Οικογένειες Ουράνιο Τόξο: Athens Pride 2015

Η απόφαση της ομάδας μας ήταν να μην πάμε με περίπτερο

φέτος στο φεστιβάλ υπερηφάνειας αλλά να διεκδικήσουμε

στο δρόμο, στην πορεία ,αυτά που η πολιτεία στερεί από

μας και τα παιδιά μας

.
Διεκδικήσαμε το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή για όλους

, το δικαίωμα στην γονεΙκότητα για όλους, το δικαίωμα μας

να υπάρχουμε ως γονείς ανεξάρτητα από το σεξουαλικό μας

προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου μας.

Έχουμε

ακούσει λόγια πολλά, λόγια μεγάλα, λόγια παρηγοριάς.

.. ως πότε; Τα παιδιά μας μεγαλώνουν... για κάποι@ς από

μας είναι ήδη αργά καθώς κάποια παιδιά μας ζουν μόνα τους

και δεν χρειάζονται καθόλου γονείς... χρειάζονται μόνο την

ηθική δικαίωση ότι το πλαίσιο στο οποίο μεγάλωναν ήταν

εξίσου "οικογένεια" ....

Περιμένουμε .....

http://grekamag.gr/63092/

http://left.gr/news/athens-pride-2015-me-fako-toy-leftgr

Antonis Sigalas

Ήταν ένα pride αλλιώτικο από τα άλλα. Περισσότερο μαζικό, ίσως περισσότερο απελευθερωμένο. Υπήρχε αποδοχή μεγάλη, πολιτικά πρόσωπα, άλλα μπροστά στο χαιρετισμό, άλλα απλώς κάτω στον κόσμο. Ήταν το pride που ο γγ Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοίνωσε από το βήμα του το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, σαν ένα πρώτο βήμα από την πολιτεία, ενώ η πρόεδρος της βουλής απηύθυνε για πρώτη φορά χαιρετισμό.

Η πορεία ήταν η μαζικότερη από όλες και υπήρχε παλμός αλλά και κάποιοι βγήκαν να πετάξουν νερά από ένα μπαλκόνι εκεί στα Χαυτεία.

.
Όμως ήταν και ένα pride που βρήκε την κοινότητά μας διαιρεμένη, ενώ ήταν εμφανής η απουσία των τρανς. Μετά την πορεία, κατά την ώρα του πάρτι, η απουσία των οργανώσεων από τα περίπτερα έκανε τη γιορτή να μοιάζει κενή από πολιτικό μήνυμα, ενώ τα περίπτερα των χορηγών δέσποζαν στην πλατεία.
Από αύριο ο αγώνας για την άρση των διακρίσεων συνεχίζεται με μεγαλύτερα εφόδια. Περιμένω όλοι να ανταποκριθούν με ειλικρίνεια στο διάλογο που έχει ξεκινήσει για ένα pride που θα συμπεριλαμβάνει όλη την κοινότητα, με τη διαφορετικότητά μας γιατί έτσι σφυρηλατείται η ενότητα. Και αν δε γίνεται να είμαστε όλοι μαζί, τουλάχιστον ας είμαστε όλοι ειλικρινείς με τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Γιατί οι κινηματικές διεκδικήσεις είναι δικές μας και δεν τις χαρίζουμε σε κανέναν και κυρίως σε αυτούς που επάνω μας προσπαθούν να επωφεληθούν.

Philippos Lorandos

Μερικές από τις χώρες στις οποίες η ομοφυλοφιλία είναι ποινικό αδίκημα. Ανάμεσα τους και το Ιράν και το βόρειο Σουδάν όπου τιμωρείται με θάνατο. Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο οι ΛΟΑΤ πρόσφυγες από αυτές τις χώρες δικαιούνται άσυλο. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει χορηγηθεί μόλις 4 φορές σε ΛΟΑΤ πρόσφυγες, ύστερα από κακοποιητική, εξονυχιστική και φυσικά επιστημονικά μη ορθή εξέταση. Οι περισσότεροι άνθρωποι επαναπατρίζονται πιθανώς οδηγούμενοι και στην εκτέλεσή τους.
ΥΓ: τα τρανς άτομα στις χώρες αυτές συνήθως αντιμετωπίζονται ως extreme περίπτωση γκέι ατόμων, ενώ κάποιες φορές έχουν ως "σωτήρια" επιλογή την εξαναγκαστική χειρουργική επέμβαση και ορμονοθεραπεία.

Φιλίππα Διαμάντη

Είναι σίγουρα μεγάλη χαρά να κατεβαίνουν 30.000 άτομα στο δρόμο για το Athens Pride, αλλά αυτά τα 30.000 άτομα τα θέλουμε στο δρόμο και όταν κάνουμε πορείες για τις ομοφοβικές –τρανσφοβικές επιθέσεις

Είναι μεγάλη χαρά να σου παραχωρεί ο δήμος θέση για να μπουν οι αφίσες στο μετρό αλλά αυτός ο Δήμος είναι που δίνει την άδεια στα ΜΑΤ να εκκενώνουν τις καταλήψεις και να συλλαμβάνονται αγωνιστές και αγωνίστριες

Είναι μεγάλη χαρά να έρχεται η Πρόεδρος της Βουλής στο Athens Pride αλλά θέλουμε τα πολιτικά πρόσωπα να τολμούν να ανέβουν στην σκηνή αφού έχουν ικανοποιήσει τα δικαιώματά μας και να μην κάνουν ψηφοθηρική καμπάνια πάνω στα σώματα και τις ζωές μας

Είναι μεγάλη χαρά να εγκρίνεται το σποτ του Athens Pride από το ΕΣΡ αλλά το ΕΣΡ είναι ένας θεσμός που βγάζει λεφτά από την απαγόρευση των γκέι φιλιών και από την παρουσία και μόνο των τρανς στην τηλεόραση

Οι κατακτήσεις του Athens Pride είναι σημαντικές και θέλουν κόπο και χρόνο, όμως τι παρακαταθήκη αφήνουν για τη ζωή των λοατ ατόμων;

Το Athens Pride είναι μια μέρα, όμως τα λοατ άτομα βρίσκονται κάθε μέρα στο δρόμο, απειλούνται, ξυλοκοπούνται, τραμπουκίζονται, πυροβολούνται…

Θέλουμε τις 30.00 κόσμου δίπλα μας κάθε μέρα, αλληλέγγυο όταν τρώμε ξύλο, όταν τρέχουμε στα νοσοκομεία, όταν μας κράζουν στο δρόμο, όταν μαζεύουμε χρήματα για τα άπορα μέλη της κοινοτητάς μας, όταν τρέχουμε στα δικαστήρια, όταν μας βρίζουν στο σχολείο, όταν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, όταν μας διώχνουν από το σπίτι μας…

Όταν αυτοί οι 30.000 κόσμου αποκτήσουν συνείδηση αλληλεγγύης τότε το Athens Pride θα είναι πετυχημένο, τότε θα μπορεί να καυχηθεί για την επιτυχία του.