Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος παρακολουθεί τον γνωστό κι επιτυχημένο δημοσιογράφο να πέφτει θύμα της «κατάρας της Αντέλ» σε μαθήματα υπνοβατικής μέθεξης με σος ομοφυλόφιλης κοινωνιολογίας.
Μια καλλιτεχνική ταινία (με μια ξεγυριστή long play ερωτική λεσβιακή σκηνή) κι ένας Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες ήταν αρκετά για να προκαλέσουν πολιτισμικό σοκ στα εγχώρια media, πλήθος ερωτημάτων και θαμπωμένα βλέμματα. Από νύστα ή από θαυμασμό; Στην περίπτωση των τηλεοπτικών εκδρομών του Σταύρου Θεοδωράκη στους «Πρωταγωνιστές» του, αυτό το ερώτημα, το από νύστα ή από θαυμασμό είναι δύσκολο να απαντηθεί.
Εξ' αιτίας της μανιέρας του παρουσιαστή να κουκουλώνεται με αντιανεμικό ασφαλείας (που μέσα στη θέρμη του προκαλεί υπνηλία) απέναντι στους εκάστοτε συνεντευξιαζόμενους. Κάτι που πιθανότατα ο ίδιος θεωρεί σαν επιλογή αποστασιοποίησης και αποδραματοποίησης. Μια επιλογή που όμως αυτόματα αναιρείται από το συναισθηματικό πουσάρισμα των μουσικών του επιλογών και της μονταζιέρας που καθοδηγούν εκμεταλλευτικά. Με αποτέλεσμα, παρά τις όποιες πιθανές καλές προθέσεις του ίδιου, η διαφωτιστική – δημοσιογραφική πλευρά των «Πρωταγωνιστών» του να μη διαφέρει από αυτήν ενός κοινωνικού ριάλιτι με άλλοθι χίπστερ. Που όχι μόνο δεν προχωράει ποτέ πέρα από την επιφάνεια αλλά ενίοτε μένει ενοχλητικά σε αυτήν, αναπαράγοντας έστω και άθελα τους, στερεότυπα. Ενίοτε μέσω της κοινοτυπίας και της βαρεμάρας.
Παρακολούθησα την χτεσινή τηλεοπτική εκδρομή του Θεοδωράκη στον προφανώς τόσο εξωτικό για τα μέτρα του, κόσμο των Ελληνίδων λεσβιών που πιθανότατα ο ίδιος πίστευε πως κατοικούν σε μυστηριώδη σπήλαια της Πεντέλης μαζί με το φάντασμα του Νταβέλη. Ειλικρινά ποτέ μου δεν φαντάστηκα πως η ομοφυλοφιλία μπορεί να είναι τόσο βαρετή και ξενέρωτη. Σε σημείο που μπροστά της ακόμα και το θρησκευτικό κατηχητικό φαντάζει μια πολύ πιο καυτή, «σέξι» και ζωντανή επιλογή ζωής.
Ανίκανος να διαχωρίσει τη διακριτικότητα από τη στημένη «φυσικότητα» της εκφοράς του λόγου του, και προσπαθώντας (;) να φορέσει τα ρούχα του μέσου τηλεθεατή ως προς τις τουλάχιστον αφελείς, αν όχι ενοχλητικές ερωτήσεις του (με βάθος γούρνας) ο Θεοδωράκης έδωσε ρεσιτάλ και μαθήματα κομψότητας. Μόνο έτσι ειρωνικά μπορώ να αντιμετωπίσω την ερώτηση του σε μία λεσβία «αισθάνεσαι μέσα σου αντράκι;». Τι ακριβώς περίμενε σαν απάντηση; «Εσύ πως αισθάνεσαι μωρή;» Ατυχέστατη και ενδεικτική ημιμάθειας η σύγχυση του απέναντι στο αν η σεξουαλική επιλογή επισυνάπτεται και με διαταραχή φύλου, αλλά αυτό ακριβώς έδειξε.
Σε ένα ρεσιτάλ ερωτήσεων του ίδιου, χαλαρού – φιλικού στιλ, που πραγματικά δικαιώνουν την Ελένη Μενεγάκη σε όλες της τις αφελείς απορίες. Πως αλλιώς να λάβει υπ' όψη του κάποιος, την απορία του Αγιο Βασιλη που φώτισε το στρογγυλό καλοκάγαθο πρόσωπο του, όταν ρώτησε μια λεσβία αν αυτό που έχει στο στόμα της είναι καραμέλα ή σκουλαρίκι στη γλώσσα. Το επόμενο βήμα από κει και πέρα ποιο είναι; Να ρωτήσει μιαν άλλη λεσβία, αν τρώει το αγγούρι ολόκληρο ή σε φέτες και τι φαντασιώνεται;
Τα συμπαθέστατα κορίτσια που είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπλακούν στο συγκεκριμένο τραβεστί σόου, προέκυψαν με μια ρετρό μελαγχολική τηλεοπτική προσέγγιση, σαν ευαίσθητα σπουργιτάκια στη βαρυχειμωνιά. Σαν μικρές τρυφερές ανεμώνες και άλλα τέτοια κλισέ. Είναι αυτό κακό; Σίγουρα όχι. Είναι όμως απόλυτα περιοριστικό και σχεδόν κατευθυνόμενα προτυπικό όταν το τηλεοπτικό ρεζουμέ αγγίζει περισσότερο τη ρετρό μελό δραματουργία του «είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες» (αν μιλάγαμε για άντρες gay) από τη σημερινή πραγματικότητα εκατοντάδων λεσβιών που έχουν αφήσει πίσω τους το ψυχόδραμα και ζούνε με απόλυτη χαρά, έρωτα και τσαμπουκά τη ζωή τους. Δε λέω πως τα κορίτσια θέλησαν να βγάλουν μόνα τους ψυχόδραμα, αλλά πως καθοδηγήθηκαν διαλεκτικά και σκηνοθετικά στη μιζέρια, εφ' όσον μάλλον αυτό είναι που πουλάει κι αυτός ήταν και ο αρχικός στόχος της εκπομπής .
Ξεκάθαρα από τις πρώτες σκηνές ο δημοσιογράφος δηλώνει τις προθέσεις και το τέμπο που προτίθεται να ακολουθήσει, περιπλανώμενος σαν υβρίδιο μεταξύ του Σπορτ Μπίλι με το σακίδιο και μιας πιο ψαγμένης Τατιάνας σε φτωχογειτονιές φωτογραφημένες με μπουρδελέ σέπια (για να δοθεί το στίγμα της θλίψης και της αμαρτίας) αναλογιζόμενος με εσωτερικό voice over, την αντίθεση του από τη μία, να βραβεύεται «Η Ζωή της Αντέλ» στις Κάννες και στην Ιταλία να αυτοκτονούν σωρηδόν ομοφυλόφιλοι που δεν μπορούν να αντέξουν τον κοινωνικό ρατσισμό. Αφού δηλώσει τον στόχο του, σε διπλό ταμπλό, εμ σαμπού εμ μελοδραματικό κοντίσιονερ και κάνει τις συνεντεύξεις του, ακολουθεί μια ακόμα μεγαλύτερη ομορφιά που αν ήμουν κακοπροαίρετος, θα χαρακτηρίζα ως θεατρικά «στημένη». Τυχαίες συνεντεύξεις με περαστικούς, από πιτσιρικάδες ως θείτσες που λένε τη γνώμη τους.
Για ποιο λόγο; Για σφυγμομέτρηση της ελληνικής κοινωνίας ή για φτηνό θεατρικό εφέ αντίστιξης; Γιατί τη γνώμη της κοινωνίας την γνωρίζουμε πολύ καλά. Και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι βρέθηκε τυχαία πιτσιρικάς, τόσο βλαμμένος που να λέει χωρίς αίσθηση της παπαρολογίας του στην κάμερα ότι ενοχλείται όταν βλέπει κορίτσια να περπατάνε χεράκι χεράκι, να φιλιούνται κλπ κι ότι πιθανότατα το κάνουν για να προκαλέσουν. Όχι επειδή δεν πιστεύει κάτι τέτοιο αλλά γιατί ακόμα και ο μάξιμουμ μαλάκας που το πιστεύει, έχει τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια της αυτολογοκρισίας ώστε να το πε δημόσια σε ένα κανάλι που δεν είναι το Τηλε Φως αλλά το Mega.
Mόνο ο Νότης Σφακιανάκης θα μπορούσε να δηλώσει κάτι τέτοιο με άγνοια κινδύνουυ αλλά νομίζω ότι κι αυτός πλέον το 'χει ψυλλιαστεί κομματάκι ώστε να κάτσει εύκολα στον Σταύρο να το πει σε εκπομπή για gay, όσο κι αν ο τελευταίος ενδόμυχα μάλλον θα το ποθούσε. Πιθανότατα σε κάποιo μελλοντικό επεισόδιο, αν το συγκεκριμένο δείξει ότι «πούλησε» σαν ένα ανώδυνο, και μασκαρισμένα προοδευτικό κοίταγμα μέσα από την μικροαστική κλειδαρότρυπα. Σε έναν κόσμο (και πολλούς άλλους κόσμου σε άλλες θεματολογίες του σόου) που ο κος Θεοδωράκης προσπαθεί να μας πείσει ότι υπάρχουν δίπλα μας, αλλά ο ίδιος τους αντιμετωπίζει σαν να βρίσκονται στον πλανήτη «Αλλουγιαλλού».
*** ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στοwww.twitter.com/klarinabourana Κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fbwww.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με τοterra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκηση.
27.11.2013 17:32
Οι φίλοι μας, τα γκέι
Tης Ξενιας Κουναλακη / xkounalaki@kathimerini.gr
Στις προβολές της ταινίας «Η ζωή της Αντέλ», όταν φτάνουν οι ερωτικές σκηνές, το κοινό χαχανίζει με την αμηχανία μαθητών έκτης δημοτικού. Ενίοτε κάποιος από τους θεατές κατρακυλά σε ομοφοβικό παραλήρημα κι εγκαταλείπει την αίθουσα. Σε τηλεοπτική εκπομπή για την αντίστοιχη «Αντέλ του Κολωνού», πολίτες μιλούν για τους ομοφυλόφιλους σαν να μιλούν για κατοικίδια. Αναμασώντας ψυχρά κλισέ, είναι λες και τους αντιμετωπίζουν σαν «τους καλύτερους φίλους των ανθρώπων».
Πρόσφατα ο ανταποκριτής του ΑΠΕ, Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελάκης, θέλησε να στείλει ένα μήνυμα, λέγοντας ότι είναι ομοφυλόφιλος, μόνο που όπως παρατηρούν φίλοι μου γκέι, τα είπε όλα, χωρίς να πει την επίμαχη φράση: «Γεια σας, είμαι γκέι». Οχι, ότι αυτό αναιρεί τη γενναιότητα της κίνησής του, αλλά η παράλειψη είναι ενδεικτική της αυτολογοκρισίας που προκαλεί ο συντηρητισμός της ελληνικής κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό ο κλίμα η πολιτεία, παραδόξως, «ξέχασε» να συμπεριλάβει στον αντιρατσιστικό νόμο τους γκέι. Πιθανότατα δεν θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα ρατσισμού απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Μόλις πριν από λίγους μήνες, όμως, οι χρυσαυγίτες έπαιζαν «Πάκμαν» με ομοφυλόφιλα ζευγάρια στο Ζάππειο. Πρόσφατα, ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ είχε πει ότι οι γκέι είναι «ηθικά απονευρωμένοι, με ψυχοπαθολογικές εκτροπές και ψυχασθένειες, με μανία ικανοποιήσεως της ψυχοπαθολογικής των εκτροπής, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής περιττωμάτων». Στην αντίδραση γκέι ακτιβιστή είχε απαντήσει με αγωγή εναντίον του, διεκδικώντας μάλιστα αποζημίωση 1 εκατ. ευρώ. Χθες επανήλθε δριμύτερος, είπε διάφορα αντίστοιχης τεχνοτροπίας και με τη φώτιση της Παναγίας, την εικόνα της οποίας μάς έστειλε, εδώ στην «Κ», ίσως για να μη γράφουμε εναντίον του, απείλησε ότι θα αφορίσει όσους βουλευτές υπερψηφίσουν την τροπολογία για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε άτομα του ίδιου φύλου.
Το ΕΣΡ πάλι είχε επιβάλει πρόστιμο στο MEGA για το πιο ξενέρωτο φιλί μεταξύ δύο ανδρών, που ίσα ίσα είχαν ακουμπήσει τα χείλια τους στις τηλεοπτικές μας οθόνες. (Οχι ότι αν ήταν ρουφηχτό θα ήταν λιγότερο σκανδαλώδης η ενέργειά του). Το ίδιο όργανο είχε απορρίψει το σποτ του φετινού Athens Pride από την κατηγορία των κοινωνικών μηνυμάτων, επειδή περιείχε φιλί μεταξύ δύο γυναικών.
Για όσους, τώρα, πανηγυρίζουν, για την απόφαση να επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης σε άτομα του ίδιου φύλου, ας μη σπεύσουν να «ραφτούν», ο γάμος αργεί ακόμη. Απλώς, πριν από δύο εβδομάδες και χάρη στην ξεροκεφαλιά ανθρώπων όπως οι Γρηγόρης Βαλιανάτος, Νίκος Μυλωνάς, Νίκος Αλιβιζάτος, Παναγιώτης Δημητράς και Βαγγέλης Μάλιος (αξίζουν ξεχωριστή μνεία όλοι) φάγαμε μια ωραιότατη καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και είμαστε υποχρεωμένοι ως χώρα να εναρμονιστούμε με την απόφαση. Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, άλλωστε, χρειάστηκαν ασφυκτικές πιέσεις από το ΠΑΣΟΚ για να αποδεχθεί η Ν.Δ. ότι πρέπει η κυβέρνηση να συμμορφωθεί με την απόφαση.
με τη σειρά μου να στενοχωρηθώ που ακόμα και σε φιλικό σ'εμάς κείμενο, το να εισαι τρανς λέγεται "διαταραχή φύλου"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι
"στο συγκεκριμένο τραβεστί σόου"
Τα οποία όποια για άλλη μια φορά, όποιες δεν τις αφορά, περνάνε απαρατήρητα συνήθως, και όποι@ς τις αφορά απλά στενοχωριούνται που είμαστε τόσο πίσω, που δε γίνεται ακόμα και σε φιλικό μέσο να εκπροσωπηθεί η εικόνα μας χωρίς περιφρόνηση.