«Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια αποτελεί ιστορική στιγμή. Ωστόσο, απομένουν ακόμη πολλά να γίνουν για την εξίσωση των δικαιωμάτων μεταξύ ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών», τονίζουν μέλη της ομοφυλοφιλικής και λεσβιακής κοινότητας, σχολιάζοντας την πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Οι αγώνες της ομοφυλοφιλικής και λεσβιακής κοινότητας φαίνεται να δικαιώνονται με τη νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Δικαιοσύνης, όμως οι εκπρόσωποί της λένε ότι απομένουν να γίνουν πολλά για την εξίσωση των δικαιωμάτων ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών.
Το νομοσχέδιο, που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2015, έρχεται σε συνέχεια των προεκλογικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί η καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, λόγω του αποκλεισμού των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης.
Οκτώ μήνες μετά, ακολούθησε νέα, μαζική προσφυγή 162 ζευγαριών, που ζήτησαν εκ νέου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την άρση της αδικίας. Το νομοθέτημα ρυθμίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη σύναψη του συμφώνου συμβίωσης. Απαιτείται συμφωνία δύο ενήλικων προσώπων, ανεξαρτήτως φύλου, η οποία καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η συμφωνία τίθεται σε ισχύ με την κατάθεση του αντιγράφου του εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας του, ενώ καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου. Για τη σύναψη του συμφώνου τα δύο μέρη πρέπει να έχουν πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα. Δεν επιτρέπεται η σύναψη συμφώνου αν ένας από τους ενδιαφερόμενους βρίσκονται ήδη σε γάμο ή σε σύμφωνο συμβίωσης. Επίσης, απαγορεύεται η σύναψη του συμφώνου μεταξύ συγγενών εξ αίματος σε ευθεία γραμμή και εκ πλαγίου μέχρι και τον τέταρτο βαθμό, καθώς και μεταξύ συγγενών εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή.
Δικαιώματα
Ο πολιτικός επιστήμονας και ακτιβιστής στα ανθρώπινα δικαιώματα Γιώργος Κουνάνης.
Το «Εθνος» επιχείρησε να κάνει τη δική του «διαβούλευση» με τους άμεσα ενδιαφερόμενους και ήρθε σε επικοινωνία με ζευγάρια και μέλη της ομοφυλοφιλικής και λεσβιακής κοινότητας, θέλοντας να μάθει αν το νομοσχέδιο καλύπτει τις ανάγκες τους, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα στην Ελλάδα.
Κέβης Πάχος και Ευάγγελος Παπαδάκης είναι μαζί ενάμιση χρόνο και σκέφτονται να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, όμως η απουσία της πρόβλεψης για υιοθεσία από το νομοσχέδιο τους αναγκάζει να σκεφτούν τη λύση του εξωτερικού.
ΟΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ
«Απομένουν πολλά για να εξαλειφθούν οι διακρίσεις»
«Απομένουν πολλά για να εξαλειφθούν οι διακρίσεις»
«Πρόκειται για μία ιστορική αλλαγή. Εκεί που τα ομόφυλα ζευγάρια ήταν νομικά αόρατα, με την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης αποκτούν ύπαρξη», τονίζει ο Θανάσης Βλαχογιάννης, μέλος της ΟΛΚΕ. Οπως λέει, το σύμφωνο συμβίωσης θα δώσει λύση σε πολλά προβλήματα, ενώ αποτελεί ένα πρώτο χτύπημα κατά της ομοφοβίας. «Το κράτος αναγνωρίζοντας θεσμικά τα ομόφυλα ζευγάρια, θα βοηθήσει στο να βελτιωθεί ο τρόπος που αντιμετωπίζονται από την κοινωνία», αναφέρει. Σε κάθε περίπτωση, η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης δεν αποτελεί το τέλος των διεκδικήσεων. Αντίθετα, είναι το πρώτο βήμα για πραγματική ισονομία που θα έρθει με τη δυνατότητα για γάμο.
«Μας αντιμετωπίζουν σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας», λέει η Ευαγγελία Βλάμη.
Διεκδικήσεις ετών
Παρόμοια άποψη διατυπώνει και ο πολιτικός επιστήμονας και ακτιβιστής στα ανθρώπινα δικαιώματα Γιώργος Κουνάνης, που κάνει λόγο για μια ιστορική στιγμή και ένα πρώτο βήμα για την εξάλειψη των διακρίσεων. «Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει βασικά ζητήματα που διεκδικούσαμε χρόνια. Δίδεται νομική υπόσταση στα ζευγάρια του ίδιου φύλου, που πλέον αναγνωρίζονται ως ισότιμα. Βεβαίως, απομένουν ακόμη πολλά θέματα να λυθούν για να υπάρξει εξάλειψη των διακρίσεων», επισημαίνει.
Παρόμοια άποψη διατυπώνει και ο πολιτικός επιστήμονας και ακτιβιστής στα ανθρώπινα δικαιώματα Γιώργος Κουνάνης, που κάνει λόγο για μια ιστορική στιγμή και ένα πρώτο βήμα για την εξάλειψη των διακρίσεων. «Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει βασικά ζητήματα που διεκδικούσαμε χρόνια. Δίδεται νομική υπόσταση στα ζευγάρια του ίδιου φύλου, που πλέον αναγνωρίζονται ως ισότιμα. Βεβαίως, απομένουν ακόμη πολλά θέματα να λυθούν για να υπάρξει εξάλειψη των διακρίσεων», επισημαίνει.
Ο κ. Κουνάνης υποστηρίζει ότι το βασικό πρόβλημα του νομοσχεδίου είναι η μη πρόβλεψη της δυνατότητας για παιδοθεσία. Σε κάθε περίπτωση, θεωρεί ότι «το σύμφωνο συμβίωσης δεν θα πρέπει να σιγήσει τις διεκδικήσεις μας. Υπάρχουν ακόμη πολλά ζητήματα που θα πρέπει να διευθετηθούν, με πρώτο απ' όλα -και πιο άμεσο- την ισότητα στην παιδοθεσία και αμέσως μετά την ισότητα στον γάμο».
ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΥΓΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
«Στο εξωτερικό για να μεγαλώσουμε παιδιά»
«Στο εξωτερικό για να μεγαλώσουμε παιδιά»
Με ενθουσιασμό αλλά και δυσπιστία υποδέχθηκαν την ανακοίνωση της ρύθμισης ο Κέβης Παχός και ο Ευάγγελος Παπαδάκης, ένα από τα 162 ζευγάρια που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ζητώντας την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια.
«Πρόκειται για ένα "καλοπροαίρετο" πρώτο βήμα. Παρ’ όλα αυτά, σε καμία περίπτωση δεν νιώθουμε ότι οι ανάγκες μας ως ομόφυλο ζευγάρι είναι πλέον καλυμμένες. Θέματα τεκνοθεσίας, ομογονεϊκών οικογενειών, καθώς και των παιδιών των οικογενειών Ουράνιο Τόξο δεν καλύπτονται σε ασφαλιστικό, κληρονομικό και φορολογικό επίπεδο», υποστηρίζουν. Επίσης, θεωρούν ότι θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για τη νομική κάλυψη και των διεμφυλικών ατόμων (τρανς). Πιο επικριτικοί εμφανίζονται όσον αφορά τη μη πρόβλεψη για υιοθεσία, κάνοντας λόγο για απογοητευτική ανεπάρκεια.
Σχέδια για οικογένεια
Οι δυο τους είναι μαζί ενάμιση χρόνο. Ωστόσο, ήδη κάνουν σχέδια για τη δημιουργία οικογένειας και συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να περιμένουν αρκετά χρόνια ακόμη. Οσον αφορά τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα ομόφυλο ζευγάρι στη χώρα μας, πρωτίστως αναφέρονται σε εκδηλώσεις ρατσισμού.
Οι δυο τους είναι μαζί ενάμιση χρόνο. Ωστόσο, ήδη κάνουν σχέδια για τη δημιουργία οικογένειας και συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να περιμένουν αρκετά χρόνια ακόμη. Οσον αφορά τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα ομόφυλο ζευγάρι στη χώρα μας, πρωτίστως αναφέρονται σε εκδηλώσεις ρατσισμού.
Παραδέχονται ότι παρά την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης, οι προσπάθειες δεν πρόκειται να σταματήσουν, μέχρι να υπάρξει πλήρης εξίσωση των δικαιωμάτων ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών. Το ζευγάρι παρακολουθεί τη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου και διαβάζει τα ρατσιστικά σχόλια που έχουν αναρτηθεί. Και οι δύο εκτιμούν ότι οι προκαταλήψεις και ο ρατσισμός εις βάρος των ομοφυλοφίλων θα ενταθούν. Ωστόσο, θεωρούν ότι μακροπρόθεσμα «η δυνατότητα ύπαρξης και άρα παρουσίας ομόφυλων ζευγαριών θα βοηθήσει τέτοιες συμπεριφορές να περιοριστούν, όπως αποδεικνύει το δεκαετές ιστορικό πολλών χωρών ανά τον κόσμο που έχουν νομιμοποιήσει το σύμφωνο συμβίωσης».
Οι ίδιοι αναφέρονται σε ρατσιστικές εκδηλώσεις που έχουν δεχθεί πολλά ομόφυλα ζευγάρια, τα οποία «εκφράζουν τη σεξουαλικότητά τους ανοιχτά σε οποιαδήποτε έκφανσή της, είτε αυτό σημαίνει ένα χάδι ή το κράτημα χεριών σε κοινή θέα. Εχουμε βιώσει αρκετές φορές ρατσιστικές εκδηλώσεις από αγνώστους». Μάλιστα, λόγω τέτοιων συμπεριφορών σκέφτονται να μείνουν στο εξωτερικό, καθώς θεωρούν ότι και τα παιδιά τους θα μεγαλώσουν πιο ομαλά σε ένα πιο φιλικό περιβάλλον.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΟ
«Δίνει λιγότερα δικαιώματα από τον γάμο»
«Δίνει λιγότερα δικαιώματα από τον γάμο»
ΘΕΤΙΚΑ, αλλά με επιφυλάξεις, αντιμετωπίζει το ζήτημα η Ευαγγελία Βλάμη, που είχε «ταράξει» τα νερά το 2008, όταν παντρεύτηκε τη σύντροφό της με πολιτικό γάμο στην Τήλο. «Σαν πρόταση είναι μεν ευχάριστη και θέλω να είμαι αισιόδοξη. Ομως, η ανθρωπότητα έχει φτάσει στον Αρη κι εμείς χαιρόμαστε που έχουμε αρχίσει να βγαίνουμε από τις σπηλιές», σχολιάζει στο «Εθνος» η κυρία Βλάμη.
Το ιδανικό σενάριο, υποστηρίζει, είναι να δοθεί στα ομόφυλα ζευγάρια η δυνατότητα να προχωρήσουν σε γάμο. «Ούτως ή άλλως, το σύμφωνο προσφέρει λιγότερα δικαιώματα απ' ό,τι ο γάμος. Είναι σαν να μας αντιμετωπίζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας», λέει.
Η κυρία Βλάμη διατυπώνει ενστάσεις ή επιφυλάξεις για ορισμένες προβλέψεις του νομοσχεδίου, με πρώτη αυτή που απαγορεύει την υιοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια. «Δεν το καταλαβαίνω. Προτιμάμε να βρίσκονται τα παιδιά σε ιδρύματα κι όχι σε κάποιο περιβάλλον που θα απολαμβάνουν την αγάπη, τη συντροφικότητα αλλά και υλικά αγαθά», υποστηρίζει. Πάει όμως ένα βήμα πιο μπροστά και αναφέρεται σε περιπτώσεις ζευγαριών που ο ένας δεν μπορεί να υιοθετήσει το βιολογικό παιδί του άλλου.
Νομικοί δεσμοί
«Είναι δυνατόν να μη δημιουργείται επαφή με αυτό το παιδί; Το πηγαίνεις στον γιατρό, το βοηθάς να διαβάσει τα μαθήματά του. Αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιος νομικός δεσμός, δεν μπορείς να πάρεις τους βαθμούς του από το σχολείο», αναφέρει. Επίσης, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το γεγονός ότι τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα προβλεφθούν με προεδρικό διάταγμα. «Θα περίμενα ότι αυτά τα θέματα θα ρυθμίζονταν απευθείας. Φοβάμαι ότι θα περάσει μεγάλο διάστημα μέχρι να τακτοποιηθούν», αναφέρει. Τέλος, διαφωνεί με το κώλυμα της απαγόρευσης για συγγενείς εξ αγχιστείας.
«Είναι δυνατόν να μη δημιουργείται επαφή με αυτό το παιδί; Το πηγαίνεις στον γιατρό, το βοηθάς να διαβάσει τα μαθήματά του. Αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιος νομικός δεσμός, δεν μπορείς να πάρεις τους βαθμούς του από το σχολείο», αναφέρει. Επίσης, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το γεγονός ότι τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα προβλεφθούν με προεδρικό διάταγμα. «Θα περίμενα ότι αυτά τα θέματα θα ρυθμίζονταν απευθείας. Φοβάμαι ότι θα περάσει μεγάλο διάστημα μέχρι να τακτοποιηθούν», αναφέρει. Τέλος, διαφωνεί με το κώλυμα της απαγόρευσης για συγγενείς εξ αγχιστείας.
«Γιατί να μην μπορούν συγγενείς εξ αγχιστείας να συνάψουν σύμφωνο; Αφού για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν υπάρχει κίνδυνος αιμομιξίας», υποστηρίζει. Αναφερόμενη στην περίοδο της διαβούλευσης, η κυρία Βλάμη εκτιμά ότι ο διάλογος για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης θα δημιουργήσει συνθήκες πόλωσης στην κοινωνία. Ωστόσο διατηρεί την αισιοδοξία της, καθώς πιστεύει ότι σε βάθος χρόνου θα αποκατασταθεί η αρνητική εικόνα που έχουν αρκετοί για τα ομόφυλα ζευγάρια. «Θα σταματήσει ο κόσμος να φοβάται. Πολλοί πιστεύουν ότι το να είσαι λεσβία είναι ανωμαλία. Αυτό ελπίζω ότι θα αλλάξει», λέει.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΙΩΤΗ
Μαρίνα Γαλανού: "Την άποψή μου για την ουσία του ελληνικού συμφώνου, την είχα γράψει εδώ σε άρθρο μου στον Amagi. Στην πραγματικότητα λίγα πρακτικά προβλήματα θα λύσει, και η πραγματική συμβολή του θα είναι κυρίως συμβολική και λιγότερο πρακτική. Για να το πω πιο λαϊκά, είναι ένα «επίπεδο» παραπάνω από μία απλή συμβολαιογραφική πράξη. Και σε αυτό επιμένω. Αρκετές χώρες έχουν μόνο σύμφωνο και όχι ακόμη γάμο, ωστόσο ήδη με το σύμφωνο έχουν λύσει πρακτικά προβλήματα και το σύμφωνό τους δίνει αίσθηση οικογένειας, παρ΄όλο που η πραγματική ισότητα επιτυγχάνεται μόνο με το γάμο. Το ελληνικό, όχι.
Μία επιπλέον σημείωση: Ο αρχικός τίτλος που είχα στείλει το άρθρο μου στο Amagi, ήταν: «Για ένα σύμφωνο αδειανό», και τελικά επελέγη από τη σύνταξη άλλος. Δίκαια και σωστά επελέγη ο δεύτερος, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου αναφερόταν στην περιπέτεια του συμφώνου, και λιγότερο (στο τέλος) στην ουσία. Απλά το αναφέρω, γιατί αυτή είναι η άποψή μου: είναι αδειανό εν τοις πράγμασι."
http://amagi.gr/content/mia-dekaetis-odysseia
---
Ένα όμως καίριο σημείο που θα πρέπει να εξετάσουμε, πέρα από το πάρε-δώσε της περιπέτειας του συμφώνου από το 2005 έως τα σήμερα, είναι το ίδιο το περιεχόμενο του (προ)σχεδίου νόμου που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Το σύμφωνο συμβίωσης υπάρχει σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε διάφορες εκδοχές ανά χώρα. Η (όποια) ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ανάγκη να ανακαλύψει τον τροχό. Οι δύο πιο βασικές κατευθύνσεις είναι το γαλλικό PACS, που είναι από τα αδύναμα σύμφωνα, και το αγγλικό σύμφωνο, που είναι το πιο πλήρες και δίνει τα πιο πολλά δικαιώματα. Και εδώ αξίζει να σημειωθεί πως, στη βασική του κατεύθυνση, η γραμμή που ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση ήταν πάνω-κάτω αυτή του γαλλικού. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί πως στο σκέλος της ασφαλιστικής κάλυψης ανέφερε πως θα εκδιδόταν μετά από έξι μήνες Προεδρικό Διάταγμα.
Εδώ λοιπόν υπάρχει το προφανές ρητορικό ερώτημα: Γιατί δεν ακολουθήθηκε η γραμμή του αγγλικού συμφώνου, που δίνει πλήρη δικαιώματα; Δεν περιμένω κάποια ουσιαστική απάντηση, καθώς το 2015 φτάνει στο τέλος του. Το μόνο που απαιτείται πλέον είναι να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση. Και να το νομοθετήσει. Έστω και αν στη πραγματικότητα είναι ένα σύμφωνο αδειανό, ένα σύμφωνο που μόνο στο ελάχιστο θα καλύψει τις πραγματικές ανάγκες της LGBTQI κοινότητας.
Αν γίνει έστω κι αυτό το ελάχιστο βήμα σε μία κοινωνία μέσα στους κόλπους της οποίας υψώνονται αναχρονιστικά αναχώματα, θα δώσει, έστω, ένα μήνυμα.
Αλλά μετά θα έχουμε πάλι έναν μακρύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι την κατάκτηση της πραγματικής ισότητας.
Έχουν περάσει τουλάχιστον επτά χρόνια απ' το παραπάνω ρεπορτάζ του BBC. Σχετικά με τις υποσχέσεις της Ελληνικής Πολιτείας ("Greece's Justice Ministry has promised to examine the possibility of giving gay couples the same rights as heterosexuals", γράφει η περιγραφή του βίντεο, το 2008) ξέρω πολύ καλά τι έγινε. Επτά χρόνια αργότερα, πολλές καταδίκες απ' το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πολλές υποσχέσεις, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάρουμε ένα Σύμφωνο Συμβίωσης (όχι δηλαδή τα ίδια δικαιώματα, αφού ο πολιτικός γάμος δεν είναι καν στην ατζέντα) και θα πούμε κι ευχαριστώ. Και, ως κερασάκι στην τούρτα, παρά τον αντιρατσιστικό νόμο, θα έχουμε μερικές αποφάσεις δικαστηρίου που δεν θα προστατεύουν τους αδύναμους, επειδή «αυτοί προκαλούν» κι επειδή «έχουν τη μύγα και μυγιάζονται»...
http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/81068
Kevis, Evangelos, George talk about the upcoming legislation of same-sex partnerships in Greece, but also its shortcomings when it comes to family rights & so far complete lack of provisions for legal gender recognition for trans people.
ΑπάντησηΔιαγραφή