ο πολιτισμός, οι ταινίες, οι άνθρωποι που αισθάνονται πιο άνετα να δηλώσουν ποιοι είναι, οι παρελάσεις υπερηφάνειας, όλα αυτά έχουν συμβάλει στην κατανόηση των διαφορετικών δομών της οικογένειας και των διαφορετικών τρόπων ζωής τιμώντας και γιορτάζοντάς τους από την σκοπιά των δικαιωμάτων που έχει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

 

Στις ΗΠΑ όμως, οι περισσότερες πολιτείες δεν στηρίζουν την ισότητα στο δικαίωμα του γάμου και κάποιες από αυτές έχουν κάνει συνταγματικές τροποποιήσεις εναντίον αυτού του δικαιώματος, οπότε καταλαβαίνετε ότι από πολιτική άποψη αυτό είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.

 Υπάρχουν κάποιες πολιτείες που έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα στο γάμο για όλους, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Ας πούμε ότι υπάρχουν δύο γυναίκες που παντρεύτηκαν στη Μασαχουσέτη, όπου η μία είναι η βιολογική μητέρα του παιδιού τους, και αποφασίζουν να ταξιδέψουν στη Βόρεια Καρολίνα. Στη συνέχεια, η βιολογική μητέρα εμπλέκεται σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα. Στην περίπτωση αυτή, η Βόρεια Καρολίνα δεν θα αναγνωρίσει νομικά τον άλλο γονέα όπως η Μασαχουσέτη, με αποτέλεσμα να υπάρχει αδυναμία για τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης σχετικά με το παιδί στη Βόρεια Καρολίνα. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να αντιμετωπιστεί μια τέτοια περίπτωση είναι να υιοθετηθεί το παιδί από την άλλη μητέρα, ακόμα κι αν είναι παντρεμένη με τη σύντροφό της, αλλά αυτό απαιτεί επιπλέον κόστος και ενέργεια και μπορεί ακόμα και έτσι να έχει συγκεκριμένες νομικές επιπλοκές.

  
 Η επόμενη ερώτηση στον καθηγητή Siegel ήταν αν θα ήταν σωστό να χαρακτηρίσουμε τον αγώνα αυτό για την απόκτηση ίσων νομικά δικαιώματων απέναντι στο γάμο, ως ένα πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας νομοθετικής βάσης που θα επιτρέψει στους ανθρώπους στο μέλλον να έχουν τα ίδια δικαιώματα και οφέλη ακόμη και αν δεν θέλουν να παντρευτούν.

 Πολλοί άνθρωποι επί του παρόντος συζητούν το πλαίσιο που περιγράφετε με την ερώτησή σας. Στις ΗΠΑ οι άνθρωποι μπορούν να συνάψουν κάποιο σύμφωνο συμβίωσης ή να κάνουν αίτηση για κάποιου είδους αστικού χαρακτήρος ένωση αλλά κάθε πολιτεία όπως και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει αν αυτός ο «μη-γάμος» μπορεί να σταθεί ισοβαρώς απέναντι στο νόμο. Ωστόσο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει αυτούς τους εναλλακτικούς τρόπους ένωσης και συμβίωσης όσον αφορά ζητήματα φορολογίας και γενικότερα στήριξης των οικογενειών. Έτσι αφού το μόνο πράγμα που αναγνωρίζει είναι ο γάμος, ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτή η νομική δομή είναι με την παρέμβαση του Κογκρέσου ώστε να διευκολυνθούν αυτοί που δεν επιλέγουν τελικά το γάμο. 

 Η συζήτησή μας στη συνέχεια κινήθηκε γύρω από την κουλτούρα και τον πολιτισμό και το αν ο τρόπος που η αμερικανική τηλεόραση και ο κινηματογράφος απεικονίζουν τις οικογένειες με ομοφυλόφιλους γονείς συμβάλλει ή θέτει σε κίνδυνο, τη δυναμική κατανόησης των ομοιοτήτων που αυτές οι οικογένειες μοιράζονται με εκείνες που έχουν ετεροφυλόφιλους γονείς.

 Η πεποίθηση μου είναι ότι στη χώρα μου, έχει υπάρξει μια σημαντική αλλαγή νοοτροπίας τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτό πιθανόν να οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Αλλά η αλλαγή της κουλτούρας είναι τόσο μεγάλη ώστε ο σημερινός πρόεδρός μας Barack Obama, με την ενθάρρυνση και τη στήριξη του αντιπροέδρου Joe Biden, έχει δηλώσει επίσημα ότι είναι υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων.
 Νομίζω ότι ο πολιτισμός, οι ταινίες, οι άνθρωποι που αισθάνονται πιο άνετα να δηλώσουν ποιοι είναι, οι παρελάσεις υπερηφάνειας, όλα αυτά έχουν συμβάλει στην κατανόηση των διαφορετικών δομών της οικογένειας και των διαφορετικών τρόπων ζωής τιμώντας και γιορτάζοντάς τους από την σκοπιά των δικαιωμάτων που έχει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

 Διαβάστε περισσότερα: http://maga.gr/2013/06/04/ta-pedia-ine-entaxi/?fb_action_ids=10151612433764284&fb_action_types=og.likes&fb_source