Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:Υιοθεσία

 Υιοθεσία

Εντέλει, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τονίζει ότι η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να παρέμβει και να ρυθμίσει θετικά τόσο τις σχέσεις γονέων και τέκνων στις οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών που ζουν εδώ και καιρώ και έχουν παιδιά, όσο και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών που θέλουν να αποκτήσουν τέκνο και δεν μπορούν. Και τούτο, αναγνωρίζοντας ρητά το δικαίωμα υιοθεσίας και στα ομόφυλα ζευγάρια.

Μήπως όμως το συμφέρον του παιδιού υπαγορεύει να μην ανατραφεί σε μια οικογένεια με γονείς του ιδίου φύλου; Η απάντηση είναι αρνητική. Πλέον, οι επιστήμονες συγκλίνουν στην άποψη αφενός μεν ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις των ατόμων είναι άσχετες με την ικανότητά τους να είναι καλοί γονείς, αφετέρου δε ότι τα παιδιά ομόφυλων γονιών δεν μεγαλώνουν με χειρότερο τρόπο από τα παιδιά των γονιών διαφορετικού φύλου, ούτε αναπτύσσουν εξ αυτού του λόγου συναισθηματικά ή άλλα ψυχολογικά προβλήματα (βλ. μεταξύ άλλων, American Academy of Pediatrics, North AmericanCouncil on Adoptable Children, American Psychiatric Association, American Academy of Child and Adolescent Psychiatry). Πράγματι, η ποιότητα και αξία μιας οικογένειας και ενός γονέα δεν σχετίζονται από τη σεξουαλική προτίμηση του τελευταίου προς το ένα ή το άλλο φύλο, αλλά ορίζονται από την αγάπη, την πίστη, την αυτοθυσία, την φροντίδα και την υπευθυνότητα.

Περαιτέρω, το δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας και απόκτησης τέκνου από ένα ομόφυλο ζευγάρι δεν μπορεί να περιοριστεί εξαιτίας μιας αόριστης επίκλησης των χρηστών ηθών ή μιας υποτιθέμενης παραβίασης δικαιωμάτων των τρίτων, οι οποίοι δεν μετέχουν στην οικογένεια. Την ίδια τύχη έχουν και ορισμένα «ηθικολογικά» επιχειρήματα, τα οποία καλύπτονται πίσω από τον μανδύα του «συμφέροντος του παιδιού», όπως ότι δεν πρέπει να επιτραπεί η υιοθεσία, αφού τα παιδιά ομοφυλόφιλων θα «στιγματιστούν» κοινωνικά. Το επιχείρημα, όμως, αυτό δεν απαντά στο ερώτημα. Αντίθετα, απλώς νομιμοποιεί και διαιωνίζει την κοινωνική προκατάληψη για τους ομοφυλόφιλους και τα ομόφυλα ζευγάρια.

Σημειωτέον ότι πολλά ευρωπαϊκά κράτη έχουν ρυθμίσει το ζήτημα της σχέσης τέκνων και ομόφυλων ζευγαριών, μέσω των νομοθετημάτων με τα οποία έχουν κατοχυρώσει θεσμικά είτε τη συμβίωση είτε τον γάμου προσώπων του ιδίου φύλου. Έτσι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν ήδη αναγνωρίσει δικαίωμα υιοθεσίας στα ομόφυλα ζευγάρια, μεταξύ άλλων, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Δανία, η Σουηδία και η Αγγλία. Αντίστοιχα, άλλα κράτη (πχ. Γερμανία) προβλέπουν στη νομοθεσία τους για το σύμφωνο συμβίωσης ένα είδος «κοινής γονικής μέριμνας».

Τέλος, και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ε.Β. κατά Γαλλίας, 22.1.2008) απεφάνθη ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις των ατόμων ή η συμβίωση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην υιοθεσία τέκνων. Έτσι, και οι αρμόδιες εθνικές αρχές δεν μπορούν πλέον να απορρίψουν αίτηση υιοθεσίας βασιζόμενες στις σεξουαλικές της προτιμήσεις των αιτούντων. Και τούτο, είτε πρόκειται για μεμονωμένα άτομα, που δεν διστάζουν να αποκαλύψουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, είτε για άτομα του ιδίου φύλου που συμβιώνουν μεταξύ τους.