«Δείξτε αλληλεγγύη στην Ελλάδα» ζητάει το ίδρυμα του Σόρος

Αλληλεγγύη στην Ελλάδα ζητάει το Open Society Foundations που ίδρυσε ο Τζόρτζ Σόρος μέσω μιας μικρού μήκους (2 λεπτών για την ακρίβεια) ταινίας που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα www.solidaritynow.org/. Το βίντεο αυτό εντάσσεται στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2012 και ως διακηρυγμένο στόχο έχει τη βοήθεια προς  ανθρώπους που πλήττονται από την κρίση στη χώρα μας.


Τον Φεβρουάριο του 2013 το Open Society Foundations ανακοίνωσε την υλοποίηση προγράμματος παροχής θέρμανσης στην Ελλάδα διάρκειας ενός έτους. Το πρόγραμμα απευθύνεται στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και έχει στόχο τη βελτίωση των δυσμενέστατων συνεπειών της κρίσης.

Ως τώρα το Open Society Foundations έχει προσφέρει 700.000 ευρώ για το έργο, προμηθεύοντας πετρέλαιο θέρμανσης σε ιδιώτες και ιδρύματα καθ' όλη τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου των ετών 2013 και 2014.

Κέντρα αλληλεγγύης

Επόμενος στόχους της πρωτοβουλίας είναι μέσα στους επόμενους μήνες να δημιουργήσει «Κέντρα αλληλεγγύης» σε διάφορες πόλεις της χώρας. Τα κέντρα αυτά θα λειτουργήσουν ως κόμβοι για τοπικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες θα δραστηριοποιούνται στους χώρους τους, προσφέροντας ιατρική βοήθεια, προσπάθειες επαγγελματικής αποκατάστασης καθώς και νομική υποστήριξη σε άτομα που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της έξωσης ή της χρεοκοπίας.


Παράλληλα με την πρωτοβουλία του βίντεο το Open Society Foundations προχώρησε πρόσφατα και στη διεξαγωγή μιας έρευνας σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο) με αντικείμενο ακριβώς την έννοια της αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης αλλά και κάποια ερωτήματα που αφορούν τη χώρα μας. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά όσον αφορά την - τουλάχιστον προφορική - δέσμευση των ευρωπαίων πολιτών στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης.


Τα 2/3 των ερωτηθέντων δηλώνουν πως οι χώρες της Ευρώπης πρέπει να επιδείξουν αλληλεγγύη και να εργαστούν από κοινού προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις. Αντιθέτως, το 1/3 πιστεύει πως κάθε κράτος πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα δικά του συμφέροντα, χωρίς να θεωρεί δεδομένο ότι η συνεργασία είναι πάντα η καλύτερη λύση.


Την ίδια στιγμή το 93% όσων συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύει πως οι πολιτικοί σε όλη την Ευρώπη έχουν χάσει την επαφή τους με τον πόνο των απλών ανθρώπων και τις συνέπειες που αυτοί έχουν υποστεί λόγω της οικονομικής κρίσης.


Ειδικότερα σε σχέση με την Ελλάδα, σχεδόν τα τρία τέταρτα (74%) των ευρωπαίων πολιτών που συμμετείχαν στην έρευνα συμφωνούν με την άποψη ότι οι απλοί άνθρωποι σε χώρες όπως η Ελλάδα υποφέρουν άδικα από τις συνέπειες μιας κρίσης την οποία δεν δημιούργησαν οι ίδιοι. Και βέβαια μεγαλύτερος φόβος των ευρωπαίων πολιτών (σε ποσοστό 70%) είναι η φτώχεια ως αποτέλεσμα της αύξησης των τιμών και της πτώσης των μισθών.

«Η κρίση έβλαψε την ευρωπαϊκή ενότητα»


Παρά την πρόθεση των ευρωπαίων πολιτών να δείξουν στην πλειονότητά τους τουλάχιστον αλληλεγγύη προς τους πιο αδύνατους κρίκους της Ευρώπης, είτε αυτοί είναι έθνη είτε κοινωνικές ομάδες, η αλληλεγγύη αυτή δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. «Η έρευνα δείχνει επίσης ότι το 85% των Ευρωπαίων που ερωτήθηκαν αισθάνεται ότι η ευρωπαϊκή ενότητα και η αλληλεγγύη έχει υποστεί σοβαρή ή μόνιμη βλάβη από την οικονομική κρίση» λέει ο κ. Ζόρντι Βακέρ, διευθυντής του Open Society Initiative για την Ευρώπη και δημοσιογράφος της ισπανικής εφημερίδας «Εl Pais».


«Η αλληλεγγύη μεταξύ των απλών ανθρώπων στην Ευρώπη βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο» σχολίασε ο κ. Βακέρ.

«Η συνεχής απαίτηση από τους ευρωπαίους πολίτες να πληρώνουν ένα τόσο υψηλό τίμημα προκειμένου να βγούμε από την κρίση αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή ενότητα αντί να τη διασφαλίζει» συμπληρώνει και καταλήγει: «Πρέπει να επαναφέρουμε την αίσθηση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους ανθρώπους στην Ευρώπη· αυτό προσπαθεί να κάνει η μικρού μήκους ταινίας μας. Η έρευνα μας δείχνει πως υπάρχουν πρακτικές ανάγκες στην Ελλάδα - και προσπαθούμε να βοηθήσουμε σε αυτό -, την ίδια στιγμή όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε να εξαπλώνονται ο φόβος, η οργή και η απογοήτευση. Το μήνυμα της ταινίας είναι ότι έχουμε μια κοινή βάση στην Ευρώπη, κάτι βαθύτερο από την οικονομία. Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι και πρέπει αυτό να το υπενθυμίσουμε στους ηγέτες μας και να βγούμε από την κρίση όλοι μαζί».