ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ

Ο βιασμός είναι μια πράξη αντρικής εξουσίας και περιφρόνησης κατά των γυναικών και κατά δεύτερο λόγο είναι πράξη σεξουαλική.

Ο βιασμός πρέπει να χαρακτηρίζεται ως έγκλημα κατά της προσωπικότητας και όχι μόνο κατά της σεξουαλικής ελευθέριας

Στο ζήτημα του βιασμού, πρέπει ξεκάθαρα να υπογραμμιστεί
 ότι η βία είναι αντρική
-που στρέφεται  ενάντια του γυναικείου φύλου, ανεξαρτήτως, ηλικίας, εθνικότητας, κοινωνικής και  οικονομικής  θέσης θύματος και θύτη.

Τα ποσοστά βιασμών στις ανεπτυγμένες η υπανάπτυκτες χώρες δεν διαφέρουν κατά πολύ, παρουσιάζουν όμως την ίδια  ομοιότητα ,ότι πλήττονται σε συντριπτικό ποσοστό  γυναίκες η μικρά παιδιά, δηλ. όλες  έχουν υποστεί η εν δυνάμει  η θα έχουν την  πιθανότητα να υποστούν κάποιας μορφής κακοποίησης.

Η κατάρρευση, η παρακμή του κράτους και οι πόλεμοι εντείνουν τις διακρίσεις και τις μορφές ανισότητας. Οι βιασμοί, οι κακοποιήσεις, σωματεμπορία και οι δολοφονίες γυναικών είναι παγκόσμιο, οικουμενικό φαινόμενο.

Η διάφορα στην Ελλάδα είναι ότι συνεχίζεται η ιδεολογία μιας βίαιης αντρικής κουλτούρας, στο σχολείο, στο γήπεδο ,στο καφενείο, στο σπίτι, στο πορνείο που στολίζετε  με επιχειρήματα του τύπου δεν πειράζει και να βρίζει η να χτυπάει,  αγόρι είναι η και να δώσει  μια σφαλιάρα τι έγινε άντρας είναι η τι κλαις ρε, αδελφή είσαι.

Όταν γίνεται καταγγελία ενός βιασμού, το παράδοξο είναι ότι το θύμα, πρέπει είτε στην αστυνομία είτε  στο δικαστήριο, να αποδείξει πρώτον ότι πράγματι είναι θύμα βιασμού,  δεύτερο ότι είναι άμεμπτου ηθικής και τρίτο ότι δεν τα ήθελε .

Από την άλλη ο θύτης χαρακτηρίζεται ως ο καημένος με ψυχολογικά προβλήματα η φιλήσυχος οικογενειάρχης η πολλές φορές έχουν το θράσος να κάνουν μήνυση στο θύμα για συκοφαντική δυσφήμιση.

Οι μόνες περιπτώσεις γενικευμένης αγανάκτησης είναι σε γεγονότα βιασμών που ανάγονται σε ειδεχθή εγκλήματα, όπως είναι η περίπτωση του βιασμού στην Πάρο από Πακιστανό στην ανήλικη Μυρτώ και της Ξάνθης από Έλληνα που κατέληξε σε βάρβαρη  δολοφονία.

Επίτηδες αναφέρουμε την εθνικότητα των δυο βιαστών, διότι στην πρώτη περίπτωση, έγινε εκμετάλλευση του γεγονότος από εθνικόφρονες, με ρατσιστικές κορώνες, συνάμα με την παντελή έλλειψη καταγγελίας των προοδευτικών αριστερίζουσων ομάδων για το γεγονός του βιασμού και στη δεύτερη περίπτωση αντίστροφα οι προοδευτικές αριστερίζουσες ομάδες το έδωσαν ως παράδειγμα ότι και οι Έλληνες βιάζουν δεν είναι όλοι οι βιαστές μετανάστες.

Η αντιμετώπιση του βιασμού και της κακοποίησης των γυναικών ως παιχνίδι πολιτικής εξουσίας και εντυπωσιασμού είναι απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη.

            Ξεχνάτε ότι οι θύτες είναι πάντα ΑΝΤΡΕΣ και τα θύματα λίγο τους ενδιαφέρει αν βιάστηκαν από Πακιστανό, Έλληνα, Γερμανό, Άγγλο κ.λ.π.

           Ο βιασμός είναι παθογένεια της κοινωνίας και όχι προσωπικό πρόβλημα.

           Ο βιασμός είναι πράξη έμφυλης βίας κατά των γυναικών.

            Στηρίζεται στην μάτσο- αρρενωπή κουλτούρα που κυριαρχεί στις σχέσεις σε όλα τα επίπεδα.

            Στηρίζεται στην παντελή έλλειψη από το κράτος, θεσμών, δομών και την συγκαλυμμένη άρνηση εφαρμογής των νομών για τη βία κατά των γυναικών.

           Στηρίζεται στην φαλλοκρατική άποψη ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι  πάντα διαθέσιμες για σεξ ακόμη και αν οι ίδιες το αρνούνται,  απλά μην τις πιστεύετε ψέματα λένε, δηλαδή δεν είναι άνθρωποι είναι σεξουαλικά αντικείμενα.

Με αποτέλεσμα οι γυναίκες να μην καταγγέλουν το βιασμό ή την κακοποίηση τους, να αποκλείονται από ορισμένους τομείς της κοινωνικής ζωής  και να εξαναγκάζονται σε ορισμένες συμπεριφορές με το διαρκή φόβο του βιασμού.

            Δυστυχώς σε μια χώρα που καταρρέει και η φτώχια είναι πια το κυρίως πρόβλημα, συμβαίνει οι βιασμοί και οι κακοποιήσεις των γυναικών να μην είναι το μείζον θέμα, για πολλούς, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η ιστορία μας δείχνει ότι  ακόμη και σε καλύτερες οικονομικά εποχές το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών ήταν το ίδιο έντονο.

            Δεν αρκούν ούτε οι νόμοι, ούτε οι θεσμοί, αλλά ούτε και η ρητορική των ανθρώπινων δικαιωμάτων.  Η μοναδική λύση είναι η αληθινή παιδεία και η πάλη για τη μεταδόμηση του συστήματος, σε μια άλλη πιο ανθρώπινη κοινωνία, όπου οι γυναίκες θα έχουν αληθινή και όχι πλασματική ισότητα  και την θέση που τις αξίζει.

                                   ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ