρανς άτομα, υπάρχουν όμως κι άλλοι που δεν ξεχωρίζουν τους ανθρώπους σε φυσιολογικούς ή μη. Οπως το Ιδρυμα Μποδοσάκη, που αποφάσισε να βοηθήσει τρανς άτομα της Θεσσαλονίκης, που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Ετσι, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος από το ΣΥΔ, και σε συνέχεια προγράμματος που ήδη «τρέχει» στην Αθήνα, για το ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα αποκλεισμού και κάλυψης καθημερινών αναγκών διαβίωσης που αντιμετωπίζει μέρος της τρανς κοινότητας, το Ιδρυμα Μποδοσάκη ενέκρινε, στο πλαίσιο του προγράμματός του για την καταπολέμηση της φτώχειας, την παροχή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σε τρανς άτομα στη Θεσσαλονίκη που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Οπως ανακοίνωσε το ΣΥΔ, η προσφορά αυτή έγινε για έναν μήνα και τα άτομα που ωφελήθηκαν και έλαβαν τα τρόφιμα τη Μεγάλη Εβδομάδα είχαν καταθέσει τα σχετικά έγγραφα που δικαιολογούν τη δυσκολία διαβίωσης.

Aspetto che gli assistenti sociali decidano del mio destino

Cosa succede se un giudice mette la sua transfobia davanti alla legge? Monica, donna transessuale che si è già sottoposta all'intervento di vaginoplastica, che ha una figlia che da anni la conosce come donna, si vede negare il cambio anagrafico dal giudice, che giustifica la sua transfobia con un "tua figlia potrebbe avere ripercussioni". 
 
La stessa figlia che sostiene il padre, ora donna, dovrebbe subire ripercussioni perché viene cambiato un nome su un pezzo di carta? 

Il ddl405 farebbe sparire la transfobia istituzionalizzata che siamo costrett* a subire, Monica avrebbe i documenti già da tempo, e magari anche il suo lavoro.

Firma la petizione http://goo.gl/BFjLxD


 
  «Dentro mi sentivo una donna, volevo diventarlo a tutti gli effetti», spiega Monica, «Quando mi sono operata, a 39 anni, ero ormai divorziata da sette. Pensavo che la cosa più difficile sarebbe stata spiegare tutto a mia figlia, allora undicenne. Invece l’ha presa bene e oggi è entusiasta di me».

«Alla fine i problemi non sono venuti dalla famiglia, ma dalle istituzioni. Ho seguito tutta la prassi prevista dalla legge per ottenere il cambio di generalità sui documenti, ma un giudice ha bloccato tutto. Pretende di stabilire attraverso gli assistenti sociali quali ripercussioni avrà su mia figlia il mio cambio di sesso. “Ma come?”, gli ho detto, “Non mi ha visto? Le sembro un uomo? (Monica ha i capelli lunghi biondi e un fisico da pin up, a guardarla è difficile immaginare che prima si chiamava Marco, ndr). Io ormai sono una donna a tutti gli effetti, mi sono operata. Mia figlia lo sa e mi è accanto in questo percorso”. Niente da fare. Così adesso aspetto che gli assistenti sociali decidano del mio destino. E intanto da tre anni vivo senza diritti».

«Qualche mese fa sono finita in ospedale, i medici non sapevano in quale reparto ricoverarmi. Ma la cosa peggiore è che l’azienda di design dove lavoravo, non potendo regolarizzarmi, mi ha licenziata. Dopo diverse brutte esperienze, ho rinunciato a recarmi ai colloqui di lavoro».

«Come glielo spiego che sono Monica, ma sulle carte ancora mi chiamo Marco?»
 
«Ho rinunciato a fare la designer. Conosco trans che, non trovando lavoro, sono finite sulla strada. Io non potrei mai, e poi ho una figlia, che esempio gli darei? Così, per ora faccio le pulizie “in nero” da un’amica. E intanto sogno il giorno in cui finalmente potrò aprirmi un’attività».


estratto di Sposato, una figlia, ma si sentiva donna: ha cambiato sesso e da tre anni è senza documenti (http://malanova.vanityfair.it)

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ σχολιάζεις εσύ - Comment Here

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Contact Us

Name *
Email *
Subject *
Message *
Powered byEMF Web Forms Builder
Report Abuse